Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła

Założycielka Jeanne Bigard (1859-1934)

Urodziła się we Francji

W Normandii

w Coutance 12 grudnia 1859 r. I Komunię św. i sakrament Bierzmowania przyjęła w kościele św. Piotra w Coutance w 1870 i w 1871 r. Katedra w Coutance

W czasie trwania Komuny Paryskiej. w 1871 r W czasie trwania Komuny Paryskiej w 1871 r. rodzina Bigard wyemigrowała na Jersey

Caen z matką Stefanią Cottin zamieszkały na stałe w Caen Po tragicznej śmierci ojca Charles’a Victora Bigard i brata René Jeanne wraz z matką Stefanią Cottin zamieszkały na stałe w Caen i poświęciły się całkowicie wspieraniu działalności misyjnej. Opactwo i kościół św. Szczepana w Caen

Missions Etrangere de Paris Wspierały misje na Dalekim Wschodzie prowadzone przez księży misjonarzy ze Stowarzyszenia Misji Zagranicznych w Paryżu przy ulicy du Bac 128. Dom i seminarium MEP przy rue du Bac

Kyoto W 1888 r. Jeanne wraz z matką sfinansowały budowę kościoła w Kyoto pod wezwaniem św. Franciszka Ksawerego. Kyoto jesienią i dawniej…

Panie Bigard wspierały duchowo i materialnie misje w Japonii, Korei, Chinach i Wietnamie oddając cały swój czas i wszystko, co posiadały.

W 1889 r. nadszedł list od bp. Jules’a Cousin z Nagasaki Prosił o pomoc materialną dla seminarium, by mógł przyjmować wszystkich kandydatów do kapłaństwa, a nie tylko niektórych, ze względu na brak pieniędzy. Nagasaki dzisiaj

oraz kwestować na potrzeby dzieła. Jeanne Bigard podejmuje się tego dzieła z wielkim entuzjazmem i wrodzonym uporem Zaczyna razem z matką fundować stypendia dla seminarium w Nagasaki, w Korei, w Chinach i w Indiach oraz kwestować na potrzeby dzieła. Kościół św. Piotra w Caen

Kandy W 1891 r. abp W.M. Zaleski, delegat apostolski w Indiach zwrócił się z prośbą do pań Bigard, by pomogły wybudować seminarium w Kandy na Cejlonie. Seminarium w Kandy dzisiaj

List apostolski Leona XIII z 1893 r List apostolski Leona XIII z 1893 r. Ad extremas Orientis z okazji otwarcia seminarium w Kandy stał się poparciem dla założonego przez Jeanne Bigard Dzieła. Otrzymało ono nazwę św. Piotra Apostoła, ponieważ był on patronem seminarium w Kandy. Plantacja herbaty na Cejlonie

W 1896 r. panie Bigard wydały broszurę propagującą Dzieło. Biuletyn ten zawierał we wstępie list kard. Ledóchowskiego, Prefekta Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, z jego błogosławieństwem i poparciem dla Dzieła.

Sprawy związane z Dziełem zmuszały panie Bigard do ciągłych podróży z Caen do Paryża. Gdy zdrowie pani Stefanii zaczęło słabnąć i nie pozwoliło więcej na odbywanie podróży, panie Bigard przeniosły się do Paryża. Wynajęły dom blisko księży Misji Zagranicznej, przy ulicy Chomel 6 i tam przeniosły centralę Dzieła. Ulica Chomel dzisiaj

Dnia 5 stycznia 1903 roku zmarła pani Stefania Bigard  Dnia 5 stycznia 1903 roku zmarła pani Stefania Bigard. Została pochowana na cmentarzu Montparnasse w Paryżu. Cmentarz Montparnasse dzisiaj Jeanne pozostała sama w zarządzaniu Dziełem, bo nikogo dotąd nie wtajemniczono w jego sprawy administracyjne.

O śmierci matki powiadomiła nie tylko seminaria, którym pomagały i biskupów z krajów misyjnych, ale również hrabiankę Teresę Ledóchowską, która zaprosiła ją do Rzymu.   Jeanne uczestniczyła w ten sposób w obchodach jubileuszu 25-lecia pontyfikatu Leona XIII i uzyskała korespondenta dla Dzieła w osobie bp. D’Arnailhacgr, przełożonego francuskiego kościoła św. Ludwika. Dzięki niemu kard. Vives Y Tuto został opiekunem Dzieła św. Piotra Apostoła.

W lipcu 1903 r. Jeanne sprzedała dom w Caen i 15 sierpnia złożyła ślub, że nie zdejmie stroju żałoby aż do śmierci. Przeczuwając chorobę uregulowała wszystkie swoje sprawy finansowe, odrywając się od wszystkiego pozbyła się swojej posiadłości w Normandii i domu w Paryżu. Całą fortunę ulokowała w banku we Fryburgu. Ponowiła swoje oddanie, powierzając Bogu całe życie w ofierze całopalnej. Zgodziła się za radą spowiednika, by ziarno wpadłszy w ziemię obumarło. Przeczuwała, że Bóg chce jej całkowitego unicestwienia dla dobra Dzieła św. Piotra Apostoła.      

Jeanne spotkała we Fryburgu siostry Franciszkanki Misjonarki Maryi Jeanne spotkała we Fryburgu siostry Franciszkanki Misjonarki Maryi. Ich Założycielka, Maria od Męki Pańskiej zgodziła się na przejęcie administrowania Dzieła św. Piotra Apostoła W dniu 22 X 1904 r. podpisana została zgoda na przejęcie Dzieła i jego Centrala znalazła siedzibę w domu sióstr we Fryburgu. Trzy siostry weszły w skład zarządu (dyrektorka, sekretarka i skarbniczka). Wicedyrektorką została osoba świecka. W momencie przekazania Dzieło miało pod opieką 70 seminariów i wychowało 46 księży.   Siostry administrowały Dzieło do 1920 r.    Fryburg-stare miasto

Po przekazaniu Dzieła zaczęły się psychiczne cierpienia Jeanne. Wróciła do Caen do Sióstr Miłosierdzia. Dnia 13 kwietnia 1906 r. siostry oddały ją do szpitala w Paryżu. Jej chorobę zdiagnozowano jako psychozę maniakalno-depresyjną. Dnia 29 września 1906 r. oddano ją do azylu dla osób wyalienowanych prowadzonego przez siostry św. Józefa z Cluny w Alençon, gdzie została do śmierci 28 kwietnia 1934 r. Została pochowana w jednym grobie z matką w Paryżu na cmentarzu Montparnasse.      

W 1922 r. papież Pius XI ogłasza Dzieło. św W 1922 r. papież Pius XI ogłasza Dzieło św. Piotra Apostoła „papieskim” W 1925 r. daje Dziełu za patronkę św. Teresę od Dzieciątka Jezus.

Niedziela Dobrego Pasterza jest świętem patronalnym Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła   Jest to IV Niedziela Wielkanocna

Obecnie Papieskie Dzieło św Obecnie Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła podlega Kongregacji Ewangelizacji Narodów i znajduje się w Rzymie przy Placu Hiszpańskim 12 kwietnia 1920 r. Dzieło zostało przekazane przez siostry Franciszkanki Misjonarki Maryi Kongregacji Rozkrzewiania Wiary. Akt przekazania został podpisany przez papieża Benedykta XV i prefekta Kongregacji Rozkrzewiania Wiary. Siedziba Kongregacji Ewangelizacji Narodów

Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła w Polsce  Założone w 1889 r. we Francji przez Joannę Bigard zostało 40 lat później wprowadzone we wszystkich diecezjach w Polsce. Pierwszym prezesem krajowym PDPA był ks. prałat Mateusz Jeż (z archidiecezji krakowskiej). Jego następcą został ks. Kazimierz Bajerowicz. Ważnym krokiem w organizowaniu tego Dzieła w Polsce było wprowadzenie w każdej diecezji dyrektora odpowiedzialnego za wprowadzenie Dzieła. W 1933 r. Dzieło to skupiało w naszym kraju 16 892 członków. Druga wojna światowa i potem rządy komunistyczne przerwały rozwój Dzieła. Po Soborze Watykańskim II, w latach siedemdziesiątych bp Jan Wosiński reaktywował Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła w Polsce i związał je szczególnie z klerykami. Po 1990 r., na życzenie papieża Pawła VI, wyrażone w liście apostolskim   Benignissimus Deus,  Dzieło jest propagowane wśród polskiej młodzieży.

Obecnie Sekretarzem Generalnym Papieskiego Dzieła św Obecnie Sekretarzem Generalnym Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła jest ks. Fernando Domingues MCCI Celem PDPA jest kształcenie i formacja seminarzystów oraz kandydatów do życia zakonnego w krajach misyjnych przygotowanie kadry, zajmującej się formacją seminarzystów budowanie i wyposażenie seminariów oraz domów formacyjnych na misjach budzenie odpowiedzialności za misje   troska o powołania w krajach misyjnych  

Do zaangażowania się na rzecz Papieskiego Dzieła św Do zaangażowania się na rzecz Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostała są zaproszeni:   Klerycy Młodzież, by pomagać swoim rówieśnikom w krajach misyjnych, realizować powołanie do specjalnej służby Bożej w Kościele. Wszyscy wierni dzięki Dziełu mają możliwość fundowania stypendiów dla seminarzystów w krajach misyjnych. W krajach Europy Zachodniej wciąż rozwija się zapoczątkowana już przez panie Bigard praktyka duchowej adopcji kapłanów. Fundujące stypendium poszczególne osoby lub rodziny "adoptują„ kleryka, zobowiązując się do towarzyszenia mu w drodze do kapłaństwa również modlitwą.

Jak wspierać Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła? Modląc się o powołania w krajach misyjnych. Składając dobrowolną ofiarę na utrzymanie seminarzystów. Fundując stypendium dla seminarzystów w krajach misyjnych. Biorąc udział w akcji „Adomis” – Adoptuj Misyjnych Seminarzystów Zamawiając Mszę św., z której ofiara będzie przekazana na seminaria. Aby wspomagać dzieło wykształcenia kapłanów na misjach, został stworzony w Polsce w 1997 r. fundusz mszalny. Wierni mogą zamawiać Msze św., przesyłając ofiary na konto Papieskich Dzieł Misyjnych. Sekretariat Krajowy PDPA wysyła potwierdzenia, nie określając jednak dokładnie ani daty, ani osoby kapłana, który Mszę św. odprawi. Msze św. odprawiają kapłani zaangażowani w Papieskiej Unii Misyjnej, ofiary zaś przekazywane są na fundusz PDPA.      

Pomoc udzielana seminarzystom w 2011 r. w procentach

Liczba seminarzystów otrzymujących stypendia w ramach PDPA w roku 2011: Razem 78.416

Suma przeznaczona na seminaria w 2011 r Suma przeznaczona na seminaria w 2011 r. w dolarach amerykańskich Razem 21.712.958,70

Wezwanie do wspaniałomyślności Dzisiaj wierni zaangażowani w PDPA składają osobiste ofiary, darowizny, a nawet zapisy testamentowe, by pomóc w kształceniu kapłanów i osób konsekrowanych w młodych Kościołach misyjnych. Czynią to w duchu jego Założycielki Joanny Bigard i jej matki Stefanii, które na rzecz Dzieła poświęciły całe swoje życie i posiadany majątek.  

Jan Paweł II, Orędzie na Światowy Dzień Misyjny 1989 r.   Dzieło Świętego Piotra Apostoła, którego przypomnienie uważam za swój  obowiązek i któremu pragnę w swoim orędziu udzielić mojego poparcia, ogromnie się przyczyniło do rozwoju miejscowego kleru i nadal odgrywa ważną rolę, udzielając pomocy, dzięki której seminaria, domy formacyjne i ośrodki wyższych studiów w młodych Kościołach mogą przyjmować miejscowych kandydatów i odpowiednio przygotowywać ich do apostolskich zadań.