Przestępstwa przeciwko mieniu dr Dagmara Gruszecka

Informacje wstępne Rozdział XXXV k.k. - Dobrami prawnymi chronionymi są mienie. przestępstwa przeciwko mieniu należą do najstarszych znanych przestępstw w dziejach ludzkości. Od początku zaliczane były do cięższych przewinień, albowiem skierowane były przeciwko majątkowi przez co zagrażały stabilności hierarchii społecznej opartej na posiadaniu majątku. Karnoprawną ochronę mienia realizował np. kodeks Hammurabiego. Tryb ścigania. Większość przestępstw podlega ściganiu w trybie publicznoskargowym. Wyjątek stanowią czyny z art. 278 § 4, art. 279 § 2, art. 284 § 4, art. 285 § 2, art. 286 § 4, art. 287 § 3 i art. 289 § 5 KK ustawodawca przewidział w drodze wyjątku tryb wnioskowy dla przypadku, gdy sprawcę kradzieży i pokrzywdzonego łączyła relacja osób najbliższych. W każdym przypadku na wniosek ścigane jest przestępstwo z art. 288 § 1 i 2 KK. Charakter czynów Przestępstwa przeciwko mieniu należą do występków, poza typem kwalifikowanym rozboju z art. 280 § 2 KK, który jest zbrodnią.

Informacje wstępne Systematyka przestępstw przeciwko mieniu z rozdziału XXXV KK: Tradycyjne przestępstwa przeciwko mieniu: 1) kradzież (art. 278); 2) przywłaszczenie (art. 284); 3) oszustwo (art. 286). Kwalifikowanym typem kradzieży jest kradzież z włamaniem (art. 279). Szczególnym rodzajem kradzieży jest kradzież impulsów telefonicznych (art. 285), szczególnym zaś rodzajem oszustwa jest tzw. oszustwo komputerowe (art. 287). Przestępstwa rozbójnicze : 1) rozbój (art. 280); 2) kradzież rozbójnicza (art. 281); 3) wymuszenie rozbójnicze (art. 282). Pozostałe przestępstwa: 1) niszczenia mienia (art. 288), obejmujące także przerwanie lub uszkodzenie kabla podmorskiego (art. 288 § 3); 2) przestępstwo zaboru w celu krótkotrwałego użycia cudzego pojazdu mechanicznego (art. 289), obejmujące także zabór rozbójniczy (art. 289 § 3); 3) tzw. kradzież leśną polegającą na wyrębie drzewa w lesie w celu przywłaszczenia (art. 290); 4) paserstwo w dwóch formach: umyślnej (art. 291) oraz nieumyślnej (art. 292), przy czym przepisy o paserstwie w obu jego formach mają odpowiednie zastosowanie także do paserstwa dotyczącego programu komputerowego (zob. art. 293).

Informacje wstępne mienie należy rozumieć – zgodnie z regulacja cywilistyczna (art. 44 KC) – jako własność i inne prawa majątkowe. Treść chronionej własności odpowiada przepisowi art. 140 KC. Katalog innych praw majątkowych ma charakter otwarty, a zakres ich ochrony jest kształtowany przez znamiona poszczególnych przestępstw prawa rzeczowe (prawa podmiotowe bezwzględne), wierzytelności (prawa względne), a także określone stany faktyczne, jak posiadanie o wartości majątkowej, z których wynikają określone uprawnienia lub roszczenia korzyść majątkowa najczęściej jest celem lub skutkiem czynów stypizowanych w rozdziale XXXV. - orzeczenie grzywny z art. 33 § 2 KK. naprawienie szkody

Informacje wstępne Mienie jako przedmiot ochrony w Konstytucji RP. art. 21 ust. 1 KRP deklaruje ochronę ze strony państwa własności, art. 64 ust. 1 KRP, który stanowi, że każdy ma prawo do własności, innych praw majątkowych oraz prawo dziedziczenia, art. 64 ust. 2, który gwarantuje równą dla wszystkich ochronę własności i innych praw majątkowych, art. 64 ust. 3, który stanowi, że własność może być ograniczona tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności. Prawnomiędzynarodowe gwarancje własności. Własność jako jedno z fundamentalnych dóbr społecznych i prawnych gwarantowana jest także w licznych aktach prawa międzynarodowego, takiej rangi jak np. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z 1948 r., czy Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 1950 r.

Informacje wstępne r Art. 289 ROK liczba postępowań wszczętych liczba przestępstw stwierdzonych  2016 110094 114891 2015 128173 129576 2014 144149 152456 2013 182970 205485 2012 191795 220012 2011 197253 221025 2010 188873 212480 2009 182811 203480 2008 182711 202749 2007 183283 225114 2006 202888 248512 2005 232644 272066 2004 255418 274880 2003 261867 257435 2002 228202 232376 2001 231519 226642 2000 226372 217695 1999 183282 181588 Art. 280 ROK liczba postępowań wszczętych liczba przestępstw stwierdzonych 2016 5445 5647 2015 6605 5995 2014 7628 7673 2013 8804 12371 2012 10262 15483 2011 12101 16526 2010 13606 18145 2009 15740 19399 2008 16320 19899 2007 17872 21404 2006 23893 27823 2005 30245 34578 2004 34665 39392 2003 38056 42182 2002 34617 38648 2001 34709 39770 2000 37373 41893 1999 31720 35443 Art. 289 ROK liczba postępowań wszczętych liczba przestępstw stwierdzonych 2016 2361 2649 2015 2549 2014 2675 2914 2013 2988 3329 2012 3280 4127 2011 3591 4422 2010 3540 4720 2009 4305 5430 2008 5439 2007 4695 5751 2006 5172 6606 2005 6811 8776 2004 8355 10963 2003 8224 12035 2002 9610 13657 2001 10386 15520 2000 12228 18792 1999 10127 21198 Art. 286 ROK liczba postępowań wszczętych liczba przestępstw stwierdzonych 2016 80475 97388 2015 83028 114061 2014 78681 101736 2013 73351 93971 2012 65652 84409 2011 61034 90618 2010 55969 86366 2009 53720 76476 2008 49424 73505 2007 50398 73332 2006 59021 82122 2005 57863 85184 2004 56805 99013 2003 56665 109630 2002 55536 96314 2001 55592 92826 2000 45876 80368 1999 34812 42291 r

Kradzież Art.278 KK Przestępstwa: kradzieży (zwykłej) (§ 1), kradzieży programu komputerowego (§ 2), kradzieży energii lub karty bankomatowej (§ 5) wypadek mniejszej wagi każdego z tych przestępstw (§ 3) Dobro prawne - prawa majątkowe do: rzeczy ruchomej (§ 1), programu komputerowego (§ 2), energii (§ 5), prawa majątkowe związane z kartą uprawniającą do podjęcia pieniędzy z bankomatu (§ 5) oraz faktyczne władztwo nad: rzeczą ruchomą, nośnikiem, na którym zapisany jest program komputerowy, kartą bankomatową. Przedmiotem wykonawczym kradzieży z art. 278 § 1 KK jest cudza rzecz ruchoma.

Kradzież Czynność sprawcza polega na zaborze. Zabór to wyjęcie rzeczy spod władztwa właściciela lub posiadacza i przejęciu we własne władztwo sprawcy wbrew woli osoby dysponującej rzeczą i bez podstawy prawnej Kradzież jest przestępstwem materialnym, a jej skutkiem – zmiana osoby władającej rzeczą Kradzież we wszystkich typach z art. 278 KK jest przestępstwem umyślnym i kierunkowym, znamiennym celem. Treścią celu w przypadku kradzieży (rzeczy, energii lub karty bankomatowej) jest przywłaszczenie. „Celem działania sprawcy jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Jest to przestępstwo umyślne, popełnione w zamiarze bezpośrednim, kierunkowe. Korzyść majątkowa rozumiana jest szeroko, może polegać zarówno na uzyskaniu zysku (zwiększenia aktywów), jak i zmniejszeniu pasywów. W rozumieniu przepisu art. 278 § 2 KK może wyrażać się poprzez nieodpłatne uzyskanie programu komputerowego na uniknięcie strat. Każde działanie, które wbrew przepisom skutkuje uzyskaniem programu komputerowego niezależnie od ilości „ściągniętego” tego samego programu jest odrębnym działaniem objętym czynem ciągłym (art. 12 KK). Nie ma znaczenia, iż części programów oskarżony po ich uzyskaniu nie instalował z różnych powodów, a wiele nie nadawało się do wykorzystania. Sposób postępowania później z uzyskanym programem nie ma znaczenia, podobnie, zresztą jak w przypadku każdej rzeczy, sprawca może ją wyrzucić. Nie oznacza to wcale, że taka osoba nie dopuściła się przestępstwa kradzieży.” (wyr. SA w Lublinie z 8.7.2014 r., II AKa 139/14, Legalis)

Kradzież Kradzież komputerowa Czynnością sprawczą jest uzyskanie programu komputerowego. Obejmuje "wszelką formę przejęcia takiego programu bez zgody jego dysponenta w taki sposób, który umożliwia wykorzystywanie tego programu przez osobę nieuprawnioną" (wyr. SA w Krakowie z 8.7.2009 r., II AKa 98/09, KZS 2009, Nr 7–8, poz. 58), Kradzież energii i karty bankomatowej Zabór karty bankomatowej. Zabór energii. "istota przestępstwa kradzieży energii elektrycznej polega na korzystaniu z tej energii z pominięciem przyjmowanego w stosunkach danego rodzaju sposobu uzyskania lub korzystania z energii" (wyr. SN z 25.9.2012 r., IV KK 167/12, Prok. i Pr. – wkł. 2013, Nr 2, poz. 2) Kradzież energii jest przestępstwem materialnym. Wypadek mniejszej wagi Wyposażenie przepisów przewidujących wypadek mniejszej wagi w samodzielne sankcje nadaje mu raczej status odrębnego typu przestępstwa (G. Łabuda, w: Giezek (red.), Kodeks karny. Część szczególna, 2014, s. 1068–1069) wypadek mniejszej wagi musi wykazywać stosunkowo niski ładunek społecznej szkodliwości w porównaniu z czynem zakwalifikowanym jako typ podstawowy tego samego przestępstwa. "Wypadek mniejszej wagi jest stanem pośrednim między brakiem treści materialnej przestępstwa a stanem uznawanym za przestępstwo typu podstawowego", jest to czyn, w którym "stopień społecznej szkodliwości oraz wina sprawcy są znacznie niższe niż w przypadku typu podstawowego, a nie są jeszcze subminimalne, jak w razie znikomości tych znamion, zupełnie odejmującej czynowi charakter przestępczy" (wyr. SA w Krakowie z 5.6.2002 r., II AKa 128/02, KZS 2002, Nr 6, poz. 16).

Kradzież z włamaniem art. 279 KK te same dobra prawne, co art. 278 KK znamiona czynności wykonawczej: pojęcie kradzieży wraz z uwzględnieniem szczególnego sposobu jakim jest włamanie pojęcie pomieszczenia Dokonanie kradzieży z włamaniem następuje z chwilą objęcia przedmiotu wykonawczego kradzieży we władanie (wyr. SN z 23.4.2013 r., V KK 280/12, Prok. i Pr. – wkł. 2013, Nr 7–8, poz. 6.) Brak przepołowienia Podobnie jak kradzież, kradzież z włamaniem jest przestępstwem umyślnym oraz kierunkowym. Sprawca musi obejmować zamiarem bezpośrednim nie tylko zabór rzeczy, lecz także włamanie jako środek umożliwiający kradzież.

Rozbój Art. 280 § 1. Kto kradnie, używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 2. Jeżeli sprawca rozboju posługuje się bronią palną, nożem lub innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem lub środkiem obezwładniającym albo działa w inny sposób bezpośrednio zagrażający życiu lub wspólnie z inną osobą, która posługuje się taką bronią, przedmiotem, środkiem lub sposobem, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. Przestępstwo rozboju w typie podstawowym (§ 1) i kwalifikowanym (§ 2). Główny i uboczny przedmiot ochrony Rozbój jest przestępstwem materialnym, a jego dokonanie następuje z chwilą objęcia przez sprawcę władztwa nad rzeczą. Późniejsze użycie przez sprawcę środka rozbójniczego, w tym i posłużenie się niebezpiecznym przedmiotem, nie należy już do znamion rozboju rozbój ma dwa przedmioty wykonawcze.

Rozbój Przemoc wobec osoby polega na fizycznym oddziaływaniu na ciało człowieka w postaci co najmniej naruszenia nietykalności cielesnej ukierunkowanym na zmuszenie pokrzywdzonego do znoszenia zaboru rzeczy Treścią groźby jako środka rozbójniczego jest bowiem wyłącznie natychmiastowe użycie przemocy wobec osoby. Groźba może mieć charakter konkludentny Doprowadzenie do stanu nieprzytomności lub bezbronności obejmuje działania odbierające pokrzywdzonemu zdolność przeciwdziałania kradzieży. W przypadku nieprzytomności powodują one zakłócenia świadomości, np. wskutek podania środka nasennego, a w przypadku bezbronności pozbawiają pokrzywdzonego, przy zachowaniu świadomości, fizycznej możliwości stawienia oporu, np. wskutek związania, szczucia psem, zamknięcia lub wielości napastników Rozbój może być popełniony tylko umyślnie, a przy tym jest przestępstwem kierunkowym. Z uwagi na to, że w jego znamionach mieści się kradzież, sprawca musi działać w celu przywłaszczenia. Rozbój kwalifikowany – art. 280 § 2 KK

Kradzież rozbójnicza art. 281 KK Kto, w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy, bezpośrednio po dokonaniu kradzieży, używa przemocy wobec osoby lub grozi natychmiastowym jej użyciem albo doprowadza człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. problem znamion czynnościowych czy w zakres znamion kradzieży rozbójniczej wchodzi dokonanie kradzieży? Kradzież rozbójnicza jest uznawana za przestępstwo materialne. Kradzież rozbójnicza może być popełniona tylko umyślnie i ma charakter kierunkowy. Sprawca bowiem działa w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy

Wymuszenie rozbójnicze art. 282 KK Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przemocą, groźbą zamachu na życie lub zdrowie albo gwałtownego zamachu na mienie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym albo do zaprzestania działalności gospodarczej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. inne, niż poprzednio środki rozbójnicze: przemoc, groźba zamachu na życie lub zdrowie albo gwałtownego zamachu na mienie Wymuszenie rozbójnicze należy do przestępstw materialnych. Jest dokonane wówczas, gdy pokrzywdzony 1) rozporządzi mieniem albo 2) zaprzestanie działalności gospodarczej , o ile będzie to spowodowane rozbójniczymi środkami stosowanymi przez sprawcę. Wymuszenie rozbójnicze może być popełnione tylko umyślnie, a ponadto ma charakter przestępstwa kierunkowego, znamiennego celem, którego treścią jest osiągnięcie korzyści majątkowej

Przywłaszczenie art. 284 KK W art. 284 KK ustawodawca przewidział przestępstwo przywłaszczenia w typie podstawowym (§ 1), kwalifikowanym (§ 2), który nazywany jest sprzeniewierzeniem, oraz uprzywilejowanym (§ 3), który obejmuje przywłaszczenie rzeczy znalezionej i wypadek mniejszej wagi. W typie podstawowym i uprzywilejowanym przywłaszczenie może być popełnione przez każdą osobę zdolną do odpowiedzialności karnej (przestępstwo powszechne). Typ kwalifikowany jest przestępstwem indywidualnym możliwym do popełnienia tylko przez osobę, której wcześniej uprawniony powierzył władztwo nad rzeczą. Przedmiotem wykonawczym przywłaszczenia jest cudza rzecz ruchoma lub przedmiot materialny będący nośnikiem prawa majątkowego. Istotą przywłaszczenia jest jakikolwiek czyn uzewnętrzniający zamiar włączenia rzeczy lub prawa majątkowego do własnego majątku W odróżnieniu od kradzieży do znamion przywłaszczenia nie należy jednak zabór.

Przywłaszczenie Przywłaszczenie prawa majątkowego Przywłaszczenie uznawane jest za przestępstwo materialne, a jego skutek określany jest jako "utrata rzeczy„ Przywłaszczenie może być popełnione tylko umyślnie, a przy tym ma charakter przestępstwa kierunkowego, znamiennego celem, którego treścią jest animus rem sibi habendi, czyli wola zachowania rzeczy dla siebie Typ kwalifikowany przywłaszczenia – sprzeniewierzenie (art. 284 § 2 KK) polega na przywłaszczeniu rzeczy ruchomej, która została wcześniej sprawcy powierzona przez uprawnionego na mocy np. umowy najmu, użyczenia, przechowania. Typ uprzywilejowany w postaci przywłaszczenia rzeczy znalezionej (art. 284 § 3 KK) polega na tym, że znalazca rzeczy postępuje z nią tak, jak z rzeczą własną. rzecz zagubiona, czyli rzecz, nad którą właściciel utracił dotychczasowe władztwo bez zamiaru wyzbycia się własności i nie wie, gdzie rzecz się znajduje.

Uruchomienie impulsów telefonicznych art. 285 KK Przepis ten służy ochronie praw majątkowych związanych ze świadczeniem usług telekomunikacyjnych i korzystaniem z nich. W zależności od sposobu działania sprawcy oraz tego, kto ostatecznie poniesie koszty wyłudzonej usługi (po ewentualnym postępowaniu reklamacyjnym), uszczerbku doznają prawa majątkowe abonenta albo dostawcy usług telekomunikacyjnych czynność wykonawcza składa się z dwóch czynności powiązanych ze sobą przyczynowo. Pierwszą jest włączenie się do urządzenia telekomunikacyjnego, a drugą – uruchomienie impulsów telefonicznych. art. 285 KK Przepis ten służy ochronie praw majątkowych związanych ze świadczeniem usług telekomunikacyjnych i korzystaniem z nich. W zależności od sposobu działania sprawcy oraz tego, kto ostatecznie poniesie koszty wyłudzonej usługi (po ewentualnym postępowaniu reklamacyjnym), uszczerbku doznają prawa majątkowe abonenta albo dostawcy usług telekomunikacyjnych czynność wykonawcza składa się z dwóch czynności powiązanych ze sobą przyczynowo. Pierwszą jest włączenie się do urządzenia telekomunikacyjnego, a drugą – uruchomienie impulsów telefonicznych.

Uruchomienie impulsów telefonicznych telekomunikacja oznacza: nadawanie, odbiór lub transmisję informacji, niezależnie od ich rodzaju, za pomocą przewodów, fal radiowych bądź optycznych lub innych środków wykorzystujących energię elektromagnetyczną impulsy telefoniczne należy uznawać za "jednostki rozliczeniowe" w rozumieniu art. 80 ust. 1 PrTelekom Przestępstwo z art. 285 § 1 KK może być popełnione tylko umyślnie, zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym, który wystąpi wówczas, gdy sprawca (np. chcąc wypróbować swoje umiejętności) przewiduje możliwość, że jego działania spowodują włączenie się do urządzenia telekomunikacyjnego i uruchomienie impulsów telefonicznych na cudzy rachunek, i godzi się na to.

Oszustwo Art. 286 KK § 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Tej samej karze podlega, kto żąda korzyści majątkowej w zamian za zwrot bezprawnie zabranej rzeczy. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 4. Jeżeli czyn określony w § 1-3 popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Oszustwo W art. 286 § 1 KK zamieszczone jest przestępstwo oszustwa, a w art. 286 § 2 KK – przestępstwo żądania okupu za zabraną rzecz, zwane też oszustwem pokradzieżowym. W art. 286 § 3 KK znajduje się wypadek mniejszej wagi obydwu tych przestępstw. Dobrem chronionym przez art. 286 § 1 KK jest mienie, ubocznie chroniona jest również uczciwość obrotu majątkowego oraz wolność od oszukańczych zabiegów w zakresie rozporządzania mieniem trzy oszukańcze sposoby jego popełnienia: wprowadzenie innej osoby w błąd, wyzyskanie błędu, wyzyskanie niezdolności innej osoby do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Oszustwo Oszustwo jest przestępstwem materialnym, na co wskazuje znamię czynnościowe "doprowadza". Dokonanie oszustwa następuje zatem dopiero z chwilą niekorzystnego rozporządzenia mieniem ,które pozostaje w związku przyczynowym z oszukańczymi metodami postępowania sprawcy pojęcie niekorzystnego rozporządzenia mieniem Niekorzystny charakter rozporządzenia stanowi przestępstwo kierunkowe, znamienne celem, którego treścią jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca powinien obejmować wszystkie znamiona oszustwa zamiarem bezpośrednim Oszustwo pokradzieżowe Dobrem chronionym przez art. 286 § 2 KK jest mienie będące przedmiotem żądanej korzyści majątkowej, a jeżeli sprawca posiada rzecz, której zwrot oferuje – także prawa majątkowe do tej rzeczy. Ponadto żądanie okupu za zabraną rzecz atakuje sferę wolności związaną z dysponowaniem własnym mieniem, jako że adresat żądania zostaje poddany pewnej formie nacisku.

Oszustwo Przedmiotem wykonawczym przestępstwa z art. 286 § 2 KK jest cudza rzecz, która została bezprawnie zabrana, oraz osoba, wobec której sprawca wysuwa żądanie korzyści majątkowej. Czynność sprawcza przestępstwa z art. 286 § 2 KK polega na żądaniu korzyści majątkowej, która ma być ekwiwalentem zwrotu zabranej rzeczy Przestępstwo z art. 286 § 2 KK może być popełnione tylko umyślnie, przy czym ze względu na wymowę słowa "żąda" zalicza się je ponadto do przestępstw kierunkowych Nie jest przy tym konieczne, aby sprawca rzeczywiście miał zamiar wydania rzeczy czy nawet przyjęcia żądanej korzyści. Sprawca może w ogóle nie mieć na celu osiągnięcia korzyści majątkowej, lecz np. wzbudzenie u pokrzywdzonego strachu lub zadrwienie sobie z niego.

Oszustwo komputerowe W art. 287 KK przewidziane zostało przestępstwo zwane oszustwem komputerowym (§ 1) i jego wypadek mniejszej wagi (§ 2). Chociaż sama ustawa w art. 287 § 3 KK używa określenia "oszustwo", to jednak omawiane przestępstwo różni się zasadniczo od "klasycznego" oszustwa z art. 286 § 1 KK, szczególnie zaś nie wykazuje typowo oszukańczego sposobu popełnienia. Pojęcie danych informatycznych należy rozumieć zgodnie z art. 1 lit. b Konwencji o cyberprzestępczości jako "dowolne przedstawienie faktów, informacji lub pojęć w formie właściwej do przetwarzania w systemie komputerowym, łącznie z odpowiednim programem powodującym wykonanie funkcji przez system informatyczny" (computer data). dwie odmiany. W pierwszej sprawca wpływa na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przekazywanie danych informatycznych, a w drugiej – zmienia, usuwa albo wprowadza nowy zapis danych informatycznych. Pierwsza odmiana jest ingerencją w funkcje wykonywane przez system informatyczny, a druga – w zapisane dane informatyczne Przestępstwo z art. 287 KK może być popełnione tylko umyślnie, a przy tym jest przestępstwem kierunkowym znamiennym celem.

Zniszczenie rzeczy Art. 288 § 1. Kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Karze określonej w § 1 podlega także ten, kto przerywa lub uszkadza kabel podmorski albo narusza przepisy obowiązujące przy zakładaniu lub naprawie takiego kabla. § 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego. Zniszczenie, uszkodzenie lub uczynienie niezdatnej do użytku cudzej rzeczy należy do czynów przepołowionych, a kryterium przepołowienia jest wartość spowodowanej szkody. Jeśli nie przekracza ona 1/4 minimalnego wynagrodzenia, to czyn podlega kwalifikacji z art. 124 § 1 KW W art. 288 § 1 KK wymienione są alternatywnie trzy czynności sprawcze (przestępstwo wieloodmianowe): Zniszczenie rzeczy Uszkodzenie rzeczy Uczynienie rzeczy niezdatną do użytku umyślnie, w obydwu postaciach zamiaru

Zabór pojazdu Art. 289 KK przestępstwo zaboru cudzego pojazdu mechanicznego w celu krótkotrwałego użycia, Występuje w typie podstawowym (§ 1) i w typach kwalifikowanych (§ 2–3). Opiera się na konstrukcji kradzieży używania, ograniczonej jednak tylko do pojazdu mechanicznego. W przypadku innych rzeczy ruchomych możliwe jest stosowanie art. 127 KW, obejmującego zakazem nie zabór, ale samowolne używanie rzeczy. Czynność sprawcza przestępstwa porwania pojazdu mechanicznego polega na jego zaborze i należy ją interpretować tak samo jak przy kradzieży. Kwestia używania pojazdu bez zaboru. pojęcie krótkotrwałego użycia może być popełnione tylko umyślnie i w celu krótkotrwałego użycia, ma zatem charakter kierunkowy. Cel stanowi podstawowe kryterium odróżnienia tego przestępstwa od kradzieży, znamiennej celem przywłaszczenia

Wyrąb drzewa w lesie Lasem jest grunt: Art. 290 KK § 1. Kto w celu przywłaszczenia dopuszcza się wyrębu drzewa w lesie, podlega odpowiedzialności jak za kradzież. § 2. W razie skazania za wyrąb drzewa albo za kradzież drzewa wyrąbanego lub powalonego, sąd orzeka na rzecz pokrzywdzonego nawiązkę w wysokości podwójnej wartości drzewa. Kradzież leśna jest objęta przepołowieniem. Lasem jest grunt: o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) - drzewami i krzewami oraz runem leśnym - lub przejściowo jej pozbawiony: a) przeznaczony do produkcji leśnej lub b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo c) wpisany do rejestru zabytków (z art. 3 ustawy z 28.9.1991 r. o lasach) 2) związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne. W art. 290 § 2 KK ustawodawca przewidział obligatoryjną nawiązkę orzekaną na rzecz pokrzywdzonego. Przepis ten ma zastosowanie nie tylko do kradzieży leśnej, lecz także do kradzieży drzewa wcześniej wyrąbanego lub powalonego (art. 278 KK), przy czym dotyczy wyłącznie drzewa w stanie surowym

Paserstwo W art. 291 KK przewidziane jest przestępstwo paserstwa umyślnego w typie podstawowym (§ 1) i wypadek mniejszej wagi paserstwa (§ 2). Przedmiotem wykonawczym paserstwa jest rzecz uzyskana za pomocą czynu zabronionego, zarówno ruchoma, jak i nieruchoma. Paserstwo objęte jest przepołowieniem opartym na dwóch kryteriach związanych z jego przedmiotem wykonawczym, który art. 122 § 1 KW określa terminem "mienie". Wykroczeniem jest wówczas, gdy rzecz (mienie) pochodzi z kradzieży lub z przywłaszczenia, a jej wartość nie przekracza 1/4 minimalnego wynagrodzenia (art. 122 § 1 KW). Czynności sprawcze: nabycie rzeczy lub pomoc do jej zbycia przyjęcie rzeczy lub pomoc do jej ukrycia, Paserstwo z art. 291 KK może być popełnione tylko umyślnie, w obydwu postaciach zamiaru. Nie wymaga więc pełnej wiedzy co do pochodzenia rzeczy, wystarczające jest przewidywanie możliwości, że pochodzi ona z czynu zabronionego, i godzenie się na to

Paserstwo nieumyślne i komputerowe art. 292 – paserstwo nieumyślne § 1. Kto rzecz, o której na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że została uzyskana za pomocą czynu zabronionego, nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. W wypadku znacznej wartości rzeczy, o której mowa w § 1, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. art. 293 – paserstwo komputerowe - Program komputerowy paserstwo komputerowe występuje w odmianie umyślnej i nieumyślnej Przepis art. 293 § 2 KK pozwala na orzeczenie przepadku rzeczy będącej przedmiotem wykonawczym paserstwa z art. 291, 292 lub 293 § 1 KK, chociażby nie stanowiła ona własności sprawcy. Nie uchyla to ogólnej zasady z art. 44 § 5 KK, że pierwszeństwo ma zwrot rzeczy osobie uprawnionej (np. pokrzywdzonemu kradzieżą). Przepis art. 293 § 2 KK znajdzie więc zastosowanie do przedmiotu pochodzącego z przestępstwa, które godzi w inne dobra niż prawa majątkowe, np. z łapownictwa.

Typ kwalifikowany W art. 294 KK skonstruowano metodą odesłania 2 grupy typów kwalifikowanych dla przestępstw: kradzieży (art. 278 § 1 KK), kradzieży programu komputerowego (art. 278 § 2 KK), przywłaszczenia w typie podstawowym (art. 284 § 1 KK) i kwalifikowanym (art. 284 § 2 KK), kradzieży impulsów telefonicznych (art. 285 § 1 KK), oszustwa (art. 286 § 1 KK), oszustwa komputerowego (art. 287 § 1 KK), zniszczenia, uszkodzenia lub uczynienia cudzej rzeczy niezdatną do użytku (art. 288 § 1 KK), przerwania lub uszkodzenia kabla podmorskiego albo naruszenia przepisów obowiązujących przy jego zakładaniu lub naprawie (art. 288 § 3 KK) oraz paserstwa umyślnego (art. 291 § 1 KK). Jest to katalog zamknięty (wyr. SN z 22.8.2006 r., IV KK 4/06, OSNwSK 2006, Nr 1, poz. 1583). ustawodawca pominął w nim paserstwo komputerowe, lecz zasada legalizmu wyklucza możliwość uzupełnienia tej luki w drodze wykładni. Znamieniem kwalifikującym określonym w art. 294 § 1 KK jest znaczna wartość mienia. Znamieniem kwalifikującym określonym w art. 294 § 2 KK jest dopuszczenie się przestępstwa wymienionego w § 1 w stosunku do dobra o szczególnym znaczeniu dla kultury.

Czynny żal Art. 295 § 1. Wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 278, 284-289, 291, 292 lub 294, który dobrowolnie naprawił szkodę w całości albo zwrócił pojazd lub rzecz mającą szczególne znaczenie dla kultury w stanie nieuszkodzonym, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. § 2. Wobec sprawcy przestępstwa wymienionego w § 1, który dobrowolnie naprawił szkodę w znacznej części, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. Uzasadnienie rządowego projektu KK: "Mienie jest wartością odnawialną. Stąd też dobrowolne naprawienie szkody w całości lub zwrot rzeczy, mającej szczególne znaczenie dla kultury, w stanie nieuszkodzonym można traktować jako podstawę nadzwyczajnego złagodzenia albo nawet odstąpienia od wymierzenia kary (art. 295 § 1). Obejmuje to kradzież, przywłaszczenie, oszustwo i oszustwo komputerowe, zniszczenie mienia (choćby znacznej wartości) oraz paserstwo. Natomiast w razie dobrowolnego naprawienia szkody w znacznej części sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary (art. 295 § 2). Przepis ten stanowi lex specialis wobec art. 60 § 2 pkt 2 oraz art. 61 § 1 Uregulowanie to pozwala przyznać prymat rozwiązaniu konfliktu społecznego powstałego w wyniku przestępstwa przeciwko mieniu przed egzekwowaniem w ogóle lub w pełni państwowego prawa karania. Z tego uregulowania musiały zostać wyłączone: rozbój, kradzież rozbójnicza, rozbójnicze wymuszenie oraz kradzież z włamaniem – z uwagi na wagę tych przestępstw związaną ze sposobem działania"

... jakieś pytania?