Najczęstsze dermatozy u dorosłych Joanna Narbutt Klinika Dermatologii, Dermatologii Dziecięcej i Onkologicznej i Wenerologii UM w Łodzi Najczęstsze dermatozy u dorosłych

“Dermatozy wieku podeszłego są coraz częściej obserwowane w społeczeństwie. Wydłużenie długości życia spowodowało częstsze występowanie chorób przewlekłych w tym również wielu dermatoz” Norman, R.A.; Geriatric dermatology. Dermatologic Therapy; Vol. 16, 2003; 260-268

Wykwity chorobowe wieku podeszłego związane z ekspozycja na UVR Solar lentigo (plamy soczewicowate)

Lentigo maligna melanoma – czerniak in situ

Brodawki łojotokowe -seborrheic keratosis

Actinic (solar) keratosis Rogowacenie słoneczne Actinic keratosis. Actinic keratoses are potential precursors to invasive squamous cell carcinoma [ref],[ref]. Actinic keratoses, also known as solar keratoses, are linked to chronic and excessive ultraviolet light exposure. Ultraviolet light is considered to be both a potential initiator and a promoter of actinic keratosis and squamous cell carcinoma tumorigenesis. Clinically, actinic keratoses are rough, red, scaly macules or papules that develop on chronically sun-exposed skin surfaces. Often it is difficult to visualize actinic keratoses, however, because most have a rough texture. They can easily be felt by lightly stroking the skin. There are five clinical variants of actinic keratoses: erythematous (A), hyperkeratotic (B), verrucous (C), pigmented (D), and cutaneous horn (E). It is estimated that 10% of actinic keratoses will regress spontaneously, and approximately one per 1000 actinic keratoses per year will progress to invasive squamous cell carcinoma [ref]. The overall chance of an untreated actinic keratosis transforming into an invasive squamous cell carcinoma has been cited to be between 0.25% and 20% [ref]. Management of patients with actinic keratoses consists of efforts at preventing the development of new lesions and the destruction of existing lesions. Prevention starts with sun avoidance. In addition, daily use of sunscreens can prevent the development of actinic keratoses and can also help in the remission of existing lesions [ref]. Therapies for existing actinic keratoses consist of destructive procedures and are discussed in Chapter 58 [ref].

Niemelanocytowe raki skóry Raki podstawnokomórkowe skóry Raki kolczystokomórkowe skóry

BCC Warstwa podstawna naskórka Ekspozycja na wysokie dawki promieniowania UVR Rzadko przerzuty 800/100000 rocznie, w następnej dekadzie 2000/100000 Najczęściej na twarzy Ryzyko wzrasta wraz z wiekiem chorego Leczenie krioterapia, wycięcie, imkwimod

SCC Keratynocyty naskórka Przewlekła ekspozycja na UVR Daje przerzuty 350/100000 rocznie, w następnej dekadzie 1000/100000 Najczęściej na twarzy Ryzyko wzrasta wraz z wiekiem chorego AK zmiany poprzedzające .Leczenie wycięcie

Łojotokowe zapalenie skóry- Seborrheic dermatitis przyczyna nieznana- Malassezia furfur- superantygen Zmiany rumieniowo- złuszczające, skóra owłosiona głowy, twarz, klatka piersiowa Blepharitis Przewlekły i nawrotowy przebieg Leczeniet: leki przeciwgrzybicze, miejscowe GKS

Łojotokowe zapalenie skóry-

Trądzik różowaty- rosacea Choroba przewlekła i nawrotowa Napadowy rumień i telangiektazje, grudki i krosty oraz przerost gruczołów łojowych (rhinophyma – zwłaszcza u mężczyzn) Współistnienie z ŁZS 3 x częściej u kobiet

Trądzik różowaty - leczenie Unikanie środków drażniących Unikanie ekspozycji na UVR Miejscowe: metronidazol, kwas azelainowy, miejscowe inhibitory kalcyneuryny, ivermektyna Ogólne: limecyklina, izetrotinoina

Rosacea

Pemfigoid pęcherzowy Najczęściej wśród pacjentów > 60 r.ż. Pęcherzowa choroba podnaskórkowa o pdłożu autoimmunologicznym Do ustalenia rozpoznania konieczne badania immunologiczne i histopatologiczne Leczenie ogólne: MTX, GKS, nikotynamid, tetracylina, dapson Leczenie miejscowe; GKS wspomagająco

pemphigoid

Wyprysk Histopatologicznie - dermatitis spongiotica 10% wszystkich chorób skóry Klinicznie: drobne pęcherzyki, zmiany rumieniowo-złuszczające, często z towarzyszącym świądem Skóra sucha

AZS w wieku podeszłym

Metody leczenia – nasilenie zmian chorobowych Eliminacja czynników zaostrzających Pielęgnacja skóry (suchość, świąd) Miejscowe glikokortykosteroidy Miejscowe inhibitory kalcyneuryny Praeparty przeciwhistaminowe (świąd, sedacja) Foto(chemo)terapia Lekki immunosupresyjne i terapia biologiczna

Furoinian mometazonu Stosowany od wielu lat W badaniach klinicznych wykazano skuteczność, bezpieczeństwo i dobry profil bezpieczeństwa Nowy preparat furoinianu mometazonu o  innych właściwościach kosmetycznych niż powszechnie stosowane preparaty Formuła: olej w wodzie (woda - ok. 50%, olej kokosowy – 8%) Faza wodna: Glikol propylenowy zatrzymuje wilgoć wykazuje działanie przeciwbakteryjne1 ma właściwości konserwujące Cytrynian sodu i kwas cytrynowy: regulują pH i stabilizują działanie mometazonu Przeciwutleniacze Faza olejowa: Olej kokosowy naturalny tłuszcz roślinny naturalny przeciwutleniacz

Zapach: mniej intensywny oraz łagodniejszy Podczas aplikacji odczuwalny jako mniej tłusty Podczas aplikacji nie pozostawia śladów w miejscu aplikacji Okres ważności 3 lata w tym po otwarciu Wskazania do stosowania: leczeniu objawowe zapalnych chorób skóry, odpowiadających na miejscowe leczenie glikokortykosteroidami, takich jak atopowe zapalenie skóry i łuszczyca Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku) i dzieci (w wieku powyżej 6 lat)

Odczyny polekowe Bardzo częste Zwiększają śmiertelność 2-3x częściej w grupie osób starszych 10% hospitalizacji to reakcje polekowe Antybiotyki betalaktamowe, NLPZ, chinolony trimetoprim, sulfonamidy, heparyna , leki przeciwpadaczkowe, chemioterapeutyki Zawsze wykluczyć innne przyczyn niż leki Unikanie polipragmazji  

Częste nawroty bo słaby „compliance” Świerzb Leczenie: permetryna, 20% maść siarkowa, maść Wilkinsona, higieniczne zabiegi w domu Częste nawroty bo słaby „compliance”

Wyprzenia zmiany rumieniowe w okolicach wyprzeniowych (pocieranie) canidada albicans rzadko bakterie cukrzyca leczenie: GKS, leki p/grzybicze, niekiedy antybiotyki

Zawsze należy zastanowić się nad współistnieniem chorób narządów wewnętrznych i związkiem z przyjmowanymi lekami