Przygotował: Piotr Kociszewski Skąd biorą się różnice w poziomie bezrobocia w różnych rozwiniętych krajach? Przygotował: Piotr Kociszewski

Plan prezentacji Wstęp: Ustalenie, które kraje należą do rozwiniętych Porównanie poziomów bezrobocia tych krajów Rozwinięcie: Jakie są przyczyny różnic tych poziomów Teoria „insider-outsider” Inne przyczyny

Plan prezentacji Możliwe rozwiązania Przeszkody uniemożliwiające wprowadzenie tych rozwiązań Przykłady z Hiszpanii i Francji Podsumowanie

Kraje rozwinięte Trzy indykatory przynależności do krajów rozwiniętych: HDI OECD „high-income economies” IMF „advanced economies”

Kraje rozwinięte HDI (Human Development Index) Kraje posiadające HDI >0.9: Portugalia, Bahrajn, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Cypr, Kuwejt, Singapur, Słowenia, Korea, Izrael, Niemcy, Hong Kong, Wielka Brytania, Nowa Zelandia Włochy, Grecja, Belgia, Hiszpania, Stany Zjednoczone, Austria, Dania, Finlandia, Francja, Szwajcaria, Luksemburg, Japonia, Szwecja, Holandia, Irlandia, Australia, Kanada, Norwegia, Islandia

Kraje rozwinięte Lista „high-income economies” OECD: Australia, Austria, Belgia, Kanada, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Węgry, Islandia, Irlandia, Włochy, Japonia, Korea, Luksemburg, Holandia, Nowa Zelandia, Norwegia, Portugalia, Słowacja, Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone

Kraje rozwinięte Lista „advanced economies” IMF Australia, Austria, Belgia, Kanada, Cypr, Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Hong Kong, Islandia, Irlandia, Włochy, Japonia, Korea, Luksemburg, Malta, Holandia, Nowa Zelandia, Norwegia, Portugalia, Singapur, Słowenia, Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria, Tajwan, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone

Kraje rozwinięte Kraje znajdujące się na wszystkich trzech listach Australia, Austria, Belgia, Kanada, Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Islandia, Irlandia, Włochy, Japonia, Korea, Luksemburg, Holandia, Nowa Zelandia, Norwegia, Portugalia, Słowenia, Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone

Poziomy bezrobocia w różnych krajach Rekordowo niskie bezrobocie w latach 60-tych XX w. Szok cenowy ropy naftowej w latach 1973-1974 Drugi szok w latach 1979-1980 Wysokie bezrobocie do lat 90-tych Powolne obniżanie się stóp bezrobocia

Poziomy bezrobocia w różnych krajach Źródło: Saint-Paul G. (2004), Why are European Countries Diverging in their Unemployment Experience?, Journal of Economic Perspectives, vol. 18, no 4: 50.

Poziomy bezrobocia w różnych krajach Stopa bezrobocia (procent niepracujących w stosunku do aktywnych zawodowo) Lata 1960 1970 1980 1990 2000 U.S.A. 5.5 4.9 7.1 5.6 4.0 Źródło: http://www.bls.gov/cps/cpsaat1.pdf

Poziomy bezrobocia w różnych krajach Źródło: http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/PUBL_maly_rocznik_statystyczny_2008.pdf

Przyczyny różnic w liczbie osób niepracujących Różne poziomy elastyczności rynków pracy Teoria „insider-outsider” Inne przyczyny: Zasiłki dla bezrobotnych Odprawy Podatki Koordynacja ustalania płac Płace a produktywność

Rozwiązania Wielka Brytania, Irlandia, Holandia Surowsza administracja rozdawania zasiłków dla bezrobotnych Obniżenie podatków od wynagrodzeń Niższy standard ochrony pracowniczej

Co stoi na przeszkodzie, aby te rozwiązania wprowadzić? Presja społeczeństwa Większy wpływ na rynek pracy osób zatrudnionych

Przykład z Francji Zmniejszenie tygodnia roboczego z 40 do 39 godzin w 1982 r. Ucierpieli na tym pracownicy pracujący pełny wymiar godzin przed wprowadzeniem zmian

Przykład z Francji

Przykład z Francji Efekty Wzrost bezrobocia spowodowany zmianami wynosił 2.9-3.6 procent

Przykład z Hiszpanii Wysoka stopa bezrobocia w Hiszpanii Reformy rządu Hiszpańskiego w latach 1984 oraz 1985, mające na celu zwiększenie liczby osób pracujących na czas określony: Mniejsze ubezpieczenia dla młodych ludzi pracujących na szkoleniach tymczasowych Mniejsze restrykcje w używaniu umów na czas określony

Przykład z Hiszpanii

Przykład z Hiszpanii Efekty: Między 1986-1990 wzrost liczby pracowników o 4,8 procent rocznie 80 procent z nich to pracownicy tymczasowi

Podsumowanie

Bibliografia Bentolila S., Dolado J.J., Labour Flexibility and Wages: Lessons from Spain. W: Economic Policy, 18:9, pp: 55-99, 2004 Crepon B., Kramarz F., Employed 40 Hours or Not Employed 39: Lessons from the 1982 Mandatory Reduction of the Workweek. W: Journal of Political Economy, vol. 110, no. 6, 2002   Saint-Paul G., Why are European Countries Diverging in their Unemployment Experience? W: Journal of Economic Perspectives, vol. 18, no 4: 49-68, 2004 http://hdr.undp.org/en/media/HDI_2008_EN_Tables.pdf http://stats.oecd.org/WBOS/Index.aspx?QueryName=451&QueryType=Vi ew http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/PUBL_maly_rocznik_statystyczny_ 2008.pdf http://www.imf.org/external/pubs/ft/weo/2008/02/weodata/groups.htm#ae http://www.oecd.org/document/58/0,3343,en_2649_201185_1889402_1_ 1_1_1,00.html http://www.bls.gov/cps/cpsaat1.pdf

Dziękuję za uwagę