Praca z mikroskopem Opracował: Kacper Kalina

Korzyści wynikające z pracy w mikroskopie W mikrochirurgii: wysokiej jakości obraz oraz łatwość rozróżniania szczegółów podczas zabiegu decydują o sukcesie klinicznym W endodoncji: zdecydowanie polepsza widoczność podczas leczenia kanałowego; ułatwia lokalizację wąskich kanałów, usuwanie złamanych narzędzi, pokonywanie niedrożności w kanale korzeniowym, a co za tym idzie podnosi jakość wykonywanej pracy W stomatologii zachowawczej: zapewnia precyzję podczas prac kosmetycznych, ułatwia postawienie diagnozy, pozwala ustalić stopień zaawansowania procesu próchniczego, zwiększa precyzję podczas zakładania wypełnień w okolicy przydziąsłowej W protetyce: zapewnia precyzję podczas szlifowania filarów zębowych

Korzyści wynikające z pracy w mikroskopie Pozycja podczas pracy w mikroskopie, szczególnie na sześć rąk, z punktu widzenia ergonomii jest najlepsza Wyraźna redukcja obciążeń kręgosłupa szyjnego

Cechy idealnego mikroskopu optyka apochromatyczna o wysokiej rozdzielczości optymalny zakres ogniskowania, regulowanego za pomocą pokręteł, ergonomiczne rękojeści pozwalające na łatwe manipulowanie głowicą mikroskopu filtr pomarańczowy, zapobiegający przedwczesnemu twardnieniu materiału wypełniającego filtr zielony, zwiększający kontrast naczyń widocznych w tkance, głębokie oświetlenie kanałów w endodoncji możliwość dokumentacji zabiegów dzięki torowi wizyjnemu, przystawce na aparat fotograficzny lub/i kamerze płynna nastawczość pozioma, pionowa i kątowa montaż zapewniający pełną stabilność (sufit, ściana, podłoga, stojak jezdny z blokadami) i gwarantujący brak jakichkolwiek wibracji.

Pozycja operatora Do pracy w mikroskopie operacyjnym może przystąpić jedynie lekarz, który pracuje w technice na cztery lub sześć rąk, przy pacjencie w pozycji leżącej spoczynkowej Pozycja operatora w zależności od wykonywanego zabiegu i wyuczonej techniki, np. wg Schöna lub Beacha powinna znajdować się między godziną 9, a 12 Operator powinien zachować prawidłową odległość oczu od głowicy mikroskopu Operator nie powinien odrywać wzroku od mikroskopu podczas całego wykonywanego zabiegu

Pozycja operatora Ciało operatora powinno być podparte we wszystkich pięciu stopniach, a szczególnie w stopniu trzecim: I stopień - podparcie palców dłoni pracującej o łuki zębowe lub wyrostki zębodołowe, II stopień - podparcie dłoni i nadgarstków operatora o twarz pacjenta (czoło, policzki, brodę), III stopień - podparcie łokci i przedramion operatora IV stopień - podparcie tułowia miednicy i ud operatora V stopień - podparcie stóp operatora

Pozycja operatora I i II stopień podparcia III stopień podparcia

Pozycja operatora IV stopień podparcia V stopień podparcia

Pole widzenia operatora Widzenie stereoskopowe Dopasowanie rozstawu okularów do rozstawu źrenic

Dostosowanie gumowych osłon okularów Prawidłowy obraz w mikroskopie Pole widzenia operatora Widzenie stereoskopowe Dostosowanie gumowych osłon okularów Prawidłowy obraz w mikroskopie

Pole widzenia operatora Widzenie współogniskowe Dzięki tej procedurze po każdej zmianie powiększenia, obraz pola zabiegowego pozostanie przez cały czas wyraźny i ostry.

Praca z asystą Podczas pracy z mikroskopem można pracować na cztery lub sześć rąk Asysta siedzi na godzinie 3 lub 9, około 15-20 cm wyżej niż operator i ma pełną kontrolę wizualną nad polem zabiegowym Do wymiany narzędzi między operatorem, a asystą najczęściej używa się techniki jednoręcznej (podaj przejmij), rzadziej oburęcznej Wymiana narzędzi odbywa się w strefie transferowej – nad klatką piersiową pacjenta

Praca z asystą