WZROKOWCY, SŁUCHOWCY I KINESTETYCY, CZYLI JAK POMÓC DZIECKU W NAUCE?

Co to jest styl uczenia się?

Uczenie się jest jak wybieranie czekoladek z bombonierki Uczenie się jest jak wybieranie czekoladek z bombonierki. Otwórz pudełko pełne różnych czekoladek, zacznij częstować innych, a przekonasz się, że każdy, zanim weźmie czekoladkę, chwilę się waha. Każdy wybiera według własnego klucza: przygląda się kształtom, kolorom złotka lub czyta opis na opakowaniu. Podobnie jest z uczeniem się. Każdy z nas ma swój ulubiony sposób, dzięki któremu uczy się najszybciej, trwale i najprzyjemniej.

Style uczenia się: - wzrokowcy, - słuchowcy, - kinestetycy

WZROKOWCY (na nich silnie oddziałują bodźce wzrokowe)

Najłatwiej uczą się czytając, patrząc na wykresy, tabele, schematy Najłatwiej uczą się czytając, patrząc na wykresy, tabele, schematy. Lubią rysować, cenią porządek, przeszkadza im bałagan, ruch, a hałas dekoncentruje. Obraz telewizyjny jest dla nich ważnym źródłem nie tylko wrażeń lecz także informacji. Dobrze przyswajają materiał, gdy mają właściwie skonstruowane notatki. Sposób sporządzania notatek jest dla nich kluczowy.

Jak pomóc wzrokowcowi w nauce w domu? Wyposaż dziecko w potrzebne materiały biurowe, czyli kolorowe zakreślacze, długopisy, samoprzylepne karteczki, notesy, Zachęcaj, by w notatkach, z których się uczy podkreślało kluczowe słowa (wzory, daty, pojęcia), Podsuń mu pomysł, by ilustrowało to, o czym czyta, np. z tyłu zeszytu przedmiotowego, Podpowiedz dziecku, że ucząc się, np. języka obcego, historii, przyrody itp. może robić fiszki, czyli małe karteczki, na których na jednej stronie pisze się, np. słówko w języku obcym, a po drugiej jego znaczenie. Przeglądając je należy przypomnieć sobie, co jest napisane po drugiej stronie kartki,

Poszukaj z dzieckiem w internecie filmów związanych tematycznie z aktualnie omawianym materiałem z danego przedmiotu, Mobilizuj, by dbało o ład w miejscu, w którym się uczy, Postaraj się, by miało tablicę korkową lub kawałek ściany, na której może przyklejać karteczki i informacjami do zapamiętania, Zachęcaj do częstego przeglądania zeszytów i podręczników w celu utrwalenia wiedzy.

SŁUCHOWCY (u nich dominuje zmysł słuchu)

Słuchowcy chętnie uczą się, słuchając innych Słuchowcy chętnie uczą się, słuchając innych. Lubią rozmawiać, dyskutować, a także wygłaszać monologi. Często ucząc się, powtarzają głośno zapamiętywane teksty, hałas ich dekoncentruje. Nie lubią długich opisów, nie zauważają ilustracji, "głośno myślą", sami chętnie przemawiają. Muzyka jest ich ulubionym rodzajem sztuki. Dla słuchowców najlepsze jest powtarzanie na głos informacji. Dobrze uczy im się z innymi osobami, gdyż wtedy mogą im opowiadać to, czego się w danej chwili uczą się.

Jak pomóc słuchowcowi w domu? Dbaj, by w miejscu, w którym uczy się dziecko, nie było hałasu, Zachęć dziecko, by nagrywało wiadomości do zapamiętania na telefon komórkowy i często je odsłuchiwało, Nagraj dziecku trudniejsze do opanowania treści. Pamiętaj, że wiadomości muszą być skondensowane, bo nikt przecież nie zapamięta całego hasła z encyklopedii, Czytaj dziecku na głos lub zachęcaj, by samo czytało to, czego się uczy,

Zachęć, by opowiadało własnymi słowami, to co przeczytało, Podpowiedz, by bawiło się intonacją: czytało głośno, cicho, wolno, szybko, jak robot, itp., Zachęć, by śpiewało treści, których się uczy np. do melodii „Wlazł kotek na płotek” lub innej, lubianej przez dziecko, Podpowiedz, by dziecko układało krótkie rymowanki i posłuchaj, co wymyśliło. Wszyscy przecież lubimy być słuchani, Pozwól na ciche słuchanie muzyki podczas nauki.

KINESTETYCY (ucząc się potrzebują ruchu)

Najłatwiej uczą się, gdy sami coś wykonują Najłatwiej uczą się, gdy sami coś wykonują. Lubią ruch, prace manualne, angażują się emocjonalnie w to, co robią. Niezbyt chętnie czytają, chyba że tekst ma żywą fabułę. Ortografia sprawia im kłopoty. Ich wyobraźnia pracuje w ruchu. Lubią czuć emocje, zapachy i smaki. Ze względu na dużą potrzebę ruchu, uczniowie kinestetyczni mogą sprawiać problemy podczas lekcji. Jednak ważne jest to, że wiedza oraz umiejętności zdobyte poprzez działanie, są lepiej przyswajane niż poprzez zmysł wzroku czy słuchu.

Jak pomóc kinestetykowi w nauce? By dziecko się wyciszyło poproś, by przed nauką na kartce rysowało „leniwe ósemki” przez 2-3 minuty, Pozwól na słuchanie cichej, relaksacyjnej muzyki podczas nauki, Pozwól dziecku poruszać się, chodzić po pokoju lub domu, gdy się uczy. Nie zmuszaj do siedzenia bez ruchu przy biurku, Podpowiedz, by przedstawiało pojęcia, np. słówka z języka obcego gestem, mimiką, ruchem całego ciała, Powiedz, by przygotowało scenkę lub skecz związany z zadaną lekcją i obejrzyj go, Poproś, by opowiedziało ci, np. podczas spaceru, czego się aktualnie uczy,

Przypominaj, że podczas nauki ważne są krótkie przerwy, podczas których warto się poruszać, Pamiętaj, że dla kinestetyka wartościowe w nauce jest wszystko, czego można dotknąć, więc zachęcaj do lepienia z plasteliny, robienia wycinanek i modeli, które w jakiś sposób są związane z przyswajanym materiałem, Podpowiedz, że np. ucząc się dat lub wzorów, może chodzić, kreśląc sposobem poruszania się niewidzialne cyfry i litery, Zachęć, by zapisało, np. daty, wzory, pojęcia, słówka na osobnych kartkach, rozłożyło je na podłodze, a następnie stawało na kartce i głośno powtarzało słowo na niej zapisane.

Jak każdy rodzic może pomóc dziecku w uczeniu się bez względu na preferowany styl?

Pomóż dziecku dzielić materiał na części, Wykazuj zainteresowanie tym, czego w danym momencie uczy się twoje dziecko, Wpajaj dziecku pozytywny stosunek do uczenia się, nie traktuj uczenia się jako kary wychowawczej, Poproś, by wyobraziło sobie swój szkolny sukces, np. moment otrzymania dobrej ocen.

Dziecko uczy się trzy razy więcej, gdy jest do nauki usposobione. autor: John Locke

Tekst przygotowała Pani Justyna Malak Opracowała Pani Anna Żmijowska