Starożytne chrześcijaństwo
Skąd czerpiemy widomości o tym okresie? Zasadniczo źródła można podzielić na dwie kategorie: Biblijne – zwłaszcza Dz, Listy św. Pawła Pozabiblijne Pisma chrześcijańskie Pisma niechrześcijańskie
Ramy czasowe
Okres starożytności chrześcijańskiej obejmuje czas od powstania wspólnoty Kościoła do VII wieku po Chrystusie* * Jest to jedna z opcji
Za początek Kościoła przyjmuje się Pięćdziesiątnicę czyli Zesłanie Ducha Świętego
Największy wpływ na rozwój Kościoła w I wieku mieli: Św. Piotr (bd. - † 65 r. p. Chr.) Św. Paweł (8 – †67 r. p. Chr.)
Największe prześladowania Neron (64 – 68 r.) Domicjan (81 – 96 r.) Chrześcijaństwo prawie przez 300 lat od swojego powstania było prześladowane. Chrześcijanie byli więzieni i zabijani. Największe prześladowania Neron (64 – 68 r.) Domicjan (81 – 96 r.) Trajan – (98 – 117 r.) Septymiusz Sewer (193 – 211 r.) Decjusz (249 – 251 r.) Walerian (253 – 260 r.) Dioklecjan (284 – 305 r.)
Przełom nastąpił w roku 313 p.Chr. Cesarz Konstantyn zwany później Wielkim wydał tzw. Edykt Mediolański (Edykt Tolerancyjny)
Pojawiają się w tym czasie pierwsze ruchy heretyckie Herezja - uporczywe, po przyjęciu chrztu, zaprzeczanie jakiejś prawdzie, w którą należy wierzyć wiarą boską i katolicką, albo uporczywe powątpiewanie o niej Przed herezją jako odstępstwem od Ewangelii Jezusa Chrystusa ostrzegają już księgi Nowego Testamentu (np. Tyt 3,1; 1 Kor 11,19; 1 Tm 1,3; 6,3). Montaniści ( ok. 150 r.)– krytyka małżeństwa i dążenie do męczeństwa Manicheiści (ok. 240 r.) Zoroastra = Budda = Jezus Marcjonizm (ok. 160 r.) Bóg ST ≠ Bóg NT Arianizm
Dlaczego pojawiają się herezje?
W celu obrony przed herezjami zwoływane są Sobory
Najważniejsze: Sobór w Nicei – 325 r (przeciw Ariuszowi) Sobór w Konstantynopolu – 381 r. (Duch Święty jest równy Ojcu i Synowi) Sobór w Efezie – 431 r. (Bogurodzica) Sobór w Chalcedonie – 451 r. (Unia hipostatyczna) Sobór w Konstantynopolu – 553 r.
Pojawiają się także pisarze chrześcijańscy broniący prawd wiary Św. Ireneusz z Lyonu Św. Hipolit Rzymski Tertulian Św. Cyprian Orygenes Św. Hieronim Św. Augustyn z Hippony
Jest to czas intensywnego rozwoju chrześcijaństwa: Zasięg chrześcijaństwa do 325 roku Zasięg chrześcijaństwa do 600 roku
Liturgia jest sprawowana w domach Dura Europos – domus ecclesiae (pozostałości)
A tak wyglądało baptysterium Czyli miejsce gdzie udzielano chrztu
Kolejnym miejscem gdzie zbierali sie chrześcijanie były katakumby Tak współcześnie wygląda wejście do katakumb św. Sebastiana
A tak wnętrze:
W Rzymie znajdują sie jeszcze katakumby świętego Kaliksta
Podsumowanie: Okres od I do VII wieku w historii Kościoła to czas burzliwy. Czas zmagania się z wrogiem zewnętrznym (żydzi, poganie) i wewnętrznym (herezje). Czas, w którym Kościół dojrzewa i rozwija się duchowo i terytorialnie. Krystalizuje się teologia i praktyka życia chrześcijańskiego.