Oprac. s. Olga Ewa Podsadnia, sercanka Klara Ludwika SZCZĘSNA (1863-1916) współzałożycielka Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego Oprac. s. Olga Ewa Podsadnia, sercanka

1863-1916 Służebnica Boża Matka Klara Ludwika Szczęsna- franciszkanka

Być franciszkanką, to nic innego, jak we franciszkańskiej prostocie 2 Być franciszkanką, to nic innego, jak we franciszkańskiej prostocie wypełniać Ewangelię naszego Pana Jezusa Chrystusa, zgodnie ze swym powołaniem

SŁUŻEBNICA NAJŚWIĘTSZEGO 3 Ludwika Szczęsna 53 L a t a ż y c i a SŁUGA JEZUSA CÓRKA I SIOSTRA SŁUŻEBNICA NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO 9 22 22 1894 - 1916 1885 - 1894 1863 -188o- 1885

TREŚĆ Cz. 1 Akt urodzenia i chrztu Ludwiki Szczęsnej 4 TREŚĆ Cz. 1 Akt urodzenia i chrztu Ludwiki Szczęsnej W Lubowidzu i w Mławie (1863-1885) Ewangeliczna droga – doświadczenie cierpienia Cz. 2 Księga Główna Rejestracyjna W Warszawie, Lublinie i Krakowie (1885-1894) Franciszkańska formacja zakonna Cz. 3 Wpis w księdze ślubów zakonnych W Krakowie (1894-1916) Pokorna odpowiedzialność eklezjalna

5 Akt urodzenia i chrztu Ludwiki Szczęsnej Cieszki 1863, nr aktu 146, k. 179, AD PŁ, kserokopia sobota, 18 lipca 1863 r. piątek 24 lipca 1863 r.

Księga Główna Rejestracyjna, Poz 4, s. 1, ASJ Wa, bez szgn. 6 Księga Główna Rejestracyjna, Poz 4, s. 1, ASJ Wa, bez szgn. Siostry chórowe

Wpis w księdze ślubów AGSłNSJ bez sygn. 7 Wpis w księdze ślubów AGSłNSJ bez sygn.

8 Akt urodzenia i chrztu Ludwiki Szczesnej (18.07.1863) Cieszki, 1863 r. nr aktu 146, k. 179 Działo się we Wsi Kościelnej Lubowidz dnia dwudziestego czwartego lipca, tysiąc osiemset sześćdziesiątego trzeciego roku, o godzinie dziesiątej rano. Stawił się Antoni Szczesny Fabrykant w Cieszkach zamieszkały, lat trzydzieści pięć mający, w obecności Łukasza Ulaszewskiego, lat szećdziesiąt trzy, tudzież Jakuba Rożańskiego lat trzydzieści mających, obydwóch wyrobników w Cieszkach zamieszkałych i ukazał nam dziecię płci żeńskiej, oświadczając, iż takowe urodzone jest w Cieszkach, w dniu osiemnastym Lipca, roku bieżącego, o godzinie dziesiątej rano z jego małżonki Franciszki ze Skorupskich lat trzydzieści jeden mającej.

9 cd. Dziecięciu temu na Chrzcie Świętym w dniu dzisiejszym przez Księdza Kazimierza Pomirskiego odbytym nadane zostało Imię Ludwika, a Rodzicami jego Chrzestnymi byli Franciszek Szczesny i Ewa Kowalska. Akt ten oświadczającemu i świadkom przeczytany, a następnie przez nas tylko podpisany został, oświadczający zaś i świadkowie pisać nie umieją. Za X. Manelskiego utrzymującego Akta Stanu Cywilnego, Ksiądz Piotr Kolpiński upoważniony

PROBOSZCZOWIE PARAFII 10 PROBOSZCZOWIE PARAFII Ks. Kazimierz Pomirski, ur. 1805 r., święc. 1830; proboszcz parafii Chamsk w dekanacie Bieżuń. (sprawował sakrament) Ks. Walenty Manelski, ur. 1805 r., święc. 1830; proboszcz parafii Lubowidz. Ks. Piotr Kolpiński, ur. 1811 r., święc. 1834; proboszcz parafii Zielona.(spisał akt urodzenia i chrztu)

11 Królestwo Polskie Gubernia Płocka X

12 Kościół w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku Pp. Pius IX 1846-1878 Pp. Leon XIII 1878-1903 Pp. Pius X 1903-1914 Pp. Benedykt XV 1914-1922 Duży wpływ na zainteresowanie się franciszkanizmem miał przykład i poparcie Zakonu przez papieży: Piusa IX i Leona XIII.

Ojciec święty Pius IX (1846-1878) Giovanni Maria Mastai 13 Ojciec święty Pius IX (1846-1878) -1877 r. - błogosławię całemu Królestwu Polskiemu Giovanni Maria Mastai 13.05.1792 – 7.02.1878 Sobór Watykański I Kanonizacja Jozafata Kuncewicza 1867 Powołanie Kolegium Polskiego w Rzymie

14

Kościół na ziemiach polskich BISKUPI W DIECEZJI PŁOCKIEJ 15 Kościół na ziemiach polskich BISKUPI W DIECEZJI PŁOCKIEJ Bp Wincenty Teofil POPIEL Chościak 1863- 1875 (w 1868 zesłany od 1876 bp kujawsko-kaliski, od 1883 abp warszawski) Bp Kacper Borowski 1883-1885

BISKUP POMOCNICZY W PŁOCKU 16 BISKUP POMOCNICZY W PŁOCKU Henryk Piotr Dołęga KOSSOWSKI 1884-1889

17 Strony rodzinne Ludwiki Szczęsnej dziś: woj. mazowieckie, diec. płocka, pow. Żuromin, gm. i par. Lubowidz Mława Stok Borczyny Włocławek Warszawa Zakroczym Płock

Dziadkowie mieszkali w Zielonej w Stoku (dziś Sztok) Piotr Szcześniak 18 Dziadkowie mieszkali Ze strony ojca w Zielonej Piotr Szcześniak (ur. 1789 ?) Teresa Pniewska (ur. 1795 ? zm. przed 1848) Ze strony matki w Stoku (dziś Sztok) Wawrzyniec Skorupski (ur. 1782 ? zm. przed 1848) Antonina Mucha (z Błaszkiewiczów ( ur. 1797 ?)

Zielona parafia pw. św. Marcina 19 Zielona parafia pw. św. Marcina 1851, 1855, 1858 – proboszcz ks. Piotr Kolpiński Rys historyczny Parafia powstała w drugiej połowie XIV w. Pierwotna świątynia w połowie XVIII w. spłonęła. Druga świątyna, również drewniana, została konsekrowana w 1784 r. Kościół służył parafii do początku XX w. W latach 1908-1912, z inicjatywy ks. P. Burawskiego, została wzniesiona obecna, murowana świątynia. Jej konsekracji dokonał 25 sierpnia 1924 r. bp Antoni Julian Nowowiejski. obecna, murowana świątynia.

20 Strony rodzinne Ludwiki Szczęsnej dziś: woj. mazowieckie, diec. płocka, pow. Żuromin, gm. i par. Lubowidz Mława Stok Borczyny Włocławek Warszawa Zakroczym Płock

21 Rodzice sakrament małżeństwa 31.01.1848, par. Lubowidz ks. Walenty Manelski, proboszcz w Lubowidzu Antoni Szcześniak ur. 23.07.1829, Zielona, par. Zielona 1848 – gospodarz w Sztoku 1851 – morgarz w Zielonej 1855 – pomagier gorzelany 1858 – służący, Zielona 1861 – wyrobnik w Cieszkach 1863 – fabrykant, Cieszki 1866 – ekonom z Cieszek 1875 – gajowy, leśniczy 1876 – gajowy Franciszka Skorupska ur. 24.02.1927, Stok, par. Lubowidz Stok, Zielona, Cieszki, Borczyny zm. 25.09.1875, Borczyny, 48 lat

CIESZKI, parafia LUBOWIDZ 22 CIESZKI, parafia LUBOWIDZ Cieszki, mała wioska w gminie Rozwozin. W 1863 r. posiadała 18 domów i 156 mieszkańców

Rodzeństwo 1. Franciszek listopad 1848 Stok 15 23 Rodzeństwo 1. Franciszek listopad 1848 Stok 15 2. Antonina 2.07.1851 Zielona 12 PRUSIŃSKA Jan z Brudnic 1870 3. Marianna 10.03.1855 Zielona 8 4. Katarzyna 17.01.1858 Zielona 5 WAWROWSKA Stanisław z Żuromina 1875 5. Anna 26.01.1861 Cieszki 3 OSTROWSKA Hipolit 6. Ludwika 18.07.1863 Cieszki 7. Ignacy 1.09.1866 -18.09.1866 18 dni Cieszki

Sakrament Chrztu św. 24.07.1863 diecezja płocka 24 parafia Lubowidz, Tytuł Kościoła i Patron parafii - Święty Andrzej Apostoł Sakrament Chrztu św. 24.07.1863 Rodzice chrzestni: Franciszek Szczęsny Ewa Kowalska

25 Proboszczowie parafii Lubowidz: 1827 - ks. Jakub Lesman 1848; 1863 – ks. Walenty Manelski (ur. 1805, święc. 1830) 1866 – ks. Julian Smoleński pw. św. Andrzeja Ap.

Ludwika, urodzona 18.07.1863 w Cieszkach, o godz. 10. 26 Ludwika, urodzona 18.07.1863 w Cieszkach, o godz. 10. Rodzice chrzestni: Franciszek Szczęsny Ewa Kowalska Sakramentu chrztu udzielił 24 lipca 1863 r. ks. Kazimierz Pomirski (ur. 1805), proboszcz parafii Chamsk Akt urodzenia i chrztu podpisał ks. Piotr Kolpiński (ur. 1811) w zastępstwie ks. [Walentego] Manelskiego, odpowiedzialnego za Akta Stanu Cywilnego

? Patronka Chrztu świętego 27 ? Patronka Chrztu świętego Bł. Ludwika z Sabaudii (1462-1503) Pochodziła z rodziny książęcej. Urodziła się w Genewie. Beatyfikował ją papież Grzegorz XVI w 1839 roku. W liturgii wspominana jest 19 lipca.

Parafia Lubowidz Powtórne małżeństwo ojca Ludwiki 27.01.1876 28 Powtórne małżeństwo ojca Ludwiki 27.01.1876 Parafia Lubowidz Antoni Szczesny, wdowiec, lat 47 Antonina Więckowska, lat 18 (ur. 2.05.1858, córka Wawrzyńca i Gertrudy z Janowskich, gospodarzy w Borczynach) Córka Anastazja ur. 18.05.1887 r. we wsi Osówka, par. Zielona

Ludwika Szczęsna Żuromin Mława Lubowidz Żuromin ? 1970-80 29 Ludwika Szczęsna 18.07.1863-?1970 - Cieszki Lubowidz Żuromin ? 1970-80 Borczyny, kolonia 1980-1985 Mława Lubowidz Żuromin Mława

Kraków (1893-1916) Miejscowości, 30 Miejscowości, w których Ludwika mieszkała lub przebywała Cieszki (1863-1870?) Lubowidz Żuromin Borczyny (?1870-1880?) Mława (1880-1885) Zakroczym 1885 Warszawa (1885-1889 i 1892/3) Lublin(?1889-1892?) Kraków (1893-1916)

SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ I ŚW. ANTONIEGO W ŻUROMINIE 31 SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ I ŚW. ANTONIEGO W ŻUROMINIE Do 1908 r. Żuromin należał do parafii Lubowidz.

LEGITYMACYJNA KSIĄŻECZKA Ludwiki Szczęsnej Wydana 9 sierpnia 1878 roku 32 LEGITYMACYJNA KSIĄŻECZKA Ludwiki Szczęsnej Wydana 9 sierpnia 1878 roku Tłumaczenie Okazicielka legitymacyjnej książeczki Ludwika Szczęsna urodziła się we wsi – Cieszki Gminie – Rozwozin; Powiatu – Mławskiego; Guberni – Płockiej Wyznanie – rzymsko-katolickie; Stan – wieśniaczy Tryb życia – przy rodzicach Wzrost – średni; Twarz – okrągła; Włosy – jasne; Oczy – błękitne Nos, usta – umiarkowane; Broda- okrągła Znaki szczególne – nie ma Wójt gminy Rozwozin w powiecie mławskim, guberni płockiej Niniejszym zaświadcza się, ze okazicielka tej książeczki Ludwika Szczęsna, powyżej opisana, która obecnie lat 15 liczy, jest zapisana w księdze stałego osiedlenia ludności wsi Lubowidz, gminy Rozwozin w domu pod Nr 49 Dnia 9 sierpnia 1878 Odcisk pieczęci okrągłej z herbem Cesarstwa Rosyjskiego

33 OD 1880 R. LUDWIKA W MŁAWIE Mława Borczyny

Mława Mława W 1807 r. Mława liczyła 800 mieszkańców, 34 Mława Mława W 1807 r. Mława liczyła 800 mieszkańców, w 1863 r. było już 5 800. W kolejnych latach następuje dalszy przyrost ludności, dane z 1883 r. podają liczbę 7 tys. Do 1864 r. – pracowali w Mławie księża Misjonarze, potem przejęli prowadzenie parafii Księża diecezjalni

Ludwika w Mławie 1880-1885 W latach 35 Ludwika w Mławie 1880-1885 Kościół pw. św. Trójcy Parafia pw. św. Stanisława BM W latach 1882-1886 dokonano znacznej przebudowy i rozbudowy kościoła parafialnego. Obniżono nawę główną, dobudowano dwie nawy boczne, nowy fronton z dwiema wieżami, zakrystię i skarbiec. Nowy kościół konsekrował 19 kwietnia 1885 r. bp Henryk Kossowski. Ksiądz proboszcz Stanisław Ordon kościół wyposażył w ołtarze, ambonę i organy.

OPIS WIZYTACJI W PARAFII MŁAWA 17-20 kwietnia 1885 r. 36 OPIS WIZYTACJI W PARAFII MŁAWA 17-20 kwietnia 1885 r. Od 1865 r. proboszczem jest ks. Kanonik Mateusz Świdwiński; ten przekonawszy się, że kościół jest zbyt szczupły zajął się rozszerzeniem świątyni, która lubo dziś nie jest jeszcze zupełnie ukończona, jednakże na zewnątrz bardzo pięknie się przedstawia, szczególnie dwie frontowe wieże. Jego Eksc. zaraz po przemówieniu proboszcza w gorącej a pełnej namaszczenia odpowiedzi, oznajmił cel swego przybycia, a mianowicie, że przybył szerzyć królestwo Boże w sercach wiernych i zaraz przystąpił do udzielania sakramentu Bierzmowania, do którego tego dnia przystąpiło wiernych 1016; ogółem w Mławie przystąpiło do sakr. Bierzmowania 5481 osób.

OPIS WIZYTACJI W PARAFII MŁAWA 37 Jego Eksc. dziennie po 4 razy przemawiał i to w rozmaitych materiach, stosownie do potrzeby, uderzając na bardziej zakorzenione występki i wady. Ponieważ w niedzielę 19 kwietnia miała się odbyć Konsekracja kościoła zupełnie przebudowanego, zatem stosownie do przepisów relikwie śww. Męczenników Amatora, Illuminata i Weneranda, do opieczętowania złożone zostały w kapliczce i odprawione zostało Matuttinum, co wszystko trwało do godziny 9 wieczór.

OPIS WIZYTACJI W PARAFII MŁAWA 38 OPIS WIZYTACJI W PARAFII MŁAWA 17-20 kwietnia 1885 r. Konsekracja kościoła rozpoczęła się o 8 rano, poczem suma z wystawieniem Najśw. Sakramentu co trwało do godz. 3 po południu.

Bp Henryk Kossowski OPIS WIZYTACJI W PARAFII MŁAWA 39 OPIS WIZYTACJI W PARAFII MŁAWA Bp Henryk Kossowski J Eksc. przemawiał do ludu, a w czasie sumy kazanie miał miejscowy wikariusz ks. Julian Kaczyński. Po krótkim wypoczynku znów Najdostojniejszy Pasterz wziął się do pracy, w której mu dopomagali choć nieliczni kapłani, bo było żniwo obfite a do sakr. Pokuty przystępowali nawet tacy, którzy po lat kilka, a nawet kilkanaście tego uczynić zaniedbali. Dnia 20 kwietnia J. Eksc. wyjechał z Mławy do Grabska

PARAFIA MŁAWA W 1885 r.- 7.393 wiernych 40 PARAFIA MŁAWA W 1885 r.- 7.393 wiernych Ks. Kanonik Mateusz Świdwiński, ur 1824, święc. 1847, w Mławie od 1865 Ks. wikariusz Julian Kaczyński, ur.1852, święc. 1877, w Mławie od 1881

Bł. o. Honorat Koźmiński (1829 - 1916) 41 Bł. o. Honorat Koźmiński (1829 - 1916) Zakroczym (od 1864-1892) Chcę być święty z jakąkolwiek ofiarą Życie zakonne jest z ustanowienia Bożego i ustać nie może Chodził zawsze z Bogiem

Eleonora Ludwika Motylowska (1856 - 18.01.1932) 42 Eleonora Ludwika Motylowska (1856 - 18.01.1932) 8.12.1884 – postulat 25.03.1885 – nowicjat 25.03.1886 – roczne śluby 8.10.1893 – śluby wieczyste Przekazywała siostrom duchowość franciszkańską, kształtując w nich ducha służby na wzór Chrystusa i Maryi, Służebnicy Pańskiej

Matki Eleonory Motylowskiej o Ludwice 43 Wypowiedzi Matki Eleonory Motylowskiej o Ludwice „Przyjechała na rekolekcje z Mławy biedna panienka zajmująca się szyciem, Ludwika Szczęsna. Ojciec Honorat po skończonych rekolekcjach skierował Ją do mnie. „Z całą prostotą oświadczyła pragnienie służenia Bogu, wszystkie fraszki światowe służące do próżności spaliła i okazała gotowość pojechania ze mną nawet nie dopytując gdzie ją zawiozę. Podobała mi się niezmiernie jej : Szczerość Męstwo w zerwaniu ze światem - Oddanie się Bogu Nie miałam pojęcia gdzie ją umieszczę, liczyłam na Opatrzność Boską i nie zawiodłam się

1885 – 1894 w Zgromadzeniu ukrytym Sług Jezusa 44 1885 – 1894 w Zgromadzeniu ukrytym Sług Jezusa Założenie 8.12.1884 Warszawa 14.07.1908 zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską św. Elżbieta patronka dzieł miłosierdzia św. Zyta patronka pracy apostolskiej i przykład służby  

Księga Główna Rejestracyjna, Poz 4, s. 1, ASJ Wa, bez szgn. Siostry chórowe 4. Imię i nazwisko Imiona rodziców Miejsce urodzenia Ludwika Szczęsna Antoni, Franciszka Cieszki, Gub. Płocka Imię zakonne Honorata Nowicjat 8/12 1886 Śluby roczne 8 grudnia 1889 Ponowienia I I I I (4 razy) 1890, 1891,1892,1893 Wieczyste Data i miejsce śmierci Uwagi Założyła Zgromadzenie Służebnic Serca Jezusowego

Warszawa W połowie września 1885 r. przybyła Ludwika Szczęsna, wówczas wynajęto na ul. Wilczej 27 w Warszawie dwa pokoje z kuchnią na pracownię krawiecką X 1889 wyjazd do Lublina 1892 Powrót z Lublina V 1893 przyjazd do Krakowa

Rodzina Franciszkańska II Zakon I Zakon Żyć według Reguły Trzeciego Zakonu Św. Franciszka Serafickiego III Zakon

Kraków 2. VII. 1896 Pierwsze i zarazem wieczyste śluby zakonne w Zgromadzeniu Służebnic Serca Jezusowego

Wpis w księdze ślubów AGSłNSJ bez sygn.

Wpis w księdze ślubów zakonnych AGSłNSJ bez sygn. Chwała Sercu Jezusowemu! I księga 1. Ja siostra Klara Ludwika Szczęsna na większą chwałę Najświętszego Serca Jezusowego w ręce Przewielebnego Księdza Józefa Pelczara ślubuję chętnie i dobrowolnie Panu Bogu Najmiłościwszemu i Najwyższemu ubóstwo, czystość i posłuszeństwo na całe życie w tym Zgromadzeniu Służebnic Serca Jezusowego według Konstytucji tegoż Zgromadzenia. Nadto przyrzekam zachowywać Ustawy, przykazania Boże i żyć według Reguły Trzeciego Zakonu św. Franciszka Serafickiego, przez Papieża Mikołaja czwartego zatwierdzonej, a przez Papieża Leona dziesiątego zreformowanej, i to w tym wszystkim, co z tymi Konstytucjami jest zgodne, a za przekroczenie tychże Konstytucji obiecuję czynić pokutę. Kraków, 2 lipca roku 1895 s. Klara Ludwika Szczęsna

Św. Franciszek z Asyżu pozostawił Kościołowi trzy zakony: Braci Mniejszych (franciszkanie) I ZAKON Ubogie Panie (klaryski) II ZAKON Braci i Sióstr od Pokuty (tercjarze) III ZAKON III Zakon św. Franciszka powstał w 1221 r. w chwili zatwierdzenia Reguły "Memoriale Propositi", jako zaakceptowanej przez Kościół formy życia grup pokutników franciszkańskich (Braci i Sióstr od Pokuty). Przyjmuje się, że pierwszym franciszkaninem świeckim (tercjarzem) był bł. Luchezjusz z Pogibonsi (wspomnienie 28 kwietnia).

Franciszkańska Reguła, zbiór zasad ogólnych zredagowanych przez Franciszka z Asyżu i jego współpracowników normujący życie zakonne rodzin franciszkańskich I zakonu (franciszkanie) I Ew. Mt 9, 21; Bo sobie mówiła: żebym się choć Jego płaszcza dotknęła a będę zdrowa. 16, 24; Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje”. Łk 9, 1-3; Wtedy zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili Królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: „Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie..”. Propositium vitae -PROTOREGUŁA z 1209 lub 1210 Ustna aprobata pp. Innocentego III

II Franciszkańska Reguła, zbiór zasad ogólnych zredagowanych przez Franciszka z Asyżu i jego współpracowników normujący życie zakonne rodzin franciszkańskich I zakonu (franciszkanie) 1223 Fonte Colombo Franciszek z br. Leonem i br. Bonizzą opracowali tekst reguły, który został zagubiony przez br. Eliasza z Kortony Franciszek odtworzył ten tekst, uzupełnił go kard. Hugolin i ministrowie prowincjalni Tzw. Regula secunda została zatwierdzona przez pp. Honoriusza III bullą Solet annuere z 29 XI 1223 r.

Reguły Franciszkańskie III ZAKON II ZAKON I ZAKON Tercjarze Klaryski Bracia Mniejsi "Memoriale Propositi" z roku 1221. Pp. Leon XIII 1883 FZŚ Pp. Paweł VI 1978 1209/1210 Formula vitae Regułę tercjarską zatwierdził w 1289 pp. Mikołaj IV bullą Supra montem Regula secunda zatwierdzona przez pp. Honoriusza III bullą Solet annuere z 29 XI 1223 r. pp. Leon X zatwierdził bullą Inter cetera nostro regimine w 1521 r. nowo zredagowaną regułę III zakonu regularnego Ojciec Święty Jan Paweł II 8 XII 1982 Reguła i Życie Braci i Sióstr Trzeciego Zakonu Regularnego Brązowi Konwentualni Kapucyni

Co to jest Trzeci Zakon Regularny? Niektóre wspólnoty (kongregacje) Franciszkańskiego Zakonu Świeckich (III Zakonu św. Franciszka) podjęły życie wspólnotowe, we wspólnotach męskich lub żeńskich, składając śluby zakonne. W ten sposób powstawały zgromadzenia zakonne oparte o Regułę III Zakonu św. Franciszka. Odnowioną Regułę Franciszkańskiego III Zakonu Regularnego zatwierdził Ojciec Święty Jan Paweł II w dniu 8 grudnia 1982 roku. Niektóre zgromadzenia zakonne nie wywodziły się ze wspólnot FZŚ, lecz od początku powstały w oparciu o regułę III Zakonu św. Franciszka.

Franciszkanki Żeńskie Tercjarki Zgromadzenia Mniszki Stowarzyszenia zakonne Tercjarki świeckie Mniszki Stowarzyszenia kontemplacyjne (1-14) np.. Franciszkanki Adoratorki Najśw. Serca Kontemplacyjno-czynne zgrom. zakonne o duchowości franciszkańskiej oparte na regule III zakonu regularnego św. Franciszka tercjarki klauzurowe Federacje klasztorów Pod wezwaniem: 1. Osób i przymiotów Bożych - (np. Franciszkanki Chrystusa Króla; (1-52). 51. zgromadzenie Służebnic Najśw. Serca Jezusowego (sercanki) 2. Tytułów i przywilejów Matki Bożej - (1-80) np.. Franciszkanki Rodziny Maryi 3. Świętych - (1-36) np. Franciszkanki misjonarki św. Antoniego z Padwy 4. Różnymi - (1-38, 1-44) Franciszkanki ubogich, pokuty i miłości…

Zgodnie z Regułą tercjarską żyło 48 świętych i około 130 błogosławionych. Wśród tercjarzy byli królowie: św. Ludwik i św. Ferdynand, a także królowe, jak np. św. Elżbieta. Do Trzeciego Zakonu należeli słynni artyści i pisarze, a wśród nich Dante, Rafael, Giotto, Michał Anioł, Palestrina. Również kolejni papieże: Pius IX, Leon XIII, św. Pius X, Benedykt XV, Pius XI, Pius XII. Trzeci Zakon może pochwalić się świętymi kapłanami: św. św. Janem Bosko, Janem Marią Vianneyem, Wincentym Pallottim, Karolem Boromeuszem... Nie mniejszą jego chlubą są tercjarze świeccy: św. Róża z Viterbo, św. Tomasz Morus, bł. Aniela z Foligno, bł. Zefiryn Giménez Malla i inni. Również Polska, bogata jest w tradycję tercjarską. Bł. Honorat Koźmiński powołał do życia liczne zgromadzenia zakonne żyjące Regułą Trzeciego Zakonu. Przy nich zbierali się również tercjarze świeccy, którzy razem z regularnymi (tzn. składającymi śluby wieczyste) stanowili pod koniec XIX wieku kilkanaście tysięcy osób! Także nasza Ojczyzna wydała tercjarzy wyniesionych na ołtarze. Wśród nich są m.in. bł. Dorota z Mątowów, bł. Maria Angela Truszkowska, św. Józef Sebastian Pelczar czy św. Albert Chmielowski. Także wielu innych wybitnych hierarchów Stefan kardynał Wyszyński.

Kraków 1893 Z listu J. S. Pelczara do m Kraków 1893 Z listu J. S. Pelczara do m. Eleonory Motylowskiej, 13 grudnia 1893 Siostry spełniają ochotnie, a po Bożemu, swoje niełatwe zadanie, tak że przy pomocy Bożej zakład nasz rozwija się coraz doskonalej. Siostra Ludwika kieruje nim znakomicie. Niech Czcigodna Matka nie zapomni, że Bóg zazwyczaj słabych narzędzi używa do spełnienia dzieł wielkich, że zatem z latorośli zaszczepionej w Krakowie może wyróść piękne i płodne w owoce drzewo.

Ta wypowiedź św. Józefa Sebastiana przypomina myśl św. Klary - uważała się za roślinkę, którą troskliwie opiekował się św. Franciszek: „ On za swego życia słowem i czynem otaczał nas, swoją roślinkę, troskliwą opieką” TKl 49

S. Weronika Zofia Żmudzińska opisuje pierwsze przytulisko przy ul. Mikołajskiej 11 Mówi o jego prostym urządzeniu i o jego wielkiej czystości: „Podłoga stara parkietowa czyściutka, serdecznie uboga – upiększały jednak to mieszkanko – pogodne, bardzo skromnie ułożone, dwie … oblubienice Pańskie, świeckie na nich suknie wprawdzie - ale tyle dodawały uroku i miłej powagi zakonnej - bez żadnej pozy, taka swojska, seraficzna, pociągająca prostota i uprzejmość …”. Wspomnienia t. 1, s. 4

W dniu 27.03.1894 r. ks. Pelczar otrzymał Dekret zezwalający na utworzenie Zgromadzenia Służebnic Serca Jezusowego w Krakowie . L.1333 Do Zgromadzenia Służebnic Serca Jezusowego na ręce Przewielebnego JMCS X.Dra Józefa Pelczara Kanonika Kapituły Katedralnej i Profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie Niniejszym zezwalamy na utworzenie Zgromadzenia Służebnic Serca Jezusowego, mających za szczególne zadanie pracować nad podniesieniem stanu służących i robotnic pod względem moralnym i materialnym, jako też pielęgnowanie chorych po domach. Pozwalamy, aby Służebnice Serca Jezusowego mogły żyć wspólnie, nosić osobny habit i składać śluby proste, roczne po odbyciu roku nowicjatu i z zachowaniem wszystkich przepisów Kościoła. Pozwalamy, aby w ich domu przy ulicy św. Krzyża l.10 otwarta została kaplica ze wszystkimi prawami kaplicy publicznej dla osób tam mieszkających i do pracy przybywających. Zatwierdzamy tymczasowo na przeciąg lat trzech przedłożone Nam ustawy Zgromadzenia, na regule Trzeciego Zakony św. Franciszka oparte. Mianujemy dyrektorem Zgromadzenia X. Józefa Pelczara i upoważniamy go do odbywania przepisanych skrutyniów, jako też do przewodniczenia zebraniom z obowiązkiem składania nam relacji. Z Ks[iążęco] B[iskupiego] Ordynariatu w Krakowie dnia 27 marca 1894

Życzenia współzałożycielka zgromadzenia, s. Ludwika Szczęsna przyjęła imię – Klara ks. Pelczar zachęcał s. Klarę do wiernego naśladowania swej Patronki. W jednym z listów pisał: „...św. Klara nie tyle ustami, ile przykładem swoim zaprawiała pierwsze swoje córki zakonne w życiu bogomyślnym, bo jej życie było wzorem dla wszystkich. Czegoś podobnego, acz na małą skalę pragnę od Siostry Klary Bp Józef Sebastian Pelczar, Wybór pism, Kraków 1968, s. 212-213.

"Żywot św. Klary z Asyżu, założycielki Zakonu Sióstr Ubogich (Klarysek)", przez o. Prokopa, kapucyna, wyd. drugie poprawione, Warszawa 1891. Książkę tę podarował św. Józef Sebastian Pelczar, Matce Klarze w dniu jej imienin. Matka Klara od ks. Dyrektora Józefa Sebastiana Pelczara otrzymała w darze książkę o Patronce życia zakonnego, w której dokonała kilku podkreśleń, s. 34 Co innego Na karcie tytułowej widnieje dedykacja: Siostrze Klarze Ludwice i Zgromadzeniu Służebnic Serca Jezusowego ofiaruje X. J. Pelczar.

Założyciel uczynił niebieskimi Patronami Zgromadzenia wielu Świętych Święci Patronowie Zgromadzenia W zachowanej, drugiej redakcji Konstytucji Zgromadzenia Służebnic Serca Jezusowego *( taka była początkowo nazwa Zgromadzenia, określenia Najświętszego pojawia się w dokumentach ok. 1907 r., nie zostało wyjaśnione dlaczego) Założyciel uczynił niebieskimi Patronami Zgromadzenia wielu Świętych i dał ich za wzór - zarówno dla życia duchowego jak i prac apostolskich. Św. Józef opiekun i wzór życia wewnętrznego Św. Franciszek z Asyżu Przewodnik i wzór zaparcia się Św. Stanisław Kostka wzór niewinności i nabożeństwa do NMP Św. Wincenty a Paulo wzór gorliwości apostolskiej i poświęcenia się dla ubogich i cierpiących Św. Klara wzór umartwienia i ubóstwa Św. Elżbieta wzór pokory i litości nad biednymi Św. Zyta wzór posłuszeństwa i pracowitości, przykład dla służących i robotnic Św. Małgorzata Maria Alacoque wzór żarliwości o rozszerzenie nabożeństwa do Serca Jezusowego

Afiliacja łac. (Usynowienie, zjednoczenie) Obecnie akt prawny dopuszczający instytut życia konsekrowanego do udziału w duchowych dobrach zakonu afiliującego Konstytucje Zgromadzenia Służebnic Najśw. Serca Jezusowego są oparte na duchu św. Franciszka z Asyżu. Podkreślają prostotę i ubóstwo w życiu codziennym, troskę o biednych i opuszczonych, łagodność i szacunek w stosunkach sióstr z bliźnimi. O. J. Bar -

Dekret agregacji wydał PRZEŁOŻONA GENERALNA M. KLARA SZCZĘSNA ZWRÓCIŁA SIĘ DO O.GENERAŁA FRANCISZKANÓW Z PROŚBĄ O PRZYŁĄCZENIE ZGROMADZENIA DO ZAKONU BRACI MNIEJSZYCH KONWENTUALNYCH Dekret agregacji wydał 16 listopada 1908 r. ówczesny 107 generał franciszkanów o. Dominik Reuter.

Domy Zgromadzenia zakładane przez Matkę Klarę LP Miejscowość Data powstania i zamknięcia Diecezja Działalność domu 1. KRAKÓW, 1894-1896 Dom własny ul. Św. Krzyża 10 2. KRAKÓW 1896 Dom Macierzysty, pw. Chrystusa Króla Dom generalny, nowicjat, przytulisko dla służących,pielęg. chorych po domach 3 KRAKÓW, 24 1899 Dom własny Dom pw. św. Józefa, Pensjonat 4. LWÓW 1895 IX 6 Dom własny Zakład dla sług, pielęgn. chorych po domach, ochronka dla dzieci 5. ZAKOPANE 1896 XI 9 Dom własny, Przytulisko dla służących, pielęg. chorych po domach,później dom wypoczynkowy 6. CZERNICHÓW 1897 IX 1 -1899 Dział gospod.– admin. w internacie szkoły rolniczej 7. ZAKOPANE 1899 IV Szpital Klimatyczny 8. RZESZÓW 1899 -1912 Dział gospod.-admin. w internacie seminarium nauczycielskiego 9. PRZEMYŚL 1900 Dział gospodarczy w domu biskupim 10. KROSNO 1901 IV 1 Szpital Powszechny 11. JAŚLISKA 1902 XI 1 Dom własny Ochronka dla dzieci, opieka nad ubogimi i chorymi po domach 12. PRZEMYŚL 1902 VIII Przemyśl Dział gospodarczo-admini-stracyjny w seminarium dla chłopców 13 KORCZYNA 1905 IX 15 zakład dla starców do 1939 r. Szkoła praktyczna dla dziewcząt, opieka nad chorymi po domach 14 TARNÓW 1905 IX 1 Dział gospodarczo-admin. W seminarium duchownym 15. BISCHWEILLER/Alzacja/ 1905 IX 30 Strasbourg Schronisko dla polskich robotnic 16. BŁONIE k/ Tarnowa 1906 Ochronka dla dzieci, gospodarstwo seminarium duchownego tarnowskiego 17. LATYCZÓW 1907 -1907 Żytomierz Ochronka i szkoła 18. KRAKÓW, 1908 Dom własny Dom Matki Bożej Pocieszenia Pl. Sikorskiego 14, Dom czynszowy 19. BRODY 1908 Szpital Powszechny 20. KRAKOWIEC 1910 Przemyśl Szpital Powiatowy 21. ŻABIE 1910-1914 Lwów Sanatorium dla dzieci 22. PRZEMYŚL, Błonie 1911 IX Ochronka dla dzieci Rodziny Kolejowej 23. STRYJ 1911 -1912 Przemyśl Przytulisko dla sług, ochronka dla dzieci, kursy szycia 24. LWÓW 1912 XI 1 Szpital Powszechny Zakaźny 25. SENNHEIM, Alzacja 1912 Strasbourg Schronisko dla polskich robotnic 26. MIKOŁAJÓW - 1914 Lwów Zakład dla starców 27. TARNÓW, BIELSKO CHEŁM, LUBLIN 1914-1918 Tarnów Szpital wojskowy 28 WADOWICE 1914-1921 Kraków Szpital wojskowy 29 RZESZÓW 1914-1923 Przemyśl szpital wojenny

WSPOMNIENIE M. IGNACJI WEEIS arch. AKLS D- I-2/1, s. 6-7 Matka Klara mówiła, że wychowując młodzież trzeba przede wszystkim kłaść nacisk na: wychowanie człowieka, dobrego chrześcijanina, a potem zaprawiać do ascezy klasztornej, opartej na radach ewangelicznych. U Matki podziwiać trzeba tę mocną podstawę, na której oparła całe swe życie wewnętrzne. A podstawą tą to głęboka, dziecięca wiara, którą wyniosła z rodzinnego domu, to żywa nadzieja przejawiająca się w spokoju i poddaniu się woli Bożej w różnych przykrych okolicznościach życia, to miłość przejawiana w gorliwości o chwałę Bożą i w usłużnej, troskliwej miłości bliźniego.

Modlitwa Matki Klary Przewodniczyła modlitwom… była pokorną i skupioną z głosem dogłębnie przejętym obecnością Bożą – dawała lekcję jak się powinno do Boga Najświętszego modlić, błagać, dziękować. (S. Weronika Żmudzińska, Wspomnienia, t. 1, s. 9)

Modlitwy Matki Klary IV. Wieczorna modlitwa. Po odmówieniu cząstki różańca , Litanii i Pozdrowienia Anielskiego na intencję Kościoła i narodu polskiego jako też tego wierszyka: "Naj [s. 10] świętsza Panno Maryjo, Królowo Korony Polskiej - módl się za nami" - Chwała Ojcu i Synowi - Jak była itd. - Chwała i uwielbienie, miłość i dziękczynienie bądź w każdym momencie, Tobie, o Serce Jezusa w Najświętszym Sakramencie, na wszystkich ołtarzach całej ziemi, aż do końca świata. Korzę się przed Tobą, o Boże, i składam Ci pokłon jak najgłębszy. - Dzięku- [s. 11] ję Ci za wszystkie łaski i dobrodziejstwa dane dziś mnie i wszystkim ludziom. Ofiaruję Ci przez ręce Niepokalanej Dziewicy wszystkie sprawy dnia tego i noc następującą. Oświeć mnie Duchu święty i daj mi poznać, czy w tych sprawach nie było coś zdrożnego, abym za to szczerze żałowała. - Rachunek sumienia. O Boże w Trójcy Świętej Jedyny, żałuję z miłości ku Tobie, iżem Ciebie, Dobro [s.12] Najwyższe znowu dziś i tyle razy dawniej obraziła. Przebacz mi Panie, wszystkie wykroczenia, niedbalstwa i niewierności, myślą, słowem, uczynkiem i opuszczeniem popełnione, a na przyszłość strzeż mnie od grzechu. Odtąd pragnę przy pomocy łaski Twojej czuwać i pracować, by Cię nigdy nie obrazić, ale zawsze i wszędzie spełniać doskonale najświętszą wolę Twoją. [s. 13] Ojcze nasz - Zdrowaś Maryjo - Wierzę. - Jezu, Maryjo, Józefie, Wam oddaję serce i duszę moją. Święci Patronowie i Patronki Zgromadzenia, Wam polecam siebie, wszystkie Siostry, wszystkich krewnych i znajomych moich. - Aniele Boży, Stróżu mój, strzeż, rządź i kieruj mną z dobroci Boskiej Tobie poleconą. Amen. Teraz odczytuje się punkty jutrzejszego rozmyślania.

Franciszkanka Czyni pokutę Idzie śladami Ewangelii Żyje w najwyższym ubóstwie prawdziwym braterstwie Pozostaje wierna Kościołowi ( w wymiarze kontemplacyjnym i aktywnym)

W OPINII SIÓSTR MATKA KLARA TO POSTAĆ NIEZWYKŁA w życiu swoim wskazała jak łączyć prace z modlitwą, jak służyć Bogu i bliźnim jak kochać siostry i czynić im dobrze. Pozostawiła po sobie obraz zakonnicy wiernej Regule, przełożonej roztropnej, stojącej na straży ducha Zgromadzenia, wymagającej cnoty zakonnej a równocześnie wyrozumiałej, pokornej i cichej, karcącej surowo wykroczenia a zarazem czułej i macierzyńskiej. 1954 r. M. Henryka Panufnik

BEATYFIKACYJNY PROCES HISTORYCZNY SŁUŻEBNICY BOŻEJ KLARY Ludwiki SZCZESNĘJ Proces w sprawie świętości życia i heroiczności cnót 25 marca 1994 roku rozpoczęty został w Krakowie proces beatyfikacyjny Klary Ludwiki Szczęsnej. 23 stycznia 1995 roku jej doczesne szczątki zostały przeniesione z Cmentarza Rakowickiego do sarkofagu w bocznej kaplicy kościoła Sióstr Sercanek w Krakowie. 15 kwietnia 1996 roku (w 102. rocznicę założenia Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego), nastąpiło uroczyste zamknięcie diecezjalnego dochodzenia w sprawie świętości życia i heroiczności cnót Sł. B. Klary Szczęsnej i akta procesu zostały przekazane do watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. 15 kwietnia 2002 r., została ukończona praca nad Pozycją 5 listopada 2002 r. odbyło się posiedzenie Konsultorów Historyków. 4 grudnia 2002 r. Konsultorzy Historycy wydali pozytywną opinię dotyczacą zebranych materiałów, przedstawionych w Pozycji. 2011 - 2012 roku trwały w Kongregacji do Spraw Świętych dalsze prace uwieńczone podpisaniem 20 grudnia 2012 roku przez Ojca św. Benedykta XVI dekretu o heroiczności cnót. Od tego dnia możemy prosić o jej wstawiennictwo przed Bogiem używając tytułu  Czcigodna (Venerabile) Służebnico Boża Matko Klaro – przyczyń się za nami.

PROCES O „CUDZIE” 25 kwietnia 2004 r., w kaplicy Kurii Metropolitalnej rozpoczął się proces diecezjalny „super miro”, którego celem jest zebranie dokumentacji dotyczącej uzdrowienia przypisywanego wstawiennictwu Służebnicy Bożej Klary Ludwiki Szczęsnej. 20 marca 2007 r., w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa (Sióstr Sercanek) w Krakowie odbyła się sesja zamknięcia procesu diecezjalnego w sprawie uzdrowienia przypisywanego wstawiennictwu sł. B. Klary Ludwiki Szczęsnej. 26 kwietnia 2007 r., Dokumentacja procesowa została przekazana do Kongregacji do Spraw Świętych w Rzymie. 29 kwietnia 2007 r., miała miejsce tzw. Apertura - otwarcia dokumentów procesowych. 7 lutego 2008 r., Kongregacja wydała Dekret Validità – ważności procesu diecezjalnego w sprawie uzdrowienie za przyczyną Sł. B. Klary Szczęsnej. 2010 – 2012 r., przygotowaniem Positio super miro . 10 lutego 2014 r,. wydrukowana Positio super miro złożona do przedstawienia lekarzom. Po wstępnej pozytywnej ocenie dwóch lekarzy specjalistów, 6 listopada 2014 r., miała miejsce Konsulta Medyczna dla oceny uzdrowienia. 5 lutego 2015 r ., Positio super miro Służebnicy Bożej, poszerzona o relacje z posiedzenia lekarzy, została przekazana teologom konsultorom, którzy wydali pozytywną opinię. Relacja z kongresu konsultorów teologów, została przekazana do osądu ostatniego kolegialnego gremium, które tworzą kardynałowie i biskupi, członkowie Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. 19 maja 2015 r., Kardynałowie i Biskupi jednogłośnie wypowiedzieli się za uznaniem wstawiennictwa Czcig. sł. B. Klary Szczęsnej w sprawie uzdrowienia.   5 czerwca 2015 r. Ojciec Święty Franciszek wyraził zgodę na ogłoszenie dekretu o cudzie za wstawiennictwem Czcig. sł. B. Klary Szczęsnej.