REGIONALNA KONFERENCJA EDUKACYJNA projektu pn. Kooperacje 3 D – model wielosektorowej współpracy na rzecz wsparcia osób i rodzin Współpraca międzyinstytucjonalna (pomocy społecznej, ochrony zdrowia, sądownictwa, policji, edukacji)  w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie  w Opolu BARBARA LESZCZYŃSKA,  Specjalistyczny Ośrodek Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie / MOPR w Opolu zespół interdyscyplinarny Opole,21.09.2018

Rodzina-z założenia to najbezpieczniejsze miejsce dla jej członków… Rodzina jako grupa społeczna- to związek intymnego, wzajemnego uczucia, współdziałania i wzajemnej odpowiedzialności, która pełni funkcje osobowe: małżeńską lub partnerską rodzicielską braterską Rodzina stanowi naturalne środowisko, poznawania podstawowych wartości, wzorców i zasad współżycia, rozwoju emocjonalnego i społecznego swoich członków- dlatego jest niezwykle ważną płaszczyzną polityki społecznej,

Kryzys rodziny Tak jak różnorodna jest rodzina i mogące pojawić się w niej problemy, tak i działania pomocowe wobec rodziny muszą być zróżnicowane, ale zarazem spójne i kompleksowe. Wielość i złożoność problemów dotykających poszczególnych członków rodziny wymaga kompleksowego podejścia do sytuacji , w jakiej znajduje się rodzina, a także wskazuje na potrzebę systemowych rozwiązań w zakresie jej wsparcia, mieszczących się w formule zintegrowanych, interdyscyplinarnych działań. Rodzina w kryzysie, to nie tylko rodzina dotknięta przemocą.

Przemoc w rodzinie to przestępstwo! definicja wg art. 2 ust. 2 znowelizowanej w 2010 roku Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie jako przemoc w rodzinie określa: ”Jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny , w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą”.

PRZEMOC TO… DZIAŁANIE WYKORZYSTUJĄCE PRZEWAGĘ SIŁ PRZECIW CZŁONKOWI RODZINY, NARUSZAJĄCE PRAWA I DOBRA OSOBISTE, POWODUJĄCE CIERPIENIE I SZKODY. przemoc w rodzinie narusza podstawowe prawa człowieka, w tym prawo do życia i zdrowia oraz poszanowania godności osobistej.

Zespół Interdyscyplinarny  Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz.U. 2005 nr 180 poz. 1493 z poźn. zmian.) wprowadziła obowiązek ochrony ofiar przemocy w rodzinie a władze publiczne zostały zobowiązane zapewnić wszystkim obywatelom równe traktowanie i poszanowanie ich praw i wolności. Na gminy nałożono obowiązek podejmowania działań na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w szczególności w ramach pracy w zespole interdyscyplinarnym.(Nowelizacja ustawy z 2010r)

Podstawowym zadaniem zespołu interdyscyplinarnego  jest realizacja działań określonych w gminnym programie przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie, a także integrowanie i koordynowanie działań podmiotów działających na rzecz ochrony ofiar przemocy w rodzinie, oraz specjalistów w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie

oraz realizacja procedury Niebieskie Karty Co w praktyce oznacza pełną obsługę organizacyjno - techniczną procedury Niebieskie Karty (OPS) Organizację posiedzeń grup roboczych Realizację zadań związanych z przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie

Zadania ZI cd. Prowadzenie (organizacja,motywowanie,nabór i realizacja) oddziaływań korekcyjno- edukacyjnych dla sprawców przemocy w rodzinie oraz Realizacja programów psychologiczno- terapeutycznych dla sprawców przemocy w rodzinie

Współpraca interdyscyplinarna służb-po co? Szybciej,ekonomiczniej,skuteczniej… Współdziałanie służb pozwala spojrzeć na sytuację rodzin z wielu perspektyw, co ma istotne znaczenie dla przyjęcia najlepszej strategii postępowania umożliwiającej przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, a także daje możliwość prowadzenia równoczesnych oddziaływań interwencyjnych i pomocowych.

jednostek organizacyjnych pomocy społecznej; W skład zespołu interdyscyplinarnego obligatoryjnie wchodzą przedstawiciele: jednostek organizacyjnych pomocy społecznej; gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych; policji; oświaty; ochrony zdrowia; organizacji pozarządowych; kuratorzy sądowi

Zespół interdyscyplinarny może tworzyć grupy robocze, których celem i zadaniem jest rozwiązywanie problemów związanych z wystąpieniem przemocy w rodzinie w indywidualnych przypadkach. W skład grup roboczych obligatoryjnie wchodzą przedstawiciele: jednostek organizacyjnych pomocy społecznej; gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych; policji; oświaty; ochrony zdrowia.

W skład grup roboczych mogą wchodzić również kuratorzy sądowi, oraz przedstawiciele innych podmiotów będący specjalistami w dziedzinie przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Członkowie zespołu interdyscyplinarnego oraz grup roboczych wykonują zadania w ramach obowiązków służbowych lub zawodowych. Zadania grup roboczych to w szczególności: -opracowanie i realizacja planu pomocy w indywidualnych przypadkach wystąpienia przemocy w rodzinie -monitorowanie sytuacji rodzin, w których dochodzi do przemocy oraz rodzin zagrożonych wystąpieniem przemocy -dokumentowanie działań podejmowanych wobec rodzin, w których dochodzi do przemocy oraz efektów tych działań.

Instytucja zespołu interdyscyplinarnego uregulowana jest m. in. w art Instytucja zespołu interdyscyplinarnego uregulowana jest m.in. w  art. 9a  ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.  Ww przepis nadaje zespołowi interdyscyplinarnemu status podmiotu o charakterze wewnętrznym, działającego w gminie w ramach jej zadań własnych, a także określa szczegółowo przedstawicieli wchodzących w jego skład. Ustawa nie określa wprost statusu prawnego zespołu interdyscyplinarnego, wskazując jedynie, iż powoływany jest przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. Zespół działa na podstawie porozumień zawieranych między wójtem a podmiotami, o których mowa w art. 9a ust. 3 lub 5 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie

Przepisy prawa regulujące zarówno przestępstwo przemocy jak i obowiązki służb Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz 1.Kodeks karny 2.Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 września 2011 roku w sprawie procedury „Niebieskie Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta” 3.Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego 4.Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego 5.ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r., Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) 6.Rozporządzenie ministra zdrowia z 22 października 2010 r. w sprawie wzoru zaświadczenia lekarskiego o przyczynach i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie (Dz.U. nr 201 poz. 1334). .

Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie stanowi, że osobie dotkniętej przemocą w rodzinie udziela się bezpłatnej pomocy, w szczególności w formie: poradnictwa medycznego, psychologicznego, prawnego, socjalnego, zawodowego i rodzinnego; interwencji kryzysowej i wsparcia; ochrony przed dalszym krzywdzeniem, przez uniemożliwienie osobom stosującym przemoc korzystania ze wspólnie zajmowanego z innymi członkami rodziny mieszkania oraz zakazanie kontaktowania się i zbliżania się do osoby pokrzywdzonej; zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie bezpiecznego schronienia w specjalistycznym ośrodku wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie; badania lekarskiego w celu ustalenia przyczyn i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie oraz wydania zaświadczenia lekarskiego w tym przedmiocie; zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie, która nie ma tytułu prawnego do zajmowanego wspólnie ze sprawcą przemocy lokalu, pomocy w uzyskaniu mieszkania

ZADANIA SŁUŻB ZOBOWIĄZANYCH DO INTERDYSCYPLINARNEGO WSPÓŁDZIAŁANIA W PRZECIWDZIAŁANIU PRZEMOCY W RODZINIE

OCHRONA ZDROWIA- wszczyna procedurę NK przez wypełnienie formularza A "Niebieska Karta lekarze mają obowiązek wypełniać bezpłatne zaświadczenia lekarskie dla ofiar przemocy w rodzinie. Jest to obowiązek lekarza, zatem niedopełnienie go może skutkować zarówno odpowiedzialnością dyscyplinarną, jak i odpowiedzialnością karną – za niedopełnienie obowiązku Jeżeli przedstawiciel ochrony zdrowia uzyska informację (albo podejrzenie), że osoba będąca u niego na konsultacji może być ofiarą przemocy w rodzinie, ma obowiązek wszcząć procedurę Niebieskiej Karty (dotyczy to zarówno osób dorosłych, jak i dzieci). Obowiązek zawiadomienia o przestępstwie ( Zgodnie z art. 304 § 2 kodeksu postępowania karnego instytucje państwowe i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub Policję) Przedstawiciel służby zdrowia uczestniczy również w procedurze odebrania dziecka z rodziny na podstawie art. 12a ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie

Oświata -wszczyna procedurę NK przez wypełnienie formularza A "Niebieska Karta W ramach procedury NK - udzielenie kompleksowych informacji o: możliwościach uzyskania pomocy, w szczególności psychologicznej, prawnej, socjalnej i pedagogicznej, oraz wsparcia, w tym o instytucjach i podmiotach świadczących specjalistyczną pomoc na rzecz osób dotkniętych przemocą w rodzinie, możliwościach podjęcia dalszych działań mających na celu poprawę sytuacji osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie; niezwłoczne zorganizowanie dostępu do pomocy medycznej, jeżeli wymaga tego stan zdrowia osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie; prowadzenie rozmów z osobami, wobec których istnieje podejrzenie, że stosują przemoc w rodzinie, na temat konsekwencji stosowania przemocy w rodzinie oraz informuje te osoby o możliwościach podjęcia leczenia lub terapii i udziale w programach oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie (interwencja psychologiczno – pedagogiczna). diagnozowanie sytuacji i potrzeb osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, w tym w szczególności wobec dzieci; udzielanie kompleksowych informacji rodzicowi, opiekunowi prawnemu, faktycznemu lub osobie najbliższej o możliwościach pomocy psychologicznej, prawnej, socjalnej i pedagogicznej oraz wsparcia rodzinie, w tym o formach pomocy dzieciom świadczonych przez instytucje i podmioty w zakresie specjalistycznej pomocy na rzecz osób dotkniętych przemocą w rodzinie

Policja Policjant  podejmuje działania interwencyjne mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa osobie, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą Wszczyna procedurę NK przez wypełnienie formularza A "Niebieska Karta  W ramach procedury funkcjonariusz Policji: a) udziela osobie, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, niezbędnej pomocy, w tym udziela pierwszej pomocy; b) organizuje niezwłocznie dostęp do pomocy medycznej, jeżeli wymaga tego stan zdrowia osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie; c) podejmuje, w razie potrzeby, inne niezbędne czynności zapewniające ochronę życia, zdrowia i mienia osób, co do których istnieje podejrzenie, że są dotknięte przemocą w rodzinie, włącznie z zastosowaniem na podstawie odrębnych przepisów w stosunku do osoby, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie, środków przymusu bezpośredniego i zatrzymania;

Policja cd. d) przeprowadza z osobą, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie, rozmowę o odpowiedzialności karnej za znęcanie się fizyczne lub psychiczne nad osobą najbliższą lub inną oraz wzywa do zachowania zgodnego z prawem i zasadami współżycia społecznego; e) przeprowadza na miejscu zdarzenia, w przypadkach niecierpiących zwłoki, czynności procesowe w niezbędnym zakresie, w granicach koniecznych do zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa; f) podejmuje działania mające na celu zapobieganie zagrożeniom mogącym występować w rodzinie, w szczególności składa systematyczne wizyty sprawdzające stan bezpieczeństwa osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, w zależności od potrzeb określonych przez zespół interdyscyplinarny lub grupę roboczą.

Pomoc społeczna-rola pracownika socjalnego w NK Wszczyna procedurę NK przez wypełnienie formularza A "Niebieska Karta  Podejmuje interwencje w środowisku wobec rodziny dotkniętej przemocą  diagnozuje sytuację i potrzeby osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie; b) udziela kompleksowych informacji o: - możliwościach uzyskania pomocy, w szczególności psychologicznej, prawnej, socjalnej i pedagogicznej, oraz wsparcia, w tym o instytucjach i podmiotach świadczących specjalistyczną pomoc na rzecz osób dotkniętych przemocą w rodzinie - formach pomocy dzieciom doznającym przemocy w rodzinie oraz o instytucjach i podmiotach świadczących tę pomoc, - możliwościach podjęcia dalszych działań mających na celu poprawę sytuacji osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie;

Pomoc społeczna cd. c) organizuje niezwłocznie dostęp do pomocy medycznej, jeżeli wymaga tego stan zdrowia osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie; d) zapewnia osobie, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, w zależności od potrzeb, schronienie w całodobowej placówce świadczącej pomoc, w tym w szczególności w specjalistycznym ośrodku wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie; e) może prowadzić rozmowy z osobami, wobec których istnieje podejrzenie, że stosują przemoc w rodzinie, na temat konsekwencji stosowania przemocy w rodzinie oraz informuje te osoby o możliwościach podjęcia leczenia lub terapii i udziale w programach oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie.

Rola pracownika socjalnego w ramach procedury interwencyjnego odebrania dziecka z rodziny W razie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia dziecka w związku z przemocą w rodzinie pracownik socjalny wykonujący obowiązki służbowe ma prawo odebrać dziecko z rodziny i umieścić je u innej niezamieszkującej wspólnie osoby najbliższej, w rodzinie zastępczej lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej. Decyzję pracownik socjalny podejmuje wspólnie z funkcjonariuszem Policji, a także z lekarzem, lub ratownikiem medycznym, lub pielęgniarką. Pracownik socjalny ma obowiązek niezwłocznego powiadomienia sądu opiekuńczego, nie później niż w ciągu 24 godzin, o odebraniu dziecka z rodziny i umieszczeniu go u niezamieszkującej wspólnie osoby najbliższej, w rodzinie zastępczej lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej.

KURATORZY SĄDOWI zgodnie z § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 lutego 2013 roku w sprawie sposobu wykonywania obowiązków i uprawnień przez kuratorów sądowych w sprawach karnych wykonawczych (Dz.U. poz. 335), w przypadku orzeczonego dozoru wobec sprawcy przemocy istnieje wręcz obowiązek kuratora zawodowego uczestniczenia w posiedzeniach zespołu i grupy. W przypadku kuratorów zawodowych w sprawach rodzinnych już takiego obowiązku nie ma. kurator posiada szerszą wiedzę na temat skazanego i równocześnie może wzmocnić poczucie bezpieczeństwa osoby pokrzywdzonej. Kurator sądowy może udzielać informacji zespołowi interdyscyplinarnemu o obowiązującym stanie prawnym w zakresie oddziaływania prawnego na osoby stosujące przemoc w rodzinie.

Stan obecny tj. 2018 rok: Brak w składzie ZI: -TRR - Przedstawiciela sądu-służby kuratorskiej -Prokuratury -Domu Dziecka Nowy Członek ZI od 2018r: Fundacja „Bądź Dobroczyńcą „

Wnioski po niemal 8 latach funkcjonowania Zespołu Interdyscyplinarnego i procedury Niebieska Karta ( prac grup roboczych)

Z poziomu systemu: Skutecznym sposobem przeciwdziałania przemocy w rodzinie jest: możliwość zgłoszenia na Policji lub w prokuraturze przypadków stosowania przemocy w rodzinie przez każdego obywatela -dostępność bezpłatnego poradnictwa psychologicznego dla rodzin w zakresie rozwiązywania konfliktów, które w nich się pojawiają - orzekanie dozoru kuratora sądowego dla osób stosujących przemoc w rodzinie -realizacja procedury „Niebieskie Karty”

-zaostrzenie przepisów karnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie cd. skutecznym sposobem przeciwdziałania przemocy w rodzinie z punktu widzenia ofiary jest: -zaostrzenie przepisów karnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie -kampanie społeczne i akcje informujące, jak zapobiegać przemocy w rodzinie i jak sobie radzić w przypadku jej wystąpienia - kara pozbawienia wolności dla osób stosujących przemoc w rodzinie

Bardzo ważne w przeciwdziałaniu przemocy jest: orzekanie dozoru kuratora sądowego dla osób stosujących przemoc w rodzinie – co oznacza zwiększenie możliwości oddziaływania na te osoby poprzez zastosowanie środków prawnych lub świadomość ryzyka zastosowania kolejnych, np. kary pozbawienia wolności w razie niewywiązywania się z nałożonych na sprawcę przemocy w rodzinie obowiązków. -w ramach obowiązków, które sprawca przemocy w rodzinie musi wykonać w okresie próby (np. przy warunkowym umorzeniu postępowania bądź warunkowym zawieszeniu wykonania kary) –kierowanie i podjęcie PKE i PPT sądowy nakaz powstrzymywania się od kontaktowania się z osobą pokrzywdzoną dla osób stosujących przemoc w rodzinie ( zakaz zbliżania się, nakaz opuszczenia lokalu)

Szczególnie nieskutecznymi sposobami przeciwdziałania przemocy w rodzinie okazują się – sądowne nakazywanie osobom stosującym przemoc w rodzinie i nadużywającym alkoholu do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu -sądownie nałożony obowiązek przeproszenia osoby pokrzywdzonej dla osób stosujących przemoc w rodzinie -w ramach obowiązków, które sprawca przemocy w rodzinie musi wykonać w okresie próby (np. przy warunkowym umorzeniu postępowania bądź warunkowym zawieszeniu wykonania kary) oraz sądowy nakaz powstrzymywania się od kontaktowania się z osobą pokrzywdzoną dla osób stosujących przemoc w rodzinie

Z poziomu realizatorów NK : Najbardziej skutecznym sposobem przeciwdziałania przemocy w rodzinie jest: - dobra współpraca różnych instytucji w ramach grup roboczych a zwłaszcza kuratorów sądowych, Policji, pracowników socjalnych , ochrony zdrowia, placówek oświatowych, gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz stowarzyszeń i fundacji (Członków ZI)– polegająca na rzetelnym wykonywaniu obowiązków służbowych w ramach własnych kompetencji, wymiana informacji, wspólne budowanie planu pomocy rodzinie, uzupełnianie się, pomaganie sobie wzajemnie i zastępowanie, wspomaganie pracownika socjalnego w prowadzeniu grup roboczych i dokumentowaniu posiedzeń.

Z poziomu przewodniczącej ZI praca w zespole to: dla wielu osób dodatkowa funkcja zawodowa, co bardzo utrudnia dopasowanie terminu posiedzeń zespołu, udział w posiedzeniach ZI traktują jako wymuszoną konieczność darmowa praca społeczna ( krzywdzące, zwłaszcza że inne służby otrzymują za swoją pracę wynagrodzenie) działalność w ZI bardzo dezorganizuje czas i obowiązki związane z pracą zawodową, w związku z ww aktywność niektórych członków ZI ogranicza się jedynie do przyjścia na posiedzenie zespołu; nic nie wnoszą do jego pracy.

Z perspektywy przewodniczącej ZI brakuje możliwości egzekwowania realizowanych zadań gdy przedstawiciele tych podmiotów podchodzą biernie do pracy w zespole, przy braku zaangażowania lub nawet akceptacji takiej postawy i poparcie swoich szefów. w takiej sytuacji nawet zmiana „martwej duszy" na innego przedstawiciela danej instytucji niewiele zmieni. W sytuacji gdy członkami ZI nie są osoby kierujące danymi podmiotami, ale ostatecznie zasiadają w zespole z polecenia swego szefa, niewiele można uzyskać, Nadal obserwuję słabą wiedzę zarówno wśród członków ZI jak i osoby decyzyjne - istnieje konieczność edukacji i podniesienie świadomości zwłaszcza osób decyzyjnych.

TRUDNOŚCI we współpracy ZESPOŁU INTERDYSCYPLINARNEGO w realizacji nałożonych na nie zadań (ZI oraz NK) -godzenie obowiązków i ograniczeń czasowych (spotkania wymagają pogodzenia obowiązków i ograniczeń czasowych wielu osób) -ograniczenia budżetowe - braki w zasobach po stronie instytucji zaangażowanych do pracy w zespole -brak instrumentów do egzekwowania podjętych wspólnie decyzji - utrudnienia biurokratyczne (nierówny podział obowiązków) - brak zaangażowania lub nierówne zaangażowanie członków w prace zespołu -brak możliwości skorzystania z superwizji -oraz brak profesjonalnego przygotowania członków do pracy w zespole, brak szkoleń - w składzie zespołu brakuje przedstawicieli niektórych instytucji

Trudności tkwiące w „systemie”: -Obciążenie biurokratyczne-nieadekwatne do wpływu na przebieg spraw Słabe zaangażowanie/udział ochrony zdrowia (niezwykle rzadko zakładają NK)-brak możliwości egzekwowania ? Duża fluktuacja kadr w policji (uciążliwe zastępstwa) Brak poczucia wspólnoty celu działań służb kuratorskich z pracą grup roboczych Odmowa udziału w procedurze osób stosujących przemoc – ale też osób doznających przemocy Nadmiernie rozbudowana procedura NK –słabe przygotowanie służb do realizacji procedury

Trudności wynikające ze stosunku Członków do ZI -słabe zaangażowanie Członków ZI w jakiekolwiek prace- -pozorowanie współpracy „odbywanie posiedzeń” Z powodu: -braku wynagrodzenia za dodatkową pracę niedoceniania przez pracodawców, i tzw. „ważnych osób” – decydentów, władz samorządowych. Braku zainteresowania zwierzchników problematyką przemocy oraz samym ZI –na co dzień ,lecz wyłącznie w związku z kontrolami, spektakularnymi zdarzeniami lub skargami

Nasze oczekiwania wobec wymiaru sprawiedliwości : częstsze stosowanie i egzekwowanie dostępnych środków prawnych oddziałujących na osoby stosujące przemoc w rodzinie, tj.; -zakaz zbliżania się do członków rodziny/ domowników, -nakaz opuszczenia lokalu mieszkalnego zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonymi, -obowiązek uczestnictwa w programie oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych -nakaz poddania się leczeniu, np. odwykowemu. szczególnie ważne w związku z koniecznością stosunkowo szybkiego i konsekwentnego oddziaływania na sprawcę przemocy w rodzinie Egzekwowanie oddziaływań specjalistycznych :psychologiczno-terapeutycznych na sprawców przemocy w rodzinie.

Najważniejszymi korzyściami wynikającymi z pracy interdyscyplinarnej w procedurze NK są: integracja służb – zgranie się, wzajemne poznanie – także swoich kompetencji, wzajemne motywowanie do działania, wzajemne wsparcie profesjonalistów, wymiana - przepływ informacji, skoordynowane działania – dzięki czemu nie dublują się i nie wykluczają, a w efekcie - podniesiona skuteczność i efektywność działań lepsze wykorzystywanie zasobów lokalnych, a dzięki temu kompleksowa i spójna pomoc dla ofiar przemocy w rodzinie oraz oddziaływania kor-eduk. wobec sprawcy przemocy w rodzinie mające na celu ustanie przemocy w rodzinie.

Sukcesy ZI: -systematyczne spotkania Członków ZI- posiedzenia, zgodnie z przepisami, -blisko 100% frekwencja -opracowany i realizowany Miejski Program przeciwdziałania przemocy w rodzinie i ochrony ofiar przemocy w rodzinie, -terminowa sprawozdawczość -istnienie ZI

Interdyscyplinarność a współpraca Istniejące regulacje prawne porządkują wiele spraw, np. podział obowiązków na szczeblu wojewódzkim, powiatowym i gminnym, i pozwalają na tworzenie lokalnych systemów przeciwdziałania przemocy w rodzinie, uwzględniających specyfikę danego obszaru administracyjnego (istniejące zaplecze pomocowe, możliwości kadrowe i finansowe podmiotów). Skuteczność pracy zespołu interdyscyplinarnego i grup roboczych na rzecz rodzin doświadczających przemocy w rodzinie w niewielkim stopniu zależy od tego, czy są odpowiednie przepisy na wszystko- zależy po prostu od ludzi, którzy pomagają, od ich zaangażowania i postaw wobec przemocy w rodzinie.

Siła lokalnego partnerstwa system to nie przepisy, lecz ludzie, którzy je tworzą oraz ci, którzy je stosują. Dlatego w optyce zespołu interdyscyplinarnego oprócz rodzin doświadczających przemocy w rodzinie to właśnie profesjonaliści powinni być w centrum uwagi decydentów na poziomie gminy. Przy wykonywaniu trudnych i emocjonalnie obciążających zadań ważne jest ich wspieranie, utrzymanie wysokiego poziomu ich motywacji i zaangażowania oraz dobra organizacja pracy. Każdy realizator systemu powinien być również doceniony za swoją aktywność.

Dziękuję 