Wykład 22 Ruch drgający 10.1 Oscylator harmoniczny

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Wykład Prawo Coulomba W 1785 roku w oparciu o doświadczenia z ładunkami Charles Augustin Coulomb doszedł do trzech następujących wniosków dotyczących.
Advertisements

Wykład Prawo Coulomba W 1785 roku w oparciu o doświadczenia z ładunkami Charles Augustin Coulomb doszedł do trzech następujących wniosków dotyczących.
5.6 Podsumowanie wiadomości o polu elektrycznym
Wykład Prawo Gaussa w postaci różniczkowej E
Wykład Model przewodnictwa elektrycznego c.d
Wykład Zależność pomiędzy energią potencjalną a potencjałem
Wykład 24 Ruch falowy 11.1 Fala jednowymiarowa
Wykład Drgania wymuszone oscylatora Przypadek rezonansu
Wykład 4 2. Przykłady ruchu 1.5 Prędkość i przyśpieszenie c.d.
Wykład Ruch po okręgu Ruch harmoniczny
Wykład 19 Dynamika relatywistyczna
Wykład 12 8 Zastosowanie termodynamiki statystycznej
Wykład Równanie ciągłości Prawo Bernoulie’ego
Wykład 13 Ruch obrotowy Zderzenia w układzie środka masy
Wykład 20 Mechanika płynów 9.1 Prawo Archimedesa
Wykład Równania Maxwella Fale elektromagnetyczne
Reinhard Kulessa1 Wykład Środek masy Zderzenia w układzie środka masy Sprężyste zderzenie centralne cząstek poruszających się c.d.
Wykład Opis ruchu planet
Ruch układu o zmiennej masie
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Wykład 6
Ruch harmoniczny, prosty, tłumiony, drgania wymuszone
Dynamika bryły sztywnej
OSCYLATOR HARMONICZNY
ATOM WODORU, JONY WODOROPODOBNE; PEŁNY OPIS
Ruch harmoniczny prosty
Ruch harmoniczny prosty
Wykład 16 Ruch względny Bąki. – Precesja swobodna i wymuszona
Reinhard Kulessa1 Wykład Energia pola indukcji magnetycznej 18 Prądu zmienne 18.1 Impedancja obwodów prądu zmiennego 16.5 Zjawisko samoindukcji 18.2.
Wykład Magnetyczne własności materii
Wykład 3 2. I zasada termodynamiki 2.1 Wstęp – rodzaje pracy
Wykład 24 Fale elektromagnetyczne 20.1 Równanie falowe
Wykład Równanie telegrafistów 20.4 Zjawisko naskórkowości.
Wykład 17 Ruch względny dla prędkości relatywistycznych
Wykład Impedancja obwodów prądu zmiennego c.d.
Wykład 25 Fale płaskie c.d. Trójwymiarowe równanie różniczkowe fali
5.5 Mikro- i makrostany oraz prawdopodobieństwo termodynamiczne cd.
Wykład Materia w polu elektrycznym cd. pol
Wykład Równanie Clausiusa-Clapeyrona 7.6 Inne równania stanu
Wykład Opory ruchu -- Siły tarcia Ruch ciał w płynach
Wykład Moment pędu bryły sztywnej - Moment bezwładności
Wykład Energia pola indukcji magnetycznej Prądu zmienne
Wykład Spin i orbitalny moment pędu
Wykład Równania Maxwella Fale elektromagnetyczne
Ruch drgający Drgania – zjawiska powtarzające się okresowo
Wykład 23 Ruch drgający 10.1 Oscylator harmoniczny
MECHANIKA NIEBA WYKŁAD r.
RUCH HARMONICZNY F = - mw2Dx a = - w2Dx wT = 2 P
Prezentację wykonał Fabian Kowol kl. III b
Opracowała: mgr Magdalena Gasińska
II. Matematyczne podstawy MK
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia.
Wykład VII Ruch harmoniczny
Drgania punktu materialnego
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
dr inż. Monika Lewandowska
MECHANIKA 2 Wykład Nr 14 Teoria uderzenia.
Dynamika ruchu płaskiego
Temat: Energia w ruchu harmonicznym
Temat: Matematyczny opis ruchu drgającego
Ruch harmoniczny prosty
WITAMY SŁUCHACZY WYKŁADÓW POPULARNO-NAUKOWYCH Z FIZYKI Grafika: abstract-arts.de.
Ruch drgający Ruch, który powtarza się w regularnych odstępach czasu,
Wykład Rozwinięcie potencjału znanego rozkładu ładunków na szereg momentów multipolowych w układzie sferycznym Rozwinięcia tego można dokonać stosując.
Reinhard Kulessa1 Wykład Ruch rakiety 5 Ruch obrotowy 5.1 Zachowanie momentu pędu dla ruchu obrotowego punktu materialnego Wyznaczanie środka.
Zasada działania prądnicy
Dynamika bryły sztywnej
Ruch pod wpływem siły tarcia  - czas relaksacji Na ciało o masie m działa siła oporu Równanie Newtona Wymiar ilorazu.
Prowadzący: dr Krzysztof Polko
3. Siła i ruch 3.1. Pierwsza zasada dynamiki Newtona
Drgania punktu materialnego Prowadzący: dr Krzysztof Polko
Zapis prezentacji:

Wykład 22 Ruch drgający 10.1 Oscylator harmoniczny 10.1.1 Człony nieliniowe w równaniu oscylatora harmonicznego 10.1.2 Wahadło torsyjne 10.1.3 Ciekłe wahadło 10.1.4 Elektryczny układ drgający 10.1.5 Średnia energia swobodnego oscylatora harmonicznego 10.1.6 Wpływ tarcia na ruch 10.2 Oscylator harmoniczny tłumiony 10.3 Współczynnik dobroci oscylatora harmonicznego Reinhard Kulessa 15.12.2008

Ruch drgający 10.1 Oscylator harmoniczny Drgania harmoniczne spotykamy w wielu dziedzinach fizyki klasycznej i kwantowej. Na tym wykładzie rozważaliśmy już przykłady ruchów harmonicznych. W oparciu o siłę sprężystości sprężyny może również drgać masa w kierunku poziomym. Innym przykładem ruchów harmonicznych są wszelkiego rodzaju wahadła. 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Częstość drgań oscylatora nie zależy od amplitudy wychyleń, Do postaci matematycznej równania opisującego ruch harmoniczny możemy dojść w różny sposób. Ogólnie właściwości oscylatora harmonicznego możemy scharakteryzować następująco: Jeśli układ oscyluje, to przechodzi on przez stan w którym w spoczynku jest w równowadze. Częstość drgań oscylatora nie zależy od amplitudy wychyleń, Jeżeli na drgający oscylator działa wiele sił, to zmiany nimi wywołane sumują się liniowo. Przypomnijmy sobie równanie oscylatora harmonicznego na przykładzie drgającej sprężyny stosując zasadę zachowania energii. . 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Pamiętając, że , oraz że , otrzymujemy, Oznaczyliśmy . Różniczkując drugie równanie na poprzedniej stronie po czasie otrzymujemy; Pamiętając, że , oraz że , otrzymujemy, , skąd otrzymujemy, . (10.1) 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Rozwiążmy teraz problem ruchu wahadła matematycznego. x y z l mg p  lsin  Ruch odbywa się w płaszczyźnie zy. Istnieje więc x-owa składowa momentu siły grawitacji, która ma następująca wartość; . Otrzymujemy, że . Z kolei moment pędu względem punktu zawieszenia wynosi; 15.12.2008 Reinhard Kulessa

gdzie wartość pędu jest równa; . , gdzie wartość pędu jest równa; . Ponieważ szybkość zmian pędu jest równa momentowi siły działającej, możemy napisać; Dla bardzo małych kątów wychylenia sin  . Możemy więc napisać; . (10.2) . Częstość drgań wahadła jest zgodnie z równaniem (10.2) równa . 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Obierzmy ogólną postać rozwiązania równą; Ogólnym rozwiązaniem równania (10.2) jest dowolna liniowa kombinacja funkcji sin 0t, oraz cos 0t. Możemy więc znaleźć rozwiązanie przy pomocy formuły Eulera; . Obierzmy ogólną postać rozwiązania równą; . (10.3) Liczymy odpowiednie pochodne i wstawiamy do równania (10.2). . 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Ostatnie z ostatnich równań ma postać daną wzorem (10.2), jeśli . Rozwiązanie (10.3) jest rozwiązaniem niefizycznym. Musimy więc wziąć albo część urojoną tego równania, albo część rzeczywistą. 10.1.1 Człony nieliniowe w równaniu oscylatora harmonicznego W dotychczasowym rozwiązaniu równania oscylatora harmonicznego założyliśmy że wychylenia są tak małe, że możemy napisać sin  . Jeśli tak nie jest , musimy uwzględnić dalsze człony w rozwinięciu funkcji sinus. . 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Równanie (10.2) przyjmuje wtedy postać: (10.4) Jest to równanie ruchu oscylatora anharmonicznego. Przewidujemy rozwiązanie postaci; . Podstawiając to wyrażenie do równania (10.4), zaniedbując człony z 2 oraz 3, oraz korzystając z tożsamości , Stwierdzamy, że podane  jest rozwiązaniem naszego równania pod warunkiem, że 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Ostatnie równanie można przybliżyć wyrażeniem; . Ostatnie równanie można przybliżyć wyrażeniem; . (10.5) Nie rozważając pozostałych członów, z których można wyliczyć np. , widzimy, że  0 gdy   0 zależy od amplitudy dla dużych amplitud. Należy również zaznaczyć, że w ruchu wahadła występują tylko nieparzyste harmoniczne. 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Zawieszamy ciało na sprężystym drucie. 10.1.2 Wahadło torsyjne Zawieszamy ciało na sprężystym drucie. Wykonuje ono wokół osi AA drgania. Do przypadku tego stosuje się prawo Newtona dla obrotu; A . Moment zewnętrzny powoduje obrót ciała o kąt . Sprężystość nici sprawia, że moment jest przeciwny do kąta obrotu, . Otrzymujemy więc równanie; 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Równanie to ma rozwiązanie: . Równanie to ma rozwiązanie: . Z ostatniego równania widać, że w oparciu o ostatnie równanie można wyznaczyć moment bezwładności zawieszonego ciała. 15.12.2008 Reinhard Kulessa

przesuniemy o y poziom cieczy, powstaje różnica poziomów 2y 10.1.3 „Ciekłe” wahadło y l Jeśli rurkę o kształcie U i stałym przekroju S napełnimy cieczą o gęstości , ustala się po pewnym czasie równowaga dla której poziom cieczy określa linia przerywana. Słup cieczy w kształcie litery U ma długość l. Jeśli w jednej rurce przesuniemy o y poziom cieczy, powstaje różnica poziomów 2y między rurkami. Ciężar wystającego słupa cieczy o masie m2y powoduje pojawienie się siły zwrotnej. Zgodnie z prawem Newtona mamy; . 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Nadmiarowa masa wynosi; . Równanie różniczkowe dla drgającej cieczy ma postać, . Rozwiązanie tego równania jest następujące; . 15.12.2008 Reinhard Kulessa

10.1.4 Elektryczny układ drgający I U0 Układ ten składa się z połączonych równolegle pojemności C i indukcyjności L. Jeśli zamkniemy obwód po naładowaniu kondensatora C, to spełniony musi być warunek; . Możemy więc zapisać, że; Po podstawieniu za I pochodnej ładunku po czasie otrzymujemy następujące równanie, 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Jest to równanie oscylatora harmonicznego o częstości . Jest to równanie oscylatora harmonicznego o częstości . 15.12.2008 Reinhard Kulessa

10.1.5 Średnia energia swobodnego oscylatora harmonicznego Z rozwiązania równania (10.1) otrzymujemy; Średnia energia kinetyczna przypadająca na jeden okres wynosi; . 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Policzmy z kolei średnią energię potencjalną; . Przy czym . Całkowita energia oscylatora harmonicznego wynosi; . (10.6) 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Jeżeli tarcie jest jedyną siłą, która wpływa na ruch, to 10.1.6 Wpływ tarcia na ruch Jeżeli tarcie jest jedyną siłą, która wpływa na ruch, to . Zwykle przyjmuje się, że siła tarcia jest proporcjonalna do prędkości ciała. . Równanie ruchu jest wtedy następujące: Wielkość m/ nazywamy stałą relaksacji . 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Równanie ruchu możemy przekształcić do postaci; . Rozwiązaniem tego równania jest funkcja; . jest stałą zaniku równą odwrotności czasu relaksacji. Zależność energii kinetycznej od czasu ma postać; . 15.12.2008 Reinhard Kulessa

10.2 Oscylator harmoniczny tłumiony Jeżeli uwzględnimy oprócz siły napędzającej oscylator harmoniczny również siły oporu np. proporcjonalne do prędkości, to równanie oscylatora przyjmuje postać; . Po wprowadzeniu oznaczeń otrzymujemy równanie; . (10.7)  oznacza stałą relaksacji. 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Rozwiązania tego równania szukamy w postaci; . Policzmy odpowiednie pochodne i znajdźmy warunki, dla których równanie to jest spełnione. . Po podstawieniu tych wartości do równania (10.7) otrzymamy następujące równanie; . 15.12.2008 Reinhard Kulessa

Ogólne rozwiązanie na amplitudę drgań oscylatora tłumionego ma postać; Równanie to ma rozwiązanie gdy współczynniki przy sint i cost się zerują, czyli dla . . Widzimy, że częstość oscylatora tłumionego zależy od parametru tłumienia. Ogólne rozwiązanie na amplitudę drgań oscylatora tłumionego ma postać; . (10.8) Czasowy przebieg amplitudy jest następujący; 15.12.2008 Reinhard Kulessa

t x(t) Czas relaksacji jest to czas po którym amplituda drgań maleje do 1/e wartości początkowej. 15.12.2008 Reinhard Kulessa

10.3 Współczynnik dobroci oscylatora harmonicznego Dla układów drgających, a w szczególności elektrycznych mówi się często o współczynniku dobroci Q. Współczynnik ten definiuje się jako odwrotność względnej straty energii przypadającej na jeden okres . Można pokazać, że dla oscylatora harmonicznego tłumionego drgającego zgodnie z równaniem (10.8) jest dla przypadku gdy 0 >> 1 dane przez; . 15.12.2008 Reinhard Kulessa