TUNEL LINCOLNA opracowała Karolina Karpiszyn na podstawie www.panynj.gov, www.topozone.com, www.newdeal.feri.org i www.nycroads.com

HISTORIA TUNELU: TUNEL LINCOLNA ma 1,5 mili długości. Mieści się pod rzeką Hudson i łączy New Jersey z Nowym Yorkiem.

Pierwszy wjazd i tunel podziemny został zbudowany w 1934 roku, a dodatkowe dwa dobudowano w 1945 roku i 1957 r. Te trzy wjazdy mają w sumie 6 pasów ruchu.

Przed każdym wjazdem do Tunelu Lincolna pobierana jest opłata Przed każdym wjazdem do Tunelu Lincolna pobierana jest opłata. Każdy wjazd jest oznaczony inną etykietą w zależności od kierunku jazdy: północ, południe lub wjazd centralny (środkowy).   Przez tunel przejeżdża dziennie ok. 120.000 pojazdów, co czyni go najczęściej używanym przejazdem podziemnym na świecie Te trzy wjazdy mają 6 pasów ruchu. Podczas godzin szczytu jeden z pasów jest używany tylko i wyłącznie przez autobusy .

O planach tunelu po raz pierwszy oznajmiono w 1930 r O planach tunelu po raz pierwszy oznajmiono w 1930 r., gdy władze Port zaoferowały 62 mln dolarów na budowę bliźniaczego tunelu pod rzeką Hudson pomiędzy ulicą West 38 i Weehawkey wiodącego przez wzgórze Bergena. Projekt tunelu zakładał połączenie East River i Long Island

Robert Moses, który był przewodniczącym Komisji Działu Robót Publicznych w Nowym Yorku pod rządami gubernatora Lehmana uzyskał fundusze dla władz miasta na projekt i budowę tunelu po długich negocjacjach prowadzonych z Działem Finansowym korporacji zajmującej się rekonstrukcjami w Waszyngtonie. Ole Singstad, który miał nadzorować budowę tunelu Holland (znanego obecnie jako Tunel Lincolna) konsultował projekt z głównym inżynierem budownictwa.

Prace wykonywane przy budowie Tunelu Lincolna Budowa tunelu pociągnęła za sobą problemy. Pojawiły się one już na samym początku i były związane z niebezpiecznymi warunkami pracy, a mianowicie z kompresją i dekompresją, czyli nagłymi wzrostami i spadkami ciśnienia wewnątrz tunelu. Praca załogi była bardzo niebezpieczna. Podczas budowy ograniczono pracę koparek do 1 godziny dziennie (pół godziny rano i pół godziny po południu) oddzielonych pięciogodzinną przerwą. W rezultacie Tunel Lincolna był pierwszym zakończonym projektem bez żadnych nieszczęśliwych wypadków.

Budowa ściany w Tunelu Lincolna

Ryglowanie ściany spawanie

Prace wykończeniowe Wyrównanie ciśnienia powietrza

WIDOK WNĘTRZA TUNELU PO ZAKOŃCZENIU BUDOWY

WIDOK WNĘTRZA TUNELU PO ZAKOŃCZENIU BUDOWY

WIDOK TUNELU PO ZAKOŃCZENIU BUDOWY

Dwie ekipy budowlane rozpoczęły prace z dwóch różnych stron Dwie ekipy budowlane rozpoczęły prace z dwóch różnych stron. Jedna od strony Manhatanu, druga od strony Weehawken. Pierwszy przejazd podziemny był gotowy 3 sierpnia 1935 roku. Pierwszą osobą, która po raz pierwszy przeszła tunelem był inżynier hydraulik z New Jersey. Przeszedł on na pieszo przez tunel, aby na jego końcu spotkać się z drugą ekipą budowlaną. Pierwsza nitka tunelu (obecnie środkowa) Tunelu Lincolna została oficjalnie otwarta w 1937 roku. Łączne koszty budowy to 75 mln dolarów. Pierwsza nitka tunelu posiada dwa pasy ruchu (po jednym w każdym kierunku). W pierwszym roku użytkowania tunelu przejechało przez niego ok. 1,8 miliona pojazdów. Druga nitka tunelu – obecnie północna została udostępniona w 1945 roku po wojnie. Drugi tunel zawierał kolejne dwa pasy ruchu w kierunkach wschodnim i zachodnim

W 1951 roku powstały plany skonstruowania trzeciej nitki, która uwzględniała połączenie dróg pomiędzy Manhatanem i Weehawken i peryferyjnej strefy parkingowej. Jej budowę ukończono i oddano do użytku w 1957 roku. Koszt budowy tej nitki wyniósł 85 mln dolarów.

RÓŻNE SPOSOBY DOJAZDU DO TUNELU LINCOLNA Droga ekspresowa prowadząca z północy na południe przez Manhatan Plaza łączy się ze wszystkimi trzema podziemnymi wjazdami. Aby ją zbudować inżynierowie musieli zbudować most pod istniejącym już mostem, by rozwiązać skomplikowaną sieć ramp wjazdowych i wyjazdowych.

Droga ekspresowa łącząca środkowy Manhatan, (która miała być nazwana I-495) została odwołana w 1971 roku. Przez następne 18 lat I-495 była drogą bardzo chaotyczną niepowiązaną, prowadzącą prze Manhatan. W 1983 roku oznaczenie I-495 zostało usunięte z Tunelu Lincolna .

NOWE POSTANOWIENIA: Władze Port planują modernizację Tunelu Lincolna w Weehawken. Projekt modernizacji jest szacowany na 41 mln dolarów.

TUNEL LINCOLNA BUDOWA ROZPOCZĘTA 17 MAJA 1934 ROK Liczba WJAZDÓW : 3    OTWARTY DLA RUCHU: WJAZD PÓŁNOCNY 4 LUTY 1945 ROK WJAZD ŚRODKOWY 22 GRUDNIA 1937 ROK WJAZD POŁUDNIOWY 25 MAJ 1957 ROK Liczba WJAZDÓW : 3 PASY RUCHU : 6 DŁUGOŚĆ POMIĘDZY PORTALAMI : WJAZD PÓŁNOCNY 7,482 STÓP WJAZD ŚRODKOWY 8,216 STÓP WJAZD POŁUDNIOWY 8,006 STÓP BUDOWA ROZPOCZĘTA 17 MAJA 1934 ROK