PRZEJŚCIE WENUS Robert Wielinga
Wenus Gwiazda poranna Bogini miłości i piękna Planeta
Gdzieś w Europie..., 6 czerwca 2012, ranek
Regularność występowania przejść Wenus 1631 1639 1761 1769 1874 1882 2004 2012 2117 2125 8 121 ½ 105 ½
Kiedy Wenus spotyka Ziemię? miesiące 09 06 00 03 12 15 19 18
Kiedy Wenus spotyka Ziemię? miesięcy Co Wenus przegania Ziemię 19 09 06 00 03 12 15 19 18
Kiedy Wenus spotyka Ziemię? Niestety płaszczyzna orbita Wenus jest nieco nachylona względem płaszczyzny orbity Ziemi (3,4o). Nie ma przejścia Zazwyczaj, gdy Wenus przegania Ziemię, nie znajduje się dokładnie pomiędzy Ziemią a Słońcem Dokładnie w linii: bardzo rzadko! Przejście!
grudzień styczeń listopad luty październik marzec wrzesień kwiecień 2002 1998 grudzień styczeń listopad luty październik marzec wrzesień 1999 2001 kwiecień sierpień maj lipiec czerwiec 1996
1996 2004 2012
Jeremiah Horrocks obserwuje przejście Wenus w roku 1639
William Crabtree (przyjaciel Horrocksa) był drugim człowiekiem obserwującym przejście Wenus w 1639 roku “I beseech you, therefore, with all my strength, to attend to it diligently with a telescope and to make whatever observation you can….” Horrocks, w liście do Crabtree
Halley (1656-1742) zaproponował metodę pomiaru odległości do Słońca na podstawie międzynarodowych, skoordynowanych obserwacji podczas przejścia w 1761. A B B A Droga Wenus na tle Słońca widziana z Ziemi przez obserwatorów A i B
Kapitan James Cook Podróż na “Endeavour” 1769: Tahiti
Kapitan James Cook 1769: Tahiti
Niezbyt pomyślne wyprawy Guillaume-Josepha-Hyacinthe-Jeana-Baptistea Gentila de la Galaisière (Le Gentil’a) marzec 1760 maj 1761 6 czerwca 1761 lipiec 1760
Niezbyt pomyślne wyprawy Guillaume-Josepha-Hyacinthe-Jeana-Baptistea Gentila de la Galaisière (Le Gentil’a) paź.1771 marzec 1768 Sierpień 1766 marzec 1770
Problemy w 1761 / 1769: Pogoda (Le Gentil) Długośc geograficzna Efekt CZARNEJ KROPLI
1874 / 1882 Nowe nadzieje: Fotografia Paralaksa gwiazd Kair W. Rodriguez Mauritius Nowa Zelandia
1874: Duńczycy biorą udział! Członkowie duńskiej ekspedycji w 1874 przed swoja kwaterą w St. Denis, w. Réunion Obóz obserwacyjny duńskiej ekspedycji
Wystawa w Museum Observatory Sonnenborh
WENUS Odległość od Słońca: 108 mln km 0,72 AU Średnica: 12 104 km (0,95 x Ziemia) Masa: 4,7 x 1024 kg (0,80 x Ziemia) Temperatura (powierzchni): 490 °C Ciśnienie atm. (przy gruncie): 90 atm
Atmosfera Wenus składa się głównie z dwutlenku węgla Atmosfera Wenus składa się głównie z dwutlenku węgla. Występują w niej warstwy chmur, grubych na wiele kilometrów, składających się z kwasu siarkowego.
Michaił Łomonosow odkrył 5 czerwca 1761 roku, podczas przejścia Wenus, że planeta ta posiada atmosferę
Start z Promu Kosmicznego (1989) Sonda kosmiczna Magellan Start z Promu Kosmicznego (1989)
Venera 13
Częściowe zaćmienie Słońca: Księżyc przysłania Słońce
plama słoneczna Merkury podczas przejścia maj 2003
Projekcja zwierciadlana Okulary “zaćmieniowe” Projekcja poprzez małą diafragmę
Metoda projekcyjna: bezpieczna i poręczna! Lornetką (używamy tylko jednej połówki) lub teleskopem