Przemoc jest to zamierzone działanie, wykorzystujące przewagę siły, skierowane przeciwko innej osobie, naruszające jego godność oraz podstawowe prawa i wolności, powodujące cierpienie i szkody. Możemy zetknąć się z nią niemal wszędzie: w szkole, rodzinie, miejscach publicznych, wobec zwierząt, jak i również w sieci tzw. Cyberprzemoc.

Psychiczna - naruszenie godności osobistej. Przemoc psychiczna zawiera przymus i groźby np.: obrażanie, wyzywanie, osądzanie, ocenianie, krytykowanie, straszenie, szantażowanie, grożenie, nieliczenie się z uczuciami, krzyczenie, oskarżanie, obwinianie, oczernianie, krzywdzenie zwierząt, czytanie osobistej korespondencji, ujawnianie tajemnic, sekretów, wyśmiewanie, lekceważenie, itp.; Fizyczna - naruszanie nietykalności fizycznej. Jest to celowe zachowanie powodujące uszkodzenie ciała lub niosące takie ryzyko, np.: popychanie, szarpanie, ciągnięcie, szturchanie, klepanie, klapsy, ciągnięcie za uszy, włosy, szczypanie,, kopanie, bicie ręką, pięścią, uderzenie w twarz - tzw. "policzek", duszenie, krępowanie ruchów, itp.;

Ekonomiczna - naruszenie własności. Przemoc ekonomiczna wiąże się celowym niszczeniem czyjejś własności. Np.: niszczenie rzeczy, włamanie do zamkniętego osobistego pomieszczenia, kradzież, używanie rzeczy bez pozwolenia, zabieranie pieniędzy, przeglądanie dokumentów, korespondencji, dysponowanie czyjąś własnością, zaciąganie pożyczek "na wspólne konto", sprzedawanie osobistych lub wspólnych rzeczy bez uzgodnienia, itp. Zaniedbanie - naruszenie obowiązku do opieki ze strony osób bliskich np.: nie dawanie środków na utrzymanie, pozbawianie jedzenia, ubrania, schronienia, brak pomocy w chorobie, nie udzielenie pomocy, itp.

Założeniami Kodeksu szkoła bez przemocy: 1. Szkoła jest wspólnotą. 2. Wszyscy się szanujemy. 3. Wspólnie działamy przeciw przemocy. 4. Niczego nie ukrywamy. 5. Zawsze reagujemy. 6. Nauczyciel nie jest sam. 7. Uczniowie wiedzą, jak działać 8. Rodzice są z nami. 9. Mamy sojuszników. 10. Nagradzamy dobre przykłady Zgodnie z Kodeksem etycznym uczeń: 1.Przestrzega zasad kultury współżycia w odniesieniu do kolegów, nauczycieli oraz pozostałych pracowników 2.Jest wrażliwy na krzywdę innych i służy pomocą. 3.Cechuje go schludny, godny ucznia wygląd. 4.Dba o bezpieczeństwo innych oraz własne- nie stosuje przemocy słownej, fizycznej ani psychicznej 5.Szanuje mienie szkoły 6.Nie kradnie i nie przywłaszcza własności innych. 7.Jest zobowiązany do zachowania tajemnicy korespondencji i rozmowy w sprawach osobistych powierzonych w zaufaniu przez inną osobę 8.Rozumie potrzebę zdobywania wiedzy i obowiązku systematycznego uczęszczania do szkoły 9.Dba o własny harmonijny rozwój fizyczny, duchowy i moralny, przestrzega zasad zdrowego stylu życia nie ulega nałogom; 10.Godnie reprezentuje szkołę na uroczystościach i przedsięwzięciach szkolnych oraz pozaszkolnych; 11.Szanuje odmienne przekonania, wiarę i poglądy innych.

- Spróbuj ignorować to, co mówią sprawcy, udawaj, że cię to wcale nie obchodzi. Nie pokazuj, że jesteś smutny lub zły. Twoje zdenerwowanie sprawia im satysfakcję i zachęca do dalszego atakowania. - Staraj się wyglądać na pewnego siebie - chodź wyprostowany (plecy proste, podniesiona głowa). Możesz ćwiczyć taką postawę w domu, przed lustrem. Pamiętaj, że sprawcy poszukują uczniów wyglądających na takich, którzy się przestraszą i nie obronią. - Ćwicz swój głos - odpowiadaj pewnym i mocnym głosem, postaraj się patrzeć sprawcom w oczy. Często osoby w twojej sytuacji mówią cicho i nieśmiało, a to może zachęcać sprawców do dalszego zaczepiania. - Jeśli ci dokuczają - najlepiej odejdź. Nie przejmuj się, co o tobie pomyślą. Pamiętaj, im dłużej będziesz stał i słuchał tym większą zabawę będą mieli sprawcy. -Miej przygotowaną odpowiedź np.: "Dziewczyny, nie macie nic innego do roboty?", "To nie jest w porządku wyśmiewać się z kogoś", "Możesz sobie mówić co chcesz, mnie to nie obchodzi". -Powiedz krótko i stanowczo, że się nie zgadzasz na takie traktowanie np.: "Nie mów tak do mnie", "Nie zgadzam się", "Nie nazywam się tak". - Spróbuj być dowcipny. Poczucie humoru jest często najlepszą "bronią" na agresję. Jeśli potrafisz śmiać się w takiej sytuacji, sprawcy widzą, że się niczym nie przejmujesz. Prawdopodobnie zostawią cię wtedy w spokoju. Poćwicz takie odpowiedzi w domu. - Spróbuj zaskoczyć sprawców. Zrób coś, co zbije ich z tropu, zdziwi np. udawaj, że nie dosłyszysz ("Co mówicie? Głośniej. Ale, że co ja robię? Nic nie słyszę. itd.); upozoruj, że mdlejesz ("Chłopaki, kręci mi się w głowie od tego przezywania, chyba zemdleję - Powiedz o tym swojemu przyjacielowi lub dobremu koledze/koleżance. Będziesz czuł się o wiele lepiej, gdy podzielisz się swoim zmartwieniem. Poproś o pomoc i radę. Czasem wystarczy wspólne spędzanie czasu na przerwach. Sprawcy częściej atakują pojedynczych uczniów. - Poradź się rodziców lub kogoś bliskiego. Opowiedz im o swoim kłopocie. Dorośli mają różne, sprytne pomysły, jak rozwiązać taki problem. Warto skorzystać z ich wiedzy.

-stałe dyżury nauczycieli i uczniów na przerwach, - natychmiastowa reakcja na łamanie dyscypliny szkolnej, - pomoc ze strony "neutralnych" uczniów, - w przypadku stwierdzenia aktów agresji na terenie szkoły w zależności od skali zjawiska podejmowanie natychmiastowych działań celem zlikwidowania negatywnego zjawiska (rozmowa z rodzicami, pedagogiem, wezwanie policji itp.), - fachowa pomoc psychologa (psychoterapeuty) dla rodziców i uczniów szykanowanych i szykanujących, również przez wykorzystanie umiejętności pedagogów zatrudnionych w szkole, - organizowanie w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej zajęć terapeutycznych.

Jeżeli jesteś ofiarą przemocy : - zgłoś problem do wychowawcy, pedagoga szkolnego, psychologa, dyrektora szkoły oraz rodzicom. - zgłoś sprawę na policję (jeżeli zostałeś dotkliwie pobity lub okradziony) - zadzwoń pod numer – jest to bezpłatny telefon zaufania dla dzieci i młodzieży z całej Polski.

Pamiętajmy, że przemoc zabiera moc i siłę. A one są potrzebne do życia i działania. Trzeba więc, z całych sił, bronić się przed doznawaniem przemocy. Pamiętajmy, że przemoc zabiera moc i siłę. A one są potrzebne do życia i działania. Trzeba więc, z całych sił, bronić się przed doznawaniem przemocy.

Literatura: -Ewy Czemierowska-Koruba, Kazimierz Koruba: „Szkoła bez przemocy” Szkolny system przeciwdziałania agresji i przemocy poradnik dla nauczycieli. - Surzykiewicz J,, Agresja i przemoc w szkole", CMPPP, Warszawa J. Mellibruda, „Oblicza przemocy”,