Czarownica czy Czarodziejka…? Dorota Terakowska Gabriela Bonk, Rybnik - maj 2010

Barbara Rozalia Terakowska urodziła się 30 sierpnia 1938 roku w Krakowie. Młoda, śliczna, czupurna Basia postanawia, że będzie miała na imię Dorota. I zdania nie zmienia. Katarzyna T. Nowak: Moja mama czarownica. Kraków: Wydawn. Literackie, 2005. ISBN 83-08-03781-X, s. 48. Łukasz Maciejewski: Portret czarownicy. „Tygodnik Powszechny. Książki w Tygodniku” z 20 listopada 2005, s. 10. Fot. Michał Englert

Apodyktyczna, władcza, uparta, w ciągłym biegu Apodyktyczna, władcza, uparta, w ciągłym biegu. Nie pasowała do żadnej szkoły. Szukała siebie w szaleńczym stylu życia cyganerii krakowskiej. Wszędzie musiała być pierwsza, jeśli nie najlepsza, to najgorsza. Byleby inna. Katarzyna T. Nowak: Moja mama czarownica. Kraków: Wydawn. Literackie, 2005. ISBN 83-08-03781-X, s. 17.

Terakowska była jak tajfun Terakowska była jak tajfun. Jako nastolatka dawała popalić swoim rodzicom. Od 16 roku życia czas spędzała głównie w Piwnicy pod Baranami. Przemysław Czapliński; Pogodzić się z czarownicą. „Gazeta Wyborcza” z 4 października 2005, s. 16. Fot. Adam Golec

Jej głowa znajduje się na monumencie Bronisława Chromego, upamiętniającym postaci związane z Piwnicą pod Baranami

Były dwie Doroty – pierwsza, analizująca chłodno i krytycznie rzeczywistość publicystka i druga, która słyszy, jak łabędzie skrzydła śpiewają. Katarzyna T. Nowak: Moja mama czarownica. Kraków: Wydawn. Literackie, 2005. ISBN 83-08-03781-X..

Bezkompromisowa dziennikarka i wrażliwa pisarka Bezkompromisowa dziennikarka i wrażliwa pisarka. Łukasz Maciejewski: Portret czarownicy. „Tygodnik Powszechny. Książki w Tygodniku” z 20 listopada 2005, s. 10.

źródło ilustracji: Nowak Katarzyna T. : Córka czarownicy źródło ilustracji: Nowak Katarzyna T.: Córka czarownicy. Rozmowę przepr .Henryka Wach-Malicka. „Dziennik Zachodni” 2005 nr 291, s. 15. na zdjęciu : Katarzyna T. Nowak: starsza córka Doroty Terakowskiej. Dziennikarka, związana z „Gazetą Krakowską,” „Przekrojem” i „Twoim Stylem.” Jako nastolatka, w 1980 roku próbowała ukraść samolot.

Katarzyna T. Nowak jest autorką książki biograficznej o Dorocie Terakowskiej

Pierwszy z prawej: Maciej Szumowski (1939-2004) redaktor naczelny „Gazety Krakowskiej”, znany dziennikarz i dokumentalista filmowy – mąż Doroty Terakowskiej. Zmarł miesiąc po niej. źródło ilustracji: Surdykowski Jerzy: Sprowadźcie tutaj Maćka! „Dziennik Zachodni” 2006 nr 204, s. 19.

Fot. Adam Golec ; źródło ilustracji: Matka, córka i Ono Fot. Adam Golec ; źródło ilustracji: Matka, córka i Ono. Z Dorotą Terakowską i Małgorzatą Szumowską rozmawia Renata Radłowska. "Gazeta Wyborcza. Wysokie Obcasy." 2003. na zdjęciu: Małgorzata Szumowska: młodsza córka Doroty Terakowskiej, reżyserska i scenarzystka

Źródło ilustracji: „Biblioteka w Szkole” 2005 nr 2. Dorota Terakowska nie wygrała z chorobą nowotworową. Zmarła 4 stycznia 2004 roku. Źródło ilustracji: „Biblioteka w Szkole” 2005 nr 2.

Grób Doroty Terakowskiej na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, na planie zaznaczono na czerwono kwaterę (XVIII), gdzie mieści się grób pisarki

na zdjęciu Małgorzata Szumowska Mama nie nauczyła nas sprzątać ani gotować. Nauczyła nas za to miłości do literatury. Czytanie w naszym domu było czymś tak naturalnym jak jedzenie czy spanie. Katarzyna T. Nowak: Moja mama czarownica. Kraków: Wydawn. Literackie, 2005. ISBN 83-08-03781-X.

Czytanie książek, to jedna z ostatnich czynności w trakcie których można usłyszeć własne myśli lub upewnić się, że się je w ogóle ma. Książki nie dają odpowiedzi, nawet te najmądrzejsze, ale pomagają stawiać pytania. Dorota Terakowska

Aleksandra Pethe: Doroty Terakowskiej książki dla każdego Aleksandra Pethe: Doroty Terakowskiej książki dla każdego. „Guliwer” 2003 nr 2 s. 62. Jej pisarstwo nie hołduje modnym nurtom literackim. Dorota Terakowska opowiada, uprawia klasyczną sztukę opowiadania. Odrzuca konwencje postmodernistyczne. Stroni od eksperymentu literackiego i gry językowej.

Trzykrotnie otrzymała literacką nagrodę roku Polskiej Sekcji IBBY Trzykrotnie otrzymała literacką nagrodę roku Polskiej Sekcji IBBY. W 1998 roku – nominowana do Paszportu „Polityki.” W 2002 – nominowana do pierwszej nagrody prezydenta RP za twórczość dla dzieci i młodzieży

Próba generalna - zbiór reportaży 1983

13 miesięcy i 13 dni Gazety Krakowskiej 1984

Guma do żucia 1986 - prywatne rozliczenie z latami PRL

Terakowska pisze uniwersalne fantasy Terakowska pisze uniwersalne fantasy. Dzięki temu jej książki trafiają zarówno do młodych jak i dorosłych czytelników. Poprzez czerpanie z obfitych źródeł mitologii celtyckiej i Biblii, tworzy obrazy, których elementy współczesne sąsiadują obok starodawnych. Terakowska zauważa wokół siebie mnóstwo rzeczy i zdarzeń przesyconych tajemnicą, niespodzianką. Jacek Sułek: Oczy wyobraźni czyli rzecz o pisarstwie Doroty Terakowskiej. Praca magisterska pod kierunkiem prof.. Dr hab. Alicji Baluch. Kraków: WSP, 1996.

Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie 1986 (napisana w 1979 roku)

Władca Lewawu 1989 - wpisany do kanonu lektur szkolnych - zaliczany do złotej dziesiątki książek dla dzieci lat osiemdziesiątych

W niezmierzonej głębi lustra 1983-85 - baśń

Córka Czarownic 1991 - powieść wpisana na Światową Listę Jana Christiana Andersena w 1992 r. - nagroda polskiej sieci IBBY w 1992 r. - wpisana do Kanonu Książek dla Dzieci i Młodzieży na XXI wiek „Gazety Wyborczej” (w lutym 2003)

Lustro Pana Grymsa 1995 - Dziecięcy Bestseller (Mały Dong) w 1995 r.

Samotność Bogów 1998 - nagroda polskiej sieci IBBY w 1998 r Samotność Bogów 1998 - nagroda polskiej sieci IBBY w 1998 r. - Najlepsza Książka Wiosna`98

W krainie Kota 1999

Tam gdzie spadają Anioły 1999 - nagroda polskiej sieci IBBY w 1999 r.

Poczwarka 2001 - na liście najlepiej sprzedających się książek w 2001 roku

Ono 2003 - Krakowska Książka Miesiąca w kwietniu 2003 - Nagroda Księgarzy „Witryna” 2003

Być rodziną 2003

Dobry adres to człowiek 2004

Bibliografia: Baluch Alicja: Nowe arcydzieło. Wokół tematu spełnienia w Córce czarownic - Doroty Terakowskiej. "Polonistyka" 1994 nr 9. s. 522- 525. Bomba Jacek: Przerwane rozmowy. Wspomnienie o Dorocie Terakowskiej (1938-2004). "Tygodnik Powszechny" 2004 nr 6. Czapliński Przemysław: Nadnaturalny dar ułomności. "Poczwarka" Doroty Terakowskiej - książka dla czułych odbiorców. "Polityka" 2001 nr 14 s. 51. Czas mi sprzyja. Z Dorotą Terakowską rozmawia Aleksandra Pethe. "Guliwer" 2003 nr 3 s. 28- 31. Daję prawo wyboru. Ostatnia rozmowa z Dorotą Terakowską. Rozmawiała Monika Janusz. "Rzeczpospolita. Plus Minus" z 10-11 stycznia 2004 nr 8 s. 12. Gucwa Elżbieta: Tej, która odeszła, ale będzie żyć pośród nas... Dorocie Terakowskiej. "Biblioteka w szkole" 2004 nr 2 s. 26. Łodej Elżbieta, Gucwa Elżbieta: Konkurs znajomości "Władcy Lewawu" Doroty Terakowskiej. "Biblioteka w szkole" 2004 nr 4 s. 26. Matka, córka i Ono. Z Dorotą Terakowską i Małgorzatą Szumowską rozmawia Renata Radłowska. "Gazeta Wyborcza. Wysokie Obcasy." 2003. Osięgowska Dorota: Na ratunek Aniołowi... Przez pryzmat wartości o książce Doroty Terakowskiej Tam gdzie spadają Anioły. W: Język polski. Poradnik dla nauczyciela. Zrozumieć słowo. Gimnazjum 2. Red. Anita Gis i Elżbieta Nowosielska. Poznań: Arka, 2000. s. 137- 141. Pethe Aleksandra: Doroty Terakowskiej książki dla każdego. "Guliwer" 2003 nr 2 s. 60- 62. "Poczwarka." Z Dorotą Terakowską rozmawia Bogusława Stanowska-Cichoń. "Niedziela" 2001 nr 14 s. 12.