Strzałka czasu w rozpadach kwarków i antykwarków

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Anihilacja i kreacja materii
Advertisements

Wykład Zależność pomiędzy energią potencjalną a potencjałem
Twierdzenie Schiffa Maria Koczwara.
Wykład 13 Ruch obrotowy Zderzenia w układzie środka masy
Elementarne składniki materii
Jak widzę cząstki elementarne i budowę atomu.
Zawsze zdumiewa mnie, że co tylko ludzie wymyślą, to rzeczywiście się zdarzy. Abdus Salam Abdus Salam – pakistański fizyk, współlaureat Nagrody Nobla w.
Rodzaje cząstek elementarnych i promieniowania
Temat: SKŁAD JĄDRA ATOMOWEGO ORAZ IZOTOPY
Silnie oddziałujące układy nukleonów
Nowe wyniki w fizyce zapachu
IFJ PAN P.Ż.40 lat WRHD1 40 LAT SŁABYCH RADIACYJNYCH ROZPADÓW HIPERONÓW (WRHD)
Obwody elektryczne, zasada przepływu prądu elektrycznego
UKŁADY CZĄSTEK.
Wykład XII fizyka współczesna
Big Bang teraz.
Wykład III Fale materii Zasada nieoznaczoności Heisenberga
Forschungszentrum Jülich
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Jądro atomowe
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Falowe własności materii
Detekcja cząstek rejestracja identyfikacja kinematyka.
Ewolucja Wszechświata
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
Elementy Fizyki Jądrowej
Symetrie Spin Parzystość Spin izotopowy Multiplety hadronowe
Symetria CP Symetria CP – przypomnienie z wykładu 5
Unifikacja elektro-słaba
Pary Parowanie zachodzi w każdej temperaturze, ale wraz ze wzrostem temperatury rośnie szybkość parowania. Siły wzajemnego przyciągania cząstek przeciwdziałają.
Marcin Berłowski, Zakład Fizyki Wielkich Energii IPJ
Badanie rozpadów mezonu  w eksperymencie WASA
Marcin Berłowski, Zakład Fizyki Wielkich Energii IPJ
Nowości w fizyce zapachu
Dlaczego we Wszechświecie
Fizyka cząstek elementarnych
Projekt ROZWÓJ PRZEZ KOMPETENCJE jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego Program Operacyjny Kapitał
Oddziaływania w przyrodzie
Elementy chemii kwantowej
Wstęp do fizyki cząstek elementarnych
Wstęp do fizyki cząstek elementarnych
Historia Wczesnego Wszechświata
Dział 3 FIZYKA JĄDROWA Wersja beta.
Wczesny Wszechświat Krzysztof A. Meissner CERN
Jan Kalinowski Uniwersytet Warszawski
FIZYKA CZĄSTEK od starożytnych do modelu standardowego i dalej
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
1.
Informatyka +.
Fizyka jądrowa Rozpady jąder, promieniotwórczość, reakcje rozszczepiania i syntezy jąder.
Kot Schroedingera w detektorach fal grawitacyjnych
Astronomia gwiazdowa i pozagalaktyczna II Wczesny Wszechświat:  pochodzenie barionów  kosmiczna nukleosynteza.
Jądro atomowe - główny przedmiot zainteresowania fizyki jądrowej
Dynamika punktu materialnego Dotychczas ruch był opisywany za pomocą wektorów r, v, oraz a - rozważania geometryczne. Uwzględnienie przyczyn ruchu - dynamika.
Cząstki elementarne..
Reinhard Kulessa1 Wykład Ruch rakiety 5 Ruch obrotowy 5.1 Zachowanie momentu pędu dla ruchu obrotowego punktu materialnego Wyznaczanie środka.
Zakaz Pauliego Kraków, Patrycja Szeremeta gr. 3 Wydział: Górnictwa i Geoinżynierii Kierunek: Zarządzanie i Inżynieria Produkcji.
Budowa atomu Poglądy na budowę atomu. Model Bohra. Postulaty Bohra
Izotopy i prawo rozpadu
Przemiany jądrowe sztuczne
Co i gdzie się mierzy Najważniejsze ośrodki fizyki cząstek na świecie z podaniem ich najciekawszych wyników i kierunków przyszłych badań Charakterystyka.
ODKRYWAMY WSZECHŚWIAT
Inżynieria Akustyczna
Fizyka neutrin – wykład 11
Wstęp do fizyki cząstek
Fizyka jądrowa. IZOTOPY: atomy tego samego pierwiastka różniące się liczbą neutronów w jądrze. A – liczba masowa izotopu Z – liczba atomowa pierwiastka.
Cząstki fundamentalne
Podstawy teorii spinu ½
Historyczny rozwój pojęcia atomu Oleh Iwaszczenko 7a.
Zapis prezentacji:

Strzałka czasu w rozpadach kwarków i antykwarków P. Żenczykowski IFJ PAN Dzień Otwarty 01.10.2004

1. Czas w równaniach teorii oddziaływań Grawitacja (Newton, Einstein) Elektromagnetyzm (Coulomb, Maxwell) fizyka atomowa (Schrődinger) Symetria równań w makroświecie: t → -t Czy w oddziaływaniach świata mikroskopowego jest też taka symetria równań? Oddziaływania silne (jądrowe) w jądrach atomowych – tak (Wiązanie protonów i neutronów w jądrze)

p 2. Inne “odbicia” W czasie: t → -t T W przestrzeni: x→-x, y→-y, z→-z P LEWE PRAWE Cząstka ↔ antycząstka C Elektron e- ↔ pozyton e+ ; Proton p ↔ antyproton p

C P T CP zamiast T t (nie potrafimy zmieniać kierunku x biegu czasu)

3. Sprawdzenie symetrii T w oddziaływaniach cząstek elementarnych Porównujemy: 1) proces z udziałem cząstek 2) proces w którym cząstki zastąpiono przez antycząstki (C) obserwowany w lustrze (P) A) Jeśli 1) i 2) wyglądają tak samo to mamy symetrię CP, czyli T Nie ma rozróżnienia między t i -t B) Jeśli 1) i 2) nie wyglądają tak samo to symetria CP (czyli T) jest łamana Jest rozróżnienie między t i -t W przypadku B) jeden z dwóch kierunków czasu jest wyróżniony Możemy wtedy powiedzieć, że w oddziaływaniach w mikroświecie jest wyróżniona STRZAŁKA CZASU

4. Łamanie symetrii i zasady zachowania Badanie łamania symetrii przy odbiciu w czasie można robić więc poprzez porównanie ciągu procesów dla cząstek i antycząstek: a  b  c  d  … z lustrzanym odbiciem ciągu Trzeba patrzeć, czy na którymś etapie ciągu nie pojawi się różnica (np. gdyby zamiast c pojawiło się c’) Jeśli jest symetria T, to na każdym etapie różnica będzie ZERO Czyli pewna wielkość (tu: różnica) ZACHOWUJE się w czasie Wielkościami zachowującymi się w czasie są np. Ładunek, pęd, energia,… (Te wielkości zachowują się zawsze, tak w świecie makroskopowym, jak i w świecie mikroskopowym) Ale być może istnieją wielkości, które zachowują się w świecie makroskopowym, ale nie zachowują się w świecie mikroskopowym?

5. Eksperyment – zasada zachowania pędu Coś tak szokującego o oddziaływaniach mikroświata odkryto w roku 1964, w zachowaniu pewnych cząstek elementarnych, tzw. kaonów. SZOK! Odkryto, że cząstki i antycząstki w lustrze zachowują się INACZEJ

6. Strzałki czasu Kosmologiczna (Wielki Wybuch) Elektromagnetyczna (są fale rozchodzące się, nie ma fal schodzących się Przepływ ciepła (od ciepłego do zimnego) Od porządku do nieporządku (np. rozbicie wazonu) … W rozpadach kaonów (mikroświat, kwarki i antykwarki) (Między niektórymi tymi strzałkami da się ustalić związek)

7. Kwarki i antykwarki ↑ Q = 0 ↑ C Masa/ masa protonu 0.01 0.15 5.0 d s b antykwarki Q = +1/3 Masa/ masa protonu 0.005 1.4 170. kwarki Q = +2/3 u c t antykwarki Q = -2/3 C down, strange, bottom dolny,dziwny,spodni up, charm, top górny, powabny, wierzchni u u d Mezony K, kaony Proton Q = +1 u d d s s d Mezony p u u d Antyproton Q = – 1 d u K0 K0 ↑ Q = 0 ↑

8. Rozpady kaonów – oddziaływania słabe W oddziaływaniach grawitacyjnych, elektromagnetycznych i jądrowych kwarki się nie zmieniają: u  u  u  … uu  energia ds  ds  ds  … d  d  d  … W tzw. oddziaływaniach słabych może nastąpić rozpad kaonu: Masa 0.5 ds  dd + energia  du + ud = 2 mezony p 0.14 + 0.14 = 0.28 0.14 + 0.14 + 0.14 = 0.42 4 * 0.14 = 0.56 > 0.5 ds  3 mezony p, 4 mezony p Tzn. kwarki zmieniają się jedne w drugie (Całkowity ładunek nie zmienia się) Silne: 1-10 Elektromagnetyczne: 1/100 Dlaczego “słabe”? Słabe: ~ 1/10000000000 Słabe rozpady zachodzą więc BARDZO RZADKO

Odbicie w przestrzeni P: sd K0 2 a  -a 1 b b  -b K0 1 2 Cząstka  antycząstka C a ds   a  b  a CP: a  – b, b  – a CP: a + b  – b – a = – (a + b) to samo, zmieniony znak (antysymetria) CP: a – b  – b + a = + (a – b) to samo, ten sam znak (symetria) a – b Nowe wektory bazy a + b

Spodziewana symetria t  – t w oddziaływaniach słabych Oddz. słabe: ds  du + ud = 2 mezony p sd  du + ud = 2 mezony p ds  sd Tzn. oddz. słabe zmienia jeden mezon K w drugi: a  b Wtedy: a – b  b – a, a + b  b + a, Kierunki (z dokł. do znaku) nie ulegaja zmianie (Zachowują się) Oznaka SYMETRII t  – t Masa p = 0.14 Gdyby masa p = 0,17 to 3 p cięższe niż K (masa = 0.50) – rozpad byłby niemożliwy Podobnie można pokazać, że dwa mezony p zachowują się jak a trzy mezony p - jak 2 p - często 3 p - rzadko Rozpady kaonów: 2 p 2 p 3 p 3 p

SZOK EKSPERYMENT 1964 K0 Mezony K rozróżniają między t i – t, |1 | 10 K0 1964 Mezony K rozróżniają między t i – t, tj. między przeszłością a przyszłością

NAGRODA NOBLA 1980 po 16 latach: całkiem szybko J.W. Cronin, EVIDENCE FOR THE 2 PI DECAY OF THE K(2)0 MESON J.H. Christenson, J.W. Cronin, V.L. Fitch, R. Turlay Phys.Rev.Lett.13:138-140,1964 po 16 latach: całkiem szybko

9. Rozpady kwarków – opis dzisiejszy Q = –1/3 s d b u c t s d b u c t Q = +2/3 λ = 0.22 Siły przejść: d s u 1 λ c – λ b – λ3 λ2 1 d s u 1 λ c – λ b +λ3 λ2 1 CP (T) t – λ3 λ2 t +λ3 λ2 Teoria mówi, że ma być taka różnica w znakach Gdyby nie było (ciężkich) kwarków b, t nie byłoby łamania odbicia w czasie w mikroświecie 2. Ponieważ λ3 = 0,01 więc efekty pochodzące od kwarków ciężkich (t,b) są bardzo małe

Czyli z brakiem symetrii przy odbiciu w czasie 10. Rozpady mezonów K i B Mezony K u, c, t s d Dla procesów K0  K0 przyczynek od kwarku t bardzo mały – więc bardzo mały efekt braku symetrii przy odbiciu w czasie W W d u, c, t s Dla mezonów B, w których zamiast kwarku s mamy kwark b ( bd, db ) – mamy od razu do czynienia z efektami związanymi ze zmianą znaku przy przejściu od cząstek do antycząstek: b  u z siłą – λ3 b  u z siłą + λ3 Czyli z brakiem symetrii przy odbiciu w czasie Dlatego prowadzi się obecnie wiele eksperymentów z mezonami zawierającymi kwarki b (kwark t jest za ciężki do eksperymentów) Belle – Japonia BaBar - Kalifornia

WARTO ZAPAMIĘTAĆ: Kalifornia Japonia 1. Jest 6 typów kwarków różniących się masami, (i 6 typów antykwarków) 2. Dzięki temu, że jest sześć (a nie np. cztery) typów teoria pozwala, by kwarki i antykwarki (w lustrze) w słabych oddziaływaniach zachowywały się trochę inaczej, Kalifornia Japonia czyli by rozróżniały przeszłość i przyszłość na poziomie mikroskopowym 3. Przeprowadzane obecnie eksperymenty mają sprawdzić, czy teoria jest poprawna

Co robi lustro? ZAGADKA Obeirzyj odbicie np. lewej ręki w lustrze. Wygląda jak ręka prawa. Mówi się, że lustro wymienia ze sobą strony “prawą” i “lewą”. Dlaczego wobec tego nie wymienia “góry” z “dołem”? Co robi lustro?