"Granice mojego języka są granicami mojego świata". /cyt. z "Traktatu logiczno - filozoficznego" Ludwika Wittgensteina/

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Przesiewowe badanie logopedyczne uczniów z klas I wrzesień/październik 2011r.
Advertisements

FONETYKA.
Psychologiczno – Pedagogiczna Nr 2 w Elblągu
1 Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna nr 2 ELBLĄG 1988 ul. Kosynierów Gdyńskich 30 Magdalena ANGIELCZYK Elbląg, 8 marca 2006 r. III ELBLĄSKIE DNI POPRAWNEJ.
1 Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna nr 2 ELBLĄG 1988 ul. Kosynierów Gdyńskich 30 Magdalena ANGIELCZYK Elbląg, 11 lutego 2005 r. II ELBLĄSKIE DNI POPRAWNEJ.
Rozwój mowy dziecka 3 i 4-letniego
Trudności w nauce czytania i pisania u dzieci z wadą wymowy
OPÓŹNIONY ROZWÓJ MOWY.
Charakterystyka dyslalii
ZABURZENIE MOWY POCHODZENIA ŚRODOWISKOWEGO
Wybrane zagadnienia z logopedii i zaburzeń rozwoju mowy
Zaburzenia mowy są pojęciem szerszym i nadrzędnym w stosunku do wad wymowy. Obszar zaburzeń mowy sięga głębiej i wykracza zdecydowanie poza płaszczyznę.
Zaburzenia wymowy.
Logopeda: mgr Arleta Jasińska
WYRÓWNYWANIE SZANS EDUKACYJNYCH W RAMACH PRACY Z DZIEĆMI O SPECJALNYCH POTRZEBACH EDUKACYJNYCH Logopeda: mgr Arleta Jasińska.
WADY WYMOWY.
"Granice mojego języka są granicami mojego świata".
Przyjaciel czy wróg naszych dzieci?
AFAZJA MŁODZIEŻY I DOROSŁYCH
JAK ROZWIJA SIĘ MOWA? Proces rozwoju mowy przebiega etapami i trwa kilka lat. Zanim dziecko nauczy się wyrażać swoje myśli, musi przejść wiele etapów,
Percepcja słuchowa.
2. Układ narządów artykulacyjnych przy wymowie wybranych głosek.
Opracowała: neurologopeda Grażyna Kołasińska
Okresy rozwoju mowy wg Leona Kaczmarka
Anatomia i fizjologia narządów mowy
NAJWAŻNIEJSZE POJĘCIA
Prawidłowe kształtowanie mowy jest fundamentem wychowania człowieka.
"Granice mojego języka są granicami mojego świata".
Czy rozwój mowy mojego dziecka przebiega prawidłowo ?
WADY WYMOWY.
Wpływ zaburzeń mowy na naukę szkolną Opracowała: Karolina Dubieniecka
SKALA GOTOWOŚCI SZKOLNEJ
Zajęcia z zakresu logopedii szkolnej
Szkolny gabinet logopedyczny
Głoska GŁOSKA –najmniejszy element dźwiękowej formy wypowiedzi charakteryzujący się stałym zespołem cech: artykulacyjnych, tzn. związanych z położeniem/
Czynność mowy. Mowa jako odruch warunkowy, rozwój mowy w ontogenezie.
DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA DZIECKA 6 LETNIEGO W ASPEKCIE ROZWOJU MOWY
ZABURZENIA ROZWOJU MOWY
Najczęściej spotykane wady wymowy u dzieci w wieku
Prawidłowy rozwój mowy gwarancją sukcesu w szkole
WADA WYMOWY.
NIEDOKSZTAŁCENIE MOWY O TYPIE AFAZJI
Normy rozwoju mowy.
NARZĄDY MOWY jama nosowa nos ujście jamy nosowej podniebienie twarde
Fonetyka i fonologia.
PROBLEMY SZKOLNE DZIECI Z ZABURZENIAMI MOWY.  Zaburzenia mowy przyciągają uwagę otoczenia. Dlatego dziecko, które ma problemy z wymową jest bardzo szybko.
Zapraszam do obejrzenia prezentacji.
Etapy rozwoju mowy dziecka
Gimnastyka buzi i języka
Dziecko w gabinecie logopedycznym – zarys terapii logopedycznej
Sposoby Komunikacji. Definicja Komunikacja to proces mający na celu spowodowanie u odbiorcy informacji zmiany świadomości zamierzonej przez nadawcę. Na.
wykonała Edyta Gagracz
Metody wywoływania głosek. Sylwia Świdzińska-Jachna logopeda, specj
Logopedia w szkole.
CHARAKTERYSTYKA WAD WYMOWY, SPOSÓB ICH ROZPOZNAWANIA ORAZ ZESTAW ĆWICZEŃ WSPOMAGAJĄCYCH TERAPIĘ LOGOPEDYCZNĄ GRAŻYNA REMBACZ.
ZRÓŻNICOWANIE REGIONALNE POLSZCZYZNY
Rola wymowy w komunikacji społecznej. Definicja mowy wg Leona Kaczmarka ojca logopedii polskiej Mowa jest aktem w procesie językowego porozumienia się.
Jak wspierać rozwój mowy dziecka
Wady wymowy.
WADY WYMOWY DZIECI W WIEKU PRZEDSZOLNYM
ETAPY ROZWOJU MOWY DZIECKA
Katarzyna Konieczna – neurologopeda
FONETYKA nauka o głoskach: Fon – dźwięk Fonem – głoska
Niemowlę Pojawiają się różne dźwięki samogłoskowe (a, e, o, u)
Wspieranie rozwoju mowy ucznia.
Rozwój mowy dziecka.
Ćwiczenia logopedyczne
PODSTAWY PRZEDSIĘBIORCZOŚCI
Percepcja słuchowa.
opracowała Edyta Gagracz
Zapis prezentacji:

"Granice mojego języka są granicami mojego świata". /cyt. z "Traktatu logiczno - filozoficznego" Ludwika Wittgensteina/

NIEJĘZYKOWE JĘZYKOWE SŁOWNE PISEMNE SYGNALIZACYJNE POROZUMIEWANIE SIĘ

Mowa – akt w procesie porozumiewania się językowego: słownego, pisemnego, sygnalizacyjnego, w którym ktoś (=nadawca) komuś (=odbiorca) coś (=informacja) komunikuje w oparciu o ten sam język (=kod językowy )

SCHEMAT MOWY JĘZYK NADAWCA ODBIORCA (przekaz informacji) (zrozumienie) INFORMACJA (=wypowiedź) 1.tre ść 2.forma językowa (potocznie= styl) 3.substancja foniczna: płaszczyzna segmentalna (=głoski) płaszczyzna suprasegmentalna =prozodyczna=melodyczna (akcent, melodia, rytm, barwa głosu, tempo)

SCHEMAT MOWY NADAWCA ODBIORCA JĘZYK INFORMACJA w postaci: a/teksu słownego b/tekstu-zapisu (pismem normalnym, brajlem) c/tekstu sygnalizowanego (palcówką, morsem, semaforem) PRZEKAZ poprzez: a/mówienie b/pisanie c/sygnalizowanie ODBIÓR poprzez: a/słuch (wzrok) b/wzrok (czucie) c/słuch, wzrok, czucie

NARZĄD MOWY odcinek artykulacyjny odcinek fonacyjny (phone- głos, dźwięk) odcinek oddechowy Praca wszystkich odcinków jest koordynowana przez CUN oskrzela oskrzeliki płuca przepona krtań narządy ruchome narządy nieruchome

Zaburzenia treści: zaburzenia procesu uogólniania i abstrakcji brak logiki w budowanych tekstach nieprawidłowości w ukierunkowaniu myślenia (schizofazja) Objawowa klasyfikacja zaburzeń mowy według Leona Kaczmarka -cz. 1

Objawowa klasyfikacja zaburzeń mowy według Leona Kaczmarka -cz. 2 Zaburzenia języka (formy językowej): - niemota - afazja - alalia - agramatyzm - przejęzyczenia (lapsus)

Objawowa klasyfikacja zaburzeń mowy według Leona Kaczmarka -cz. 3 Zaburzenia substancji: a) w płaszczyźnie suprasegmentalnej (akcent, tempo, rytm, melodia): - jąkanie - rynolalia (nosowanie) - mowa bezkrtaniowców - afonia - bradylalia (zwolnione tempo mowy) - tachylalia (b. szybkie tempo mówienia) - giełkot (mowa bezładna - tachylalia + chaotyczny sposób językowego formułowania myśli) b) w płaszczyźnie segmentalnej (głoski): - dyslalia - dysortofonia c) w płaszczyźnie supra- i segmentalnej: - palatolalia (rynolalia+ dyslalia złożona) - mutyzm (zamilknięcie)

PODZIAŁ DYSLALII ZE WZGLĄDU NA NIEPRAWIDŁOWĄ REALIZACJĘ POSZCZEGÓLNYCH GŁOSEK-cz.1 W obrębie dyslalii wyodrębniamy następujące wady wymowy: sygmatyzm - nieprawidłowa realizacja głosek dentalizowanych (=głosek trzech szeregów: ś,ź,ć,dź; s,z,c,dz; sz,ż,cz,dż ); W ramach sygmatyzmu wyróżnia się następujące sposoby realizacji dźwięków: 1. deformacje (mówimy wtedy o sygmatyzmie właściwym), 2. substytucje (parasygmatyzm), czyli zastępowanie jednych głosek dentalizowanych innymi, realizowanymi prawidłowo. 3. elizje (mogisygmatyzm), czyli głoski dentalizowane nie są w ogóle realizowane

PODZIAŁ DYSLALII ZE WZGLĄDU NA NIEPRAWIDŁOWĄ REALIZACJĘ POSZCZEGÓLNYCH GŁOSEK-cz.2 Sygmatyzm właściwy (=sigmatismus,=seplenienie) czyli deformacje są wynikiem zmiany miejsca artykulacji głosek, co powoduje zniekształcenie ich brzmienia. W zależności od miejsca, w którym jest realizowana wadliwa artykulacja, wyróżnia się różne typy seplenienia: międzyzębowe (= sigmatismus interdentalis), boczne: prawoboczne i lewoboczne (=s. lateralis), przyzębowe (s. addentalis), wargowo-zębowe (labio-dentalis), świszczące (s. stridens), itd.

PODZIAŁ DYSLALII ZE WZGLĄDU NA NIEPRAWIDŁOWĄ REALIZACJĘ POSZCZEGÓLNYCH GŁOSEK-cz.3 Parasygmatyzm (=parasigmatismus) Najczęściej obserwuje się następujące substytucje: szereg szumiący sz, ż, cz, dż zastępowany szeregiem syczącym s, z, c, dz (szafasafa; czapka capka) szeregi syczący i szumiący s, z, c, dz; sz, ż, cz, dż zastępowane przez szereg ciszący ś, ź, ć, dź (sanki sianki; czapka ciapka) spółgłoski dentalizowane trące s, z, ś, ź, sz, ż mogą też być zastępowane przez przytarte c, dz, ć, dź, cz, dż (zima cima) spółgłoski dentalizowane dźwięczne mogą być zastępowane przez odpowiednie bezdźwięczne (koza kosa, żyto szyto) pewne głoski dentalizowane mogą być mylone z innymi (zazwyczaj z tymi, przez które były zastępowane we wcześniejszej fazie rozwoju); są to objawy sygmatyzmu fizjologicznego, rozwojowego (szafa safa; szafa siafa ).

PODZIAŁ DYSLALII ZE WZGLĄDU NA NIEPRAWIDŁOWĄ REALIZACJĘ POSZCZEGÓLNYCH GŁOSEK-cz.4 rotacyzm - deformacja (=nieprawidłowa realizacja) głoski r ; najczęściej spotykamy rotacyzm języczkowy (=uvularny)- wibruje języczek (uvula) pararotacyzm –substytucja (=zastępowanie głoski inną głoską) głoski r (rak lak) kappacyzm - deformacja głoski k ; parakappacyzm- zastępowanie głoski k inną głoską (kot tot); gammacyzm - deformacja głoski g; paragammacyzm- zastępowanie głoski g inną głoską (guma duma); lambdacyzm - deformacja głoski l; paralambdacyzm- zastępowanie głoski l inną głoską (lampa jampa); betacyzm - deformacja głoski b ; parabetacyzm- zastępowanie głoski b inną głoską (bałwan wałwan); mowa bezdźwięczna - realizacja głosek dźwięcznych bezdźwięcznie, bez drgań wiązadeł głosowych, np. g k (guma kuma); b p (bałwan pałfan). Przyczyną bezdźwięczności jest zwykle zaburzenie słuchu fonemowego, tj.nieróżnicowanie dźwięków o tym samym miejscu artykulacji. Przy mowie bezdźwięcznej z reguły występuje obniżenie napięcia mięśniowego: wargi i policzki są wiotkie, głos jest cichy, monotonny, bezbarwny.