2013 ROK JULIANA TUWIMA

Julian Tuwim Poeta, pisarz, tłumacz, satyryk, autor tekstów kabaretowych

Krótka biografia Urodził się 13 września 1894 r. w Łodzi, przy ulicy Widzewskiej 44 (obecnie J. Kilińskiego 46) w rodzinie mieszczańskiej pochodzenia żydowskiego. W latach był uczniem Męskiego Gimnazjum Rządowego z siedzibą przy ul. Mikołajewskiej 44. W 1911 r. nieformalnie zadebiutował przekładem wiersza Leopolda Staffa W jesiennym słońcu na język esperanto. 6 stycznia 1913 r. opublikował w Kurierze Warszawskim wiersz Prośba. Utwór podpisał inicjałami St. M. (Stefania Marchew) - poznanej w 1912 r. swojej przyszłej żony. Dom przy ulicy Andrzeja Struga 42, w którym w młodości mieszkał Julian Tuwim.

Lata warszawskie W 1916 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie rozpoczął studia wyższe. W latach studiował na Uniwersytecie Warszawskim, ale ukończył tylko po jednym semestrze prawa i filozofii. Studia porzucił aby zająć się poezją W 1918 r., po opublikowaniu w akademickim piśmie Pro Arte et Studio kontrowersyjnego wiersza Wiosna, szybko zdobył rozgłos. W tym samym roku założył razem z grupą kolegów kawiarnię literacką Pod Picadorem, z siedzibą na Nowym Świecie 57. Od 1919 r. pracował jako kierownik literackich kabaretów artystycznych Qui Pro Quo, Banda, Cyrulik Warszawski. Pod Pikadorem

Jarosław Iwaszkiewicz Jan Lechoń Antoni Słonimski Kazimierz Wierzyński Julian Tuwim Członkowie Grupy: Skamander W 1919 r. wspólnie z Jarosławem Iwaszkiewiczem, Janem Lechoniem, Kazimierzem Wierzyńskim i Antonim Słonimskim założyli grupę poetycką Skamander. Nazwa pochodziła od mitologicznej rzeki Skamander opływającej Troję. Wydawali także miesięcznik o tej samej nazwie - najważniejsze czasopismo literackie dwudziestolecia międzywojennego.

Na emigracji r., po napadzie hitlerowskim na Polskę, Tuwim wraz z żoną opuścił kraj i przez Rumunię dostał się do Francji. W 1940 r., w obliczu kapitulacji Francji Tuwimowie wyjechalii do Brazylii i zamieszkali w Rio de Janeiro. W 1942 r. przenieśli się do Nowego Jorku, gdzie pozostali do końca wojny.Towarzyszyli im przyjaciele: Jan Lechoń i Kazimierz Wierzyński. Z manuskryptem Kwiatów Polskich w White Plains w 1942 r. Na emigracji w Rio de Janeiro w latach

OKRES POWOJENNY r. powrócił do kraju, gdzie był witany uroczyście przez władze komunistyczne, które okrzyknęły go poetą państwowym i zapewniły mu liczne przywileje (m. in. rodzina Tuwimów otrzymała willę w Aninie, przy ulicy Zorzy 19). W latach 1947–1950 był kierownikiem literackim w Teatrze Nowym w Warszawie i członkiem zarządu Związku Zawodowego Literatów Polskich. Po wojnie zajmował się tłumaczeniami, działalnością społeczną, pisał artykuły do prasy, zbierał ciekawostki literackie. Zmarł nagle r. w Zakopanem. Został pochowany w wojskowej części cmentarza na Powązkach w Warszawie.

Rodzina Dziadek, Leon Krukowski był właścicielem łódzkiej drukarni i wydawcą pierwszego w Łodzi pisma codziennego. Babka, Ewelina z Łapowskich Krukowska, mocno związana z kulturą polską, kultywowała tradycje 1863 r. Ojciec, Izydor Tuwim, urodził się 22 lipca 1858 r. Ukończył szkołę w Królewcu, a następnie studiował w Paryżu. Był urzędnikiem i korespondentem Azowsko-Dońskiego Banku Handlowego. Zmarł w 1935 r. Matka, Adela z KrukowskichTuwimowa urodziła się 1871 r. Pochodziła z rodziny inteligenckiej, głęboko wrośniętej w kulturę polską. Jej czterej bracia byli lekarzami i adwokatami. Po śmierci męża popadła w chorobę psychiczną i próbowała popełnić samobójstwo. Ostatni okres życia spędziła w szpitalu dla psychicznie chorych w Otwocku. W 1942 r. została zastrzelona przez Niemców podczas likwidowania otwockiego getta. Młodsza siostra, Irena, urodziła się 22 sierpnia 1899 r. Była również poetka, prozaikiem i tłumaczką literatury dla dzieci i młodzieży. Od 1939 do 1947 przebywała na emigracji. Po powrocie do kraju osiadła w Warszawie. Zmarła tamże 7 lipca 1987r.

Rodzina Żona, Stefania Tuwimowa, z domu Marchew, urodziła się 23 lutego 1894 r. w Tomaszowie Mazowieckim w rodzinie żydowskiej, jej ojciec Jakub Ber był handlowcem a matka Gustawa Gitla śpiewaczką. Tuwim poznał ją w 1912 r., a 30 kwietnia 1919 r. poślubił w Wielkiej Synagodze w Łodzi. W tym samym roku małżonkowie zamieszkali w Warszawie. Stefania zmarła 12 marca 1991 r. Pochowana jest obok męża na Powązkach. Córka Ewa, adoptowana w 1946 r. po powrocie z emigracji.

TWÓRCZOŚĆ JULIANA TUWIMA

O twórczości Juliana Tuwima Poeta, autor tekstów kabaretowych, rewiowych oraz tekstów o charakterze politycznym. Współautor i redaktor pism literackich i satyrycznych (Skamander, Wiadomości Literackie, Cyrulik Warszawski, Szpilki). Tłumacz (głównie z języka rosyjskiego). W młodości zajmował się także tłumaczeniami poezji L. Staffa i J. Słowackiego na język esperanto. W późniejszych latach przełożył m. in. teksty A. Puszkina (Jeździec miedziany, Połtawa, zbiór Lutnia Puszkina), M. Lermontowa, A. Błoka, B. Pasternaka, W. Majakowskiego (Obłok w spodniach) oraz klasykę rosyjskiego dramatu autorstwa M. Gogola (Rewizor) i A. Gribojedowa Mądremu biada).

O twórczości Juliana Tuwima Bibliofil, pasjonat i zbieracz ciekawostek z zakresu kultury obyczjowej, które opublikował w zbiorach: Czary i czarty polskie oraz Wypisy czarnoksięskie (1923) Tajemnice amuletów i talizmanów (1926) Polski słownik pijacki i antologia bachiczna (1935) Pegaz dęba, czyli panopticum poetyckie (1950) cykl Cicer cum caule, czyli Groch z kapustą ( ). Autor poezji dla dzieci (zbiory wyd. w 1938 r. i wielokrotnie wznawiane: Lokomotywa, O panu Tralalińskim, Słoń Trąbalski, Zosia Samosia), w której osiągnął mistrzostwo formalne i nowatorstwo artystyczne.

Julian Tuwim dla dzieci

Śpiewana twórczość Juliana Tuwima Utwory poety, od początku swojego powstania, były chętnie wykorzystywane jako teksty piosenek przez wielu artystów teatralnych i estradowych, popowych, rockowych a nawet punkowych. Przed wojną sięgali po nie Mieczysław Fogg czy Hanka Ordonówna. Później wiersze Tuwima wykonywali piosenkarze kojarzeni z nurtem poezji śpiewanej: Ewa Demarczyk, Leszek Długosz, Czesław Niemen, Grzegorz Turnau, Marek Grechuta. Teksty Tuwima pojawiają się nawet w aranżacjach rockowych (Akurat, Strachy na Lachy, Buldog), a także hip-hopowych (L.U.C., Lilu, Fokus). Albumy, na których można znaleźć piosenki ze słowami Juliana Tuwima

Twórczość Juliana Tuwima symfonicznie Karol Szymanowski latem 1921 r. skomponował Słopiewnie do słów Juliana Tuwima na głos i fortepian op. 46 bis. Witold Lutosławski opracował w 1947 r. Piosenki dziecinne na głos i fortepian. Napisał także muzykę do wierszy o Spóźnionym słowiku i O panu Tralalińskim. Mikołaj Górecki skomponował w 1956 r. pieśń Ptak oraz w 1958 r. Epitafium op. 12 na chór i orkiestrę do ostatnich słów poety. Krzysztof Meyer w 1967 r. napisał II Symfonię do fragmentu Biblii cygańskiej. W roku 1974 skomponował Śpiewy polskie na sopran i orkiestrę.

Odznaczenia i nagrody Order Sztandaru Pracy I klasy (1949) Złoty Wawrzyn Akademicki (1935) Nagroda Literacka miasta Łodzi – dwukrotnie (1928, 1949) Nagroda polskiego PEN Clubu (1935) Nagroda Państwowa I stopnia (1952) Doktorat honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego (1949)

Cytujemy Juliana Tuwima Miłość ci wszystko wybaczy Niech prawo zawsze prawo znaczy, a sprawiedliwość, sprawiedliwość Nie pożądaj żony bliźniego swego nadaremno Żyj tak, aby twoim znajomym zrobiło się nudno, gdy umrzesz Marzenia kobiety, mieć stopę wąziutką i żyć na bardzo szerokiej Tragedia, zakochać się w twarzy, a ożenić się z całą dziewczyną Kupić wszystkie charaktery za tyle, ile są naprawdę warte, a sprzedać za tyle ile się cenią. Co za fortuna Twarz, to co wyrosło dookoła nosa Para, woda w natchnieniu Plan, coś co potem wygląda absolutnie inaczej

Opracował Szymon Górski kl. 4Sl