Tadeusz Różewicz Życie i twórczość.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Ewa Szelburg-Zarembina
Advertisements

Kim był Kornel Makuszyński!?
Życie i twórczość Fryderyka Chopina
,, Życie i twórczość Henryka Sienkiewicza’’ przygotowała Janina Daniel
JAN PAWEŁ II SKARB LUDZKOŚCI
Fryderyk Chopin.
Fryderyk Chopin.
Stanisław Broniewski (pseudonim-Stefan Orsza) urodził się
Julian Towim ”Matka” Oliver Stania.
Julian Tuwim – Poeta naszego dzieciństwa
Ewa Szelburg-Zarebina
Maria Skłodowska -Curie Widziana oczami ucznia
Patron Naszej szkoły Gen. Władysław Sikorski
Ksiądz, który pisał wiersze
Zbigniew Herbert Życie i twórczość
Ksiądz Jan Twardowski „Życie pełne wierszy”
‚‚Czesław Miłosz”.
Przyjaciel dzieci i młodzieży
,,Śladami Czesława Miłosza”
Janusz Korczak- człowiek ze złotym sercem
Wisława szymborska.
DOKTOR BRONISŁAW ORAWIEC.
40 lat minęło... W Specjalnym Ośrodku Szkolno – Wychowawczym w Słubicach
Cesarz reportażu Ryszard Kapuściński
Życie i twórczość Astrid Lindgren
Stanisław Ratyński.
Kornel Makuszyński.
„Miłosz bliski i daleki…’’
FRYDERYK CHOPIN ŻYCIE I TWÓRCZOŚĆ.
Czesław MIłosz.
ADAM MICKIEWICZ.
Patron naszej szkoły ALFRED SZKLARSKI ( )
Zapraszam do obejrzenia prezentacji
Hans christian andersen
Życie i twórczość Przygotowała Marcelinka Gurga (1894 – 1953)
Jan Nowak - Jeziorański
Biografia Stefana Żeromskiego
Twórczość i życie Władysława Broniewskiego
Aleksandra Pawlak i Anna Budzyńska
Wanda Chotomska.
Urodził się 10 kwietnia 1928 roku w Łodzi.
Polscy nobliści w dziedzinie literatury
70. Rocznica śmierci Krzysztofa Kamila Baczyńskiego
Życie i twórczość Stanisława Ligonia
Początkowo lewicujący Miłosz nie był wrogo nastawiony do nowej władzy. W latach pracował jako attaché kulturalny PRL w Nowym Jorku i Waszyngtonie,
Julian Tuwim.
Patron Szkoły Podstawowej Nr 2 w Ząbkach.
Ryszard Kapuściński.
Ks. Jan TWARDOWSKI.
Adam Mickiewicz i Johann Wolfgang Goethe – wielcy romantycy
Pracę przygotowali: Uczniowie klasy II b Gimnazjum w Jasieniu.
ROK 2013 ROKIEM JULIANA TUWIMA.
Henryk Sienkiewicz.
Natalia Kołodziejska VIB
Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz
Stanisław Wyspiański. Ur. 15 stycznia 1869 w Krakowie – polski dramaturg, poeta, malarz, grafik, architekt, projektant mebli. Jako pisarz związany z dramatem.
J AN T WARDOWSKI W PIGUŁCE, CZYLI CO NALEŻY WIEDZIEĆ O NASZYM PATRONIE Nasze spotkania z księdzem.
Ksi ą dz Jan Twardowski ( ) Gimnazjum im. T. Czackiego Ksiądz Jan Twardowski urodził się 1 czerwca 1915 roku w Warszawie, w rodzinie Jana i Anieli.
Ewa Szelburg-Zarembina. Ewa Szelburg-Zarembina (ur. 10 kwietnia 1899 w Bronowicach k. Puław, zm. 28 września 1986 w Warszawie) – powieściopisarka, poetka,
Krzysztof Penderecki. Krzysztof Eugeniusz Penderecki -ur. 23 listopada 1933 w Dębicy Współczesny polski kompozytor, dyrygent i pedagog muzyczny, Przedstawiciel.
Życie i twórczość Henryka Sienkiewicza
Arkady Fiedler Prezentacja multimedialna
„Życie może być poezją”
ŻYCIE I TWÓRCZOŚĆ ARKADEGO FIEDLERA
Życie i twórczość Astrid Lindgren. Życie Astrid Lindgren Urodziła się14 listopada 1907 r.
Stefan Żeromski Życie i twórczość.
NASZ PATRON Arkady Fiedler.
Jan Matejko urodził się w 1838 roku w Krakowie, w którym mieszkał całe życie i w którym zmarł w 1893 roku. Był synem Czecha, muzyka i nauczyciela muzyki,
KAZIMIERZ ANDRZEJ JAWORSKI
Zapis prezentacji:

Tadeusz Różewicz Życie i twórczość

Dzieciństwo i lata szkolne Tadeusz Różewicz urodził się 9 października 1921 roku w Radomsku. Jego ojciec, Władysław był urzędnikiem sądowym, a matka Stefania Maria z Gelbardów zajmowała się domem. Różewicz miał dwóch braci- starszego, Janusza i młodszego, Stanisława. Wychowywali się oni w miasteczku prowincjonalnym, co jednak nie oznacza, że byli odcięci od wydarzeń świata literatury. Razem czytali nowości literackie, zbierali czasopisma takie jak „Wiadomości Literackie”, „Kuźnia Młodych”, czy „Skamander”. Tadeusz Różewicz uczęszczał do Gimnazjum Społecznego im. Feliksa Fabiańskiego w Radomsku, gdzie uzyskał „małą maturę”. Już wtedy Różewicz podchodził poważnie do Swojej twórczości. Pisywał on do pisma „Pod znakiem Marii”. Próbował swoich sił nie tylko jako poeta, ale również jako krytyk literacki. Jeszcze przed wybuchem wojny udało się młodemu poecie ogłosić jeden z wierszy na łamach miesięcznika „Wymiary” poważnego magazynu społeczno- literackiego. Różewicz - po roku wymuszonej przerwy - chciał kontynuować naukę w Liceum Leśniczym i Drzewiarskim, ale historia zmieniła jego plany. W 1939 roku na Radomsko spadały niemieckie bomby i poeta musiał uciekać z miasta.

Okres II wojny światowej Od 1939 Tadeusz zaczął pracować jako goniec i magazynier w Kreishauptmannschafcie w Radomsku, potem jako pracownik magistracki w kwaterunku prowadził ewidencję komornego. Następnie został uczniem stolarskim w Fabryce Mebli Giętych Thonet. Szkolił się przez pół roku, a w 1943 przeniesiono go do oddziałów leśnych. Walczył z bronią w ręku od 26 czerwca 1943 do 3 listopada 1944 na terenie powiatów radomszczańskiego, koneckiego, włoszczowskiego, opoczyńskiego i częstochowskiego. Pisał wiersze i zajmował się dziennikarstwem (prowadził pismo „Czyn Zbrojny”). Jego poezja była tak podziwiana przez partyzantów, że dowódca oddziału odkomenderował go na tydzień do napisania większego tekstu. W 1944 powstały „Echa leśne” uważane za właściwy debiut literacki Różewicza. Tomik składał się z wierszy, fraszek, humoresek, wywiadów, prozy poetyckiej utrzymanej w duchu patriotycznym. Młody Różewicz, jeszcze wtedy nieocalony, wyrażał w „Echach leśnych” jeszcze klasyczny model świata – usilnej wiary w odbudowę i zwycięstwo kultury polskiej oraz życia. W 1945 roku Tadeusz Różewicz ujawnił się w Komisji Likwidacyjnej. Trzy lata później został odznaczony Medalem Wojska Polskiego, a w 1974 r. londyńskim Krzyżem Armii Krajowej.

Okres powojenny Koniec wojny zastał Różewiczów w Częstochowie. Tadeusz marzył o studiach polonistycznych, przeszkodą był brak matury. Młody poeta udał się z prośbą o pomoc do Wacława Kubackiego, który obiecał wstawić się za nim u prof. Pollaka. Ten jednak bez matury Różewicza przyjąć nie chciał. Tadeusz Różewicz zdał maturę w lipcu 1945 roku. W międzyczasie napisał list do Juliana Przybosia, który w odpowiedzi zaprosił go do Krakowa. Różewicz jeszcze w 1945 podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, których jednak nigdy nie ukończył. Krótki okres krakowski okazał się bardzo ważny w życiu przyszłego poety. Mieszkając w Domu Literatów przy Krupniczej 22, Różewicz miał okazję być sąsiadem pisarzy kilku pokoleń. Poeta wyprowadził się z Krakowa 1947, ale pozostawił po sobie niezatarte wrażenie. Zdobył sobie przychylność Staffa, Przybosia, Miłosza oraz Lema. Okres krakowski to również czas ciągłych wyjazdów. Poeta stale podróżował do Częstochowy, gdzie miał rodzinny dom, oraz do Gliwic – tam mieszkała poznana w konspiracji Wiesława z Kozłowskich, przyszła żona poety. Bywał w Poznaniu, Wrocławiu, Warszawie, Szczecinie, a wszędzie nawiązywał kontakty z literatami. W 1948 roku zaliczył Studium Techniki Scenariusza Filmowego w Łodzi. Utrzymywał poza tym kontakt ze środowiskiem plastycznym.

Latem 1949 roku, z braku widoków na własne mieszkanie, przeniósł się do Gliwic. Poślubił Wiesławę. W Gliwicach urodzili się ich synowie- Kamil (1950) oraz Jan (1953). W tym czasie poeta wydał kolejne tomy: „Pięć poematów”, „Czas który idzie”, „Wiersze i obrazy”, „Równina”, ale w związku z sytuacją polityczną w kraju pojawiły się odmowy publikacji jego twórczości w czasopismach literackich. W roku 1957 nastąpiło gwałtowne poruszenie w kulturze polskiej, a Różewicz wyjechał na stypendium do Paryża. Była to jego pierwsza podróż na zachód, wcześniej widział Pragę oraz spędził rok na Węgrzech, latem 1956 odbył wyprawę do Mongolii. W Paryżu Różewicz ponownie spotkał Miłosza. Po powrocie do kraju poeta zmuszony był pożegnać bliskich. W maju 1957 roku umarł Staff, a w lipcu matka poety. Aby przezwyciężyć ogarniającą go apatię wyjechał z końcem roku do Pragi, gdzie chodził śladami Józefa K. (bohatera „Procesu” Kafki). W roku 1960 zadebiutował „Kartoteką” jako dramaturg. W tym czasie Różewicz nawiązał żywy kontakt z gliwickimi studentami z Teatrzyku STEP, którzy jako pierwsi zagrali "Świadków albo naszą małą stabilizację". W dwa lata później aktorzy STEP wystawili „Spagetti i miecz”.

Ostatnie lata życia W 1968 roku już jako twórca w pełni ukształtowany Różewicz przeprowadził się do Wrocławia i tam mieszkał aż do śmierci. Poeta unikał bycia w centrum, pozostawał na uboczu. Na stałe związał się z wrocławskim miesięcznikiem „Odra”. Mówił o sobie jako o poecie osiadłym, choć jego biografia naznaczona jest wieloma podróżami. Od lat 60 wiele zagranicznych wyjazdów wiązało się z jego rosnąca popularnością i z uznaniem, jakim cieszył się na całym świecie. Podróżował z okazji kolejnych edycji przekładów swojej poezji oraz by odbierać liczne nagrody. Poeta zmarł 24 kwietnia 2014 roku we Wrocławiu. Pogrzeb odbył się 29 kwietnia 2014 i zgodnie z wolą poety spisaną w testamencie jego prochy zostały złożone na cmentarzu przy kościele ewangelickim Naszego Zbawiciela w Karpaczu

Twórczość Różewicza Tadeusz Różewicz jest autorem 35 zbiorów wierszy i poematów, 5 zbiorów opowiadań, 12 dramatów i 9 scenariuszy napisanych razem z młodszym bratem i Kornelem Filipowiczem. Trzy z jego utworów doczekały się adaptacji filmowych: „Piwo”, „Opadły liście z drzew” i „Białe małżeństwo”. Najbardziej znane utwory: „Jak dobrze” „Koncert życzeń” „Kto jest poetą” „Lament” „List do ludożerców” „Oblicze ojczyzny” „Ocalony” „Oczyszczenie” „Pomniki” „Przepaść”

Nagrody i wyróżnienia 1948 – Medal Wojska Polskiego 19 lipca 1955 – Złoty Krzyż Zasługi 1955 – Nagroda Państwowa II. stopnia 1974 – Krzyż Armii Krajowej 1977 – Order Sztandaru Pracy II klasy, za całokształt twórczości literackiej 15 sierpnia 1981 – odznaka Akcji „Burza” 7 października 1991 – doktorat honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego 11 listopada 1996 – Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski 1997 – nagroda „Złotej Kuli” 1997 – Nagroda Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego 22 stycznia 1999 – doktorat honoris causa Uniwersytetu Śląskiego 2000 – Order Ecce Homo 10 marca 2000 – doktorat honoris causa Uniwersytetu Opolskiego 2000 – doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego 4 kwietnia 2001 – doktorat honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego 1 czerwca 2006 dyplom doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego 26 listopada 2006 – Nagroda Złotego Berła 8 października 2007 – nadanie tytułu honoris causa przez Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu 2008 – Złoty Wawrzyn Olimpijski 2008 w kategorii poezja 22 marca 2009 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” 25 czerwca 2009 – nadanie tytułu honoris causa przez Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy w Kielcach 18 stycznia 2011 – Nagroda specjalna Polityki „Kreator kultury 2010”

Prezentację przygotowała Pamela Gawęcka Dziękuję za uwagę 

Bibliografia rozewicz.klp.pl wroclaw.pl portalwiedzy.onet.pl wikipedia.pl p-14-01.zend-framework.gajdaw.pl