Ostre zębopochodne procesy zapalne tkanek miękkich i kości cz. 2 Bukowski Grzegorz Gołowkin Tomasz Łabędzki Damian Maciejewski Amadeusz Maćkowiak Michał Shuka Oltion Startek Bartosz Szczepańska Joanna Szymańska Aleksandra Podstawski Mateusz

Anatomia przestrzeni twarzoczaszki

Anatomia przestrzeni twarzoczaszki Zatoki : czołowe, sitowe, szczękowe, klinowa, jama nosowa.

Anatomia przestrzeni twarzoczaszki

Zatoka szczękowa Położona w trzonie szczęki, uchodzi przez lejek sitowy do przewodu nosowego środkowego. Ma to znaczenie praktyczne ze względu na bezpośrednie sąsiedztwo z korzeniami zębów szczęki.

Zatoka czołowa Znajduje się w łusce kości czołowej. Oddzielone przegrodą zatok czołowych. Uchodzi do przewodu nosowego środkowego albo przez lejek sitowy albo bezpośrednio przed tym rozworem.

Zatoki sitowe Znajdują się w obrębie błędnika sitowego kości sitowej. Wyróżniamy: Komórki sitowe przednie Komórki sitowe środkowe Komórki sitowe tylne

Zatoka klinowa Mieści się w trzonie kości klinowej. Rozdzielone są przegrodą zatok klinowych. Otwór tej zatoki znajduje się w ścianie przedniej zatoki i uchodzi do zachyłka klinowo-sitowego.

Anatomia przestrzeni twarzoczaszki

Anatomia przestrzeni twarzoczaszki

Anatomia przestrzeni twarzoczaszki Szczęka, żuchwa, stawy skroniowo-żuchwowe

Anatomia przestrzeni twarzoczaszki Mięśnie Naczynia krwionośne Nerwy

Anatomia przestrzeni twarzoczaszki Dno jamy ustnej, język

Anatomia przestrzeni twarzoczaszki Ślinianki: przyuszna, podjęzykowa, podżuchwowa.

Anatomia przestrzeni twarzoczaszki Podniebienie (twarde i miękkie)

Ostre zębopochodne zapalenia kosci - objawy

Objawy ostrego zapalenia kości Ogólnoustrojowe stan ogólny ciężki Wysoka temperatura ciała Dreszcze Zaburzenia łaknienia osłabienie

Objawy ostrego zapalenia kości Zewnątrzustnie Ból i obrzęk okolic zajętej procesem zapalnym kości Naciek tkanek miękkich w okolicy zajętej procesem zapalnym kości Objawy ostrego zapalenia okolicznych węzłów chłonnych

Objawy ostrego zapalenia kości Wewnątrzustne Rozpulchnienie i zaczerwienienie błony śluzowej w obrębie zmienionej zapalnie kości Rozchwianie zębów w tym odcinku, z objawami ostrego zapalenia ozębnej Substancja ropna w kieszonkach dziąsłowych W zapaleniach żuchwy czasem występuje niedoczulica wargi dolnej, szczękościsk

Objawy ostrego zapalenia kości Badania labolatoryjne Leukocytoza Wysokie OB (nawet trzycyfrowe)‏ Obecność białka w moczu Zmiany w zakresie odporności (proporcji komórek odpornościowych) komórkowej i humoralnej

Objawy ostrego zapalenia kości Badania obrazowe Zmiany w rtg widoczne dopiero po dwóch tygodniach Scyntygrafia pokazuje zmiany po 2-3 dniach, daje możliwość oceny rozległości MRI daje podobne możliwości, jednak dostępność tych badań jest mała

Objawy ostrego zapalenia kości Ze względu na różnice anatomiczne procesy zapalne dotyczące szczęki daje bardziej nasilone objawy (szybko przebija kość i rozprzestrzenia się w tkankach miękkich)‏ W żuchwie natomiast proces szybko zajmuje kolejne jej odcinki (tocząc się głównie w obrębie kości zbitej), rozprzestrzeniając się wzdłuż kanału żuchwy

Ostre zapalenie kości - leczenie 23

Leczenie Postępowanie lecznicze obejmuje: - intensywną antybiotykoterapię skojarzoną z leczeniem przeciwzakrzepowym - wyrównanie zaburzeń wodno- elektrolitowych,metabolicznych,białkowych - terapię usprawniającą ogólnoustrojową odpowiedź immunologiczną ( nieswoiste i autogenne szczepionki oraz immunomodulatory)‏ 24

Leczenie W antybiotykoterapii stosuje się leki o szerokim zakresie działania i mające dobrą penetrację do tkanki kostnej. - antybiotyki beta-laktamowe (penicyliny,cefalosporyny)‏ linkozamidy (linkomycyna,klindamycyna)‏ glikopeptydy (wankomycyna)‏ Często kojarzy się je z metronidazolem z uwagi na duże prawdopodobieństwo udziału w zapaleniu flory beztlenowej. 25

Leczenie W leczeniu przeciwzakrzepowym mają zastosowanie: - dekstran niskocząsteczkowy kwas acetylosalicylowy acenokumarol heparyna Leczenie przeciwzakrzepowe powinno być prowadzone pod ścisłą kontrolą parametrów układu krzepnięcia krwi we współpracy z hematologiem. Terapia przeciwzakrzepowa ma na celu poprawę ukrwienia oraz ułatwienie penetracji antybiotyku do tkanki kostnej. W leczeniu objawowym stosuje się leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe.

Postępowanie miejscowe Obejmuje leczenie przyczynowe oraz nacięcie ropni i(lub) ropowicy,które wykonuje się zgodnie z przyjętymi zasadami.Jednakże ropnie umiejscowione w bezpośrednim sąsiedztwie kości (podokostnowe, podśluzówkowe) opróżnia się przez nakłucie. Przy kwalifikacji zęba przyczynowego do ekstrakcji gdy równolegle prowadzona jest terapia przeciwzakrzepowa czynność tę wykonuje się po zakończeniu tego leczenia. Usuwa się jedynie ząb będący przyczyną a nie wszystkie zęby rozchwiane w obrębie kości objętej zapaleniem.

Leczenie z wyboru: Ekstrakcja zęba przyczynowego wielokorzeniowego (bez łyżeczkowania zębodołu).W przypadku zęba jednokorzeniowego wskazane jest otwarcie jego komory. Niektórzy zalecają również wykonanie zabiegu Traunera.Polega on na nawierceniu wiertłem poprzez błonę śluzową,okostną i blaszkę istoty zbitej kości w rzucie wierzchołka korzenia ząba w celu uzyskania możliwości odpływu treści ropnej przez "chirurgicznie wykonaną przetokę".Zabieg ten wykonuje się w znieczuleniu miejscowym.