2. Ruch 2.1. Położenie i tor Ruch lub spoczynek to pojęcia względne.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
WYKŁAD 2 I. WYBRANE ZAGADNIENIA Z KINEMATYKI II. RUCH KRZYWOLINIOWY
Advertisements

Wykład 3 Opis ruchu 1.1 Zjawisko ruchu 1.2 Układy odniesienia
Wykład 4 2. Przykłady ruchu 1.5 Prędkość i przyśpieszenie c.d.
Wykład Ruch po okręgu Ruch harmoniczny
Ruch układu o zmiennej masie
KINEMATYKA Opis ruchu Układy współrzędnych
Dynamika bryły sztywnej
Temat: O ruchu po okręgu.
Kinematyka Definicje podstawowe Wielkości pochodne
Opracował: Karol Kubat I kl.TŻ
Ruch i jego parametry Mechanika – prawa ruchu ciał
Kinematyka punktu materialnego
Temat: Ruch jednostajny
Ruch i jego parametry Mechanika – prawa ruchu ciał
KINEMATYKA Kinematyka zajmuje się związkami między położeniem, prędkością i przyspieszeniem badanej cząstki – nie obchodzi nas, skąd bierze się przyspieszenie.
Kinematyka.
Wektory i skalary zwrot długość (moduł, wartość bezwzględna) kierunek
Ruch w dwóch i trzech wymiarach
Wykład 2 Pole skalarne i wektorowe
Wykład VI. Prędkość kątowa Przyśpieszenie kątowe.
Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: ZESPÓŁ SZKÓŁ w BACZYNIE ID grupy:
Test 1 Poligrafia,
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Ruch ładunku w polu magnetycznym i elektrycznym.
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Pole magnetyczne
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Wykład 2
Zjawiska ruchu Ruch – jedno w najczęściej obserwowanych zjawisk fizycznych Często ruch zachodzi z tak dużą lub tak małą prędkością i w tak krótkim lub.
Temat: Przyspieszenie średnie i chwilowe
Nieinercjalne układy odniesienia
Ruch i jego względność..
KINEMATYKA MANIPULATORÓW I ROBOTÓW
Autor: Wojciech Haba kl. IIIa V LO Kielce
Kinematyka SW Sylwester Wacke
Ruch i jego opis Powtórzenie.
RUCHY KRZYWOLINIOWE Opracowała: mgr Magdalena Gasińska.
Wykład 3 Dynamika punktu materialnego
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia.
Ruch jednostajny po okręgu
Ruch złożony i ruch względny
podsumowanie wiadomości
Bez rysunków INFORMATYKA Plan wykładu ELEMENTY MECHANIKI KLASYCZNEJ
MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW
ANALIZA DYNAMICZNA MANIPULATORÓW JAKO MECHANIZMÓW PRZESTRZENNYCH
RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ
3. Równowaga statyczna i dynamiczna w skali makro- i mikroskopowej.
dr hab. inż. Monika Lewandowska
DYNAMIKA Dynamika zajmuje się badaniem związków zachodzących pomiędzy ruchem ciała a siłami działającymi na ciało, będącymi przyczyną tego ruchu Znając.
RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY
PLAN WYKŁADÓW Podstawy kinematyki Ruch postępowy i obrotowy bryły
Kinematyka zajmuje się ilościowym badaniem ruchu ciał z pominięciem czynników fizycznych wywołujących ten ruch. W mechanice technicznej rozważa się zagadnienia.
Pochodna funkcji jednej zmiennej. Pochodna wektora.
MECHANIKA 2 Wykład Nr 14 Teoria uderzenia.
Ruch jednostajny prostoliniowy i jednostajnie zmienny Monika Jazurek
Dynamika ruchu płaskiego
Temat: Matematyczny opis ruchu drgającego
Informatyka +.
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski 1 informatyka +
MECHANIKA NIEBA WYKŁAD r. E r Zagadnienie dwóch ciał I prawo Keplera Potencjał efektywny Potencjał efektywny w łatwy sposób tłumaczy kształty.
Ruch jednowymiarowy Ruch - zmiana położenia jednych ciał względem innych, które nazywamy układem odniesienia. Uwaga: to samo ciało może poruszać się względem.
Ruch drgający Ruch, który powtarza się w regularnych odstępach czasu,
Ruch – jedno w najczęściej obserwowanych zjawisk fizycznych
Ruch – jedno w najczęściej obserwowanych zjawisk fizycznych Zjawiska ruchu Często ruch zachodzi z tak dużą lub tak małą prędkością i w tak krótkim lub.
Zjawiska ruchu Ruch – jedno w najczęściej obserwowanych zjawisk fizycznych Często ruch zachodzi z tak dużą lub tak małą prędkością i w tak krótkim lub.
Geometria na płaszczyźnie kartezjańskiej
Dynamika bryły sztywnej
Prowadzący: dr Krzysztof Polko
4. Praca i energia 4.1. Praca Praca wykonywana przez stałą siłę jest iloczynem skalarnym tej siły i wektora przemieszczenia (4.1) Ft – rzut siły na kierunek.
6. Ruch obrotowy W czystym ruchu obrotowym każdy punkt ciała sztywnego porusza się po okręgu, którego środek leży na osi obrotu (ruch wzdłuż linii prostej.
3. Siła i ruch 3.1. Pierwsza zasada dynamiki Newtona
Ruch złożony i ruch względny Prowadzący: dr Krzysztof Polko
FIZYKA dla I roku biotechnologii, studia I stopnia
Zapis prezentacji:

2. Ruch 2.1. Położenie i tor Ruch lub spoczynek to pojęcia względne. Do opisu ruchu trzeba wprowadzić układ odniesienia, t. j. obiekt fizyczny z przyporządkowanym układem współrzędnych. Liniowy, prawoskrętny układ współrzędnych nazywany jest układem kartezjańskim. 2.1. Położenie i tor Położenie cząstki P określamy za pomocą wektora położenia Ruch może być opisany za pomocą równania wektorowego albo równoważnie za pomocą trzech równań skalarnych

parametryczne równania toru (trajektorii). Eliminując czas t otrzymuje się równanie toru w postaci uwikłanej albo y = f(x) w dwu wymiarach. Przykład: Ruch jednostajny po okręgu w płaszczyźnie xy (θ = ωt) Równanie parametryczne: co jest równoważne jednemu równaniu wektorowemu: Eliminując czas z równań (1) i (2) otrzymuje się równanie toru w postaci okręgu:

2.2. Przemieszczenie i prędkość Gdy wektor położenia zmienia się w pewnym przedziale czasu, można wyznaczyć przemieszczenie cząstki Z użyciem wektora przemieszczenia definiuje się wektor prędkości średniej Prędkość chwilowa w pewnej chwili czasu (po prostu prędkość) jest graniczną wartością prędkości średniej gdy przyrost czasu zdąża do zera (prędkość jest pierwszą pochodną wektora położenia) Wektor prędkości jest styczny do toru w danym punkcie (sieczna przechodzi w styczną gdy Δt zdąża do zera).

Prędkość, c.d. Wektor prędkości może być zapisany następująco Długość Ds łuku jest nazywana drogą . - wektor jednostkowy styczny do toru dla danego położenia cząstki - wartość wektora prędkości nazywana szybkością. Skalarne składowe wektora prędkości wzdłuż odpowiednich osi mogą być wyznaczone w wyniku różniczkowania składowych wektora położenia vx, vy, vz – skalarne składowe .

Przykład Cząstka porusza się wzdłuż osi x i jej położenie zmienia się w czasie następująco gdzie x mierzone jest w metrach a t w sekundach (współczynniki liczbowe mają również odpowiednie wymiary). Jaka jest wartość prędkości w chwili t = 2 s? Znak minus wskazuje, że cząstka dla t = 2 s porusza się w ujemnym kierunku osi x z szybkością 2 m/s. Prędkość jest funkcją czasu.

2.3. Przyspieszenie Średnie przyspieszenie jest definiowane jako zmiana prędkości w przedziale czasu Δt Gdy Δt zdąża do zera, otrzymuje się w granicy chwilowe przyspieszenie (zwane przyspieszeniem) Przyspieszenie jest pochodną czasową wektora prędkości (zarówno wartość jak i kierunek wektora prędkości są istotne). Składowe wektora przyspieszenia mogą być wyznaczone w wyniku różniczkowania skalarnych składowych wektora prędkości.

Przyspieszenie, cd. Zatem Alternatywnie przyspieszenie może być zapisane z użyciem składowych związanych ze zmianą wartości i kierunku wektora prędkości ponieważ Zgodnie z rozważaniami zatem po prawej otrzumuje się ostatecznie ρ – promień krzywizny

Przyspieszenie, c.d. Ostatecznie zatem otrzymuje się składowa zwana przyspieszeniem dośrodkowym, związana ze zmianą kierunku prędkości (skierowana do środka krzywizny toru) składowa związana ze zmianą wartości prędkości (skierowana stycznie do toru)

Rzut ukośny Ruch przedmiotu w płaszczyźnie pionowej pod wpływem siły grawitacji. Przedmiot jest wystrzeliwany z prędkością początkową vo pod kątem θ0. Składowe pozioma i pionowa wektora prędkości początkowej są równe: g Ruch wzdłuż osi x jest jednostajny. Ruch wzdłuż osi y następuje ze stałym przyspieszeniem ay = -g. A zatem:

Rzut ukośny, cd. Współrzędna x położenia jest zatem równa (dla x0 = 0 i y0 = 0) (1) Obliczenie współrzędnej y daje (2) Eliminując t z równań (1) i (2) otrzymuje się tor ruchu. (3) Jest to równanie paraboli.

Rzut ukośny, cd. Równanie toru może być wykorzystane do obliczenia jego parametrów, takich jak zasięg poziomy R i maksymalna wysokość H. Rozwiązując równanie (3) dla y = 0 otrzymuje się Z analizy symetrii toru wynika, że maksymalna wysokość toru odpowiada wartości y dla x = R/2. A zatem otrzymuje się ostatecznie O A R t II w próżni I w powietrzu H

Ruch jednostajny po okręgu Cząstka porusza się ze stałą szybkością v po kołowym torze o promieniu ρ. Wektor prędkości nie jest jednak stały, a zatem przyspieszenie w tym ruchu nie jest równe zero. Przyspieszenie dosrodkowe jest równe Ponieważ v = const , zatem Czas jednego pełnego obrotu nazywany jest okresem i określony jest równaniem gdzie f jest częstotliwością (liczba obrotów na sekundę).