„Moje miasto Legionowo” Projekt realizowany przez uczniów, rodziców i wychowawcę klasy 2B

Legionowo na mapie

Legionowo – dane statystyczne Położenie geograficzne: - długość wschodnia 20o53' - 21o00' - szerokość północna 52o23' - 52o25' Wyniesienie: 75 - 85 m n.p.m. Powierzchnia miasta: 1360 ha Liczba mieszkańców: 50.549 (stan na 31.03.10 ) Miasto leży w odległości 23 km od Centrum Warszawy, na szlakach komunikacyjnych łączących Warszawę z Gdańskiem (linia kolejowa) i Pojezierzem Mazurskim (droga krajowa nr 61). Tylko 7 km dzieli miasto od Zalewu Zegrzyńskiego, tradycyjnego miejsca wypoczynku mieszkańców Warszawy i okolic.

Herb miasta Herb Legionowa został uchwalony przez Radę Miasta na sesji, w dniu 22 listopada 2000 roku. Projekt herbu Legionowa przygotował zespół specjalistów z Centrum Heraldyki Polskiej. Orzeł w koronie Stylizowany orzeł w koronie odnosi się do wojskowych tradycji legionowych oraz do godła państwowego z 1919 roku. W tym właśnie roku, na wniosek gen. Bolesława Roi, nasze miasto otrzymało nazwę Legionowo. W miejscowych koszarach odtworzono wówczas 1 i 2 pułk piechoty, będące jednymi z pierwszych jednostek odrodzonego Wojska Polskiego. Orzeł w koronie podkreśla także wojskową tradycję miasta. Krzyż półtrzecia (srebrny w polu błękitnym) Półtrzecia krzyża srebrnego należy do herbu Pilawa, którym pieczętował się ród Potockich z Jabłonny, zasłużony dla naszych ziem. Parcelacja części majątku dokonana przez hr. Augusta Potockiego dała początek Legionowu. Najpierw w postaci stacji kolejowej Jabłonna Nowa (1877 r.), a następnie dzięki założeniu parku Gucin (przy stacji), garnizonu wojskowego (1892 r.) i huty szkła (1897 r.). Parcelacja dokonana przez Maurycego Potockiego w okresie międzywojennym dała początek głównej, cywilnej części miasta (otoczenie Rynku Miejskiego, Legionowo Przystanek, III Parcela). Barwy Błękit - tło wokół krzyża półtrzecia - nawiązuje do herbu Pilawa. Symbolizuje pokój, a w chrześcijaństwie oznacza pobożność maryjną. Biel - kolor orła - i czerwień - tło wokół orła - symbolizują barwy narodowe, a w przypadku Legionowa podkreślają szczególne znaczenie osady w okresie tworzenia niepodległego państwa polskiego.

Herb miasta

Flaga miasta Barwy występujące na fladze odwzorowują barwy z herbu. Błękit – tło wokół krzyża półtrzecia nawiązuje do herbu Pilawa oraz symbolizuje pokój. Biel i czerwień symbolizują barwy narodowe, a w przypadku Legionowa podkreślają szczególne znaczenie osady w okresie tworzenia niepodległego państwa polskiego.

Jak powstało miasto? Historia Legionowa rozpoczyna się w XIX wieku. W 1877 roku na terenie ówczesnych dóbr hrabiego Potockiego powstała stacja Kolei Nadwiślańskiej Jabłonna. W ciągu kolejnych kilku lat, przy stacji kolejowej, hrabia August Potocki założył letnisko zwane od jego imienia Gucinem (hrabiego potocznie nazywano Guciem). Dawne letnisko to teraz sam środek Legionowa pomiędzy ulicą Piłsudskiego a Warszawską. Z tego też okresu pochodzą inne nazwy związane z Legionowem: Bukowiec (wówczas gajówka), Kozłówka i Ludwisin (dwa folwarki). Teraz są to dzielnice miasta. W 1892 roku także przy stacji, ale po drugiej stronie torów, powstał carski garnizon wojskowy. To on wyznaczał dalsze dzieje Legionowa. Jabłonna i Legionowo stały się jednymi z ważniejszych obszarów stacjonowania rosyjskich żołnierzy po 1 sierpnia 1914 roku (od rozpoczęcia I wojny światowej). 14 listopada 1918 roku po raz pierwszy od 27 lat w koszarach zamieszkała polska załoga. Zawiązywały się tutaj Legiony Piłsudskiego. 3 maja 1919 roku oficjalnie nadano osadzie nazwę Legionowo. W okresie międzywojennym miejscowość zaczęła rozkwitać. W lawinowym tempie rosła liczba mieszkańców, rozrastała się także sama osada. W połowie lat 20. w 1921 roku w Legionowie przebywał przyszły prezydent Francji Charles de Gaulle. W tym samym roku powstała pierwsza szkoła podstawowa na Piaskach (dziś w tym miejscu stoi przedszkole) oraz kaplica garnizonowa. W latach 1930-1952 siedziba wiejskiej gminy Legionowo. W 1932 otwarto tu jedno z pierwszych w Polsce kin dźwiękowych. Teren dzisiejszego osiedla Piaski był wówczas poligonem z torami kolejowymi i ćwiczebnym mostem. W latach 30. XX w. na terenie Bukowca, który prawnie jeszcze nie należał do Legionowa, powstało osiedle zamieszkane głównie przez wojskowych oficerów i ich rodziny.