WEZWANIE KIEROWANE PRZEZ PROROKÓW Lekcja 5 na 3. sierpnia 2019

„Oznajmiono ci, człowiecze, co jest dobre i czego Pan żąda od ciebie: tylko, abyś wypełniał prawo, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował ze swoim Bogiem” (Micheasz 6,8)

Bóg cierpi z powodu niesprawiedliwości Bóg wzywa do pokuty Prorocy ze Starego Testamentu byli rzecznikami Boga, którzy potępili smutny stan Izraela. Izrael ciemiężył ubogich zamiast oddawać sprawiedliwość. Miała tam miejsce przemoc zamiast pokoju. Byli dumni ze swoich zbrodni, a powinni przełknąć swoją dumę i prosić o przebaczenie. Prorocy również wyrażali ból Boga z powodu tej niesprawiedliwości. Objaśniali oni Boże pragnienie przywrócenia sprawiedliwości. Bóg cierpi z powodu niesprawiedliwości Bóg wzywa do pokuty Bóg żąda sprawiedliwości i przebacza grzech Bóg oferuje drugą szansę Bóg przywraca sprawiedliwość

BÓG CIERPI Z POWODU NIESPRAWIEDLIWOŚCI „Otóż teraz usłuchaj ich głosu. Ostrzeż ich jednak uroczyście i podaj im do wiadomości uprawnienie króla, który będzie nad nimi królował” (1 Samuela 8,9) Izrael zadecydował, by zastąpić teokrację monarchią, aby być jak inne narody. Bóg przysłał proroka, by przestrzec ich przed konsekwencjami ich decyzji. Jeśli chcą być jak pozostałe narody, wkrótce zaczną się zachowywać tak jak one. To oznacza, że staną się niesprawiedliwi, wykorzystają biednych i uwolnią się od wszelkich wyrzutów sumienia. Bóg się zasmucił z powodu konsekwencji, jakie musieli wycierpieć Izraelici po opuszczeniu Go. Ten smutek wyrażało poselstwo proroków. Te przesłania również ukazują Boże wezwania do przywrócenia sprawiedliwości, usunięcia każdego ucisku i złagodzenia bólu ludzi wokół nas.

BOŻE WEZWANIA DO POKUTY „Tak mówi Pan: Z powodu trzech zbrodni Izraela i z powodu czterech nie cofnę tego, ponieważ sprzedają za pieniądze sprawiedliwego, a ubogiego za parę sandałów” (Amos 2,6) Poselstwo Amosa rozpoczyna się ogłoszeniem kary Bożej nad narodami z powodu ich okrucieństwa (1,3-2,3). Izraelici przyjęli jego poselstwo, mimo, że potępiało ono Judę za odrzucanie Boga i nieposłuszeństwo Jego prawu (2,4-5). Jednak Izrael otrzymał najdłuższą listę grzechów i najsurowsze potępienie: egoizm, chciwość, wykorzystywanie bezbronnych, niemoralność, niesprawiedliwość… (2,6-16). Bóg wzywa swój lud do pokuty i do radykalnej zmiany nastawienia: „Nienawidźcie zła, a miłujcie dobro i zapewnijcie prawu miejsce w bramie!” (Amos 5,15).

BÓG ŻĄDA SPRAWIEDLIWOŚCI I PRZEBACZA GRZECH „Znowu zmiłuje się nad nami, zmyje nasze winy, wrzuci do głębin morskich wszystkie nasze grzechy” (Micheasz 7,19) Utrudnianie pracy wymiaru sprawiedliwości, przemoc, przekupstwo, eksmisja wdowy, wykorzystywanie dzieci. Książęta, którzy ograbiają lud. Chciwi kapłani. Procy, którzy prorokują dla pieniędzy. Taki był stan Judy podczas rządów Achaza. Jednak Bóg nie porzucił swego ludu, mimo jego grzechu. Również nas nie porzuca. On chce przebaczyć nasze grzechy, jeśli szczerze ich żałujemy. On także oczekuje jasnej zmiany w naszym nastawieniu: „abyś wypełniał prawo, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował ze swoim Bogiem” (Micheasz 6,8)

BOŻE OFERTY I DRUGA SZANSA „Słabej nie wzmacnialiście, chorej nie leczyliście, skaleczonej nie opatrywaliście, zbłąkanej nie sprowadzaliście z powrotem, zagubionej nie szukaliście, a nawet silną rządziliście gwałtem i surowo” (Ez. 34,4) Ezechiel odsłonił korzeń grzechu Sodomy: dumę, komfort ekonomiczny i bezczynność. Doprowadziło to do zaniedbywania cierpiących i potrzebujących (Ez. 16,49). Juda poszła w ślady Sodomy. Niesprawiedliwość rozprzestrzeniała się po całej ich ziemi, ponieważ każdy szukał tylko własnej korzyści (Ez.34,2-21). Bóg obiecał ukarać takie zachowanie. Dał przykład, jak powinien zachowywać się prawdziwy pasterz (Ez. 34,22-31; Jan 10,1-16). Niemniej jednak On zawsze daje drugą szansę (Ez. 16,55).

BÓG PRZYWRACA SPRAWIEDLIWOŚĆ „Uczcie się dobrze czynić, przestrzegajcie prawa, brońcie pokrzywdzonego, wymierzajcie sprawiedliwość sierocie, wstawiajcie się za wdową!”(Iz 1,17) W pierwszych latach posługi Izajasz zmierzył się z poważnymi problemami w swoim otoczeniu: przemocą, złośliwością, przekupstwem, niesprawiedliwością wobec sieroty i wdowy, gromadzeniem majątku... Bóg jest gotów przebaczyć grzech i oczekuje zmiany zachowania (1,6-8). Jednak ostateczne przywrócenie sprawiedliwości nastąpi dzięki bezpośredniej interwencji Boga poprzez dzieło Mesjasza, Jezusa z Nazaretu (42,1-7; 53,4-6). Bóg w końcu przywróci Swoje Królestwo na Ziemi. On przyniesie sprawiedliwość, miłosierdzie, uzdrowienie i odnowienie.

EGW (Pracownicy ewangelii, r. 11, s. 500) „Na tych, którzy zjednoczeni w chrześcijańskiej wspólnocie ofiarują Bogu modlitwę i zobowiązują się do sprawiedliwego postępowania, miłosierdzia i pokornego chodzenia z Bogiem, przychodzi wielkie błogosławieństwo. Jeśli skrzywdzili innych, kontynuują dzieło nawrócenia, wyznania i naprawy, w pełni przygotowani do czynienia dobra sobie nawzajem. Jest to wypełnianie prawa Chrystusowego.”