Kwasi-swobodna produkcja mezonów. starszak: Joanna Przerwa
Badanie izospinowej zależności produkcji mezonów X w zderzeniach nukleonów Izospin (nazywany niekiedy spinem izotopowym) wielkość kwantowa związana z traktowaniem pewnych grup cząstek jako różnych stanów tej samej cząstki. Wprowadzona została przez Heisenberga w 1932 roku, by móc traktować proton i neutron jako dwa stany jednej cząstki: nukleonu. Przes?anki za wprowadzeniem izospinu: niewielka różnica między masami protonu i neutronu, podobne własności obu cząstek (poza ładunkiem), * niezaleznosc sil jadrowych od ladunku (przejawiajaca sie m.in. niewielka róznica w energiach wiazania na nukleon w jadrach zwierciadlanych, np. 3H i 3He), * równosc mas pionów naladowanych: π+ oraz π-, a takze niewielka róznica miedzy masami tych czastek a masa obojetnego pionu π 0.
Twarożek w śmietanie Proton (uud) Izospin=1/2 Masa m= ± MeV Czas życia 1, lat Neutron (udd) Izospin=1/2 Masa m= ± MeV Czas życia t=888,65 ± 3,5 s (= kwadrans akademicki !)
Produkcja mezonów w różnych kanałach izospinowych: p p p p X σ I = σ I=1 p n p n X σ I = ½ ( σ I=1 + σ I=0 ) R X = σ ( p n p n X ) σ ( p p p p X ) = ? mechanizm produkcji mezonów w reakcji NN NNX nieznana struktura mezonu nieznane oddziaływanie proton – η
p p p p X m x 2 = E x 2 – p x 2 = ( E b + E t – E p1 – E p2 ) 2 – (p b + p t – p p1 - p p2 ) 2 E, p – energia i pęd nukleonu
p n p n X Pędy nukleonów wewnątrz deuteronu mierzone są dla każdego zdarzenia! m x 2 = E x 2 – p x 2 = ( E b + E t – E n1 – E n2 ) 2 – (p b + p t – p n1 - p n2 ) 2
p n p n X