Radzymin, Zespół Szkół Terenów Zieleni - rys historyczny

Radzymin jest jednym z najstarszych miast na Mazowszu. Prawa miejskie otrzymał w 1475 r. od księcia Bolesława V Mazowieckiego.Dwa lata wcześniej utworzono parafię.

W Metryce Koronnej zachował się zapis dokumentu lokacyjnego miasta, a w zbiorach parafialnych akt założenia radzymińskiej parafii.

Na przestrzeni dziejów Radzymin był własnością sławnych rodów arystokratycznych: Leszczyńskich, Bielińskich, Czartoryskich, Raczyńskich i Lubomirskich. Swój rozkwit przeżywał w drugiej połowie XVIII wieku, kiedy jego właścicielką była Księżna Eleonora Czartoryska, wujenka króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Księżna Eleonora ufundowała nowy kościół parafialny i pierwszą w mieście szkołę elementarną we wzniesionym przez siebie domu przy kościele. Wybudowała również okazały pałac otoczony pięknym, krajobrazowym parkiem.

Częstym gościem w mieście był król Stanisław August Poniatowski, który nadał Radzyminowi przywilej odbywania targów w każdą środę, które funkcjonują do dziś.

Radzymin, leży na przedpolach stolicy, był miejscem ważnych wydarzeń historycznych, związanych z losami Ojczyzny. W 1809 r. pod miastem stoczono bitwę z Austriakami, która zapoczątkowała pasmo sukcesów księcia Józefa Poniatowskiego i doprowadziła do powiększenia terytorium Księstwa Warszawskiego.

Największym wydarzeniem historycznym w dziejach miasta była zwycięska bitwa z bolszewikami w sierpniu 1920 r. Zmagania o miasto śledziła wtedy cała Polska i Europa.

Ostatnie odbicie miasta z rąk bolszewickich, 15 sierpnia, w dzień Wniebowstąpienia NMP zyskało miano Cudu nad Wisłą, a dzień 15 sierpnia stał się Świętem Żołnierza Polskiego.

Podczas II wojny światowej mieszkańcy Radzymina aktywnie uczestniczyli w ruchu oporu. Najliczniej reprezentowani byli żołnierze Armii Krajowej, zorganizowani w Radzymińskim Obwodzie AK „Rajski Ptak”. Po zakończeniu wojny Radzymin był dyskryminowany za wydarzenia 1920 r. Trwało to do końca lat osiemdziesiątych.

Wielkim wydarzeniem w dziejach Radzymina była wizyta papieża Jana Pawła II, 13 czerwca 1999 r. na Cmentarzu Poległych w 1920 r., gdzie złożył hołd poległym i spotkał się z żyjącymi bohaterami tej wojny.

Dzieje Radzymina to też organiczna praca wielu pokoleń Polaków, którzy z ziemią radzymińską związało swoje losy. Swoją kartę w tych dziejach zapisał też Zakon Dolorystów czyli Zgromadzenie Synów Matki Boskiej Bolesnej, utworzone 1893 r. przez bł.o.Honorata Koźmińskiego.

Doloryści pojawili się w Radzyminie już w latach 1895-1896. Tu przy ul Doloryści pojawili się w Radzyminie już w latach 1895-1896. Tu przy ul. Warszawskiej (obecnie Al.Jana Pawła II) powstał Dom Główny zgromadzenia.

Bracia jako zgromadzenie ukryte nie nosili habitu zakonnego Bracia jako zgromadzenie ukryte nie nosili habitu zakonnego. Zwracali się do siebie per „pan”. Prowadzili jednak życie w duchu zakonnym. Składali śluby: posłuszeństwa, czystości i ubóstwa. Zajmowali się przede wszystkim działalnością wychowawczą i oświatową. Ich zadaniem była opieka nad młodzieżą zwłaszcza ubogą, przez przygotowanie do zawodu i samodzielnego życia w społeczeństwie.

Podstawowym źródłem utrzymania był ogród owocowo-warzywny, w którym chłopcy praktykowali w kwiaciarstwie i szkółkarstwie. Istniała również pasieka z której wydobywano miód. Owoce pracy sprzedawane były na miejscu lub w Warszawie.

W połowie lat 30. do 2-pietrowego murowanego budynku postanowiono dobudować 3-piętrową fasadę. W czasie II wojny światowej stary budynek zajęła żandarmeria niemiecka, w nowym zorganizowano szpital wojenny, który działał jeszcze po wojnie. W grudniu 1947 r. podjęta została decyzja o przekazaniu majątku Zakonu na rzecz Ministerstwa Oświaty.

Przez pierwsze pięć lat funkcjonowała tu szkoła wielobranżowa, kształcąca młodzież w różnych zawodach rzemieślniczych. Jednym z kierunków kształcenia był: ogrodnik plantacji miejskich.

1.09.1952 na bazie tej szkoły utworzono Technikum Terenów Zieleni Ministerstwa Gospodarki Komunalnej. Od 1953 r. funkcję dyrektora objął inżynier Czesław Nowak. Przeprowadził on ostateczną reorganizację szkoły i nadał jej właściwy kierunek kształcenia. Podstawowym kierunkiem był zawód technika ogrodnika o specjalności urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni.

W kolejnych latach zmieniała się nazwa szkoły i otwierano kolejne kierunki kształcenia. W roku szkolnym 1983/1984 szkoła obchodziła jubileusz 30-lecia swojego istnienia. Z tej okazji rodzice uczniów ufundowali szkole sztandar, który został poświęcony i przekazany dyrekcji przez uczniów.

W maju 1986 r. odbyła się uroczystość ustanowienia Patrona Szkoły, którym został jej długoletni dyrektor inż. Czesław Nowak. Był on autorem programu nauczania dla 5-letniego technikum terenów zieleni oraz zasadniczej szkoły terenów zieleni. Pracował także nad podręcznikami do szkoły zasadniczej, czego efektem było wielokrotne wydanie podręcznika pt. „Rośliny ozdobne”.

DOJAZD DO SZKOŁY

GMACH SZKOŁY 1970

KOŁO DRAMATYCZNE

GAŁGAN - BAL

Od 2002 r. dyrektorem szkoły jest Bożenna Bońska