SPIS PIEŚNI: 1. O serce Jezusa 2. Nie opuszczaj nas 3. Zbliżam się w pokorze 4. Ave Maria 5. My chcemy Boga 

WSTĘP: O serce Jezusa ( w śpiewnikach - s. 102)

1. O Serce Jezusa, u Ciebie schronienia Szukamy w ucisku, niedoli; Gdy w żuciu się wzmogą nad nami cierpienia, Świat ostrym nas cierniem okoli.

2. Złość ludzka łez rzewnych wyciśnie nam zdroje I poda nam kielich goryczy; O drogi nasz Jezu, niech Serce nas Twoje Pocieszy i sił nam użyczy.

3. O bądźże nam ulgą wśród trosk i cierpienia, Z ufnością do Ciebie wołamy: "O Serce Najsłodsze, u Ciebie schronienia W ucisku i smutku szukamy".

Czytanie z Księgi Mądrości. PIERWSZE CZYTANIE: Dobroć Boga dla ludzi Czytanie z Księgi Mądrości.

Panie, nie ma oprócz Ciebie boga, co ma pieczę nad wszys­tkim, abyś miał dowodzić, że nie sądzisz niesprawiedliwie. Podstawą Twojej sprawiedliwości jest Twoja potęga, wszech­władza Twa

sprawia, że wszystko oszczędzasz sprawia, że wszystko oszczędzasz. Moc swą prze­jawiasz, gdy się nie wierzy w pełnię Twej potęgi, i karzesz zuch­walstwo świadomych. Potęgą władasz, a sądzisz łagodnie i rzą­dzisz nami z wielką oględnością,

bo do Ciebie należy moc, gdy zechcesz bo do Ciebie należy moc, gdy zechcesz. Tak postępując, nauczyłeś lud swój, że sprawiedliwy powinien być dobrym dla ludzi. I wlałeś swoim synom wielką nadzieję, że po występkach dajesz nawrócenie.

Oto słowo Boże. Bogu niech będą dzięki.

Ty jesteś dobry i łaskawy. PSALM RESPONSORYJNY: (Psalm 86) Refren: Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian DRUGIE CZYTANIE: Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia: Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bo­wiem nie umiemy się modlić tak jak trzeba, sam Duch przyczy­nia się za nami w błaganiach, których nie można

wyrazić słowa­mi. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą. Oto słowo Boże. Bogu niech będą dzięki.

Słowa Ewangelii według EWANGELIA: Przypowieść o siewcy Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: „Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między

pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: «Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc się

wziął na niej chwast?» Odpowiedział im: «Nieprzyjazny człowiek to sprawił». Rzekli mu słudzy: «Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?» A on im odrzekł: «Nie, byście zbierając chwast nie wyrwali razem z nim

i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza»”.

Inną przypowieść im powiedział: „Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, jest większe od

innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki przylatują z powietrza i gnieżdżą się na jego gałęziach”. Powiedział im inną przypowieść: „Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta

wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło”. To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka:

„Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata”. Wtedy odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: „Wyjaśnij nam

przypowieść o chwaście”. On odpowiedział: „Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie

Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie. Jak więc zbiera się chwast i spala ogniem, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle

aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak

słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha”. Oto słowo pańskie. Chwała tobie Chryste.

OFIAROWANIE: Nie opuszczaj nas. (w śpiewnikach - s. 101)

1. Nie opuszczaj nas, nie opuszczaj nas, Jezu nie opuszczaj nas! Tyś powiedział, Ze na ziemi, nie zostawisz nas samymi, Twoje serce czuło w niebie, Jak nam ciężko żyć bez Ciebie.

Gdzie pociechę my znajdziemy, Tylko w sercu Twoim Panie, 2. Nie opuszczaj nas... Gdzie pociechę my znajdziemy, Gdzie łzy żalu ukoimy? Tylko w sercu Twoim Panie, I pociecha i wytrwanie.

W Serca Twego słodkiej ranie, Wszystko mamy, dobry Panie, 3. Nie opuszczaj nas... W Serca Twego słodkiej ranie, Wszystko mamy, dobry Panie, tam ucieczka, tam schronienie, Tam wesele, tam wzmocnienie.

Już Ci służyć będziem wiernie, Kochać będziem Krzyż i ciernie, 4. Nie opuszczaj nas... Już Ci służyć będziem wiernie, Kochać będziem Krzyż i ciernie, płakać będziem nad grzechami, Serce swe obmyjem łzami.

Byśmy krzyż dźwigali z Tobą, przy Twym Sercu zawsze byli, 5. Nie opuszczaj nas... O, pociągnij nas za sobą, Byśmy krzyż dźwigali z Tobą, przy Twym Sercu zawsze byli, I dla niego tylko żyli.

KOMUNIA: Zbliżam się w pokorze.

1. Zbliżam się w pokorze i niskości swej, Wielbię Twój majestat, skryty w Hostii tej. Tobie dziś w ofierze serce daję swe, O, utwierdzaj w wierze, Jezu dzieci Twe.

Że w postaci Chleba utaiłeś się. 2. Mylą się, o Boże, w Tobie wzrok i smak, Kto się im poddaje, temu wiary brak, Ja jedynie wierzyć Twej nauce chcę, Że w postaci Chleba utaiłeś się.

Gdzieś przygarnął łotra, 3. Bóstwo Swe na Krzyżu skryłeś wobec nas, Tu ukryte z Bóstwem Człowieczeństwo wraz, Lecz w Oboje wierząc, wiem, że dojdę tam, Gdzieś przygarnął łotra, do Twych niebios bram.

4. Jak niewierny Tomasz Twych nie szukam Ran, Lecz wyznaję z wiarą, żeś mój Bóg i Pan, Pomóż wierze mojej, Jezu, łaską Swą, Ożyw mą nadzieję, rozpal miłość mą.

DZIĘKCZYNIENIE: Ave Maria. (w śpiewnikach - s. 111.)

Modlę się i składam hołd, Weź ten dzień, uczyń go Twym 1. Gdy klęczę przed Tobą, Modlę się i składam hołd, Weź ten dzień, uczyń go Twym I we mnie miłość wznieć. Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum, benedicta tu.

Wznieś je przed Pana tron. 2. Wszystko Tobie daję, Każdy sen i każdą myśl, Matko Boga, Matko moja, Wznieś je przed Pana tron. Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum, benedicta tu.

Widzę Twą radosną twarz, Każda myśl, każde słowo 3. Gdy klęczę przed Tobą, Widzę Twą radosną twarz, Każda myśl, każde słowo Niech spocznie w dłoniach Twych. Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum, benedicta tu.

ROZESŁANIE: My chcemy Boga. (w śpiewnikach - s. 191)

1. My chcemy Boga, Panno święta! O, usłysz naszych wołań głos! Miłości Bożej dźwigać pęta, To nasza chluba, to nasz los.

Ref.: Błogosław słodka Pani! Błogosław wszelki stan! /My chcemy Boga! My poddani! On naszym Królem, On nasz Pan. /2x

2. My chcemy Boga w rodzin kole, W troskach rodziców, dziatek snach. My chcemy Boga w książce, w szkole, W godzinach wytchnień, w pracy dniach.

Ref.: Błogosław słodka Pani! Błogosław wszelki stan! /My chcemy Boga! My poddani! On naszym Królem, On nasz Pan. /2x

W polskim języku i zwyczaju, Niech Boga wielbi Chrobry, Lech. 3. My chcemy Boga w naszym kraju, Wśród starodawnych polskich strzech. W polskim języku i zwyczaju, Niech Boga wielbi Chrobry, Lech.

Ref.: Błogosław słodka Pani! Błogosław wszelki stan! /My chcemy Boga! My poddani! On naszym Królem, On nasz Pan. /2x