Malarstwo obrazem epoki
MALARSTWO podstawowa gałąź sztuk plastycznych, której istotą jest posługiwanie się linią i barwą, niekiedy tylko plamą barwną na płaszczyźnie
Paleolityczne malarstwo naskalne Malarstwo, znane niemal od zarania ludzkości we wszystkich prawie cywilizacjach i kręgach kulturowych, służyło w ciągu swej historii różnym celom i wykształciło niezwykłe bogactwo tematów. 1. Tematyka religijna. 2. Tematyka świecka: - sceny rodzajowe, - portret, - batalistyka, - mitologia, - martwa natura, - pejzaż, - weduty miejskie. Paleolityczne malarstwo naskalne 15-10 tys.l.p.n.e.
ŚREDNIOWIECZE Malarstwo służyło przekazaniu odczuć religijnych. Malarz zgodnie z duchem epoki i zapotrzebowaniem na tematykę religijną malował postacie świętych oraz sceny religijne.
RENESANS Malarstwo prezentuje wierne odzwierciedlenie natury, życie doczesne człowieka i to co go otacza.
BAROK Przekazywano świat realny takim, jaki był w rzeczywistości BAROK Przekazywano świat realny takim, jaki był w rzeczywistości. Ceniono rodzimy pejzaż i malarstwo rodzajowe. Mieszczanie kupowali obrazy do ozdoby mieszkań, ale także jako lokatę kapitału.
ROKOKO stworzyło zupełnie nową stylistykę. Zmalało znaczenie tematyki historycznej. Ograniczono tematykę religijną i mitologiczną. Dominowała tematyka rodzajowa. Ukazywano miłe spędzanie czasu oraz życie wyższych warstw społecznych (zabawy towarzyskie).
KLASYCYZM Na nowo ożyły tematy religijne i mitologiczne - przedstawiane z przewagą doskonałego rysunku, jako wynik zwycięstwa rozumu nad barwą, czyli intuicji.
ROMANTYZM Malarstwo służyło wywołaniu nastroju nostalgii (tęsknoty), zadumy. Pojawiły się nowe tematy, takie jak historyczne wydarzenia narodów.
REALIZM Realizm w malarstwie - ukazywał scen z życia wraz z całą brzydotą i cierpieniem mu towarzyszącym.
IMPRESJONIZM - XIX w. Wraz z rozwojem techniki, a szczególnie fotografii, w malarstwie pojawił się nowy nurt. Polegał on na odejściu od wiernego sposobu przedstawiania rzeczywistości na rzecz wrażenia, obrazu chwili.
SECESJA Reakcją na impresjonistyczny brak konkretności formy był powrót do linii i konturu jako środka przekazu i nośnika emocji.
Wiek XX w sztuce Stworzył obraz przeżyć wewnętrznych artysty, świat wykreowany w wyobraźni, całkowicie irracjonalny. Malarstwo to budziło wiele kontrowersji, gdyż zaprzeczało swoją formą kanonom piękna, do którego przywykł przeciętny odbiorca.
W wieku XX zaczęto poszukiwać nowych środków wyrazu W wieku XX zaczęto poszukiwać nowych środków wyrazu. Znaleziono je w przedmiotach, ich barwie i bryle. Tematem malarstwa stały się wszelkie formy ruchu, oddanie w malarstwie nowego wymiaru – czasu. Sprawą najważniejszą stało się przekazanie stanów duszy i emocji towarzyszących aktowi tworzenia.
Prezentację wykonała Zofia Greniuk nauczycielka plastyki Źródło:http://pl.wikipedia.org http://www.wiw.pl http://www.abcgallery.com/ http://eduseek.interklasa.pl