Autor: Aleksandra Basińska kl. VI „a” Maria Krasicka – patronka naszej szkoły Autor: Aleksandra Basińska kl. VI „a”

Wiadomości o Marii Krasickiej Dlaczego Maria Krasicka została wybrana na patronkę naszej szkoły? Szkoła w Węglińcu Wywiad Galeria Bibliografia

Wiadomości o Marii Krasickiej Maria Krasicka (1912 – 1970) Urodziła się w Krakowie. Ukończyła seminarium wychowawczyń przedszkoli. Podjęła pracę w Siemianowicach Śląskich. Później aż do wybuchu II wojny światowej pracowała w Psarach Śląskich. Przez pierwsze trzy lata okupacji przebywała w Krakowie. Za działalność w tajnym nauczaniu została wywieziona do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, a później w Oranienburgu. Po wyzwoleniu pracowała w szpitalu w Lubece.      We wrześniu 1946 podjęła pracę w Publicznej Szkole Podstawowej w Węglińcu. Brała udział w zorganizowaniu szkoły w Kaławsku. Udzielała się w pracy oświatowej i społecznej. Przez 25 lat wychowała młode pokolenie. Za bohaterskie czyny w walce z Niemcami odznaczona została Krzyżem Partyzantów, Medalem Za Wolność i Zwycięstwo, Odznaką Grunwaldu.       Odznaka Grunwaldu Medal za Wolność Krzyż Partyzantów i Zwycięstwo Pozostała wierna ziemi dolnośląskiej. Jej prochy spoczywają na węglinieckim cmentarzu.

Obóz w Oranienburgu Obóz został założony przez SA już w marcu 1933 roku w centrum miasteczka Oranienburg, w nieużywanych browarach. W ciągu kilku miesięcy obóz ten został uznany za państwowy i dotowany z budżetu państwa. Po przejęciu pełni władzy przez nazistów stał się głównym miejscem przetrzymywania opozycji anty-nazistowskiej z Berlina, stolicy III Rzeszy. Liczba więźniów wzrastała szybko i latem 1933 roku już 170 strażników pilnowało ok. 1500 osób. W 1934 roku SS postanowiło zamknąć ten obóz, co wiązało się z rozprawą SS z konkurencyjnymi SA. 13 lipca 1934 więźniowie zostali wysłani do KL Lichtenberg. Oranienburg został swoistym „obozem rezerwowym” do ewentualnego późniejszego użytku. Miasteczko Oranienburg odegrało jeszcze wielką rolę w systemie niemieckich obozów. Wśród wielu organizacji SS tutaj została umieszczona centralna inspekcja SS ds. obozów. Nieopodal został zbudowany w 1936 roku KL Sachsenhausen.

Dlaczego Maria Krasicka została wybrana patronką naszej szkoły? Przez wiele lat nasza szkoła nie posiadał imienia. Dorośli już uczniowie Marii Krasickiej zaproponowali, aby to właśnie ją wybrać na patrona. Nauczyciele postanowili zrobić sondę wśród mieszkańców na ten temat. Od tamtej pory naszą chlubą jest Maria Krasicka. Jest ona osobą, o którą pytają przyjezdni z zaciekawieniem słuchając o jej osiągnięciach i działaniach.

Szkoła w Węglińcu Boiska Szkolne Dawny budynek szkoły Hala sportowa Nowy budynek podstawówki

WYWIAD Z PANIĄ STANISŁAWĄ BASARAB – BYŁĄ DYREKTOR NASZEJ SZKOŁY Redaktor: Dzień Dobry. Czy mogę pani zadać kilka pytań? Pani S. Basarab: Oczywiście. R.: Jak poznała pani Marię Krasicką? P.S. B.: Kiedy w 1959 roku na przełomie marca i kwietnia tuż przed maturą, dostałam przydział do szkoły w Węglińcu, miałam praktykować właśnie u pani Krasickiej. R.: Jak ją pani zapamiętała? P.S. B.: Była osobą poukładaną i opanowaną, zamkniętą w sobie. Miała bardzo dobry kontakt ze swoimi uczniami. Lubiła z nimi przebywać. Przychodziła punktualnie. W swojej klasie miała szafę gdzie przechowywała przyrządy naukowe takie jak: kałamarz z atramentem, pióra, linijki … oczywiście to wszystko dla zapominalskich. Pamiętam też, że uczniom miejącym problemy z nauką poświęcała najwięcej czasu. R.: Czego uczyła? P.S. B.: Uczyła w nauczaniu początkowym. Kiedy trafiłam do niej na praktyki miała akurat klasę czwartą. A wiedz że wtedy były 4 klasy w nauczaniu nie tak jak teraz trzy. R.: Czy była wymagająca? P. S. B: Była bardzo wymagająca. Mogłam się o tym przekonać na praktykach. Zwracała mi często uwagę. Sądziłam, że jest dla mnie za surowa. Znała bardzo dobrze środowisko. Jej klasa rzadko była nieprzygotowana do lekcji. Jeżeli już musiał być to jakiś wyjątkowy przypadek. Nie karała wtedy. Rozumiała swoich uczniów. Miła stały kontakt z rodzicami. Posiadała bardzo dużo wiadomości. Była trochę taką „chodzącą encyklopedią”. R.: Czy była lubiana nauczycielką? P.S. B: Tak. Uczniowie bardzo ja lubili. Szanowali ją. Pracowała z dziećmi zachęcając ich do nauki. R.: Dziękuję za wywiad. P.S. B.: Proszę.

Galeria Boisko szkolne Szkolna Hala sportowa

Bibliografia www.spwegliniec.yoyo.pl Grafika www.google.pl Muzyka „Vivaldi bogactwo baroku” www.auschwitz.org.pl