Mit o Orfeuszu i Eurydyce
____ ____ _ ____ ___________ ____ ____ _ ____ ___________ Jan Parandowski – ur. 11 maja 1895 r. we Lwowie, zm. 26 września 1978 r. w Warszawie), polski pisarz, eseista i tłumacz Ukończył IV Gimnazjum Klasyczne im. Jana Długosza w Lwowie . W 1913 rozpoczął studia na Uniwersytecie Lwowskim na wydziale filozoficznym. Na XI Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 r. otrzymał brązowy medal za książkę Dysk olimpijski, a w 1937 także Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury za wybitną twórczość literacką. W latach 1937 - 1938 w Państwowym Wydawnictwie Książek Szkolnych.
Utwór jest mitem. Mity zaliczamy do epiki. gatunek... Utwór jest mitem. Mity zaliczamy do epiki. Mit – opowieść fantastyczna o powstaniu świata i prawach nim rządzących, bogach, herosach i bohaterach ważnych dla świadomości kulturowej jakiejś społeczności. Jest próbą odpowiedzenia na pytania: dlaczego świat jest taki, jaki jest, jaka jest jego natura, pochodzenie, cel istnienia, jak pojawił się świat i człowiek, jakie jest przeznaczenie człowieka i od czego zależny jest jego los.
Streszczenie mitu... Orfeusz był młodym i pięknym królem Tracji. Miał on talent do grania na lutni. Jego żoną była piękna Eurydyka, nimfa drzewna, hamadriada. Jej uroda sprawiała, że ten kto ją ujrzał musiał ją pokochać. I tak właśnie stało się z Aristajosem. Był on synem Apollina i nimfy Kyreny. Zobaczył on raz Eurydykę w dolinie Tempe. Aristajos jednak nie wiedział, że jest ona żoną Orfeusza. Zaczął ją gonić. Kiedy Eurydyka uciekała, ukąsiła ją żmija, po czym zmarła.. Jej mąż Orfeusz szukał jej i wołał, ale odpowiadało mu tylko echo. Wtedy postanowił wybrać się do podziemi. Wziął ze sobą tylko czarodziejską lutnię. Gdy zaczął na niej grać, Charon tak się zasłuchał, że przewiózł go za darmo na drugi koniec Styksu. Kiedy Orfeusz stanął przed władcą dalej grał, a swoje skargi przeobraził w pieśń. Hades oddał Orfeuszowi Eurydykę. Nie wolno mu było tylko patrzeć na żonę. Jednak chęć ujrzenia ukochanej była silniejsza od niego i wtedy stracił ją na zawsze. Hermes zatrzymał Eurydykę w podziemiu. Orfeusz zaś wrócił sam do Tracji. Pewnej nocy trafił na dziki, które rozszarpały jego ciało.
Bohaterowie... Orfeusz- król Tracji, poeta, piękny młodzieniec. Miał talent do gry na lutni - muzyk. Mąż Eurydyki, delikatny, łatwo ulegający emocjom, wrażliwy. Wielki artysta. Eurydyka- nimfa drzewna o niepospolitej urodzie, która sprawiała, że kto ją ujrzał musiał ją pokochać. Ideał kobiety.
Problematyka... Mit o Orfeuszu uwypukla ogromną rolę muzyki i śpiewu. Mają one wręcz magiczną moc, gdyż potrafią pozytywnie wpływać na ludzi. Orfeusz to nie tylko symbol artysty, ale i mężczyzny zakochanego w kobiecie. Z miłości i tęsknoty nie wahał się narazić na największe nawet niebezpieczeństwo. W micie zawarta jest też przestroga, aby nie oglądać się za tym, co może zgubić człowieka.
Motywy utworu... Motyw miłości - dozgonnej, na śmierć i życie, wierności małżeńskiej. Miłości silniejszej niż śmierć, ważniejszej od życia, jak powiedział Lew Tołstoj: ,,...miłość to otwierać przed sobą duszę, razem myśleć i razem czuć...". Motyw wędrówki - autor użył motywu wędrówki by pokazać, że ludzie wciąż się błąkają i poszukują swego miejsca. Toczą ciągłą walkę z losem i nawet przegrywając nie godzą się z porażką. Ponadto autor mówi, że człowiek daje się łatwo ponieść emocją, jest odrobinę nieobliczalny i toczy wewnętrzny spór o to, czy posługiwać się rozumem, czy sercem. Motyw śmierci - Eurydyka, uciekając przed Aristajosem, zostaje ukąszona przez żmiję i umiera od jej trującego jadu. Trafia do Hadesu - krainy umarłych. Pozostałe motywy: sztuka, kobieta, kochanek, wybitny artysta, muzyka, śpiew, poświęcenie, przygoda, poszukiwania.