Jeśli pytasz, czemu zostałam harcerką, to powiem ci, że nie mogłam uczynić inaczej…

Pozyskały mnie ich jasne oczy i mocny uścisk dłoni Pozyskały mnie ich jasne oczy i mocny uścisk dłoni. Lojalność i prostota ich wzajemnego stosunku…

Sposób ich życia i miłość przyrody Sposób ich życia i miłość przyrody. Miłość do ludzi silniejsza niż miłość własna. Niesienie pomocy innym w miarę możliwości dzień po dniu… Księga Jaszczurki

„Harcerstwo to nie jest coś, co się umie, ale to jest coś, czym się jest…” Ks. Kazimierz Lutosławski

Rewolucja! Przełom XIX i XX w. to czas, kiedy w światowej pedagogice przestawał pomału obowiązywać pogląd, że najważniejszym zadaniem w toku wychowania jest tylko rozwój umysłowy człowieka. Opierając się na tym poglądzie zakładano, że im wyższe wykształcenie będzie posiadać jednostka, tym wyższy będzie jej społeczny, moralny i etyczny poziom. Powstanie i rozwój nowych prądów filozoficznych, na bazie których zaczęto stosować nowatorskie koncepcje pedagogiczne sprawił, iż obok rozwoju umysłowego trzeba również troszczyć się o emocjonalny rozwój dzieci i młodzieży poprzez rozwój ich wyobraźni, wrażliwości oraz życzliwości w stosunku do otaczającego ich świata. W wyniku tego, pod koniec XIX i na początku XX wieku zaczęły się tworzyć w krajach Europy Zachodniej ruchy młodzieżowe wcielające w większym lub mniejszym stopniu te nowatorskie koncepcje pedagogiczne. Jednym z takich ruchów powstałym w Wielkiej Brytanii był skauting, którego twórca, generał Robert Baden-Powell, zastosował zasady pedagogiczne, jak na owe czasy, wręcz rewolucyjne.

Naczelny Skaut Świata Robert Baden-Powell, człowiek o niezwykle barwnym życiorysie, wojskowym został właściwie przez przypadek. Po dwóch nieudanych próbach dostania się najpierw na studia do Oxfordu, a później do równie słynnego Christ College, przypadkowo trafił na anons o poszukiwaniu kandydatów do szkoły oficerskiej, do której, ku swojemu zdziwieniu, zdał. Brak ewidentnych zdolności w tzw. naukach ścisłych rekompensował z powodzeniem uzdolnieniami artystycznymi, ze szczególnym uwzględnieniem malowania. Malował, rysował i pisał zarówno prawą jak i lewą ręką. Kiedy miał 9 lat, zilustrował opowiadanie w stylu komiksowym. Grał także na pianinie i zdradzał zdolności aktorskie. Miał duże poczucie humoru - w czasie oblężenia Mafekingu przesłał meldunek: "Wszystko w porządku, bombardowanie trwa 4 godziny, jeden pies nie żyje". Godne uwagi są cechy charakteru Baden-Powella ukształtowane w czasie służby wojskowej, a wykorzystywane w życiu cywilnym dla dobra ruchu skautowego. Mówiono o nim, że zawsze miał głowę na karku, pełną pomysłów i nieoczekiwanych koncepcji. Był ciekawy świata, bystry, wesoły, oszczędny. Cenił wolność. Bardzo kochał naturę, a szczególnie zwierzęta.

„Scouting for boys” Po definitywnym rozstaniu z armią postanowił wcielić w życie ideę, która zaprzątała jego myśli od dawna, a którą tak bardzo chciał wprowadzić w czyn, a mianowicie myśl napisania książki dla młodzieży. Minęło zaledwie 5 dni od jego przejścia do rezerwy, gdy Generał ostro wziął się do napisania dzieła - zamierzał pomóc milionom młodych ludzi w kierowaniu własnym losem i życiem. Książka, pod tytułem "Skauting dla chłopców" ("Scouting for Boys") która ukazała się w 1908, nawiązywała swoją zawartością głównie do jego własnych doświadczeń. Propagował wychowanie młodzieży w czasie wolnym poprzez gry, samodyscyplinę i obserwację oraz służbę bliźniemu.

Brownsea Baden-Powell chciał wiedzieć, jak jego idea zafunkcjonuje, czy małe zespoły tworzone przez młodzież będą funkcjonować czy też nie. Nie był pewny, czy młodzież w tym wieku uzna kierownictwo kogoś spośród siebie. Nie było to wówczas takie oczywiste czy zastępowy, któremu powierzy się zadanie koordynowania realizacji wspólnych ustaleń, nie nadużyje swojej władzy i odpowiedzialności, i że rola przywódcy zostanie zaakceptowana. Pewne wątpliwości budziło to, jak młodzi skauci będą przyjmować różne propozycje zadań. Życie pod gołym niebem dzień i noc, w czasie ulewy i pięknej pogody, było dla większości uczestników tym, czego do tej pory jeszcze nie doświadczyli. Przy ognisku nie spuszczali oczu z Generała, kiedy opowiadał im swoje dotychczasowe przygody i przeżycia. Nie zaskoczyło go to, że te radosne grupki chłopców tak szybko się zżyły i zgrały, że swe decyzje i postanowienia ze względów ambicjonalnych realizowały bez rozkazów, bez oglądania się na nagrody czy kary. Świadczyło to w całej rozciągłości o wspaniałym sukcesie idei skautingu. W dniu 9 sierpnia 1907 zakończył się obóz na wyspie Brownsea, zapoczątkowując zarazem dzieje ruchu skautowego.

A dziewczęta… Ruch skautek - dziewcząt został założony w 1909 roku. Robert Baden-Powell uważał, że ruch skautek powinien być prowadzony przez kobiety i dlatego w 1910 poprosił o pomoc swoją siostrę Agnes, później dołączyła się żona Bi-Pi, Lady Olave Baden Powell. Symbolem skautingu żeńskiego stała się złota koniczynka na niebieskim tle. Kolory te symbolizują słońce świecące ponad wszystkimi dziećmi na całym świecie, a trzy płatki koniczyny oznaczają trzy części Przyrzeczenia Skautowego, a więc: służbę Bogu, pomoc bliźnim i posłuszeństwo Prawu. Igła busoli wewnątrz listka wskazuje prostą i niezmienną drogę do celu, a duże gwiazdki na bocznych płatkach - Prawo i Przyrzeczenie. Podstawa łodyżki to płomień miłości rozpalony pomiędzy ludźmi na całej ziemi.

Sprawa Polska Geneza ruchu skautowego w Polsce sięga 1909 roku, kiedy to na polskie tereny przeniknęły pierwsze wiadomości o rozwijającym się w Wielkiej Brytanii skautingu (w dwóch czasopismach warszawskim i lwowskim m.in. artykuł Edmunda Naganowskiego w "Słowie Polskim"). Wieści te padły na podatny grunt. Młodzież polska, wychowana w duchu pozytywizmu, przeniknięta hasłami niepodległościowymi, garnęła się do kół turystycznych, sportowych, gimnastycznych, samokształceniowych związków etyczno-abstynenckich oraz organizacji przysposobienia wojskowego głoszących hasło zbrojnej walki o niepodległość Polski. Skauting przyjął się w Polsce nadzwyczaj szybko. Początki datować można na rok 1910 w którym to Andrzej Małkowski tłumaczy na język polski podręcznik Roberta Baden-Powella "Scouting for boys" (jest to kara wymierzona za spóźnienie się na ćwiczenia "Zarzewia"). Małkowski szybko staje się entuzjastą idei skautingu i jej aktywnym popularyzatorem.

„Nie oglądaj się za siebie… …kiedy wstaje brzask”

Co się teraz w Polsce dzieje?

ZHP Związek Harcerstwa Polskiego (ZHP) - największa polska organizacja harcerska, powstała w dniu 1 listopada 1918 roku, z połączenia wszystkich wcześniej działających organizacji harcerskich i skautowych, z trzech zaborów.

ZHR Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej – organizacja harcerska, powołana 12 lutego 1989 przez instruktorów z terenu całej Polski. Powstała, aby zjednoczyć wysiłki niezależnych środowisk harcerskich poprzez powołanie alternatywnej ogólnopolskiej organizacji harcerskiej.

SHK Zawisza Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego "Zawisza" powstało w 1982 roku, najpierw jako Ruch Harcerstwa Katolickiego, a następnie w 1989 roku przekształca się w organizację Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego Zawisza. Od 1995 SHK Zawisza jest członkiem Międzynarodowego Związku Przewodniczek i Skautów Europy – Federacji Skautingu Europejskiego. SHK Zawisza nawiązuje do tradycji skautingu katolickiego ojca Sevina, jezuity, oraz działalności wybitnego instruktora harcerstwa przedwojennego hm. RP Stanisława Sedlaczka.

SH Stowarzyszenie Harcerskie - organizacja harcerska powstała w 1996 jako organizacja harcerska kontynuująca pracę Śródmiejskiego Hufca Harcerek ZHP i Śródmiejskiego Hufca Harcerzy ZHP (działających w Warszawie).

"Nie wystarczy być harcerką połowicznie, tylko na zewnątrz: należy być nią wewnątrz.„ Księga Jaszczurki

Na obozie dzieją się różne dziwne rzeczy…

Ale zanim… PIONIERKA!

Wybrać dobry kierunek i ruszyć w drogę…

Manewry… Unia polsko-litewska 

Festiwal Akcji Letniej 2006

Pan Tadeusz…

A może Braterstwo?

Oraz inne anomalia 

„Lubię wycieczki harcerskie. Jest w nich coś silnego i radosnego. Jak przyjemnie iść razem, Mając cały dzień przed sobą…”

„Oddać wszystko, co się posiada, oddać siebie „Oddać wszystko, co się posiada, oddać siebie. Zapomnieć o sobie o swych drobnych troskach, a myśleć o wielkim cierpieniu, które przenika świat…”

„Przyrzekasz tylko uczynić wszystko, co jest w Twojej mocy, aby to, co robisz, zrobić, jak potrafisz najlepiej…”

Prezentację przygotowały… Przyboczna Danusia Pomiankowska Przyboczna Ania Bezpokojew Patrolowa Marysia Kalińska

Bo harcerka jest zawsze pogodna!  Dziękujemy za obejrzenie prezentacji 