Jacek Grześkowiak kl. IIIA FOWIZM Jacek Grześkowiak kl. IIIA

Fowizm – kierunek w malarstwie francuskim początek XX wieku o bardzo żywej i oderwanej od rzeczywistości kolorystyce dzieł. Fowizm jako kierunek istniał bardzo krótko, rozwijał się w latach 1905 – 1908, a więc w czasie, gdy secesja osiągnęła pełnię. Nie należy jednak do typowych zjawisk tego stylu, lecz jest początkiem rewolucji, która dokonała się w sztuce w XX wieku. Cechy formalne - czysta nasycona plama barwna, ostre, dysonansowe zestawienia kolorystyczne, płaska kompozycja, silnie uproszczony i graniczący z deformacją rysunek. Przedstawiciele: André Derain (1880-1954) Kees van Dongen (1877-1968) Henri Matisse (1869-1954) Georges Rouault (1871-1958) Maurice de Vlaminck (1876-1958) Raoul Dufy (1877-1953)

”Przywódcą fowistów” nazywano Henri Matisse'a, który na swoich obrazach zestawiał czyste kolory, często pozbawiając je związków z rzeczywistością. Jego silnie uproszczone, dziś powiedzielibyśmy "komiksowe", płótna są tak naprawdę plamami wyrazistych kolorów jak np. w "Tańcu" z 1910.

Henri Matisse, Taniec, 1910

„Portret pani Matisse” 1905 Henri Matisse 1869 – 1954, francuski malarz uważany za najsłynniejszego fowistę. Początkowo nie myślał o poświęceniu się sztuce, sposobiąc się do zawodu prawnika. Jednak już w wieku 24 lat rozpoczął naukę malarstwa w paryskiej Szkole Sztuk Pięknych. Uczeń Guatave’a Moreau, początkowo tworzył pod wpływem impresjonistów oraz sztuki japońskiej. W 1905 wystawił swoje prace w „ Salonie Jesiennym”. Wykształcił wkrótce własny styl. Sławę osiągnął już za swojego życia .Matisse zapełniał swoje płótna plamami żywych, świetlistych, zwykle silnie kontrastowych barw , które częstokroć, w trosce czytelności obrazu, obwodził delikatnym konturem .

„Otwarte okno” Henri Matisse

Henri Matisse - Radość życia

Inni przedstawiciele „Jesienny Krajobraz” (1905) Maurice de Vlaminck „Góry w Collioure” (1905) André Derain Stosowali mniejsze pociągnięcia kontrastujących barw, budujących absurdalny świat, w którym trawa jest czerwona, a góry purpurowe. Obaj chętnie przedstawiali pejzaże.

Spontaniczność w przedstawieniu świata popartą kontrastem nienaturalnych, mocno nasyconych barw ukazuje płótno Czerwone drzewa → Maurice’ a Vlamincka (1876 – 1958). Przeważają na nim szerokie plamy czerwieni, zieleni, fioletów i błękitu, dynamicznie narzucone na powierzchnię obrazu.

Portret namalowany przez Maurice’ a Vlamincka Maurice de Vlamincka (1876-1958) malarz i grafik francuski, tworzący m.in. w duchu fowizmu i kubizmu . Jeden z czołowych przedstawicieli fowizmu, malował pejzaże, martwe natury, kwiaty. Stosował jaskrawe, intensywne kolory, dynamiczne kompozycje o uproszczonej formie. Około 1908 r. odszedł od fowizmu i zainteresował się kubizmem. Tworzył także drzeworyty, projektował dekoracje teatralne i tkaniny dekoracyjne. Portret namalowany przez Maurice’ a Vlamincka

„Postacie na łące” André Derain André Derain (1880-1954) , malarz francuski , tworzący m.in. W duchu fowizmu , kubizmu i sztuki tradycyjnej. Będąc jednym z głównym z przedstawicieli fowizmu , malował przeważnie pejzaże Londynu w barwach nadających miastu radosny nastrój, stosując kontrast kolorystyczny. Eksperymentował z ostrymi , zbliżonymi do podstawowych kolorami . Jednak w późniejszym okresie zwrócił się ku stylowi bardziej realistycznemu i zaczął stosować w swych pejzażach ciemniejsze barwy. Derain tworzył także scenografię i kostiumy. „Postacie na łące” André Derain

FOWIZM OBRAZY

“Pani Matisse” 1907

“Czerwone Dywany”,1906

“Muzyka” 1939

“Kobieta w kapeluszu”1905

Bibliografia : - Wielka Encyklopedia Świata. - Wielka Encyklopedia OXFORD - Wielka Kolekcja Sławnych Malarzy - Sztuka W Zasięgu Ręki 1-3 cz.2 - Google Grafika