WYPRAWA NA KSIĘŻYC 1
Plan prezentacji 1. Informacje ogólne o Księżycu 2. Położenie Księżyca 3. Budowa Księżyca 4. Odległość od Ziemi 5. Fazy Księżyca 6. Zaćmienie Księżyca 7. Podróże na Księżyc 8. Przyciąganie na Księżycu 9. Obliczanie własnego ciężaru na Księżycu i porównanie go z ciężarem na Ziemi. 11.Ciekawe zdjęcia Księżyca 12.Ciekawostki na temat Księżyca
Księżyc, drugie co do jasności ciało niebieskie. 3
Jest najbliższym sąsiadem Ziemi w Układzie Słonecznym.
Krąży wokół Ziemi. Pełny obieg zajmuje Księżycowi niecały miesiąc.
Wymiary Księżyca: 1) średnica 3 476 km 2) powierzchnia 38 mln km² 3) objętość 21,98 mld km³
Temperatura gruntu Księżycowego: - w dzień 120 stopni C - w nocy -160 stopni C
Księżyc składa się z czterech warstw: a) sial (zewnętrzna część skorupy ziemskiej) b) sima (głębsza część skorupy ziemskiej) c) następną warstwą jest płaszcz, złożony z piroksenów d) jądro, zbudowane z hortenolitu ( jest to minerał złożony w 10% z krzemianu magnezu i z 90% fejalitu [ krzemian żelazawy ])
Odległość Księżyca od Ziemi Przeciętna odległość od środka Ziemi do środka Księżyca to 384 403 km. Odległość Księżyca od Ziemi (w skali) Księżyc jest odległy od Ziemi w perygeum (momencie najbliżej Ziemi) o 356 410 km, a w apogeum (najdalej od Ziemi) 406 697km.
Światło na przebycie drogi od Księżyca do Ziemi potrzebuje około 1 Światło na przebycie drogi od Księżyca do Ziemi potrzebuje około 1.28 sekundy. Jadąc samochodem w linii prostej, ze średnią prędkością 100 km/h, jedynie w czasie perygeum, zajęło by nam około 534 dni.
Pełnia Faza występująca, gdy Księżyc znajduje się po przeciwnej stronie Ziemi niż Słońce. Dokładniej, pełnia występuje wtedy, gdy geocentrycznie widoczne (ekliptyczne) długości Słońca i Księżyca różnią się o 180 stopni; Księżyc znajduje się wówczas w tzw. opozycji do Słońca. W tym czasie, dla obserwatorów na Ziemi, półkula Księżyca skierowana w stronę Ziemi (bliższa strona) jest prawie cała oświetlona i okrągła. Tylko podczas pełni Księżyca przeciwna jego półkula niewidoczna z Ziemi (dalsza strona), jest zupełnie nieoświetlona.
Ostatnia kwadra Faza ta ma miejsce 21 dnia czterotygodniowego cyklu. Widać całą zachodnią połowę tarczy (od nowiu Księżyc pokonał 3/4 swojej orbity), z Ziemi widać wtedy zachodnią część Księżyca. Księżyc jest widoczny w kształcie litery „C” Faza ta ma miejsce 21 dnia czterotygodniowego cyklu.
Nów Podczas tej fazy Księżyc jest zwrócony do Ziemi nieoświetloną stroną. W nowiu położenie Księżyca na sferze niebieskiej jest bliskie położenia Słońca. Księżyc wówczas znajduje się w kulminacji górnej w południe, w kulminacji dolnej zaś - o północy.
Pierwsza kwadra Podczas tej fazy widać wschodnią część Księżyca. Księżyc widoczny w kształcie litery „D”.
Strefy Zaćmienia Ziemi A- Słońce, B- Ziemia, C- Księżyc, D- Strefa półcienia Ziemi, E- Stożek cienia Ziemi W momencie gdy Słońce, Ziemia i Księżyc znajdą się w jednej linii, zachodzi do zaćmienia Księżyca, jak to widzimy na schemacie powyżej.
Zaćmienie Księżyca
Fazy Zaćmienia Księżyca 1717 Fazy Zaćmienia Księżyca Widzimy tu fazy zaćmienia Księżyca, od jego pierwotnego stanu, po całkowite zaćmienie i z niego wyjście.
Całkowite Zaćmienie Księżyca
Podróże w kosmos.
Apollo 1 Amerykańska, tragicznie zakończona misja kosmiczna wchodząca w skład programu Apollo. Misja ta, miała stanowić rozpoczęcie programu Apollo, będąc załogowym lotem próbnym. W dniu 27 stycznia 1967 roku podczas jednego z testów przedstartowych umieszczony na wyrzutni statek kosmiczny uległ zniszczeniu w wyniku pożaru, a cała 3 osobowa załoga zginęła.
Pierwszy sukces. Pierwsza wyprawa na księżyc z załogą ludzką odbyła się 24 grudnia 1968 roku w Wigilię. Astronauci wykonali także pierwsze zdjęcie wschodu Ziemi nad Księżycem. Misja Apollo 8 dowiodła, że podróż na Księżyc i z powrotem jest możliwa. Stanowiło to wielkie osiągnięcie dla programu Apollo i wskrzesiło zaufanie do programu kosmicznego.
Pierwszy człowiek w kosmosie. Jurij Aleksiejewicz Gagarin urodził się we wsi Kłuszyn koło miasta Gżatsk (przemianowanego w 1968 na Gagarin), w obwodzie smoleńskim. Na początku lat 50. XX wieku Gagarin uczył się w szkole technicznej w Lubiercach. Tam wstąpił do aeroklubu i zaczął uczyć się pilotażu. 10 kwietnia 1961 Komisja Państwowa zdecydowała, że to właśnie on będzie pierwszym człowiekiem, który poleci w przestrzeń międzyplanetarną. 12 kwietnia 1961 odbył w statku kosmicznym Wostok lot po orbicie satelitarnej Ziemi, dokonując jednokrotnego jej okrążenia w ciągu 1 godziny 48 minut.
Przyciąganie na Księżycu
Natężenie pola grawitacyjnego Księżyca zostało wyliczone na podstawie obserwacji sygnałów radiowych wysyłanych przez orbitujące wokół Księżyca sondy. Wykorzystano do tego efekt Dopplera polegający na zmianie częstotliwości sygnałów radiowych odbieranych na Ziemi lub innej sondzie z sondy krążącej wokół Księżyca gdy oddala lub przybliża się ona do odbiornika a tym samym i Księżyca. Badanie takie przeprowa- dzono między innymi z użyciem sondy Lunar Prospector.
Cechą charakterystyczną księżycowego pola grawita- cyjnego jest występowanie tzw. maskonów, obszarów o zwiększonej grawitacji, świadczących o występo- waniu pod powierzchnią Księżyca substancji o gęsto- ści większej od otoczenia. Położenie maskonów jest powiązane z niektórymi ogromnymi basenami uderzeniowymi. Anomalie te wywierają znaczny wpływ na tor obiegu Księżyca przez statki kosmiczne, w związku z czym planowanie misji księżycowych wymaga opracowania dokładnego modelu grawitacyjnego.
Istnienie maskonów może w pewnym stopniu być powodowane obecnością gęstej, bazaltowej lawy wypełniającej niektóre z basenów uderzeniowych. Samo to jednak nie tłuma- czy całości tych anomalii grawitacyjnych; modele grawitacyjne wykonane przez Lunar Prospectora pokazują, że niektóre maskony występują w miejscach niezwiązanych z jakimikolwiek przejawami wulkanizmu. Z drugiej strony, wielkie obszary wulkanizmu bazaltowego w Oceanus Procellarum nie wywołują żadnych anomalii grawitacyjnych.
Obliczanie ciężaru ciała na Księżycu
Jak obliczyć ciężar ciała na Księżycu ? Q- ciężar gz- przyspieszenie ziemskie m- masa gk- przyspieszenie księżycowe gk=g/6 bo przyspieszenie na księżycu jest 6 razy mniejsze niż na ziemi. Q=g*m - ogólny wzór. Po przekształceniu: Q=g/6*m Q= 9.81/6*m Q=1.635*m podstaw do wzoru i gotowe. Musisz znać tę zależność miedzy gz a gk
Ciekawostki o Księżycu Symbol: Klasyfikacja: Księżyc (skalisty) Średnica równikowa:3.476 km Średnica południkowa:3.476 km Masa (Ziemia=1):0,012 Gęstość (woda=1):3,34 g/cm3 Przyśpieszenie:1,6 m/s Temperatura max:+138°C Temperatura min.:-171°C
Wierzenia dotyczące Księżyca Księżyc - najbliższe nam ciało niebieskie, znane ludziom od wieków, fascynujące, tajemnicze, uważane przez dawne cywilizacje za boga. Księżyc był czczony, składano mu ofiary. Dzisiaj wiemy, że nie jest żadnym bogiem, ale najzwyklejszym we Wszechświecie, "tworem kosmicznym". Mimo to, wielu ludzi, nadal przypisuje mu nadzwyczajne cechy. Odgrywa on ogromną rolę w Astrologii (dziedzinie wiedzy-nauki) twierdzącej, że ciała niebieskie wywierają na nas ogromne wpływy i kształtują naszą przyszłość), oraz okultyzmie. Zaćmienie Księżyca, czy też Słońca, są nadal przez niektórych ludzi uważane za znaki boże a w szczególności pełne zaćmienia.
To Oni jako pierwsi ludzie na Ziemi ujrzeli Księżyc
Amerykanie na Księżycu
Księżyc w różnych wizerunkach
Księżyc w pełni
Widok z Ziemi
Księżyc z perspektywy kosmosu oraz widok na niebie
Dziękujemy za uwagę! W projekcie udział wzięli: Luiza Długosz Radosław Cegielski Kinga Gardocka Anna Gorzycka Anna Gruszczyńska Mateusz Sadowski Piotr Konowrocki Piotr Kostrzewa Zuzanna Mac Kinga Szufladowicz Karolina Jędrzejczyk Aneta Tylek Kasia Pazio Michał Leleń Joanna Marcyniak Kl. II A