Weronika Woźniak klasa III HO Niemieckie samoloty wojskowe I wojny światowej

*Samoloty bombowe:

1. Rumpler C.I Rumpler C.I – niemiecki samolot rozpoznawczy i lekki samolot bombowy. W 1915 roku Edmund Rumpler zbudował w swojej wytwórni dwumiejscowy samolot w układzie dwupłata o konstrukcji mieszanej. Podwozie klasyczne – stałe. Napęd silnik rzędowy 6-cylindrowy Mercedes D.III, śmigło dwułopatowe drewniane. Po kilku lotach próbnych samolot ten wykonał w ciągu 18 godzin lot bez lądowania z Berlina do Konstantynopola. Samoloty te wykorzystywano na froncie zachodnim I wojny światowej, gdzie zdały egzamin jako samoloty rozpoznawcze dla współdziałania z artylerią i piechotą. Samoloty Rumpler C.I sukcesywnie od 1916 roku kierowane były najpierw na front zachodni w Europie, potem na front wschodni. Używano ich także w Macedonii i Palestynie. Na Bliskim Wschodzie, używano również tych samolotów do bombardowania, wówczas wyposażano je w 100 kg bomb. Stosowano je w czasie wojny polsko – bolszewickiej w 1920 roku do rozpoznania, po jej zakończeniu niektóre ocalałe egzemplarze stosowano do szkolenia i treningu załóg. W 1922 roku samoloty Rumpler C.I wycofano z eksploatacji i skasowano.

2. Albatros C.X Albatros C.X – niemiecki samolot rozpoznawczy i bombowy. W 1917 roku w niemieckiej wytwórni lotniczej Albatros-Werke GmbH. inżynierowie Robert Thelen i Schubert skonstruowali samolot rozpoznawczo-bombowy Albatros C.X Samolot Albatros C.X był dwumiejscowym samolotem rozpoznawczo-bombowym lub trzymiejscowym samolotem sanitarnym, dwupłatem o konstrukcji mieszanej. Podwozie – stałe. Napęd: 1 silnik rzędowy 6-cylindrowy Mercedes D.IV, śmigło dwułopatowe drewniane .W latach 1917 – 1918 ogółem w różnych wytwórniach niemieckich wyprodukowano ponad 300 Albatrosów C.X. Pierwsze samoloty Albatros C.X niemieckie lotnictwo wojskowe wprowadziło na froncie zachodnim do działań bojowych w październiku 1917 roku. Stosowano je przede wszystkim do rozpoznania na korzyść artylerii i innych jednostek, a także do bombardowania i ostrzeliwania wojsk nieprzyjaciela. W działaniach wojennych brały udział do końca I wojny światowej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w listopadzie 1918 roku polskie oddziały wojskowe zdobyły w Wielkopolsce i Małopolsce 15 samolotów Albatros C.X. Załogi polskie na samolotach Albatros C.X walczyły w latach 1919 – 1920 w wojnie polsko-bolszewickiej. W lotnictwie wojskowym samoloty Albatros C.X używane były do 1923 roku.

3. Friedrichshafen FF.49 Friedrichshafen FF.49 – niemiecki wodnosamolot bombowy i patrolowy. Wodnosamolot Friedrichshafen FF.49 powstał w specjalizującej się w budowie tego typu samolotów wytwórni Flugzeugbau Friedrichshafen GmbH w 1917. Wodnosamolot Friedrichshafen FF.49B był ciężkim dwumiejscowym wodnosamolotem bombowym, dwupłatem o konstrukcji mieszanej. Podwozie pływakowe – stałe. Napęd silnik rzędowy. Śmigło dwułopatowe, drewniane. W kadłubie znajdowały się również zbiorniki paliwa o pojemności maksymalnej 6600 litrów. Ponieważ wodnosamolot miał dobre osiągi dowództwo niemieckiego lotnictwa zamówiło dwie jego odmiany: bombową oznaczoną Friedrichshafen FF.49B i patrolową – Friedrichshafen FF.49C. Produkcję seryjną odmiany patrolowej FF.49C uruchomiono w maju 1917 roku, a odmiany bombowej FF.49B w połowie 1917 roku. Obie odmiany wodnosamolotu kierowano sukcesywnie do jednostek lotniczych niemieckiej marynarki wojennej. Do końca I wojny światowej wyprodukowano łącznie 261 wodnosamolotów Friedrichshafen FF.49, obu odmian, z tej liczby w lotnictwie niemieckim znalazło się 37 wodnosamolotów FF.49B i 215 wodnosamolotów FF.49C.

4. Gotha G.IV Gotha G.IV – niemiecki samolot bombowy z okresu I wojny światowej. Samolot Gotha G.IV' był dwupłatowym samolotem bombowym o konstrukcji mieszanej. Produkcję tego typu samolotów w układzie dwupłata podjęła się wytwórnia Gothäer Wagonfabrik AG. Samolot ten opracowano w 1916 roku i został on oznaczony jako Gotha G.IV. Samolot Gotha G.IV spełniał warunki samolotu bombowego dla bombardowań strategicznych został wprowadzony do produkcji seryjnej, która trwała do zakończenia I wojny światowej. Ogółem wyprodukowano ponad 100 samolotów tego typu. Samolot Gotha G.IV były systematycznie wprowadzane do użycia w lotnictwie niemieckim. Po raz pierwszy wzięły one udział w bombardowaniu Anglii w lutym 1917 roku. Potem uczestniczyły w wyprawach bombowych na Londyn w maju i czerwcu 1917 roku. W 1918 użyto tych samolotów w nocnych wyprawach bombowych na Londyn i Paryż oraz w dziennych wyprawach bombowych na terytorium Francji. Jeden samolot Gotha G.IV pozostawiony przez Niemców w Poznaniu został wyremontowany w Warsztatach Stacji Lotniczej na lotnisku Ławica i w dniu 30 kwietnia 1920 roku wcielony do polskiej 21. Eskadry Niszczycielskiej. Został on skasowany latem 1920 roku z powodu zużycia.

*Samoloty myśliwskie:

1. Albatros D.I Albatros D.I - jednomiejscowy niemiecki samolot myśliwski z okresu I wojny światowej. Zaprojektowany przez zespół w składzie: Robert Thelen, R. Schubert i Gnädig, D.I był próbą stworzenia samolotu o lepszych osiągach niż alianckie myśliwce Nieuport 11 i Airco DH.2. Samolot, wyposażony w sześciocylindrowy silnik Mercedes D.III o mocy 160 KM lub Benz Bz III o mocy 150 KM, wszedł do wyposażenia w 1916 roku. Wyprodukowano 50 egzemplarzy prototypowych i seryjnych. Po wprowadzeniu kilku drobnych poprawek samolot budowany był dalej pod oznaczeniem Albatros D.II.

2. Fokker D.VII Fokker D.VII – niemiecki samolot myśliwski, półtorapłatem o konstrukcji mieszanej, przeważnie drewnianej. Podwozie klasyczne – stałe. Napęd – 1 silnik rzędowy, śmigło dwułopatowe, drewniane.W trakcie I wojny światowej w drugiej połowie 1917 roku Anton Fokker wraz z Reinholdem Platzem zaprojektowali w wytwórni Fokker Aeroplanbau nowy samolot myśliwski w oparciu o najlepsze rozwiązania konstrukcyjne i osiągnięcia techniki lotniczej zastosowane w samolotach zarówno niemieckich jak i alianckich zwłaszcza francuskich. Samolot ten otrzymał oznaczenie fabryczne VII. Był on wytwarzany w zakładach Fokker Aeroplanbau, jak i w wytwórni lotniczej Albatros oraz na licencji w austro-węgierskich zakładach MAG. Łącznie zbudowano ponad 4300 samolotów tego typu. Przez niektórych samolot jest uznawany za najlepszy seryjny myśliwiec I wojny światowej. Po raz pierwszy w akcji bojowej został zastosowany na froncie zachodnim w lipcu 1918 roku. Samoloty Fokker D.VII były używane również w lotnictwie austrowęgierskim. Samoloty te brały udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Samoloty te zostały wycofane z służby pod koniec 1926 roku.

3. Hannover Roland CL.II Hannover Roland CL.II – niemiecki dwumiejscowy samolot myśliwski i obserwacyjny. Napęd: silnik rzędowy, śmigło drewniane, dwułopatowe. Budowany seryjnie od 1917 roku w niemieckiej wytwórni Hannoverische Waggonfabrik A.G. Samolot Hannover Roland prócz wersji CL.II był produkowany także w odmianach CL.III i CL.IIIa różniących się między sobą rozpiętością płatów, silnikami, uzbrojeniem i dodatkowym wyposażeniem w postaci radiostacji czy aparatu fotograficznego. Pierwsze samoloty Hannover Roland CL.II pojawiły się na froncie w październiku 1917 roku. Jako samoloty myśliwskie nie odegrały większej roli. Natomiast w charakterze samolotów myśliwsko-obserwacyjnych w eskadrach osłaniających, wspierających wojska lądowe, spisywały się znakomicie. Samoloty Hannover Roland CL.II, CL.III i CL.IIIa używane były do końca I wojny światowej na wszystkich frontach w lotnictwie niemieckim i austro -węgierskim. Zanotowały one podczas wojny najniższy procent strat ze wszystkich niemieckich samolotów dwumiejscowych. W 1918 roku polskie oddziały wojskowe zdobyły 15 samolotów Hannover Roland CL.II w Wielkopolsce i jeszcze kilka w Małopolsce. Z lotnictwa polskiego zostały wycofane w 1923 roku.

4. Siemens-Schuckert D.III Siemens-Schuckert D.III — niemiecki samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, produkowany przez zakłady Siemens-Schuckertwerk GmbH. Był to jednomiejscowy dwupłat konstrukcji drewnianej. Kadłub półskorupowy o przekroju kołowym pokryty sklejką, aluminiowa osłona silnika. Skrzydła dwudźwigarowe, konstrukcji drewnianej, kryte płótnem, zespolone słupkami drewnianymi i drutem stalowym. Śmigło czterołopatowe z kołpakiem. Uzbrojenie: 2 zsynchronizowane karabiny maszynowe Spandau LMG 08/15 7,92 mm umieszczone na grzbiecie kadłuba przed kabiną pilota.

5. Pfalz D.III Pfalz D.III — niemiecki samolot myśliwski z okresu I wojny światowej. Był to jednomiejscowy dwupłat konstrukcji drewnianej. Niemieckie zakłady Pfalz Flugzeugwerke GmbH produkowały samoloty od 1913 r., głownie na licencji. Oblatany wiosną 1917 roku dwupłatowiec myśliwski Pfalz D.III był pierwszą oryginalną konstrukcją zakładów Pfalz, opracowaną przez zespół konstruktorów pod kierownictwem Rudolfa Gehringera. Wkrótce samolot zmodyfikowano tworząc wersję D.IIIa o bardziej zaokrąglonych końcówkach stateczników i płatów .Ogółem wyprodukowano ok. 1000 samolotów wersji D.III i D.IIIa, jednak nie były one zbyt popularne wśród pilotów ze względu na niską prędkość. Ich zaletą była natomiast wysoka wytrzymałość płatowca dzięki zastosowaniu skorupowej konstrukcji kadłuba. W ciągu lata 1918 r. rozpoczęto wycofywanie tych samolotów z frontu i w sierpniu pozostało ich tylko 166 sztuk.

6. Siemens-Schuckert D.IV Siemens-Schuckert D.IV — niemiecki samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, produkowany przez wytwórnię Siemens-Schuckertwerke GmbH. Był to jednomiejscowy dwupłat konstrukcji drewnianej, napędzany silnikiem Siemens & Halske Sh.III. Ze względu na dobre osiągi (znaczna prędkość, wysoka prędkość wznoszenia) jest przez niektórych uważany za jeden najlepszych samolotów myśliwskich I wojny światowej. Samolot pojawił się jednak zbyt późno i został wyprodukowany w zbyt małej liczbie egzemplarzy by wpłynąć znacząco na przebieg wojny. Bibliografia: Wikipedia Wolna Encyklopedia