Raaazem…!!! Trochę o niesekwencyjnej jonizacji

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Wojciech Gawlik - Optyka, 2007/08. wykład 12 1/17 Podsumowanie W11 Optyka fourierowska Optyka fourierowska soczewka dokonuje 2-wym. trafo Fouriera przykład.
Advertisements

Podsumowanie W4 Wzory Fresnela: polaryzacja , TE polaryzacja , TM r
Wykład III Wykorzystano i zmodyfikowano (za zgodą W. Gawlika)
Atom wieloelektronowy
Wykład IV.
Elementarne składniki materii
Luminescencja w materiałach nieorganicznych Wykład monograficzny
WYKŁAD 13 SPRZĘŻENIE MOMENTÓW PĘDU W ATOMACH WIELOELEKTRONOWYCH; SPRZĘŻENIE L-S, j-j. REGUŁY WYBORU. EFEKT ZEEMANA.
WYKŁAD 6 ATOM WODORU W MECHANICE KWANTOWEJ (równanie Schrődingera dla atomu wodoru, separacja zmiennych, stan podstawowy 1s, stany wzbudzone 2s i 2p,
Wykład 10 dr hab. Ewa Popko.
Fizyka Ciała Stałego Ciała stałe można podzielić na:
Jak widzę cząstki elementarne i budowę atomu.
W królestwie czworokątów
Bardzo zimny antywodór
Silnie oddziałujące układy nukleonów
DIELEKTRYKI TADEUSZ HILCZER
DIELEKTRYKI TADEUSZ HILCZER
DIELEKTRYKI TADEUSZ HILCZER
Luminescencja w materiałach nieorganicznych Wykład monograficzny
Przewodnik naładowany
Wykład VI Atom wodoru i atomy wieloelektronowe. Operatory Operator : zbiór działań matematycznych przekształcających pewną funkcję wyjściową w inną funkcję
Skośny efekt magnetooptyczny w ośrodkach izotropowych
Wykład IV Efekt tunelowy.
Określanie potencjałów molekularnych
Stany elektronowe molekuł (VII)
Odkrycie jądra atomowego
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Ruch ładunku w polu magnetycznym i elektrycznym.
Detekcja cząstek rejestracja identyfikacja kinematyka.
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Fale elektromagnetyczne
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Pole magnetyczne
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Pole magnetyczne.
Wpływ domieszki palladu i osmu na gęstość ładunkową i spinową na jądrze żelaza w metalicznym α-Fe Artur Błachowski 1, Krzysztof Ruebenbauer 1, Jan Żukrowski.
Światło spolaryzowane
Jak widzę cząstki elementarne i budowę atomu?.
T: Kwantowy model atomu wodoru
T: Spin elektronu. Elektron ma własny moment pędu, tzw spin (kręt).
MATERIA SKONDENSOWANA
Fotony.
Prawdopodobieństwo jonizacji w rozpadzie beta jonów 6He
Reakcje jądrowe Reakcja jądrowa – oddziaływania dwóch obiektów, z których przynajmniej jeden jest jądrem. W wyniku reakcji jądrowych powstają: Nowe jądra.
Podobne efekt pojawi się, gdy kryształ ściśniemy wzdłuż osi X2 i X3.
Wyprowadzenie wzoru. Przykłady.
Kąty w wielościanach ©M.
Spektroskopia absorpcyjna
Politechnika Rzeszowska
Politechnika Rzeszowska
Dyfuzyjny mechanizm przyspieszania cząstek promieniowania kosmicznego Wykład 2.
atomowe i molekularne (cząsteczkowe)
Wczesny Wszechświat Krzysztof A. Meissner CERN
Elementy geometryczne i relacje
Laboratorium Laserowej Spektroskopii Molekularnej PŁ SERS dr inż. Beata Brożek-Pluska.
Kwadrat -Wszystkie boki są jednakowej długości,
Podsumowanie W6ef. Zeemana ef. Paschena-Backa
Efekty galwanomagnetyczne
Stany elektronowe molekuł (III)
Widzialny zakres fal elektromagnetycznych
ZASADA NIEOZNACZONOŚCI HEINSENBERGA
Dynamika ruchu obrotowego
KULA KULA JEST TO ZBIÓR PUNKTÓW W PRZESTRZENI, KTÓRYCH ODLEGŁOŚĆ OD JEJ ŚRODKA JEST MNIEJSZA LUB RÓWNA PROMIENIOWI.
Zakaz Pauliego Atomy wieloelektronowe Fizyka współczesna - ćwiczenia Wykonał: Łukasz Nowak Wydział: Górnictwa i Geoinżynierii Kierunek:
Dipol elektryczny Układ dwóch ładunków tej samej wielkości i o przeciwnych znakach umieszczonych w pewnej odległości od siebie. Linie sił pola pochodzącego.
Wyprowadzenie wzoru. Przykłady.
3Li ppm Li ppm Promień atomowy Promień jonowy (kationu, anionu)
OPTYKA FALOWA.
Podsumowanie W3 Wzory Fresnela: polaryzacja , TE polaryzacja , TM r
E = Eelektronowa + Ewibracyjna + Erotacyjna + Ejądrowa + Etranslacyjna
Streszczenie W7: wpływ jądra na widma atomowe:
Pola figur płaskich.
Opracowała: mgr Magdalena Sadowska
Zapis prezentacji:

Raaazem…!!! Trochę o niesekwencyjnej jonizacji Jakub Prauzner-Bechcicki ZOA IF UJ Kraków, dn. 4 października 2004

Współpracownicy Jakub Zakrzewski Krzysztof Sacha Bruno Eckhardt

Plan Co widzimy? Co myślimy, że widzimy? Istotna dygresja Popatrzmy lokalnie Zasymulujmy Wnioski

Krótki, spolaryzowany impuls laserowy Co widzimy? Oś polaryzacji Atom* Oś polaryzacji Pomiary: 1) Pędy jonu równoległe i prostopadłe do osi polaryzacji, 2) Pędy elektronów Krótki, spolaryzowany impuls laserowy (220 fs, 800 nm, 10¹ W/cm²) *Już robi się eksperymenty na molekułach

Co widzimy? Xe N2 O2 Ar Ip (Ar+) = 15.76 eV Ip (N2+) = 15.58 eV Guo et al., PRA 58, R4271 (1998): Xe Ip (Ar+) = 15.76 eV Ip (N2+) = 15.58 eV Ip (Xe+) = 12.06 eV Ip (O2+) = 12.13 eV N2 O2 Ar

Co widzimy? Eremina et al., PRL 92, 173001 (2004): Weber et al., Nature 405, 658 (2000): Argon Pęd elektronu 1 wzdłuż osi polaryzacji Pęd elektronu 2 wzdłuż osi polaryzacji O2

Co myślimy, że widzimy? I. Tunelowanie: II. Wtórne rozproszenie: III. Stan wysoko wzbudzony (atomu, bądź molekuły):

Co myślimy, że widzimy? ! III. Stan wysoko wzbudzony: Podwójna niesekwencyjna jonizacja Pojedyncza jonizacja ! Podwójna sekwencyjna jonizacja UWAGA: te procesy nam przeszkadzają

Istotna dygresja ATOM Potencjał opisuje oddziaływanie: Jądro – elektron{1,2} Elektron1 – elektron2 Elektrony - pole Oś polaryzacji Oś polaryzacji wyznacza oś symetrii

Istotna dygresja MOLEKUŁA Potencjał opisuje oddziaływanie: Oś polaryzacji MOLEKUŁA Potencjał opisuje oddziaływanie: Jądro{1,2} – elektron {1,2} Elektron1 – elektron2 Elektrony - pole Oś polaryzacji wyznacza oś symetrii jedynie w przypadku gdy molekuła jest ustawiona równolegle do osi polaryzacji

Popatrzmy lokalnie

Zmiana energii siodła wraz ze zmianą odległości między jądrami Popatrzmy lokalnie Zmiana energii siodła wraz ze zmianą kąt nachylenia molekuły względem osi polaryzacji Zmiana energii siodła wraz ze zmianą odległości między jądrami VS VS

Zasymulujmy Silne oddziaływania Brak pamięci Ekstra warunki: (xi2+yi2)1/2<85a.u. Start ze szczytu impulsu z losowaną fazą Brak pamięci Położenie i pęd elektronów losujemy z rozkładu mikrokanonicznego (UWAGA: zi=0) dla energii z przedziału –I do –I+3.17Up

Nachylenie molekuły względem osi polaryzacji θ=0 Zasymulujmy Nachylenie molekuły względem osi polaryzacji θ=0 Impuls 70fs, λ=800nm, I=1.7*1014 W/cm2 Molekuła azotu d=1.094Å E=-0.3 Impuls 3fs, λ=800nm, I=1.7*1014 W/cm2 Molekuła azotu d=1.094Å E=-0.3 p1|| p2|| p1|| p2||

Zasymulujmy θ=0 θ= π/2 θ=π/4 p1|| p1|| p2|| p2|| Impuls 3fs, λ=800nm, I=1.7*1014 W/cm2 Molekuła azotu d=1.094Å E=-0.3 p1|| p2|| θ=π/4 p2|| p1|| θ= π/2

Nachylenie molekuły względem osi polaryzacji θ=0 Zasymulujmy Nachylenie molekuły względem osi polaryzacji θ=0 Impuls 3fs, λ=800nm, I=1.7*1014 W/cm2 Molekuła azotu d=1.094Å E=-0.3 Impuls 3fs, λ=800nm, I=1.7*1014 W/cm2 Molekuła tlenu d=1.207Å E=-0.3 p1|| p2|| p1|| p2||

Nachylenie molekuły względem osi polaryzacji θ=0 Impuls 3fs I=1.7*1014 W/cm2 E=-0.3 Zasymulujmy Molekuła tlenu d=1.207Å Nachylenie molekuły względem osi polaryzacji θ=0 λ=800nm Impuls 3fs I=2*1014 W/cm2 E=-0.05 Impuls 70fs I=2*1014 W/cm2 E=-0.05 p1|| p2|| p1|| p2||

Wnioski DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!!! W eksperymentach na atomach (np. Ar) i niektórych molekułach (np. N2) widać dominację niesekwencyjnej jonizacji. W doświadczeniu z molekułami tlenu, O2, charakterystyczny rozkład końcowych pędów jest niewidoczny. Model teoretyczny rozwinięty dla atomów daje się łatwo zaadaptować do badań molekuł. Z punktu widzenia klasycznej analizy nie powinno się obserwować w eksperymencie różnic między molekułami azotu i tlenu istotną rolę może odgrywać proces tworzenia się wysokowzbudzonego stanu molekuły (symetria orbitalu walencyjnego – bonding vs. antibonding) konieczne kwantowe rachunki. DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!!! Użycie krótszych i silniejszych impulsów laserowych powinno zmniejszyć liczbę aktów sekwencyjnej jonizacji.

Lit. Guo et al., PRA 58, R4271 (1998) Weber et al., Nature 405, 658 (2000) Eremina et al., PRL 92, 173001 (2004) B. Eckhardt, K. Sacha, Phys. Scr. T90, 185 (2001) K. Sacha, B. Eckhardt, Phys. Rev. A 63, 043414 (2001) K. Sacha, B. Eckhardt, Phys. Rev. A 64, 053401 (2001) B. Eckhardt, K. Sacha, Europhys. Lett. 56, 651 (2001) K. Sacha, B. Eckhardt, J. Phys. B 36, 3923 (2003) JPB, K. Sacha, B. Eckhardt, J. Zakrzewski, e-print: physics/0405137 wysłane do Phys. Rev. A JPB, K. Sacha, B. Eckhardt, w przygotowaniu