Prerafaelici inspiracje
William Szekspir, „Hamlet” (fr.) OFELIA: Wszystko to, wszystko wniwecz obrócone! I ja, ze wszystkich kobiet najnędzniejsza, Com ssała nektar słodkich jego ślubów, Skazanam teraz widzieć tę wspaniałą, Wybraną duszę, jak spękany dzwonek, Chrapliwie tylko wydający dźwięki; To czyste źródło bogatej młodości Zmącone szałem. O, czemuż musiałam Ujrzeć, co widzę, widzieć, co widziałam.
John Everett Millais, „Ofelia”
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, „Ofelia” Poetka zainspirowana obrazem, który znajduje się na poprzednim slajdzie, napisała wiersz. „Ach, długo jeszcze poleżę w szklanej wodzie, w sieci wodorostów, zanim nareszcie uwierzę, że mnie nie kochano, po prostu.”
Dante Gabriel Rossetti, „Beata Beatrix”
Dante, „Boska komedia” „Najsilniej wszakże na całe duchowe życie Dantego oddziałała miłość do Beatryczy Portinari zaślubionej w 1286 r. niejakiemu Simone di Bardi. Przywiązanie do Beatryczy datuje się od dziewiątego roku życia poety; wtedy po raz pierwszy ujrzał on przyszłą oblubienicę swego serca w gronie rówieśników, na majowej zabawie. Śmierć Beatryczy w 1290 r. głęboko odbiła się na umyśle Dantego, idealna ku niej miłość stała się gwiazdą przewodnią jego twórczości poetyckiej.” („Historia powszechna…”)