Terapia wisceralna chiropraktyka wisceralna możliwości zastosowania Henryk Dyczek 2014

Wielopłaszczyznowe struktury tkankowe ustroju człowieka

Wielopłaszczyznowe struktury tkankowe ustroju człowieka

Wielopłaszczyznowe struktury tkankowe ustroju człowieka

Teoria_1 U podstaw wielu chorób, które trapią człowieka, występują zastoje w naczyniach żylnych i limfatycznych narządów wewnętrznych i w przestrzeni około narządowej, a także zmiany położenia narządów, mogące powstać w wyniku wysiłku fizycznego, urazu, intoksykacji. Stany zastoinowe, w swojej większości powodują spastyczne napięcia narządów, a to najczęściej, prowadzi do zaburzeń procesów metabolicznych oraz wzajemnych powiązań narządów między sobą. Dalszą konsekwencją, jest bardzo duże obniżenie odporności. Człowiek, podobnie jak wszystko co żyje – jest obiektem biologicznym i jeśli następuje zaburzenie krążenia krwi i limfy, to w jego ciele muszą pojawić się bakterie, grzyby, pasożyty, wirusy, których zadaniem jest zamiana tego biologicznego obiektu w „pył”. http://terapiawisceralna.pl/terapia-wisceralna/

Teoria_2 W omawianym systemie rozumienia, nie ma definicji „choroby”, a istnieje jedynie pojęcie osłabienia funkcjonalnego narządu i poziomu, na którym się on znajduje w „kręgu wzajemnego oddziaływania” – dla każdego pacjenta indywidualnie. http://terapiawisceralna.pl/terapia-wisceralna/

Anatomia Ruchy układu szkieletowego są możliwe, dzięki poruszającym ich mięśniom będących pod kontrolą centralnego systemu nerwowego. Z kolein narządy wewnętrzne zawdzięczają swoje pozycje i ruchy wzajemne dzięki błonom surowicznym: opon centralnego systemu nerwowego, opłucnej płuc, otrzewnej jamy brzusznej, osierdzia serca i zaczepom w systemach: podwójnych warstw, więzadeł, napięć tkankowych i ciśnienia miedzyjamowego, krezkowym, sieciowym. J-P. Barral, P Mercier, Viceral Manipulation, Seattle, 2003. s. 14.

Obserwacja Zaburzenia w naturalnej/fizjologicznej ruchomości elementów aparatu ruchu powodują jego dolegliwości. Czy zaburzenia w naturalnej/fizjologicznej ruchomości narządów wewnętrznych mogą być przyczyną ich dolegliwości i zmian patologicznych?

Patologia Brak fizjologicznego ruchu narządu, który może być związany z jego nieprawidłowym położeniem może być przyczyna choroby narządu Terapia wisceralna – rozpoznaje powyższe zjawisko i przywraca fizjologiczny ruch narządu, co stwarza również warunki do jego prawidłowego ułożenia.

Praktyka kliniczna Pacjent 1 Objawy: Dolegliwości bólowe w górnej części klatki piersiowej, pozostałość po grypie. Terapia wisceralna (TW): na płucach – jeden zabieg Efekt: 90% zmniejszenie dolegliwości.

Praktyka kliniczna Pacjent 2 Objawy: Dolegliwości bólowe na plecach w rejonie 10. i 11. żebra. Pacjent ze skoliozą idiopatyczną. Terapia wisceralna (TW): na płucach – jeden zabieg Efekt: Zanik dolegliowości.

Praktyka kliniczna Pacjent 3 Objawy: Dolegliwości bólowe w górnej części żołądka połączone z bólami głowy. Terapia wisceralna (TW): rozciągnięcie wpustu żołądka – jeden zabieg Efekt: Zanik dolegliwości.

Praktyka kliniczna Pacjent 4 Objawy: Zaparcia, bolesność brzucha, twardość struktur jelita grubego, widoczne wypchnięcie brzucha do góry w pozycji leżącej. Terapia wisceralna (TW): na jelicie grubym – jeden zabieg. Efekt: Zanik dolegliwości, „czuję się jakby 20 kg lżejsza na brzuchu, brzuch zrobił się jakby pusty”, pojawiły się borborygamus (burczenie w brzuchu).

Praktyka kliniczna Pacjent 5 Objawy: Endometrioza - zdiagnozowana. Bolesność podbrzusza. Terapia wisceralna (TW): na podbrzuszu Efekt: objawy bólowe ustąpiły i po pół roku nie powróciły.

Praktyka kliniczna Pacjent 6 Objawy: Niepłodność. Bolesność podbrzusza. Terapia wisceralna (TW): na podbrzuszu Efekt: czekam na rezultaty.

Praktyka kliniczna Pacjent 7 Objawy: Ból w rejonie dolnym bocznym i górnym prawego oczodołu. Mgliste widzenie przy spoglądaniu w dół. Objawy powypadkowe Terapia wisceralna (TW): w rejonie bólu Efekt: Całkowity zabieg dolegliwości.

Wnioski - 1 Terapia wisceralna wydaje się być naturalną metoda terapeutyczną, która wykorzystując wiedzę anatomiczną oraz umiejętności palpacyjne przywraca prawidłowe fizjologicznie ruchy własne narządu i wzajemne w stosunku do anatomicznych struktur sąsiadujących.

Wnioski - 2 Chiropraktycy posiadają daleko posunięte umiejętności palpacyjne tkanki ustroju człowieka, które zasadniczo używają na strukturach anatomicznych narządu ruchu, ze szczególnym uwzględnieniem kręgosłupa. Ich dłonie są zatem idealnym narzędziem do pracy na narządach wewnętrznych (wiscera), gdyż umiejętności palpacyjnych uczy się latami.

dr n. med. Henryk Dyczek www.dyczek.pl Dziękuje za uwagę dr n. med. Henryk Dyczek www.dyczek.pl