WSTĘP Zmiany (drgania) natężeń pól elektrycznego i magnetycznego rozchodzą się w przestrzeni (w próżni lub w ośrodkach materialnych) w postaci fal elektromagnetycznych.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Wykład Prawo Coulomba W 1785 roku w oparciu o doświadczenia z ładunkami Charles Augustin Coulomb doszedł do trzech następujących wniosków dotyczących.
Advertisements

Wykład Prawo Coulomba W 1785 roku w oparciu o doświadczenia z ładunkami Charles Augustin Coulomb doszedł do trzech następujących wniosków dotyczących.
5.6 Podsumowanie wiadomości o polu elektrycznym
Wykład Prawo Gaussa w postaci różniczkowej E
Demo wtorek POJEMNOŚĆ ELEKTROSTATYCZNA     E 6.1 Porównanie pojemności elektrycznej ciał o różnych kształtach     E 6.2 Porównanie pojemności elektrycznej.
Wykład 4 2. Przykłady ruchu 1.5 Prędkość i przyśpieszenie c.d.
Demo.
Wykład Równania Maxwella Fale elektromagnetyczne
EMO-25 warunki brzegowe związki graniczne dla składowych
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Elektrostatyka
RÓWNANIA MAXWELLA. FALA PŁASKA
Rodzaje fal (przyjęto kierunek rozchodzenia się fali +0z)
Przegląd teorii elektromagnetyzmu ciąg dalszy
Wykład III ELEKTROMAGNETYZM
PLAN WYKŁADÓW Elementy analizy wektorowej
WIADOMOŚCI PODSTAWOWE O POLU ELEKTROMAGNETYCZNYM
KINEMATYKA Kinematyka zajmuje się związkami między położeniem, prędkością i przyspieszeniem badanej cząstki – nie obchodzi nas, skąd bierze się przyspieszenie.
ELEKTROSTATYKA I.
Dr hab. Ewa Popko pok. 231a
Wykład II.
Wykład VIIIa ELEKTROMAGNETYZM
Wykład 2 Pole skalarne i wektorowe
Wykład IV Pole magnetyczne.
Elektryczność i Magnetyzm II semestr r. akademickiego 2002/2003
Wykład Zjawisko indukcji elektromagnetycznej
Wykład Równania Maxwella Fale elektromagnetyczne
EMO-10 pola E P D.
EMO-21 dipol magnetyczny.
Indukcja elektromagnetyczna
, Prawo Gaussa …i magnetycznego dla pola elektrycznego…
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Elektrostatyka. Ładunek elektryczny Ładunek jest skwantowany: Jednostką ładunku elektrycznego w układzie SI jest 1 kulomb.
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Pole magnetyczne
POTENCJAŁY Potencjały są to pomocnicze funkcje, skalarne lub wektorowe, służące do obliczania pól i gdy znane są wywołujące te pola ładunki.
ELEKTROSTATYKA Prawo Gaussa
WARUNKI BRZEGOWE. FALE NA GRANICY OŚRODKÓW
Fale Elektromagnetyczne
Wielkości skalarne i wektorowe
Metody analityczne (dokładne metody numeryczne)
Interferencja fal elektromagnetycznych
Fizyka – Transport Energii w Ruchu Falowym
Wykład 6 Elektrostatyka
Prawo Gaussa.
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia.
POLA SIŁOWE.
Fizyka Elektryczność i Magnetyzm
Elektrostatyka.
Ruch w polu centralnym Siły centralne – siłę nazywamy centralną, gdy wszystkie kierunki Jej działania przecinają się w jednym punkcie – centrum siły a)
Ruch jednostajny prostoliniowy i jednostajnie zmienny Monika Jazurek
MECHANIKA 2 Wykład Nr 12 Zasady pracy i energii.
WYKŁAD 9 ODBICIE I ZAŁAMANIE ŚWIATŁA NA GRANICY DWÓCH OŚRODKÓW
WYKŁAD 5 OPTYKA FALOWA OSCYLACJE I FALE
Elektrostatyka.
Ruch jednowymiarowy Ruch - zmiana położenia jednych ciał względem innych, które nazywamy układem odniesienia. Uwaga: to samo ciało może poruszać się względem.
Wykład Rozwinięcie potencjału znanego rozkładu ładunków na szereg momentów multipolowych w układzie sferycznym Rozwinięcia tego można dokonać stosując.
Niech f(x,y,z) będzie ciągłą, różniczkowalną funkcją współrzędnych. Wektor zdefiniowany jako nazywamy gradientem funkcji f. Wektor charakteryzuje zmienność.
Trochę matematyki - dywergencja Dane jest pole wektora. Otoczymy dowolny punkt P zamkniętą powierzchnią A. P w objętości otoczonej powierzchnią A pole.
Fale Elektromagnetyczne.
Prowadzący: dr Krzysztof Polko
Wektory i tensory.
Trochę matematyki Przepływ cieczy nieściśliwej – zamrozimy ciecz w całej objętości z wyjątkiem wąskiego kanalika o stałym przekroju – kontur . Ciecz w.
4. Praca i energia 4.1. Praca Praca wykonywana przez stałą siłę jest iloczynem skalarnym tej siły i wektora przemieszczenia (4.1) Ft – rzut siły na kierunek.
Wykład Zjawisko indukcji elektromagnetycznej
POTENCJALNY OPŁYW WALCA
Prowadzący: dr Krzysztof Polko
FIZYKA dla I roku biotechnologii, studia I stopnia
Tensor naprężeń Cauchyego
Tensor naprężeń Cauchyego
ELEKTROSTATYKA.
Podstawy teorii spinu ½
Superpozycja natężeń pól grawitacyjnych
Zapis prezentacji:

WSTĘP Zmiany (drgania) natężeń pól elektrycznego i magnetycznego rozchodzą się w przestrzeni (w próżni lub w ośrodkach materialnych) w postaci fal elektromagnetycznych Założenia Materia jest traktowana jako ośrodek ciągły. Pomija się fakt, że ma ona strukturę cząsteczkową.  Energia rozchodzi się w postaci fal. Pomija się zjawiska kwantowe. Zależność wszystkich wielkości polowych i obwodowych od czasu jest zdeterminowana. Na ogół przyjmuje się opis za pomocą funkcji cos  t.

Zastosowania przemysłowe (50Hz) Energetyka, Zasilanie urządzeń Fale radiowe (  kmm) Radiokomunikacja, Radiodyfuzja, TV Mikrofale (dcmmm) Telekomunikacja i TV Satelitarna, Radiolokacja, Radionawigacja, Łączność naziemna (radiolinie) Fale świetlne (  < m) Łączność światłowodowa, Transmisja dużej ilości danych między komputerami Inne zastosowania fal elektromagnetycznych: - grzanie (suszenie, niszczenie szkodników) - ruch drogowy (radary antykolizyjne, pomiar prędkości) - precyzyjne pomiary geodezyjne - technika jądrowa (akceleratory) - medycyna (spektroskopia, tomografia, napromieniowanie)

ANALIZA WEKTOROWA. DEFINICJE pseudo - wektor nabla jest zdefiniowany następująco: Poniżej podano wzory umożliwiające obliczanie operacji wektorowych we współrzędnych kartezjańskich: Gradient funkcji skalarnej U : Laplasjan funkcji skalarnej U:

Dywergencja pola wektorowego : Rotacja pola wektorowego : Laplasjan pola wektorowego :

WYBRANE TOŻSAMOŚCI WEKTOROWE

TWIERDZENIA CAŁKOWE Tw. Gaussa: gdzie S jest powierzchnią zamkniętą, otaczającą obszar V Tw. Stokesa: gdzie l jest linią zamkniętą, która jest brzegiem powierzchni S Twierdzenia całkowe zostaną bliżej przedstawione także przy omawianiu właściwości pól statycznych.

POLA WEKTOROWE (ilustracje) – krzywa całkowania Pole bezwirowe Pole wirowe Pole wirowe

RODZAJE PÓL WEKTOROWYCH Pole bezwirowe Pole wirowe Pole bezźródłowe Pole źródłowe W punktach o niezerowej dywergencji zaczynają się (lub kończą) linie pola wektorowego.

Przykład 1 Pole wektorowe jest rotacją innego pola Pole jest więc zawsze bezźródłowe Przykład 2 Pole potencjalne jest bezwirowe Zachodzi też twierdzenie odwrotne. Jeśli to takie pole bezwirowe da się przedstawić w postaci Pole bezwirowe jest potencjalne. Powierzchnie f = const nazywają się powierzchniami ekwipotencjalnymi. Gradient  f pokazuje kierunek najszybszej zmiany potencjału f . Wektor ten jest prostopadły do powierzchni ekwipotencjalnej, a jego wielkość mówi o szybkości zmian potencjału f .

Właściwości pól bezwirowych: - wartość całki nie zależy od drogi całkowania Jest to równoważne stwierdzeniu: Q l1 l2 Pole A B y x Całka po drodze zamkniętej z pola bezwirowego (tzw. wirowość pola) równa się zeru. Dowód wynika z twierdzenia Stokesa: gdyż

Właściwości pól bezźródłowych: Z twierdzenia Gaussa wynika: Strumień pola przez powierzchnię zamkniętą S równa się zeru. Tyle samo linii pola wchodzi i tyle samo wychodzi z obszaru V ograniczonego powierzchnią S. Linie te są zamknięte lub idą do nieskończoności. Nie mogą one (jak w elektrostatyce) zaczynać się i kończyć na ładunkach.

Pole grawitacyjne Pole elektrostatyczne źródłowe, bezwirowe, potencjalne Pole magnetyczne (stałe lub zmienne) wirowe, bezźródłowe Pole elektryczne zmienne wirowe, źródłowe Pole wektora prędkości wody w rzece wirowe, nawet, gdy nie ma widocznych wirów, wystarczy uwzględnić zmniejszenie prędkości przy brzegach rzeki

UKŁADY WSPÓŁRZĘDNYCH KRZYWOLINIOWYCH Układ współrzędnych cylindrycznych x P y j r z iz i i i Współrzędne punktu: x =  cos , y =  sin  Składowe wektora: Bx = B cos  - B sin  By = B sin  - B cos  Przykład operacji wektorowej Wersory , pokazują kierunek najszybszego wzrostu współrzędnych  .

Układ współrzędnych sferycznych Q P z y x r j i q ir Współrzędne punktu: x = r sin  cos , y = r sin  sin , z = r cos  Składowe wektora: Bx = (Br sin  + B cos )cos  +B sin  By = (Br sin  + B cos )sin  + B cos  Bz = Br cos  - B sin  Przykład operacji wektorowej