W okół każdego przewodnika, przez który płynie prąd elektryczny, powstaje pole magnetyczne. Zmiana tego pola może spowodować przepływ prądu indukcyjnego, jeżeli tylko zamknięty obwód elektryczny znajdzie się wewnątrz tego pola. Tymczasem nawet wtedy, gdy nie ma przewodnika czy nawet samych ładunków elektrycznych, zmiana pola magnetycznego (czyli zmiana wektora indukcji magnetycznej )powoduje powstanie pola magnetycznego. Według teorii Maxwella, również zmianom pola magnetycznego towarzyszy powstawanie pola magnetycznego. Zmienne pole magnetyczne wytwarza wokół siebie zmienne pole elektryczne

F ala elektromagnetyczna to zaburzenie pola elektrycznego i magnetycznego rozchodzące się w ośrodku materialnym lub w próżni. Prędkość rozchodzenia się tych fal jest równa prędkości światła, które też jest falą elektromagnetyczną.

F ala elektromagnetyczna. Przybliżony obraz linii natężenia pola elektrycznego i magnetycznego fali wypromieniowanej przez dipol drgający; a, b, c, d — cztery kolejne stadia

P romieniowanie widzialne (światło) zajmuje bardzo małą część widma fal elektromagnetycznych ( nm.). Pozostałe fale są odbierane przez ludzkie oko, choć działanie niektórych z nich na ciało człowieka może spowodować nieodwracalne skutki dla zdrowia. Promieniowanie nad foliowe (inaczej ultrafioletowe) stanowi widma fal elektromagnetycznych o długościach fal krótszych od promieniowania fioletowego i obejmuje zakres długości fal od 10 nm. do 400 nm.Wytwarzane jest głównie przez Słońce. Źródłem promieniowania nadfioletowego mogą być również lampy rtęciowe (kwarcówki), lampy łukowe o elektrodach z czystego węgla (grafitu), Ciała stałe ogrzane powyżej temperatury 3000

W idmo fal elektromagnetycznych obejmuje fale o długościach od 10 6 m do m. Światło stanowi niewielki zakres fal elektromagnetycznych o długościach od 380 nm (długość fal barwy fioletowej) do do 770 nm (długość barwy czerwonej). Światło białe to mieszanina wszystkich długości fali zawartych w świetle widzialnym, niosących pewne ilości energii. Promieniowanie nadfioletowe (ultrafioletowe) obejmuje część widma fal elektromagnetycznych o długościach fal krótszych od promieniowania fioletowego widzialnego, czyli w zakresie od 10 nm do 380 nm. Promieniowanie podczerwone obejmuje fale o długości ach fal dłuższych od promieniowania czerwonego widzialnego, czyli w zakresie od 770 nm do 1mm.

Falę elektryczną udało się po raz pierwszy wytworzyć w roku 1887, kiedy Heinrich Rudolf Hertz skonstruował bardzo prosty obwód prądu przemiennego, który stał się pierwszym nadajnikiem fal elektromagnetycznych. Obwód ten nosił nazwę otwartego obwodu drgań, ponieważ okładki kondensatora (prawie całkiem zredukowane), były w nim bardzo rozsunięte, aby zmienne pole elektryczne mogło „wydostać się” na zewnątrz. Obwód ten miał własną częstotliwość drgań, zależną między innymi od pojemności kondensatora. Hertz zbudował również odbiornik wykrywający fale elektromagnetyczne.Był to także prosty obwód elektryczny, w którym rozchodząca się fala elektromagnetyczna, dzięki zmianom pola magnetycznego, wzbudziła prąd indukcyjny. Wzbudzenie prądu indukcyjnego – a więc odbiór fali elektromagnetycznej – był możliwy tylko wtedy, gdy częstotliwość drgań własnych odbiornika była taka sama jak nadajnika

Radiofonią nazywa się przesyłanie na odległość dźwięku za pomocą fal elektromagnetycznych. Nadajnik radiowy zaopatrzony w antenę wytwarza falę elektromagnetyczna o częstotliwości 30 do kHz, zwaną falą nośną. Fala nośna ma stałą amplitudę, a jej częstotliwość nosi nazwę częstotliwości nośnej.Aby móc przesyłać dźwięk, nadajnik radiowy musi być zaopatrzony w urządzenie elektroakustyczne, jak np. mikrofon, które przetwarza dźwięk na drgania elektryczne o często- tliwości i amplitudzie odpowiadającej fali akustycznej i nakłada je na falę nośną. W ten sposób powstaje fala modulowana, która wysyłana jest w przestrzeń i dociera do odbiorników radiowych.

R adio to środek masowego przekazu (radiofonia), rozpowszechnia audycje adresowane do różnorodnego i nieograniczonego kręgu radiosłuchaczy, odbierane przez odbiorniki radiowe. Pierwsza publiczna audycja została nadana w 1914 w Belgii.

Telegrafia jest działem telekomunikacji zajmującym się przekazywaniem na odległość znaków pisma. Pierwsze telegrafy nie wykorzystywały do przesyłania