Metody badań strukturalnych w biotechnologii Wykład VI Spektroskopia NMR – techniki dwuwymiarowe
Widmo 1H NMR aktyny – białka zbudowanego z 375 reszt aminokwasowych
W przypadku większych układów i makromolekuł widma jednowymiarowe nie dostarczają dostatecznych informacji – konieczne staje się zastosowanie technik dwuwymiarowych. Generalnie widma tego typu bazują na dwóch typach oddziaływań: - sprzężenie skalarne – przez wiązanie – badanie struktury, - sprzężenie dipolowe – przez przestrzeń – badania konformacyjne.
Wielowymiarowy NMR 2D 3D 1D MW ~ 300 MW ~ 10000 MW ~ 30000
Schemat eksperymentu jednowymiarowego:
Eksperyment dwuwymiarowy
W rezultacie otrzymujemy:
Najpopularniejsze eksperymenty dwuwymiarowe Rodzaj badanych oddziaływań zastosowanie COSY COrrelated SpectroscoPY Homojądrowe sprzężenie spin-spin Analiza sprzężonych ze sobą atomów DQF COSY Double Quantum Filtered COSY Analiza sprzężonych ze sobą atomów, Pomiar stałych sprzężenia TOCSY TOtal Correlation SpectroscopY Korelowanie ze sobą całych układów spinowych
Heteronuclear Multiple Quantum coherence HMQC Heteronuclear Multiple Quantum coherence Heterojądrowe sprzężenia spin-spin Korelacja przesunięć chemicznych protonów i heteroatomòw związanych przez jedno wiązanie HMBC Heteronuclear Multiple Bond Correlation Korelacja przesunięć chemicznych protonów i heteroatomòw związanych przez kilka wiązań COSY-LR Longrange Correlated SpectroscopY Analiza sprzężeń dalekiego zasięgu
Nuclear Overhauser Effect SpectroscopY NOESY Nuclear Overhauser Effect SpectroscopY Homojądrowe oddziaływania dipolowe Wyznaczanie odległości pomiędzy atomami ROESY Rotating Frame NOESY Wyznaczanie odległości pomiędzy atomami, stosowane w badaniach makromolekul
W badaniach strukturalnych największe znaczenie mają eksperymenty bazujące na sprzężeniach skalarnych – poprzez wiązania. Na podstawie analizy otrzymanych w ten sposób rezultatów możliwe jest przypisanie sygnałòw na widmie a co za tym idzie określenie struktury. A oto kilka przykładów
Widmo HHCOSY β-butyrolaktonu
Widmo HHCOSY kodeiny H-5 —> H-3 —> H-10 —> OH H-10 -> H-9 H-3 —> H-16 H-16 —> H-11
Spektroskopia 13 C NMR Metoda ta rozwinęła się stosunkowo niedawno – podstawowe przeszkody we wcześniejszym wykorzystaniu tej techniki stanowiły: - natruralna abundancja izotopu 13C wynosi zaledwie 1.1%, - czterokrotnie mniejsze odstępy poziomów spinowych (w porównaniu do 1H), co w rezultacie daje znacznie mniejszą intensywność sygnałów
Pełne wykorzystanie faktu zjawiska węglowego rezonansu jądrowego umożliwiły: - ulepszenie metodyki i aparatury – wprowadzenie rejestracji widm metodą impulsową z transformacją Fouriera, - wykonywanie widm z rozprzęganiem jąder 13C - brak multipletowości na widmie powoduje zwiekszęnie intensywności sygnałów. W przypadku spektroskopii podstawowym kryterium analizy widm jest przesunięcie chemiczne.
Zakresy przesunięć chemicznych na widmach 13C NMR
Widmo 1H i 13C NMR β-butyrolaktonu
Widmo CHCOSY β-butyrolaktonu
Widmo HHCOSY i CHCOSY 1-butanolu
Widmo CHCOSY modyfikowanego glutationu
Widmo HH COSY
HMQC – Heteronuclear Multiple Quantum Coherence Korelacja przesunięć chemicznych protonów związanych z jądrem X przez jedno wiązanie
HMBC – Heteronuclear Multiple Bond Correlation Korelacja przesunięć chemicznych protonów związanych z X przez kilka wiązań
HMQC – Heteronuclear Multiple Quantum Coherence
HMBC – Heteronuclear Multiple Bond Correlation
Widmo HHCOSY i TOCSY reszty aminokwasowej:
2002 – nagroda Nobla z dziedziny chemii - Kurt Wüthrich – pokazał, że strukturę białek można badać za pomocą NMR
Widmo NMR białka
NOESY TOCSY
Widmo NOESY białka
Oddziaływania obserwowane na widmie NOESY
Spektroskopia NMR Przypisanie sygnałów Intensywność Sygnałów NOE Sprzężenia obliczenia dynamiki molekularnej