MAJOR HENRYK SUCHARSKI PATRON MOJEJ SZKOŁY CZŁOWIEK HONORU
12 listopada 1898 roku we wsi Gręboszów, powiat Dąbrowa, przyszedł na świat Henryk Sucharski. Urodził się w rodzinie chłopskiej. Ojciec Stanisław był szewcem, mama Agnieszka, wraz z mężem prowadziła gospodarstwo rolne.
Henryk Sucharski uczęszczał do gimnazjum w Tarnowie, a jego nauką przerwała I wojna światowa. 13 lutego 1918 został wcielony do armii austriackiej, do 32 pułku strzelców w Bochni. Dnia 7 lutego 1919 roku został powołany do wojska polskiego jako starszy szeregowy.
Kolejne lata to czas dokształcania się w dziedzinie wojskowości Kolejne lata to czas dokształcania się w dziedzinie wojskowości. W latach 1919-1920 major brał udział w wojnie polsko-radzieckiej, za który otrzymał ORDER VIRTUTI MILITARI oraz KRZYŻ WALECZNYCH.
W 1920 roku awansował na podporucznika, a w 1923 roku odebrał kolejną nominację na porucznika. Od 1931 roku Henryk Sucharski był już kapitanem, po kolejnym awansie zawodowym.
W 1928 roku awansował na majora i został skierowany na Westerplatte aby tam objąć dowództwo. Oficjalnie 4 listopada 1938 roku objął funkcją komendanta Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte.
Pochodzenie Sucharskiego dało znać o sobie na Westerplatte Pochodzenie Sucharskiego dało znać o sobie na Westerplatte. Jako gospodarski syn uważał, że placówka powinna być samowystarczalna. Na Westerplatte były trzy krowy oraz oranżerie warzyw i kwiatów.
1 września 1939 roku Westerplatte zostało zaatakowane przez niemiecki pancernik ,, SCHLESWIG-HOLSTEIN’’ Tego dnia rozpoczął się morderczy wysiłek żołnierzy o utrzymanie Westerplatte.
Westerplatte pod wodzą majora Henryka Sucharskiego broniło się dzielnie przez kilka dni. 7 września 1939 roku załoga obrony Westerplatte skapitulowała. Major wraz z podwładnymi trafił w ręce wroga.
Oficerowie niemieccy byli pełni podziwu dla godnego przeciwnika Oficerowie niemieccy byli pełni podziwu dla godnego przeciwnika. Majorowi Henrykowi Sucharskiemu pozwolono zachować przez cały czas niewoli szablę.
Przez kolejne lata major przebywał w kolejnych obozach Przez kolejne lata major przebywał w kolejnych obozach. 10 września 1939 roku dotarł do obozu jenieckiego- do Stabławki. Następnie od 5 października 1939 został przewieziony do obozu w Riesenburgu. 26 października 1939 major zostaje przewieziony do Hohnstein w Saksonii. W latach 1940-1945 przebywa w kolejnych obozach w Amswalde oraz Gross-Born.
W kwietniu 1945 roku obóz przejściowy pod Lubeką zostaje wyzwolony przez aliantów. Dzięki temu major odzyskał wolność.
Od 14 grudnia 1945 roku Henryk Sucharski udał się do dowództwa 2 Korpusu Polskiego we Włoszech. Został przyjęty do czynnej służby wojskowej z przydziałem w 2 Korpusie Polskim we Włoszech.
W sierpniu 1946 roku major trafia do szpitala wojskowego w Neapolu, przechodzi zabieg operacyjny. 30 sierpnia 1946 roku MAJOR HENRYK SUCHARSKI UMIERA………..
Dnia 1 września 1946 roku majora pochowano na Polskim Cmentarzu Wojskowym w Casamassima we Włoszech. Ostatnią wolą majora był powrót do Polski.
Dopiero w 1971 roku wola majora została spełniona Dopiero w 1971 roku wola majora została spełniona. 27 sierpnia 1971 roku urna z prochami Sucharskiego została przywieziona do Warszawy. 31 sierpnia 1971 roku urna została wystawiona na widok publiczny w Gdańsku – dwór Artusa.
Dnia 1 września 1971 roku w 25 rocznicę pogrzebu urna z prochami MAJORA HENRYKA SUCHARSKIEGO, udekorowana Krzyżem Komandorskim Orderu Virtuti Militari spoczęła na WESTERPLATTE.
Dowódca obrony Westerplatte to człowiek mający swoje wzloty, upadki i słabości. Podczas najważniejszego egzaminu jednak nie zawiódł, zaciekle bronił z góry przegranej pozycji. Dla nas pozostawił wartości według, których żył. ,,Jest tylko jedna rzecz w życiu ludzi, narodów i państw, która jest bezcenna. Tą rzeczą jest HONOR’’
BIBLIOGRAFIA 1List z Westerplatte do siostry z 1 września 1939r, L. Pszczółkowska, Gdańsk 1989 2 Notatki z obrony Westerplatte Henryk Sucharski, Stowarzyszenie Księgarzy Polskich w Gdańsku, Gdańsk 1989
PRACĘ WYKONAŁ: Patryk Zając klasa ,,VI''D SP2 Kwidzyn
KONIEC