Teoria proporcji czynników produkcji: model Heckschera - Ohlina

Założenia modelu Heckschera – Ohlina. Teoria H – O. Relatywne ceny i podział dochodów. Wyrównywanie cen czynników produkcji. Rozwinięcie teorii (paradoks Leontiefa; modele wieloczynnikowe) Teoria Heckschera – Ohlina i współczesny handel

Założenia modelu H-O Dwa kraje, dwa dobra, dwa czynniki produkcji; Brak różnic w stosowanych technologiach; Różna „czynnikochłonność” produkowanych towarów; Brak korzyści ze skali produkcji; Niepełna specjalizacja produkcji; Jednakowe preferencje konsumentów w skali międzynarodowej;

Założenia cd. Doskonała konkurencja na rynku dóbr; Doskonała mobilność czynników produkcji wewnątrz krajów i brak mobilności w skali międzynarodowej; Pełne zatrudnienie czynników produkcji; Brak kosztów transportu i ograniczeń handlowych; Handel między krajami jest zbilansowany

Względne wyposażenie w czynniki produkcji K / L < K* / L* R / W > R* / W* Jeśli: aKX / aLX > aKY / aLY oznacza to, że towar X wymaga relatywnie większych nakładów kapitału niż pracy w porównaniu do towaru Y, czyli jego produkcja jest bardziej kapitałochłonna niż produkcja towaru Y;

Względne wyposażenie w czynniki produkcji Jednocześnie produkcja towaru Y jest bardzie pracochłonna niż produkcja towaru X. Dlatego produkcja towaru Y w kraju jest relatywnie tańsza, gdyż produkcja ta wymaga relatywnie większych nakładów czynnika bardziej w kraju obfitego, czyli relatywnie tańszego; zagranicą produkcja towaru X jest relatywnie tańsza, gdyż wymaga większych nakładów czynnika tam bardziej obfitego, czyli tańszego

Model Heckschera – Ohlina cd. PX / PY > P*X / P*Y ( w kraju dobro Y relatywnie tańsze; zagranicą X relatywnie tańsze)

Teoremat Heckschera - Ohlina: krajom opłaca się specjalizować w produkcji towarów wymagających relatywnie większych nakładów czynników produkcji będących w danym kraju we względnej obfitości, zaś importować towary wymagające względnie większych nakładów czynników relatywnie w danym kraju rzadszych.

Teoremat Stolpera - Samuelsona Wymiana międzynarodowa prowadzi w każdym z krajów do wzrostu przychodów czynnika produkcji, w który kraj jest obficiej wyposażony oraz do spadku przychodów czynnika, który jest relatywnie rzadki Czynniki obfite na wymianie zyskują; czynniki rzadkie tracą.

Wyrównywanie cen czynników produkcji: Handel międzynarodowy prowadzi do wyrównywania cen czynników produkcji: rosną ceny czynników obfitych, czyli relatywnie tańszych i spadają ceny czynników relatywnie rzadkich, czyli relatywnie drogich; Handel międzynarodowy jest substytutem międzynarodowych przepływów czynników produkcji

Rozwinięcie teorii Testowanie teorii Paradoks Leontiefa: eksport USA okazał się mniej kapitało-intensywny niż import; Teoria H – O dobrze wyjaśnia handel miedzygałęziowy zwłaszcza między krajami rozwiniętymi i rozwijającymi się. Modele wieloczynnikowe.