Ewolucja keynesizmu a główny nurt ekonomii. A.Wojtyna (2000r) Łukasz Stasiak

Plan Część I: Poglądy ekonomistów na temat dobrej teorii i na charakter rozwoju ekonomii. Część II: Szkoły ekonomiczne.

Cechy tworzące dobrą teorię George Perry (1984), Michael Bruno (1989), William Nordhaus (1984). Dysproporcja między badaniami teoretycznymi a empirycznymi. Karl Brunner, Robert Townsend, Alan Blinder. Joseph Stiglitz (1992)

Cechy dobrej ekonomii Prostota Robert Solow -zwolennik prostych modeli z absolutnie „szczelną” argumentacją. Friedman: „żadna bardzo skomplikowana i trudna teoria nie okaże się udana, ponieważ większość zjawisk pozostaje pod wpływem bardzo niewielu głównych sił”.

Cechy dobrej ekonomii C.D. Realizm przyjmowanych założeń. Thomas Sargent Pluralizm i eklektyzm w badaniach. Kurt Rodschild, Victoria Chick, Edmund Phelps. Związki dobrej ekonomii z polityką gospodarczą.

Jak ekonomiści postrzegają dynamikę własnej dyscypliny naukowej? Szybkość zmian zachodzących w ekonomii. Cykle w teoriach makroekonomicznych Poglądy Tobina

Warunki przewrotu w ekonomii Musi zostać zaatakowany podstawowy element dominującej ortodoksji Nowe ujęcie musi zawierać niepodważalne składniki poprzedniego ujęcia Odpowiedni stopień trudności Nowe podejście musi zaoferować bardziej ambitnym naukowcom odmienną, bardziej atrakcyjną od poprzedniej metodologię Musi zostać stworzone nowe pole do badań ekonomicznych

Przejścia do opozycyjnej szkoły „nawrócenia się” ekonomistów. Alvin Hansen- od najostrzejszego krytyka Ogolnej teorii do gorącego zwolennika. Leonard Rapping

Szkoły ekonomiczne Sposoby wyróżniania szkół ekonomicznych Daniel Hausman: „Uczenie się ekonomii to proces socjalizacji, w trakcie którego badacze nie tylko poznają fakty, uogólnienia i techniki, ale jednocześnie zaczynają podzielać pewne wartości, stosować wspólny język i perspektywę”.

Skąd wzięły się nazwy? Nazwy krajów: klasyczna szkoła angielska, szkoła austriacka, niemiecka szkoła historyczna Nazwy miast: szkoła z Cambridge, szkoła lozańska, chicagowska, sztokholmska czy w Polsce szkoła krakowska.

Podział szkół według S.Dow Głównego nurtu Neoaustryjacką Postkeynesistowską Marksistowską

Podział Phelpsa „Prawdziwi” keynesiści Monetaryzm Nowa ekonomia klasyczna Nowa ekonomia keynesistowska Makroekonomia strony podażowej Neoklasyczna teoria realnego cyklu koniunkturalnego Szkoła strukturalistyczna

Kryterium wyodrębniania tych szkół był stosunek do: Stopnia elastyczności płac i cen - sztywność płac realnych - zakłócenia w dostosowywaniu się cen lub płac nominalnych - pełna elastyczność płac i cen Sposobu modelowania oczekiwań przez podmioty gospodarcze - oczekiwania racjonalne - oczekiwania nieracjonalne

Snowdon,Vane,Wynarczyk Ortodoksyjny keynesizm Monetaryzm Nową ekonomię klasyczną Teorię realnego cyklu koniunkturalnego Nową ekonomię keynesistowską Szkoła austryjacka i postkeynesistowska

Dziękuję za uwagę KONIEC