Lekcja 1 na 6. kwietnia 2019 RYTM ŻYCIA

„Wszystko ma swój czas i każda sprawa pod niebem ma swoją porę” (Kaznodziei Salomona 3,1)

„Wszystko ma swój czas. ”(Kaznodziei Salomona 3,1) „Wszystko ma swój czas....”(Kaznodziei Salomona 3,1). Bóg stworzył czas i rytmy, które rządzą życiem na Ziemi (rośliny, zwierzęta i ludzie). Rytmy te są takie same dla wszystkich, ale nie wszyscy żyją w ten sam sposób. Są zmiany, które w różny sposób wpływają na ludzi. Zmiany te kształtują nasze życie. ZMIANY CYKLICZNE Porządek i rytm Rytmy życia ZMIANY NIECYKLICZNE Nieoczekiwane zmiany Okresy przejściowe Wzajemne relacje

PORZĄDEK I RYTM „Dopóki ziemia istnieć będzie, nie ustaną siew i żniwo, zimno i gorąco, lato i zima, dzień i noc.” (Rodzaju 8,22) Zgodnie z Księgą Rodzaju 1, Bóg stworzył Ziemię i przekształcił ją z chaosu w doskonałość. Metodycznie oddzielił dzień od nocy, podzielił wody, stworzył suche lądy, sprawił wzrost roślin i stworzył światła na firmamencie, które miały ustalać rytm życia na Ziemi (dni, miesiące, lata). W uporządkowany sposób wypełnił Ziemię istotami żywymi i wprowadził porządek do ich życia (aby rosły i rozmnażały się). „Porządek jest pierwszym prawem nieba” (ZCz, 8 czerwca 1908). Chociaż grzech zniekształcił ten świat, rytmy wprowadzone przez Boga na początku nadal rządzą naszym istnieniem.

RYTMY ŻYCIA „Chlubą młodzieńców jest ich siła, lecz ozdobą starców jest siwy włos.” (Przypowieści Salomona 20,29) Tak jak rzekł Salomon, jest „czas rodzenia i czas umierania” (Kaznodziei Salomona 3,2). Pomiędzy tymi dwoma etapami życia występują pewne rytmy lub cykle: Dzieciństwo (Sędziów 13,24; Łukasz 2,40) Młodość (Psalm 71,5; 1 Tym. 4,12) Wiek dorosły (1Mojż 41,46; Dz. 7,23) Starość (Psalm 90,10; Filemon 1,9) Te rytmy są jednakowe dla wszystkich, ale nie wszyscy żyją w ten sam sposób. Wszyscy się różnimy i żyjemy na innych etapach. Jednak każdy jest wartościowy i ma coś do zaoferowania.

NIEOCZEKIWANE ZMIANY „I rzekł: Nagi wyszedłem z łona matki mojej i nagi stąd odejdę. Pan dał, Pan wziął, niech będzie imię Pańskie błogosławione.” (Job 1,21) Wszyscy mamy swoje własne rytmy i procedury. Czasami nieoczekiwane zmiany mogą je zakłócić. Przypadek Joba jest skrajny (stracił majątek, robotników, dzieci, zdrowie, wsparcie żony i przyjaciół). Każdy jednak podlega możliwym radykalnym zmianom, które mogą zmienić okoliczności naszego życia na lepsze lub gorsze. Abel zmarł nagle, Józef został sprzedany jako niewolnik przez własnych braci. Jeśli będziemy trzymać się Boga i ufać Mu, będziemy w stanie stawić czoła tym nieoczekiwanym zmianom i jak najlepiej wykorzystać nowe okoliczności (Rodzaju 50, 20).

OKRESY PRZEJŚCIOWE „majc tę pewność, że Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, będzie je też pełnił aż do dnia Chrystusa Jezusa” (Filipian 1,6) Okresy przejściowe ustanawiają zmiany pomiędzy etapami życia: dzieciństwem, młodością, wiekiem dorosłym i starością. Również w naszym duchowym życiu zachodzą przemiany. Bóg przeprowadza nas od nawrócenia do pełnej dojrzałości duchowej (Hebrajczyków 5,12-14). Przestudiujmy zmiany, których doświadczył apostoł Paweł (Krzyż i miecz, wyd. II, str. 70): Najgłębsze myśli i uczucia jego serca zostały przemienione przez łaskę Bożą. Jego najszlachetniejsze zdolności zostały doprowadzone do harmonii z celami Bożymi. Chrystus ze swoją sprawiedliwością stał się dla Saula ważniejszy niż cały świat.

WZAJEMNE RELACJE „Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie.” (Efezjan 4,32) Na nasze życie nieustannie wpływa sposób, w jaki inni ludzie wchodzą w relacje z nami. Mamy również wpływ na innych, gdy wchodzimy z nimi w relacje. Te relacje mogą przynieść zmiany, na lepsze lub gorsze. Jako chrześcijanie musimy starać się zawsze mieć dobry wpływ na innych (Rzymian 12, 18). Nasze pozytywne relacje mogą wywierać silny wpływ. Mogą one oddziaływać na życie innych w taki sposób, że przyjmą oni Chrystusa widząc Jego dzieło w nas. Nasze relacje muszą być zawsze kontrolowane przez miłość i dobroć.

„Serce musi całkowicie poddać się Bogu, w przeciwnym wypadku nigdy nie nastąpi zmiana, dzięki której mamy być odnowieni na Boże podobieństwo… Bóg pragnie nas uzdrowić i uwolnić. Ponieważ jednak wymaga to całkowitej przemiany, zupełnej odnowy naszej natury, dlatego w całości musimy oddać się Bogu.” E.G.W. (Droga do Chrystusa, rozdz. 5, str. 48)