Heurystyki Wersja studencka
Heurystyki Opisane i nazwane w latach 70. XX wieku Daniel Kahneman Amos Tversky
Heurystyki wydawania sądów Proste i efektywne strategie wnioskowania odzwierciedlające wiedzę płynącą z codziennych doświadczeń Umysłowe „drogi na skróty” Wymagają bardzo niewiele myślenia – tylko wyboru reguły
Heurystyka zaktowiczenia i dostosowania ang. anchoring and adjustment heuristic Uproszczona metoda wnioskowania polegająca na oparciu się na jakiejś informacji (zakotwiczenie) i wykorzystaniu jej w celu odpowiedzi na pytanie (dostosowanie) Kierujemy się sugestiami, nawet jeśli nie mają one nic wspólnego z rzeczywistością
Heurystyka dostępności psychicznej ang. availability heuristic Podstawą oceny prawdopodobieństwa jakiegoś zdarzenia jest jego dostępność w pamięci Może być skuteczna i często sprawdza się całkiem dobrze Czasem prowadzi jednak do poważnego zniekształcania ocen – gdy zdarzenia są dostępne w pamięci tylko dlatego, że były dla danej osoby wysoce emocjonalne
Heurystyka reprezentatywności ang. representativeness heuristic Szacowanie prawdopodobieństwa zdarzenia poprzez ocenę reprezentatywności danego obiektu, czyli stwierdzenie w jakim stopniu pasuje do danej kategorii Podstawą oceny jest podobieństwo do typowego przypadku
Heurystyka reprezentatywności Błąd koniunkcji - ocena koniunkcji zdarzeń jako bardziej prawdopodobnej niż pojedynczych zdarzeń należących do tej koniunkcji Prawdopodobieństwo koniunkcji zdarzeń musi być mniejsze niż prawdopodobieństwo pojedynczego zdarzenia Opcja z koniunkcją wydaje się bardziej „reprezentatywna”
Bibliografia Aronson, E., 2000, Człowiek - istota społeczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Myers, D.G., 2003, Psychologia społeczna, Zysk i S-ka, Poznań. Tyszka, T., 2000, Psychologiczne pułapki oceniania i podejmowania decyzji, GWP, Gdańsk.