Rośliny telomowe – charakterystyka ogólna
-przede wszystkim rośliny lądowe; -obejmują mchy, paprocie, nagozalążkowe i okrytozalążkowe o dużym wachlarzu form; -są drugą co do wielkości grupą organizmów po stawonogach; -obecność ściany komórkowej zbudowanej z celulozy, która otacza każdą komórkę; -fragmoplast -obecność aparatów szparkowych lub innych form umożliwiających transpirację. Rośliny telomowe
Opanowanie lądowego środowiska przez rośliny wymagało kilku nowych osiągnięć: wykształcenie organów kotwiczących w podłożu i służących do pobierania wody oraz substancji w niej rozpuszczonych (chwytniki, korzenie przybyszowe, wiązkowe, palowe) wykształcenie struktur chroniących organizm przed utratą wody: Epiderma kutykula+=kutyna+wosk Aparaty szparkowe Pretchlinki Kora Transpiracja Kutner Tkanki magazynujące wodę (miękisz wodonośny) Wykształcenie tkanki przewodzącej
ŚCIANY KOMÓRKOWE ZARODNIKÓW ZAWIERAJĄ SPOROPOLENINĘ. Sporopolenina jest polimerem, który sprawia, że ścianki zarodników (egzyna) i pyłku roślin są bardzo twarde i odporne na trudne warunki. b. Sporopolenina jest najbardziej wytrzymałym materiałem organicznym. c. zarodniki (pyłek) wytwarzane są w zarodniach po procesie mejotycznym. d. trwałe zarodniki są przystosowanie do przetrwania na lądzie. wytrzymują długie okresy w niekorzystnych warunkach. łatwo transportowane są przez wiatr i wodę.
W przybliżeniu na osi czasu geologicznego grupy roślin telomowych ewoluowały od Paleozoiku. Pierwsze glony rozpoczęły kolonizację lądów we wczesnym paleozoiku. Natomiast rośliny przypominające współczesne mszaki pojawiły się krótko po glonach (ok milion lat!). Rośliny z zaawansowanym systemem przewodzącym (naczyniowe) pojawiły się w połowie paleozoiku i szybko stały się dominującą formą na Ziemi. Nagonasienne osiągnęły przewagę w mezozoiku, zostały później zastąpione przez znacznie efektywniejsze w dyspersji okrytonasienne.