mgr inż. Ryszard Chybicki Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Wartość bezwzględna liczby rzeczywistej opracowała: monika kulczak, kl
Advertisements

Funkcje tworzące są wygodnym narzędziem przy badaniu zmiennych losowych o wartościach całkowitych nieujemnych. Funkcje tworzące pierwszy raz badał de.
Metody numeryczne część 1. Rozwiązywanie układów równań liniowych.
Równanie różniczkowe zupełne i równania do niego sprowadzalne
CIĄGI.
Ile rozwiązań może mieć układ równań?
Rachunek prawdopodobieństwa 2
Badania operacyjne. Wykład 2
WEKTORY Każdy wektor ma trzy zasadnicze cechy: wartość (moduł), kierunek i zwrot. Wartością wektora nazywamy długość odcinka AB przedstawiającego ten wektor.
ZLICZANIE cz. II.
Pisemne dzielenie liczb naturalnych
Rozwiązanie d’Alemberta równania struny Ewelina Bednarz Łukasz Klita.
Liczby zespolone Niekiedy równanie nie posiada rozwiązania w dziedzinie liczb rzeczywistych: wprowadźmy jednak pewną dziwaczną liczbę (liczbę urojoną „i”)
Dodawanie i odejmowanie wektorów
Rozwiązywanie układów
1.
Liczby całkowite.
Liczby zespolone Liczby zespolone – narzędzie (ale tylko narzędzie) wykorzystywane w analizie sygnałów. Mechanika kwantowa – rozwiązanie równania Schroedingera.
6. Pochodne cząstkowe funkcji n zmiennych
LICZBY RZECZYWISTE PODZBIORY ZBIORU LICZB RZECZYWISTYCH
Metody numeryczne Wykład no 2.
Liczby zespolone z = a + bi.
Układ równań stopnia I z dwoma niewiadomymi
Matematyka.
Nierówności (mniej lub bardziej) geometryczne
Ciąg liczbowy Ciąg arytmetyczny Ciąg geometryczny
szczególnych Granice ciągów. Postaraj się przewidzieć
Matematyka Architektura i Urbanistyka Semestr 1
Wyrażenia algebraiczne
Jednostka modułowa 311[07]O1 Jm. 4/1
Metody numeryczne SOWIG Wydział Inżynierii Środowiska III rok
Podstawy analizy matematycznej II
OKRĄG OPISANY NA CZWOROKĄCIE; OKRĄG WPISANY W CZWOROKĄT
OBLICZANIE ROZPŁYWÓW PRĄDÓW W SIECIACH OTWARTYCH
dla klas gimnazjalnych
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia.
Podstawy analizy matematycznej I
II. Matematyczne podstawy MK
Działania na zbiorach ©M.
Liczby rzeczywiste ©M.
Ile rozwiązań może mieć układ równań?
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu
FUNKCJE Opracował: Karol Kara.
MECHANIKA 2 Wykład Nr 10 MOMENT BEZWŁADNOŚCI.
POTĘGI I PIERWIASTKI.
Zadania z indywidualnością
Liczby Naturalne.
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Rozwiązywanie układów równań liniowych różnymi metodami
Metody matematyczne w Inżynierii Chemicznej
Kwadrat i sześcian Czy to tylko geometria?.
Algorytm znajdowania Największego Wspólnego Dzielnika.
Matematyka Ekonomia, sem I i II.
Rodzaje Liczb JESZCZE SA TAKIE
WYKŁAD 5 OPTYKA FALOWA OSCYLACJE I FALE
Opracowała: Sylwia Wieczór
Projektowanie Inżynierskie
Liczby naturalne i całkowite Spis treści Definicje Działania na liczbach Wielokrotności liczb naturalnych Cechy podzielności Przykłady potęg,potęgi o.
Rozwiązywanie układów równań Radosław Hołówko Konsultant: Agnieszka Pożyczka.
Opracowanie Joanna Szymańska Konsultacja Bożena Hołownia.
Liczbami naturalnymi nazywamy liczby 0,1,2,3,..., 127,... Liczby naturalne poznaliśmy już wcześniej; służą one do liczenia przedmiotów. Zbiór liczb.
Matematyka przed egzaminem czyli samouczek dla każdego
Rozwiązywanie równań pierwszego stopnia z jedną niewiadomą.
Metody matematyczne w Inżynierii Chemicznej
Radosław Hołówko Konsultant: Agnieszka Pożyczka
Zbiory – podstawowe wiadomości
Podstawy automatyki I Wykład /2016
POTĘGI I PIERWIASTKI .
Rozkładanie wielomianów
Działania na potęgach Wiktoria Kieniewicz kl.2e. Co to są potęgi? Potęgowanie to działanie zastępujące mnożenie. Potęgowany element nazywa się podstawą,
Zapis prezentacji:

mgr inż. Ryszard Chybicki Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Liczby zespolone 2017-03-24 Prezentację wykonali uczniowie Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Szczucinie: Sławomir Babiec Tomasz Warzecha Krystian Kapel Marcin Grzesiak autor i opiekun pracy: mgr inż. Ryszard Chybicki Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych W Szczucinie

nazywamy uporządkowaną Liczbą zespoloną (a, b) nazywamy uporządkowaną parę liczb o następujących trzech własnościach:

Dwie liczby zespolone (a, b) i (c, d) są sobie równe, gdy a= c i b= d Suma dwóch liczb zespolonych (a, b) i (c, d) jest to liczba zespolona określona w następujący sposób: Iloczyn dwóch liczb zespolonych (a, b) i (c, d) jest to liczba zespolona, powstała w wyniku mnożenia określonego w następujący sposób:

2017-03-24 Powyższe trzy właściwości stanowią aksjomaty liczb zespolonych to znaczy przyjmowane są bez dowodu

Właściwości liczb zespolonych: Równość liczb zespolonych jest: zwrotna - tzn. (a,b)=(a,b) symetryczna - tzn. jeżeli (a, b)=(c, d) to (c, d)=(a,b) przechodnia - tzn. jeżeli (a, b)=(c, d) i (c, d)=(e, f) to (a, b)=(e, f)

Dodawanie liczb zespolonych jest: 2017-03-24 Dodawanie liczb zespolonych jest: przemienne - tzn: (a, b) + (c, d) = (c, d) + (a, b) łączne - tzn: [(a, b) + (c, d)] + (e, f) = (a, b) + [(c, d) + (e, f)]

Mnożenie liczb zespolonych jest: 2017-03-24 Mnożenie liczb zespolonych jest: przemienne - tzn.: (a, b)(c, d) = (c, d)(a, b) łączne - tzn.: [(a, b)(c, d)](e, f) = (a, b)[(c, d)(e, f)] rozdzielne względem dodawania - tzn.: [(a, b) + (c, d)](e, f) = (a, b)(e, f) + (c, d)(e, f)

Różnica liczb zespolonych 2017-03-24 Spróbujmy rozwiązać następujące równanie: (c, d) + (x, y) = (a, b) w którym liczba zespolona (x, y) jest niewiadomą: mamy: (c, d) + (x, y) = (c + z, d + y) = (a, b) stąd: c + z = a , d + y = b czyli: x = a - c , y = b - d

Rozwiązanie równania (liczbę (x, y)) oznaczamy (a, b) - (c, d) i nazywamy różnicą liczb zespolonych (a, b) - (c, d) = (a- c, b- d)

Odejmowanie jest wykonalne dla wszystkich liczb zespolonych Odejmowanie jest wykonalne dla wszystkich liczb zespolonych. Zbiór liczb zespolonych zawiera także liczbę zero. Definiujemy ją jako rozwiązanie równania. (a, b) + (x, y) = (a, b) czyli zerem jest liczba (0, 0)

Iloraz liczb zespolonych Spróbujmy rozwiązać następujące równanie: (c, d)(x, y) = (a, b) w którym liczba zespolona (x, y) jest niewiadomą. Mamy: (c, d)(x, y) = (cx - dy, cy + dx) = (a, b) stąd; cx – dy = a i cy + dy = b

Rozwiążmy układ tych dwóch równań z dwiema niewiadomymi: Obliczmy y z pierwszego równania i podstawmy do drugiego: wstawiając wyznaczony x otrzymamy że:

Zatem to jedyne rozwiązanie równania(czyli liczbę zespoloną (x, y)) oznaczamy nazywamy ilorazem liczb zespolonych:

Oczywiście dzielenie jest wykonalne dla wszystkich liczb zespolonych oprócz przypadku, gdy dzielnik jest zerem. Liczbę (a, 0) utożsamiamy z liczbą rzeczywistą a czyli:

Jest to możliwe dlatego, że liczba (a, 0) ma własności liczby rzeczywistej: (a, 0) + (b, 0) = (a+b, 0) (a, 0)(b, 0) = (ab, 0) Nie można tego zrobić z liczbami typu (0, a), (0, b) bo np.: (0, a)(0, b) = (- ab, 0) i (0, a) + (0, b) = (0, a + b) zatem nie ma analogii w przypadku liczb typu (0, a) i (b, 0)

Należy zwrócić uwagę na następujące działanie: (0, a) = (a, 0)(0, 1) = (0, 1)(a, 0) oznaczmy zatem oznaczamy :

Postać kanoniczna liczby zespolonej. Korzystając z poprzednich równań o liczbach zespolonych spróbujmy zapisać liczbę (a, b) bez nawiasów: (a, b) = (a, 0) + (0, b) = a + (0, b) = a + (0, 1)(b, 0) = a + jb czyli (a, b) = a + jb

Postać a+jb nazywamy postacią kanoniczną liczby zespolonej (a,b) A = re (a + jb) - część rzeczywista liczby zespolonej B = im (a + jb) część urojona liczby zespolonej

2017-03-24 Liczbę zespoloną, której część urojona jest zerem, nazywamy liczbą rzeczywistą. Liczbę zespoloną, której część rzeczywista jest zerem, nazywamy liczbą urojoną.

Od tej pory liczby zespolone będziemy oznaczać literą „z” z indeksem: z = x + jy np.

Liczby zespolone podlegają działaniom identycznym jak liczby rzeczywiste np.: Jeżeli i to Jeżeli to Jeżeli to

Liczba sprzężona Każdej liczbie zespolonej z można podporządkować liczbę z nią sprzężoną

Jeżeli z = re(z) + im(z) to z powyższego wynika, że jeżeli to iloczyn

Interpretacja geometryczna liczby zespolonej.

Modułem liczby zespolonej z= x + jy nazywamy nieujemną liczbę rzeczywistą : Argumentem liczby zespolonej z = x + jy nazywamy miarę kąta, jaki tworzy wektor z z osią Re(z) (rys.)

Istnieje nieskończenie wiele miar kątów, jakie tworzy wektor z z osią x, różniących się wielokrotnością kąta 2p. Stąd też istnieje nieskończenie wiele argumentów liczby zespolonej z. Jednak ten kąt, którego miara zawiera się w przedziale (-p,p> nosi nazwę argumentu głównego liczby zespolonej z i dla odróżnienia od pozostałych argumentów oznaczamy go dużą literą: Arg(z)

Korzystając z tych zależności można zapisać trygonometryczną postać liczby zespolonej:

Mnożenie liczb zespolonych Niech będą dane i obliczamy iloczyn :

Z powyższego wynika, że: i Bardzo prosto można wykazać, że iloczyn skończonej liczby liczb zespolonej wynosi:

Potęgowanie jest szczególnym przypadkiem mnożenia, korzystając z powyższego wzoru mamy: i czyli

Wzór Moivre’a Łącząc ten wzór i dwumian Newtona mamy: gdy r = 1 to Wzór Moivre’a Łącząc ten wzór i dwumian Newtona mamy:

Dzielenie liczb zespolonych Oznaczamy czyli

Twierdzenie ogólne o dzieleniu otrzymamy pisząc: W wyniku otrzymamy liczbę zespoloną, której:

Pierwiastek z liczby zespolonej Niech: Znaczy to, że

Zgodnie z zasadami potęgowania Zatem A stąd wynika że:

Ponieważ: Więc gdy k=n to pierwiastki by się powtarzały. Istnieje zatem „n” różnych pierwiastków z liczby

Ostatecznie

Koniec prezentacji