John Ronald Reuel Tolkien Hobbit

J.R.R. Tolkien - sylwetka J.R.R Tolkien - sylwetka Epoka: współczesność John R. R. Tolkien – z pochodzenia Brytyjczyk. Urodził się w 1892 roku. We wczesnej młodości Tolkien odkrył w sobie wielki talent lingwistyczny, dzięki któremu studiował dawne dialekty mowy walijskiej i fińskiej. Te doświadczenia pozwoliły mu na stworzenie od podstaw zupełnie nowego języka – języka elfów. Dzięki dobrym wynikom w nauce John został przyjęty do prestiżowego Exeter College Oxford. Znaczenie dla literatury: Książki Tolkiena – zwłaszcza Hobbit, czyli tam i z powrotem oraz trylogia Władca Pierścieni – początkowo prekursorskie, z biegiem czasu stały się klasyką gatunku fantasy. Książki doczekały się wielu wznowień oraz przekładów na niemal wszystkie języki świata, a w ostatnich latach ekranizacji w reżyserii Petera Jacksona.

OPIS UTWORU:

CZAS I AKCJA: Utwór rozpoczyna się pod koniec kwietnia w pięknej i malowniczej krainie zamieszkałej przez przyjazne hobbity. Miejsce to nazywane jest Bag End. Tytułowy bohater zamieszkujący schludną i porządną norę pod Pagórkiem nazywa się Bilbo Baggins. Akcja trwa około jeden i pół roku i kończy się w tym samym miejscu. Podróż, którą odbywają bohaterowie jest długa i pełna przygód. Bohaterowie muszą zmierzyć się z licznymi niebezpieczeństwami (krwiożercze pająki, wilki, trolle, gobliny). Kiedy docierają do celu by odzyskać skarb krasnoludów czeka ich najcięższa przeprawa - spotkanie ze Smaugiem. Historia kończy się wojną 5 armii.

GATUNEK Utwór Hobbit to powieść fantasy - Utwór, w którym został stworzony cały świat z oryginalnymi mieszkańcami, językami, miejscami, rachubą czasu, mitologią. W Śródziemiu istnieje specjalna rachuba czasu (trzy Epoki, magiczne dni); zamieszkują je istoty dobre i złe, które toczą walkę; dużą rolę odgrywają tu magowie, czarodzieje (jak Gandalf), którzy wspierają walczących w imię dobra; obok języków plemiennych istnieje Wspólna Mowa. Wszystkie te cechy sprawiają, że świat powieści Tolkiena to świat żywy, bliski, bardzo sugestywny, świat gdzie największą rolę odgrywa bogata wyobraźnia nie tylko autora, ale i czytelnika. To świat fantazji, w który wkraczamy od pierwszej strony każdej książki tego pisarza, świat, gdzie bardzo chętnie się wraca.

BOHATEROWIE :

HOBBICI - Mieszkańcy Hobbitonu. Weseli, pełni optymizmu, uwielbiają dobrze zjeść, słuchać starych opowieści, palić fajki. Mają czyste, schludne nory, gdzie mieszkają. Ubierają się kolorowo, nie noszą obuwia, gdyż mają owłosione duże stopy. Ich głowy są zwykle porośnięte bujnymi kędzierzawymi włosami barwy brunatnej. Są skłonni do tycia, ale się tym nie przejmują. Nigdy nie używają czarów, potrafią się bezszelestnie poruszać. W razie potrzeby umieją być odważni, przedsiębiorczy, nigdy jednak nie afiszują się tymi zaletami. Nie lubią zabijać i rzadko biorą udział w walce. Bilbo Baggins - bohater główny i tytułowy – hobbit.

GOBLINY - Olbrzymie stwory, zamieszkujące jaskinie, gdzie zajmują się wytwarzaniem straszliwej broni, nie znoszą istot zamieszkujących Śródziemie i chętnie z nimi walczą, sprzymierzając się z wilkami-wargami. Ich dowódcą jest Wielki Goblin, który ginie z ręki Gandalfa. Oddziały goblinów prowadzi pod Samotną Górę inny przywódca, ogromny i groźny Bolg. Ich armii towarzyszą wargowie i stada nietoperzy - to słudzy Saurona, władcy ciemności, króla zła. Dzięki solidarności walczących ludzi, elfów, krasnoludów gobliny zostały zwyciężone.

TROLLE - podobne nieco do goblinów, nie znoszą dziennego światła, pod wpływem promieni słonecznych kamienieją. Trzech z nich - Williama (Billa), Bertrama (Berta) i Toma spotkały wędrujące z Bilbem krasnoludy. Dzięki pomocy Gandalfa udało im się uratować. Trolle nie spostrzegły, że świta i zamieniły się w skały.

ELFY - Tolkien pisze o różnych rodzajach elfów: leśnych, zachodu, podziemnych (gnomach), morskich. W tej książce przyjaciele spotykają się z elfami zachodu (dom Elronda) oraz z elfami leśnymi, których więźniami zostają krasnoludy. To bardzo piękne i tajemnicze stworzenia, z łatwością posługują się magią, są nieśmiertelne, kiedy czują, że mija ich epoka, udają się na Szare Nabrzeża i odpływają do krainy wiecznego szczęścia. Wytwarzają magiczne przedmioty, są odważne, sprytne, szlachetne. To jedne z najpiękniejszych mieszkańców Śródziemia.

KRASNOLUDY - większe od hobbitów, kochają skarby i jaskinie. W podziemiach czują się doskonale, budują tam piękne mieszkania i tworzą warsztaty pracy, wykorzystując naturalne ukształtowanie terenu: stalaktyty, stalagmity, wzbogacają tylko wnętrza światłem. Doskonali rzemieślnicy: kowale, złotnicy, potrafią zrobić świetną broń i piękną biżuterię. Noszą kubraki, są zwykle uzbrojone w topory, czasem ich broń ma magiczne właściwości, mają długie brody i dość dostojny wygląd. Krasnoludy założyły miasto Dal, spustoszone potem przez Smauga.

PROBLEMATYKA UTWORU:

Powieść J. R. R. Tolkiena porusza wiele ważnych i wzniosłych tematów Powieść J.R.R. Tolkiena porusza wiele ważnych i wzniosłych tematów. Przygody dzielnego Bilba Bagginsa to tylko pozornie prosta opowieść dla dzieci, w rzeczywistości utwór niesie ze sobą bardzo poważne przesłanie. Przede wszystkim jest to historia pojedynku dobra ze złem. Odwieczna walka dwóch sił – jasnej i ciemnej, to codzienność życia w świecie stworzonym przez Tolkiena. Innym zagadnieniem poruszanym w „Hobbicie” jest przeznaczenie. Jest to piękne przesłanie, ponieważ wynika z niego, że nawet dla pozornie najsłabszych istot możliwe jest dokonywanie rzeczy największych. W powieści ponadto zostało zawarte uniwersalne przesłanie o prawdziwej naturze heroizmu. W najtrudniejszych, pozornie nawet beznadziejnych, sytuacjach bohaterowie utworu wspinają się na szczyty swoich umiejętności i odwagi, by stawić czoła przeciwnościom losu. Ponadto „Hobbit” porusza również temat odpowiedzialności związanej z posiadaną siłą czy władzą. Zostało to przedstawione poprzez magiczny pierścień, który symbolizował nieskończone możliwości i wielką moc.

Tolkien zarysował w swojej powieści relację pomiędzy ludźmi prostymi a elitami. Autor „Hobbita” od zawsze wyraźnie sympatyzował ze zwykłym ludem, którego odzwierciedleniem w utworze jest Bilbo. Jest to postać naiwna i słaba fizycznie, lecz mimo tego zdolna do aktów wielkiego heroizmu, które mogą zadziwić istoty o wiele potężniejsze i mądrzejsze, czyli elity. Wyższe warstwy społeczne w utworze reprezentują chociażby elfy czy Gandalf. Tolkien w piękny sposób usiłował przekazać myśl, że moralnym zadaniem elit jest opiekowanie się prostym ludem, dzięki czemu obydwie grupy będą stanowiły harmonijną całość, której nic nie będzie w stanie pokonać. Tolkien zarysował w swojej powieści relację pomiędzy ludźmi prostymi a elitami. Autor „Hobbita” od zawsze wyraźnie sympatyzował ze zwykłym ludem, którego odzwierciedleniem w utworze jest Bilbo. Jest to postać słaba fizycznie, lecz mimo tego zdolna do aktów wielkiego heroizmu, które mogą zadziwić istoty o wiele potężniejsze i mądrzejsze. Wyższe warstwy społeczne w utworze reprezentują chociażby elfy czy Gandalf. Tolkien w piękny sposób usiłował przekazać myśl, że moralnym zadaniem elit jest opiekowanie się prostym ludem, dzięki czemu obydwie grupy będą stanowiły harmonijną całość, której nic nie będzie w stanie pokonać. W powieści możemy również doszukać się przestrogi przed żądzą posiadania dóbr materialnych. Chciwość złota i drogocennych kamieni bez wątpienia odcisnęła się na krasnoludach. W pewnym momencie pazerność ta doprowadziła niemal do wojny, kiedy to Thorin zamierzał bronić Samotnej Góry przed najazdem ludzi i leśnych elfów. Bez wątpienia chciwość doprowadziła do upadku Thorina. Na koniec warto zwrócić uwagę na znaczenie więzi rodzinnych. W „Hobbicie” większość postaci kontynuuje dziedzictwo swoich przodków poprzez sprawowanie podobnych co oni funkcji, czego przykładem mogą być krasnoludy z Thorinem na czele.

Motywy w Hobbicie Motyw wędrówki Motyw chciwości,, smoczej choroby” Motyw przewodnika i mędrca (Gandalf) Motyw domu Motyw walki dobra ze złem Motyw puszczy ( labiryntu ) Motyw skarbu Motyw samotności (Golum) Motyw śmierci Motyw władcy idealnego Motyw magii Motyw arkadii Motyw pierścienia Motyw rycerza Motyw przemiany Motyw szczęścia Motyw przygody Motyw przyjaźni Motyw dorastania/dojrzewania Motyw epikurejczyka (hobbici) Motyw smoka Motyw poświęcenia Motyw wojny Motyw tradycji/roli historii w życiu (historia i tradycja jako ważne elementy kształtowania tożsamości i przynależności grupowej)

THE END