Pierwsze powszechnie używane komputery nazywano mikrokomputerami Pierwsze powszechnie używane komputery nazywano mikrokomputerami. Były to małych rozmiarów komputery, których elementy elektroniczne umieszczano zazwyczaj w jed-nej obudowie wraz z klawiaturą. Zamiast monitora użytkownik mógł podłączyć do mi-krokomputera zwykły telewizor. Do wczy-tywania danych służył magnetofon kasetowy lub stacja dyskietek. To pierwsze rozwiązanie było tańsze, ale w praktyce niekorzystne, gdyż znalezienie na kasecie odpowiedniego programu zajmowało dużo czasu. Ze względu na niewielką pamięć mikrokomputerów, pro-gramy przeznaczone dla nich były stosun-kowo proste. Mikrokomputery umożliwiały wykonywanie obliczeń, korzystanie z prostych gier oraz naukę programowania. Znalazły zastosowanie między innymi w laboratoriach, biurach i szkołach.

Mikrokomputery stały się popularne na po-czątku lat 80 Mikrokomputery stały się popularne na po-czątku lat 80. W 1980 roku zaprezentowano w Wielkiej Brytanii model ZX80. Niska cena mikrokomputerów ZX80 sprawiła, że urucho-miono masową produkcję tych urządzeń. Znalazły one wielu nabywców i już rok później wyprodukowano o wiele tańszy i nowo-cześniejszy model ZX81. W największym stopniu upowszechniła się jednak wersja ZX Spectrum, do której pojawiła się w sprzedaży bardzo duża liczba programów. Kolejne mo-dele wyposażano w lepszą klawiaturę, wię-kszą ilość pamięci operacyjnej oraz wiele innych udoskonaleń. Mikrokomputery ZX uży-wane były głównie do gier komputerowych.

Kolejny mikrokomputer, który cieszył się powodzeniem, to Commodore Kolejny mikrokomputer, który cieszył się powodzeniem, to Commodore. Był on wypo-sażony w dobrze oceniany przez użytkow-ników system operacyjny. Do mikrokompute-ra Commodore można było podłączyć między innymi mysz, pióro świetlne (przykładając je do ekranu, można np. rysować w edytorze grafiki) oraz takie urządzenia, jak modem czy ploter. Dane wczytywano do Commodore ze specjalnego magnetofonu – nie mogły być do tego wykorzystywane zwykłe magnetofony, jak to miało miejsce na przykład w mikro-komputerach ZX Spectrum. Najpopularniej-szym modelem mikrokomputera Commodore był C64 – służył on przede wszystkim do ko-rzystania z gier komputerowych.

W połowie lat osiemdziesiątych dużym powo-dzeniem cieszyły się mikrokomputery z serii Atari ST. Aby zapewnić im jak największą szybkość pracy, wyposażono je w najlepsze wówczas mikroprocesory oraz dodatkowe układy elektroniczne. Mikrokomputery Atari ST miały wygodną w użyciu klawiaturę, skła-dającą się z czterech części: klawiatury alfa-numerycznej, numerycznej, klawiszy funkcyj-nych i klawiszy sterujących ruchem kursora. Mikrokomputery te były zaprojektowane z myślą o potrzebach małych przedsiębiorstw. Używano ich do obróbki grafiki i składania tekstów. Były wykorzystywane również do celów rozrywkowych.

Pod koniec lat osiemdziesiątych bardzo zna-nym i popularnym mikrokomputerem była Amiga, używana przez niektórych do dnia dzisiejszego. Dzięki niskiej cenie i dużej licz-bie programów (graficznych, muzycznych, edytorów tekstu i wiele innych) Amiga trafiła do bardzo wielu użytkowników. O powodzeniu Amigi w dużej mierze stanowiły jej możliwości w zakresie przetwarzania dźwięku i obrazu. Pierwszym bardzo popularnym modelem tego mikrokomputera była Amiga 1000, ale naj-bardziej upowszechnił się znacznie ulepszony model Amiga 500 w jednej płaskiej obudowie z klawiaturą i stacją dyskietek.