Do dokonania pomiaru prędkości dźwięku użyliśmy: – Ekierki o długości ramion do 25 cm, – Nici o długości 1 m, – Zegarka marki Casio AMW-701 z funkcją stopera do setnych części sekundy, – Dwóch metalowych pokrywek o średnicy 19 cm.
Aby odmierzyć odległość niezbędną nam w celu obliczenia prędkości dźwięku, posłużyliśmy się twierdzeniem Talesa oraz Pitagorasa. Wzrost jednego z uczestników zespołu został odmierzony za pomocą nici o długości 1m (w rezultacie wynik wskazywał 2 m). Następnie posługując się pierwszym twierdzeniem, mierniczy, używając ekierki, oddalał się od odmierzonej wcześniej osoby, aż do momentu w którym jej wzrost był widoczny na przyrządzie jako 2 cm. Aby pomiar był dokładniejszy zastosowaliśmy również twierdzenie Pitagorasa (musieliśmy uwzględnić wysokość, na której znajdowała się ekierka).
Zgodnie z twierdzeniem Talesa wyznaczyliśmy wielkość X, która posłużyła potem do wyliczenia wielkości A.
Zgodnie z naszymi wyliczeniami A=400√13cm, przyjęliśmy, że √13=3,6. A więc A≈[400∙3,6]cm, czyli A≈1440cm. W celu uzyskania większej odległości, jaką miał do pokonania dźwięk, pomiar ten powtórzyliśmy 20 krotnie. Ponieważ wynik wskazywał 288m, postanowiliśmy używając nici dopełnić długość drogi, która to miała mierzyć 300 m.
Gdy odmierzyliśmy naszą odległość, nakazaliśmy, wyciągnięciem ręki w górę, osobie odpowiedzialnej za wytwarzanie dźwięku uderzanie w pokrywki od garnków. Mierniczy mierzył czas jaki minął pomiędzy uderzeniem pokrywek, a dotarciem dźwięku do niego. Przyjęliśmy prędkość światła za nieskończoną.
1)1,08 s 2)0,92 s 3)0,71 s 4)0,92 s 5)0,97 s 6)0,87 s 7)0,79 s 8)0,91 s 9)1,08 s 10)0,99 s Wykonaliśmy 10 takich pomiarów, a oto ich wyniki: Następnie wyliczyliśmy średnią, która wynosi około 0,93 s.
Z naszych obliczeń wynika, iż prędkość dźwięku w powietrzu wynosi: 300m/0,93s= 322,5 km/h.
Pracę konkursową wykonali: – Łucja Pająk, – Dominika Gregorczyk, – Krzysztof Bolek, – Mariusz Kuchta.