Instrumenty Dęte Blaszane Drewniane

Instrument dęty blaszany - instrument dęty, którego ustnik, a w większości przypadków także cały instrument, wykonany jest z metalu. Ustnik w instrumentach blaszanych ma kielichowaty kształt o przekroju stożkowym lub półsferycznym. Cechą charakterystyczną instrumentów blaszanych jest brak wibratora, którego rolę przejmują usta grającego podczas przyciskania ich do ustnika. Do grupy instrumentów dętych blaszanych należą: Trąbka Róg Puzon Tuba Sakshorn

Trąbka jest instrumentem transponującym - jej najpopularniejszym strojem jest B, lecz występują także trąbki C, Es, D, F lub A. Jest to związane z tradycją pochodzącą jeszcze z czasów, w których instrumenty dęte blaszane, nie mające systemu wentyli, wydawały tylko szereg tonów naturalnych - dlatego też występowały różne odmiany instrumentu przeznaczone do grania w różnych tonacjach (z niewielką ilością znaków przykluczowych). Trąbka w stroju B przyjęła się z powodu swego optymalnego brzmienia i wymagań technicznych stawianych instrumentaliście w kwestii zadęcia. Skala instrumentu: od fis małego do c3.

Róg, także znany jako waltornia – muzyczny instrument dęty blaszany Róg, także znany jako waltornia – muzyczny instrument dęty blaszany. Do tej samej rodziny instrumentów należą między innymi trąbka, puzon oraz tuba. Strój rogu jest nieco niższy niż puzonu i obejmuje zakres dźwięków muzycznych od B1 do f2. Istnieją również inne odmiany rogu/waltorni o wyższej skali i/lub nieco odmiennej barwie dźwięku.

Puzon - jest zaliczany do grupy instrumentów dętych blaszanych Puzon - jest zaliczany do grupy instrumentów dętych blaszanych. Korpus puzonu stanowią 3 blaszane rury w kształcie litery U zestawione równolegle i połączone tzn. suwakiem. Jego użycie umożliwia wydobywanie dźwięków o różnej wysokości. U wlotu instrumentu znajduje się duży metalowy lejkowaty ustnik, natomiast jego zakończenie stanowi owalna czara głosowa. W niektórych odmianach puzonów zastosowano dodatkową rurkę włączoną w obwód instrumentu i wyposażoną w wentyl, co umożliwiło znaczne poszerzenie skali dźwiękowej. Puzon jest jedynym instrumentem dętym, na którym jest możliwe płynne przechodzenie z dźwięku na dźwięk poprzez zastosowanie tzn. glissanda.

Tuba – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych. Największy i o najniższym stroju spośród tej rodziny instrumentów. Standardowa skala instrumentu od E do d1. Doświadczony instrumentalista potrafi rozciągnąć skalę do granic od do g1. Tuba składa się z długiej rury rozpoczynającej się ustnikiem, wielokrotnie zwiniętej, rozszerzającej się stożkowo i zakończonej czarą głosową

Sakshorn – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych, udoskonalona we Francji przez A. Saxa w XIX wieku odmiana bugelhornu; budowany jest w różnych wielkościach: sopran, sakshorn altowy, sakshorn tenorowy, sakshorn barytonowy; wielkości te mają związek ze skalą danego instrumentu; sakshorny mają szczególne zastosowanie w orkiestrach dętych.

Instrument dęty drewniany – instrument dęty, w którym wibratorem jest drewniany stroik, bądź krawędź, o którą rozpraszany jest strumień powietrza. Sam instrument może być wykonany z dowolnego materiału, np. drewna, metalu, lub tworzywa sztucznego. Źródłem dźwięku w instrumentach dętych drewnianych jest słup powietrza, którego długość jest regulowana przez użycie zakrywanie otworów w korpusie instrumentu. Ponieważ przykrywanie wielu otworów na raz byłoby trudne lub nawet niewykonalne, w wielu instrumentach dętych drewnianych stosuje się mechanizm klapkowy. Do grupy instrumentów dętych drewnianych należą: Fagot flet piccolo flet prosty Klarnet Obój Saksofon

Fagot – instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych z podwójnym stroikiem. Do tej samej rodziny należą także obój, rożek angielski i kontrafagot, który transponuje oktawę niżej od fagotu. Skala (zakres dźwięków muzycznych) instrumentu wynosi od B1 do f²

Piccolo, flet piccolo, pikolo, pikulina – instrument dęty drewniany z grupy aerofonów wargowych. Mała odmiana fletu poprzecznego, charakteryzująca się wysokim i przenikliwym dźwiękiem. Skala piccolo wynosi trzy oktawy, od d2 do c5 i jest o oktawę wyższa niż zwykłego fletu. W orkiestrze jest to instrument o najwyższym rejestrze.

Flet prosty - dęty instrument muzyczny z grupy drewnianych. Jest jednym z najprostszych instrumentów muzycznych. Wywodzi się od ludowej fujarki i posiada podobną konstrukcję. Grający dmie w ustnik, powietrze w komorze rezonacyjnej zostaje rozdzielone na dwa strumienie, z którego jeden opuszcza instrument przez szczelinę, a drugi poddany wibracji przepływa przez prostą rurę. Podobną konstrukcję mają piszczałki organów. Otwory nawiercone w rurze otwierane lub zamykane palcami grającego, a przy większych jednostkach z pomocą klap, kształtują wysokość dźwięku.

Klarnet – instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych z pojedynczym stroikiem. Do tej samej rodziny należą także saksofony. Skala klarnetu wynosi od e do g³ . Istnieje też kilka innych rzadziej stosowanych odmian klarnetów takich jak: klarnet piccolo, klarnet altowy, klarnet basowy, klarnet kontrabasowy, basetorn.

Obój – instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych Obój – instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych. Obój należy do grupy instrumentów z podwójnym trzcinowym stroikiem. Do tej samej rodziny należą także rożek angielski, fagot i kontrafagot. Skala instrumentu wynosi od b do c4. I nstrument to podłużna "rura", lekko stożkowa, zakończona lejkowatym rozszerzeniem. Otwory nawiercone na długości instrumentu otwierane i zamykane są klapami

Saksofon — instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych Saksofon — instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych. Klasyfikację tę zawdzięcza swojej budowie i stroikowi. Występuje w siedmiu odmianach różniących się wielkością i zakresem dźwięków. Najczęściej stosowanymi odmianami saksofonów są: Saksofon sopranowy Saksofon altowy Saksofon tenorowy Saksofon barytonowy

Saksofon sopranowy - zazwyczaj w kształcie prostej rury. Strój B lub C Saksofon sopranowy - zazwyczaj w kształcie prostej rury. Strój B lub C. Brzmienie delikatne i słodkie.

Saksofon altowy - w kształcie odwróconej litery S Saksofon altowy - w kształcie odwróconej litery S. Stosunkowo mały i lekki. Strój Es lub F ale najczęściej Es. Bogate i ciepłe brzmienie.

Saksofon tenorowy - w kształcie odwróconej litery S Saksofon tenorowy - w kształcie odwróconej litery S. Średniej wielkości lecz ciągle dość łatwy w użyciu. Strój B lub C. Czyste, wyraziste i nieco rzewne brzmienie.

Saksofon barytonowy - w kształcie odwróconej litery S z zawinięciem w górnej części. Dużych rozmiarów. Strój Es. Głębokie, nieco chropowate brzmienie.