Mistrz w cieniu innych sław Stanisław Trembecki Mistrz w cieniu innych sław

Portret poety, wykonany przed rokiem 1830 Portret poety, wykonany przed rokiem 1830. Autorem obrazu jest Giovanni Battista Lampi (1751-1830)

Ogólnie o Trembeckim Stanisław Trembecki - ur. prawdopodobnie 8 maja 1737r. w Jastrzębnikach k. Pińczowa w województwie sandomierskim – zm. 12 grudnia 1812r. w Tulczynie naUkrainie. jedna z najciekawszych i kontrowersyjnych postaci polskiego oświecenia Ignacy Chrzanowski mówił o nim: - „Figura to bardzo pod względem moralnym nieciekawa”

Młodość i edukacja Pochodził ze średnio zamożnej szlachty. Jego ojciec – Jakub był sędzią i podstarościm. Początkiem edukacji poety była szkoła w Nowym Korczynie, a od 1753r. uczył się w Krakowie, gdzie studiował poetykę, retorykę i gramatykę. Potem uczęszczał do szkoły w Nowodworku, jednak wkrótce przerwał naukę.

Życie Wyjeżdżał m.in. do Francji. Tam zdobył zaufanie jednego z przywódców konfederacji barskiej, dzięki czemu otrzymał od niego tajne dokumenty dla króla francuskiego. Trembecki zdradził konfederatów i sprzedał papiery agentowi Stanisława Poniatowskiego, jednocześnie oficjalnie opowiadając się za królem Polski. Poeta szybko stracił cały majątek (wraz ze spadkiem po ojcu), gdyż prowadził awanturnicze życie, pełne hazardu i miłostek. Od 1769 r. był dworzaninem, sekretarzem i szambelanem (czyli wysoko usytuowanym urzędnikiem króla) Stanisława Poniatowskiego. Stanisław Trembecki brał udział w znanych Obiadach Czwartkowych, a w 1781 został kawalerem Orderu Św. Stanisława. Po detronizacji władcy towarzyszył mu w podróżach do Grodna i Petersburga. Później był rezydentem w Tulczynie, gdzie w 1812 roku zmarł.

Twórczość Poeta tworzył w epoce oświecenia. W swej twórczości literackiej przesiąknięty był wpływami literatury i kultury francuskiego klasycyzmu. Do najważniejszych osiągnięć artystycznych Trembeckiego należą „Bajki…”. Zrezygnował w nich z częstej, krótkiej formy epigramatycznej, tworząc obszerniejsze obrazki fabularne, pisane barwnym, często dosadnym językiem. Pośród twórczych przeróbek motywów francuskiego poety J. La Fontaine`a zamieścił bajkę w pełni oryginalną „Opuchły” z ukrytą w niej aluzją do czasów pierwszego rozbioru Polski.

Do innych najważniejszych utworów należą: „Myszka, kot i kogut” „Lew i mucha” „Wilk i baranek” „Oda nie do druku” Są to jedne z najsłynniejszych bajek Stanisława Trembeckiego.

Wilk i baranek Racyja mocniejszego zawdy lepsza bywa. Zaraz wam tego dowiodę. Gdzie bieży krynica żywa, Poszło jagniątko chlipać sobie wodę. Wilk tam na czczo nadszedłszy, szukając napaści, Rzekł do baraniego syna: "I któż to zaśmieli! waści, Że się tak ważysz mącić mój napitek? Nie ujdzie ci bez kary tak bezecna wina." Baranek odpowiada, drżąc z bojaźni wszytek: "Ach, panie dobrodzieju, racz sądzić w tej sprawie Łaskawie.”

Omówienie bajki „Wilk i baranek” Typ bajki: bajka narracyjna Bohaterowie: wilk (silny, zły) , baranek (niewinny, potulny) Morał: „Racyja mocniejszego zawdy lepsza bywa.” Utwór ten bardzo przypomina bajkę Ignacego Krasickiego pt. „Jagnię i wilcy”, podobnie jak tam autor stwierdza że mocniejszy zawsze wygrywa i ma rację.

Źródła: www.wikipedia.pl Biblioteka szkolna „Mały słownik pisarzy polskich” - praca zbiorowa Muzyka: Franz Liszt – „Marzenie miłosne”